ทิม จีเลน: เกมเศรษฐี – ใครเป็นเจ้าของโลก? จงจำหัวปลาหมึกยักษ์นี้ไว้

06.02.2025 | www.kla.tv/36517

สารคดีที่เปิดโลกทัศน์เรื่องนี้ได้เปิดเผยสิ่งที่น่าทึ่งมาก: โลกของเราส่วนใหญ่นั้นเป็นของคนกลุ่มเดียวกัน เหมือนกับปลาหมึกยักษ์ที่มีหนวด พวกมันสามารถควบคุมโลกทั้งใบได้และบังคับใช้วาระของตนต่อมนุษยชาติทั้งหมด วาระนี้ประกอบด้วยการจัดฉากวิกฤตต่างๆ เช่น สงคราม โรคระบาด ความตื่นตระหนกเรื่องสภาพอากาศ เป็นต้น และแสวงหากำไรมหาศาลจากวิกฤตเหล่านี้ เพื่อเปิดโปงหัวของปลาหมึกยักษ์ตัวนี้ เพื่อยุติการกดขี่ของมัน เช่น การห้ามแสวงหากำไรจากวิกฤต สารคดีเรื่อง "Monopoly - who owns the world" ได้ทำการวิจัยเบื้องต้นที่มีมูลเหตุและเข้าใจได้ดี เพื่อนมนุษย์ที่รัก ฉันคิดว่าตอนนี้คุณคงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเรา แต่ฉันก็คิดด้วยว่าทฤษฎีสมคบคิดที่ไม่มีมูลเหตุหลายประการอาจทำให้คุณห่างเหินจากทั้งการปลุกปั่นความกลัวของสื่อและจากผู้ที่เผยแพร่ทฤษฎีสมคบคิดเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ฉันหวังว่าคุณจะฟังฉันสักครู่ เพราะขณะที่คุณดูวิดีโอนี้ ผู้คนหลายร้อยล้านคนทั่วโลกกำลังตกอยู่ในความยากจนเนื่องจากมาตรการต่างๆ ที่บังคับใช้มายาวนาน แม้ว่าวิกฤตเศรษฐกิจครั้งใหญ่ที่สุดที่เราจะประสบพบเจออาจยังไม่ได้ส่งผลกระทบต่อคุณโดยตรง แต่ก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นก่อนที่ผลกระทบระลอกคลื่นจะมาถึงคุณและคนที่คุณรัก นี่ไม่ใช่การตื่นตระหนก แต่เป็นความจริงอันเลวร้ายที่เรากำลังเผชิญอยู่ นอกจากนี้ ฉันคิดว่าเราสามารถจำกัดความเสียหายและได้รับประโยชน์จากมันได้ หากเราได้รับข้อมูลที่ถูกต้องและเป็นกลางเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเรา ดังนั้น ฉันจึงอยากแสดงข้อเท็จจริงที่ตรวจสอบได้ง่ายบางอย่างให้คุณดู ซึ่งฉันคิดว่ามีความจำเป็น ทิม จีเลน การผูกขาด ใครเป็นเจ้าของโลก? จงจำหัวของปลาหมึกยักษ์ไว้! เพื่อนมนุษย์ที่รัก ฉันคิดว่าตอนนี้คุณคงรู้สึกแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเรา แต่ฉันคิดว่าทฤษฎีสมคบคิดที่ไม่มีมูลความจริงมากมายอาจทำให้คุณห่างเหินจากทั้งการปลุกปั่นความกลัวของสื่อและจากผู้ที่เผยแพร่ทฤษฎีสมคบคิดเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ฉันหวังว่าคุณจะฟังฉันสักครู่ เพราะขณะที่คุณดูวิดีโอนี้ ผู้คนหลายร้อยล้านคนทั่วโลกกำลังตกอยู่ในความยากจนเนื่องจากมาตรการที่บังคับใช้มายาวนาน และแม้ว่าวิกฤตเศรษฐกิจครั้งใหญ่ที่สุดที่เราจะประสบพบเจออาจยังไม่ได้ส่งผลกระทบต่อคุณโดยตรง แต่ก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นก่อนที่ผลกระทบระลอกคลื่นจะมาถึงคุณและคนที่คุณรักด้วย นี่ไม่ใช่การตื่นตระหนก แต่เป็นความจริงอันเลวร้ายที่เรากำลังเผชิญอยู่ ฉันยังคิดว่าเราสามารถจำกัดความเสียหายและได้รับประโยชน์จากมันได้ หากเราได้รับข้อมูลที่ถูกต้องและเป็นกลางเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเรา ดังนั้น ฉันจึงอยากแสดงข้อเท็จจริงที่ตรวจสอบได้ง่ายบางอย่างให้คุณดู ซึ่งฉันคิดว่ามีความจำเป็น บริษัทขนาดใหญ่เพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่ครอบงำทุกแง่มุมของชีวิตเรา อาจดูเหมือนเป็นการกล่าวเกินจริง แต่ตั้งแต่อาหารเช้าบนโต๊ะในตอนเช้าไปจนถึงที่นอนที่เรานอนตอนกลางคืน และทุกสิ่งที่เราทำ สวมใส่ หรือบริโภคระหว่างนั้น ล้วนขึ้นอยู่กับบริษัทเหล่านี้เป็นหลัก บริษัทเหล่านี้เป็นบริษัทการลงทุนขนาดใหญ่ที่บริหารจัดการกระแสเงินหลักของโลก พวกเขาเป็นตัวเอกของละครที่เรากำลังเห็นอยู่ในขณะนี้ เพื่อไม่ให้เสียเวลาของคุณมากเกินไป ฉันได้สรุปข้อมูลที่สำคัญที่สุดให้สั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้ บริษัททำงานอย่างไร ลองยกตัวอย่างบริษัทอย่าง PepsiCo ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของเครื่องดื่มอัดลมและขนมขบเคี้ยวยอดนิยมมากมายในโลก ดูเหมือนว่าจะมีแบรนด์คู่แข่งมากมาย แต่ทั้งหมดมาจากโรงงานของบริษัทเพียงไม่กี่แห่งที่ร่วมกันผูกขาดอุตสาหกรรมนี้ ในอุตสาหกรรมอาหารบรรจุหีบห่อมีบริษัทใหญ่ๆ อีกหลายบริษัท เช่น Unilever, Coca Cola Company, Mondelez และ Nestle จากภาพนี้ คุณจะเห็นว่าแบรนด์อาหารบรรจุหีบห่อที่มีชื่อเสียงแทบทุกแบรนด์ล้วนเป็นของบริษัทเหล่านี้ คุณสามารถหาข้อมูลประเภทนี้ได้ง่ายๆ คุณสามารถตรวจสอบได้จากเว็บไซต์ของแบรนด์ที่เกี่ยวข้องหรือจาก Wikipedia บริษัทขนาดนี้มักจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์และมีกระดานซื้อขายที่ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดมีอำนาจตัดสินใจ ในเว็บไซต์อย่าง Yahoo Finance เราสามารถค้นหาข้อมูลบริษัทโดยละเอียดได้ รวมถึงผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของบริษัทเหล่านี้ ลองยกตัวอย่าง PepsiCo อีกครั้ง เราจะเห็นว่า 73.14% ของหุ้นทั้งหมดถือครองโดยนักลงทุนสถาบันไม่น้อยกว่า 3,379 ราย ซึ่งรวมถึงบริษัทการลงทุน กองทุนรวม บริษัทประกันภัย ธนาคาร และในบางกรณีคือรัฐบาล มาดูกันว่านักลงทุนสถาบันรายใหญ่ที่สุดของ PepsiCo คือใคร ดังที่คุณเห็น มีเพียง 10 รายจากนักลงทุน 3,379 รายเท่านั้นที่ถือหุ้นเกือบหนึ่งในสามของหุ้นทั้งหมด มูลค่าหุ้นรวมของนักลงทุน 10 อันดับแรกนี้อยู่ที่ประมาณ 6 หมื่นล้านดอลลาร์ แต่ในจำนวนนักลงทุน 10 อันดับแรกนี้ 3 รายถือหุ้นมากกว่า 7 รายที่เหลือ มาจำชื่อของพวกเขาและดูว่าใครเป็นเจ้าของหุ้นมากที่สุดในบริษัท Coca Cola ซึ่งเป็นคู่แข่งรายใหญ่ของ Pepsi เราจะเห็นว่าเช่นเดียวกับ PepsiCo หุ้นส่วนใหญ่นักลงทุนสถาบันถือหุ้นอยู่ 10 อันดับแรก เริ่มจากตัวสุดท้ายก่อน จาก 6 นักลงทุนสถาบัน 4 รายนี้ เราเห็นใน 6 รายหลังสุดของ PepsiCo เช่นกัน ได้แก่ Northern Trust, JP Morgan Chase, Geode Capital Management และ Wellington Management ตอนนี้มาดูผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด 4 รายกัน เราเห็น 3 รายใน 4 อันดับแรกของ PepsiCo เช่นกัน ได้แก่ BlackRock, Vanguard และ State Street และยังมีอีกรายหนึ่งคือ Berkshire Hathaway ซึ่งเป็นบริษัทการลงทุนที่ใหญ่ที่สุดในโลก PepsiCo และ Coca Cola ต่างก็ไม่ใช่คู่แข่งกัน แต่บริษัทใหญ่ๆ อื่นๆ ที่เป็นเจ้าของแบรนด์ต่างๆ มากมาย เช่น Unilever, Mondelez และ Nestlé ก็เป็นเจ้าของโดยกลุ่มนักลงทุนสถาบันกลุ่มเล็กๆ กลุ่มเดียวกัน และคุณไม่เพียงแต่พบชื่อเหล่านี้ในอุตสาหกรรมอาหารบรรจุหีบห่อเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ลองค้นหาใน Wikipedia ว่าบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในอุตสาหกรรมเทคโนโลยีคือบริษัทใด Facebook เป็นเจ้าของ WhatsApp และ Instagram ร่วมกับ Twitter ทั้งสองบริษัทก่อตั้งแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก Alphabet เป็นบริษัทแม่ของธุรกิจทั้งหมดของ Google รวมถึง YouTube และ Gmail แต่พวกเขายังเป็นสปอนเซอร์และผู้พัฒนา Android รายใหญ่ที่สุดอีกด้วย ซึ่งเป็นหนึ่งในสองระบบปฏิบัติการที่สมาร์ทโฟนและแท็บเล็ตเกือบทั้งหมดในโลกทำงานอยู่ ระบบปฏิบัติการอีกระบบหนึ่งคือ IOS ของ Apple สุดท้าย หากเรารวม Microsoft เข้ากับอีกสามระบบ เราจะเห็นว่ามีสี่บริษัทที่ผลิตซอฟต์แวร์ที่คอมพิวเตอร์ แท็บเล็ต และสมาร์ทโฟนเกือบทั้งหมดในโลกพึ่งพา มาดูกันว่าใครเป็นเจ้าของหุ้นมากที่สุดในบริษัทที่ทรงพลังเหล่านี้ หากเราดูที่ Facebook เราจะเห็นว่าหุ้นมากกว่า 80% เป็นของนักลงทุนสถาบัน ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับที่เราเห็นในอุตสาหกรรมอาหาร อีกครั้ง นักลงทุนกลุ่มเดียวกันอยู่ด้านบน จากนั้น Twitter ซึ่งร่วมกับ Facebook และ Instagram ประกอบเป็นสามอันดับแรก น่าแปลกใจที่เราเห็นว่าบริษัทนี้เป็นของนักลงทุนกลุ่มเดียวกัน เราเห็นพวกเขาที่ Apple แต่ยังรวมถึง Microsoft ซึ่งเป็นคู่แข่งรายใหญ่ของพวกเขาด้วย เมื่อเรามองไปที่บริษัทอื่นๆ ทั้งหมดที่ครอบงำอุตสาหกรรมเทคโนโลยีและสร้างคอมพิวเตอร์ ทีวี สมาร์ทโฟน และเครื่องใช้ภายในบ้านของเรา เราจะเห็นนักลงทุนรายใหญ่กลุ่มเดียวกันที่ถือหุ้นส่วนใหญ่ เราเห็นสิ่งนี้ในทุกอุตสาหกรรมทั่วโลก และเพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าฉันไม่ได้พูดเกินจริง ฉันจะยกตัวอย่างอีกตัวอย่างหนึ่ง สมมติว่าเราต้องการวางแผนวันหยุด ในคอมพิวเตอร์หรือสมาร์ทโฟนของเรา เราค้นหาเที่ยวบินราคาถูกไปยังดวงอาทิตย์ผ่านเว็บไซต์เช่น Skyscanner และ Expedia ซึ่งทั้งสองเว็บไซต์อยู่ในกลุ่มนักลงทุนสถาบันเดียวกัน เราบินกับสายการบินหนึ่งในหลาย ๆ สายการบินซึ่งหุ้นส่วนใหญ่มักเป็นของนักลงทุนกลุ่มเดียวกัน หรือโดยรัฐบาล เช่น Air France-KLM เครื่องบินที่เราบินส่วนใหญ่เป็นโบอิ้งหรือแอร์บัส อีกครั้ง เราพบชื่อเดียวกัน เราค้นหาโรงแรมหรืออพาร์ตเมนต์ผ่าน Booking.com หรือ Airbnb.com เมื่อเราไปถึงจุดหมายปลายทางแล้ว เราก็ออกไปทานอาหารเย็น จากนั้นจึงเขียนรีวิวบน Trip Advisor นักลงทุนกลุ่มเดียวกันเป็นพื้นฐานของทุกแง่มุมของการเดินทางของเรา และพลังของพวกเขายังไปได้ไกลกว่านั้นอีก เพราะแม้แต่ก๊าซก๊าดที่ใช้เป็นเชื้อเพลิงเครื่องบินก็มาจากบริษัทน้ำมันและโรงกลั่นแห่งหนึ่งของพวกเขา เช่นเดียวกับเหล็กที่ใช้ทำเครื่องบินก็มาจากบริษัทเหมืองแร่แห่งหนึ่งของพวกเขา สโมสรเล็กๆ ของบริษัทการลงทุน ธนาคาร และกองทุนรวมเหล่านี้ยังเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดในอุตสาหกรรมหลักที่วัตถุดิบของเรามาจาก หากเราค้นหาบริษัทขุดแร่ที่ใหญ่ที่สุดในโลกใน Wikipedia เราจะเห็นว่าผู้ถือหุ้นของบริษัทเหล่านี้คือผู้ลงทุนสถาบันเดียวกันกับที่เราเห็นทุกที่ บริษัทเกษตรกรรมที่ใหญ่ที่สุดในโลกก็เช่นเดียวกัน ซึ่งอุตสาหกรรมอาหารทั้งหมดของเราพึ่งพาอยู่ ตัวอย่างเช่น บริษัทเหล่านี้เป็นเจ้าของ Bayer ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของ Monsanto ผู้ผลิตเมล็ดพันธุ์รายใหญ่ที่สุดของโลก ซึ่งผลิตเมล็ดฝ้าย 90% ของโลก รวมทั้งเมล็ดพันธุ์อื่นๆ ส่วนใหญ่ด้วย แต่ผู้ลงทุนสถาบันเหล่านี้ยังเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทผลิตสิ่งทอที่ใหญ่ที่สุดในโลกอีกด้วย และแม้แต่แบรนด์เสื้อผ้ายอดนิยมมากมายที่เปลี่ยนฝ้ายให้กลายเป็นเสื้อผ้าที่เราสวมใส่ ก็เป็นของกลุ่มนักลงทุนกลุ่มเดียวกัน ไม่ว่าเราจะมีผู้ผลิตแผงโซลาร์เซลล์รายใหญ่ที่สุดของโลกหรือโรงกลั่นน้ำมันรายใหญ่ที่สุด หุ้นเหล่านี้ก็ถูกจัดการโดยบริษัทเดียวกัน พวกเขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตยาสูบที่ผลิตแบรนด์ยาสูบยอดนิยมทั้งหมดในโลก แต่พวกเขายังเป็นเจ้าของบริษัทหลักทั้งหมดในอุตสาหกรรมยา และสถาบันวิทยาศาสตร์ที่ผลิตยาด้วย พวกเขาเป็นเจ้าของบริษัทที่ผลิตโลหะและวัตถุดิบของเรา และเป็นเจ้าของอุตสาหกรรมยานยนต์ อากาศยาน และอาวุธทั้งหมดที่โลหะและวัตถุดิบเหล่านี้ถูกแปรรูป พวกเขาเป็นเจ้าของบริษัทที่ผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ของเรา พวกเขาเป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่และตลาดออนไลน์ และแม้แต่ช่องทางการชำระเงินที่เราใช้ในการชำระค่าผลิตภัณฑ์ของพวกเขา เนื่องจากฉันต้องการให้เรื่องราวของฉันสั้นที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ฉันจึงตัดสินใจที่จะแสดงเฉพาะส่วนที่โผล่ขึ้นมาเท่านั้น หากคุณตัดสินใจที่จะสืบหาด้วยตัวเองโดยใช้แหล่งข้อมูลที่คุณเพิ่งเห็นไป คุณจะพบว่าแม้แต่บริษัทประกันภัย ธนาคาร บริษัทก่อสร้าง บริษัทโทรศัพท์ ร้านอาหาร และแบรนด์เครื่องสำอางที่มีชื่อเสียงที่สุดหลายแห่ง ก็เป็นของนักลงทุนสถาบันเดียวกันกับที่เราเพิ่งเห็นไป นักลงทุนสถาบันเหล่านี้ก็คือบริษัทการลงทุน ธนาคาร และบริษัทประกันภัย ตามที่ฉันบอกคุณไปก่อนหน้านี้ โดยส่วนใหญ่แล้ว นักลงทุนเหล่านี้ก็เป็นของผู้ถือหุ้นเช่นกัน แล้วสิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคืออะไร นักลงทุนสถาบันเหล่านี้ทั้งหมดเป็นเจ้าของหุ้นของกันและกัน และเมื่อรวมกันแล้ว พวกเขาจะสร้างเครือข่ายขนาดใหญ่ที่เราสามารถเปรียบเทียบได้กับปิรามิด นักลงทุนสถาบันขนาดเล็กเป็นเจ้าของโดยนักลงทุนรายใหญ่ ซึ่งในทางกลับกันก็เป็นของนักลงทุนรายใหญ่กว่า จุดสูงสุดที่มองเห็นได้ของปิรามิดนี้ประกอบด้วยบริษัทเพียงสองแห่ง และเราได้เห็นชื่อของพวกเขามาหลายครั้งแล้ว พวกเขาคือ Vanguard และ BlackRock พลังของทั้งสองบริษัทนี้เป็นสิ่งที่เราแทบจะจินตนาการไม่ถึง พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นนักลงทุนสถาบันที่ใหญ่ที่สุดในทุกบริษัทใหญ่ในโลกเท่านั้น แต่ยังเป็นเจ้าของนักลงทุนสถาบันอื่นๆ ของบริษัทเหล่านั้นอีกด้วย ทำให้พวกเขามีสถานะผูกขาดอย่างสมบูรณ์ ตามรายงานของ Bloomberg ซึ่งเป็นสถาบันที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดในโลกด้านข้อมูลและการวิเคราะห์ทางการเงิน ผู้เชี่ยวชาญคาดว่าภายในปี 2028 ทั้งสองบริษัทจะร่วมกันบริหารการลงทุนมูลค่าประมาณ 20 ล้านล้านดอลลาร์ และในกระบวนการนี้ บริษัททั้งสองจะเป็นเจ้าของแทบทุกสิ่งทุกอย่างบนโลก Bloomberg เรียก BlackRock ว่าหน่วยงานที่สี่ของรัฐบาล เนื่องจากเป็นหน่วยงานที่ไม่ใช่ภาครัฐเพียงแห่งเดียวที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับธนาคารกลาง หรือที่เรียกว่าธนาคารกลาง BlackRock ไม่เพียงแต่ให้เงินกู้แก่ธนาคารกลางเท่านั้น แต่ยังเป็นที่ปรึกษาหลักและผู้พัฒนาระบบคอมพิวเตอร์ที่ธนาคารกลางใช้ พนักงานของ BlackRock หลายสิบคนเคยดำรงตำแหน่งระดับสูงในทำเนียบขาวในช่วงรัฐบาลของบุชและโอบามา และปัจจุบันอยู่ภายใต้การบริหารของโจ ไบเดน ลาร์รี ฟิงค์ ซีอีโอของ BlackRock เป็นแขกที่ได้รับการต้อนรับจากหัวหน้ารัฐและนักการเมืองหลายคน ซึ่งก็เข้าใจได้ เขาเป็นตัวแทนของบริษัทที่อยู่เบื้องหลัง แต่ลาร์รี ฟิงค์ไม่ได้อยู่เบื้องหลังด้วยตัวเอง อันที่จริงแล้ว BlackRock เองก็เป็นของผู้ถือหุ้น และถ้าเราดูว่าผู้ถือหุ้นเหล่านั้นคือใคร เราก็จะสรุปได้อย่างประหลาดว่า ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของ BlackRock คือ Vanguard และนี่คือจุดที่มืดมนที่สุด Vanguard เองก็มีโครงสร้างเฉพาะตัวที่ทำให้ไม่สามารถเห็นได้ว่าผู้ถือหุ้นหรือลูกค้าเป็นใคร กลุ่มคนชั้นสูงที่เป็นเจ้าของ Vanguard ไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าพวกเขาเป็นเจ้าของบริษัทที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก แต่แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ความลับสำหรับผู้ที่เต็มใจที่จะตรวจสอบเรื่องนี้ รายงานของ Oxfam และ Bloomberg แสดงให้เห็นว่า 1% ของประชากรโลกเป็นเจ้าของเงินรวมกันมากกว่า 99% ที่เหลือ อันที่จริง Oxfam อ้างว่า 82% ของเงินทั้งหมดที่ได้รับในปี 2017 ตกไปอยู่ในมือของคน 1% นี้ โดยธรรมชาติแล้ว ผู้ที่เป็นเจ้าของบริษัทที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลกก็จะเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดใน 1% นี้เช่นกัน กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของ 0.001% นิตยสารธุรกิจชื่อดังระดับโลก Forbes ระบุว่าในเดือนมีนาคม 2020 มีมหาเศรษฐีอยู่ประมาณ 2,075 คน รายงานของ Oxfam ระบุว่ามหาเศรษฐี 2 ใน 3 เหล่านี้สร้างความมั่งคั่งจากมรดกและการผูกขาด ซึ่งหมายความว่า Vanguard อยู่ในมือของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก หากเราศึกษาประวัติศาสตร์ของพวกเขา เราจะพบว่าตระกูลเหล่านี้เคยอยู่ในระดับสูงสุดของพีระมิดมาโดยตลอด บางตระกูลเคยอยู่มาตั้งแต่ก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมจะเริ่มเสียอีก เนื่องจากประวัติศาสตร์ของพวกเขามีความน่าสนใจและครอบคลุมมาก ฉันจะอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกเขาในวิดีโอที่ฉันกำลังทำอยู่ แต่เพื่อไม่ให้รายละเอียดมากเกินไป ฉันจะขอชี้แจงว่าตระกูลเหล่านี้หลายตระกูลสืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์ และพวกเขาเป็นผู้ก่อตั้งระบบธนาคารของเรา องค์การสหประชาชาติ และอุตสาหกรรมทุกประเภทในโลก ตระกูลเหล่านี้ไม่เคยสูญเสียอำนาจ แต่เนื่องจากประชากรโลกที่เพิ่มขึ้น พวกเขาจึงถูกบังคับให้หลบหลังบริษัทการลงทุน เช่น Vanguard ซึ่งผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดคือกองทุนส่วนบุคคลและองค์กรไม่แสวงหากำไรของตระกูลเหล่านี้ เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ฉันจำเป็นต้องอธิบายสั้น ๆ เกี่ยวกับองค์กรไม่แสวงหากำไรเหล่านี้ องค์กรเหล่านี้เชื่อมโยงชุมชนธุรกิจกับการเมืองและสื่อ ทำให้เกิดความขัดแย้งทางผลประโยชน์ที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม เมื่อมองเผินๆ ก็ไม่เด่นชัดนัก องค์กรไม่แสวงหากำไรยังเรียกมูลนิธิว่าเป็นองค์กรที่ต้องพึ่งพาเงินบริจาค และไม่จำเป็นต้องเผยแพร่ว่าได้รับเงินบริจาคจากใคร องค์กรสามารถลงทุนเงินนี้ในสิ่งที่ต้องการและไม่ต้องเสียภาษีจากกำไรตราบใดที่กำไรนั้นนำไปลงทุนซ้ำในโครงการอื่นที่พวกเขาเกี่ยวข้อง องค์กรไม่แสวงหากำไรสามารถโอนเงินจากนักลงทุนที่มองไม่เห็นได้หลายร้อยพันล้านดอลลาร์ ตามรายงานของรัฐบาลออสเตรเลีย องค์กรไม่แสวงหากำไรเหมาะอย่างยิ่งที่จะให้เงินทุนแก่กลุ่มก่อการร้ายและฟอกเงินจำนวนมาก มูลนิธิและกองทุนของครอบครัวที่มูลนิธิเกตส์เป็นมูลนิธิที่มีอำนาจสูงสุดในลำดับชั้นของ 1% ที่จะคอยหลบซ่อนอยู่เบื้องหลังให้มากที่สุด อย่างไรก็ตาม สำหรับกรณีที่มีการประชาสัมพันธ์และความสนใจอย่างมาก พวกเขาจะใช้มูลนิธิของครอบครัวผู้ใจบุญที่อยู่ในอันดับต่ำกว่า แต่ก็มีฐานะร่ำรวยมากเช่นกัน เพื่อให้กระชับ ฉันจะเน้นเฉพาะมูลนิธิที่สำคัญที่สุดในโลกสามแห่งที่เชื่อมโยงอุตสาหกรรมทั้งหมดในโลกเข้าด้วยกันเท่านั้น เหล่านี้คือมูลนิธิ Bill & Melinda Gates Foundation, มูลนิธิ Open Society Foundation ของมหาเศรษฐีพันล้านผู้เป็นที่ถกเถียงอย่าง George Soros และมูลนิธิ Clinton Foundation . บทนำสั้นๆ เพื่อให้คุณทราบขนาดของมูลนิธิประเภทนี้ ตามเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ World Economic Forum มูลนิธิเกตส์เป็นผู้ให้ทุนรายใหญ่ที่สุดขององค์การอนามัยโลก หลังจากที่ประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์หยุดการให้ทุน WHO โดยสหรัฐอเมริกาในปี 2020 ซึ่งทำให้มูลนิธิเกตส์เป็นหนึ่งในองค์กรที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโลกในด้านทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพของเรา มูลนิธิเกตส์มีความร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับบริษัทเภสัชกรรม 16 แห่งที่ใหญ่ที่สุดในโลก ได้แก่ ไฟเซอร์ แอสตร้าเซนเนก้า จอห์นสันแอนด์จอห์นสัน ไบออนเทค และไบเออร์ และเราเพิ่งเห็นว่าใครเป็นเจ้าของหุ้นในบริษัทเหล่านี้มากที่สุด บิล เกตส์ไม่ใช่คนเนิร์ดคอมพิวเตอร์ที่ยากจนแต่เติบโตมาเป็นหนึ่งในคนรวยที่สุดในโลก แต่เขามาจากครอบครัวผู้ใจบุญที่เหมือนกับตัวเขาเองที่ทำงานให้กับชนชั้นสูง บิลเป็นผู้ก่อตั้งไมโครซอฟต์ ซึ่งเป็นเจ้าของโดยแบล็กร็อค แวนการ์ด และเบิร์กเชียร์ ฮาธาเวย์จนกระทั่งเมื่อไม่นานนี้ แต่ในขณะเดียวกัน มูลนิธิเกตส์ก็เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด รองจากแบล็กร็อค แวนการ์ด และสเตตสตรีทในเบิร์กเชียร์ ฮาธาเวย์ ซึ่งเขาเคยอยู่ในคณะกรรมการอยู่ช่วงหนึ่งด้วยซ้ำ เราคงใช้เวลาหลายชั่วโมงหากพิจารณาถึงทุกสิ่งที่มูลนิธิเกตส์ มูลนิธิโอเพ่นโซไซตี้ของจอร์จ โซรอส และมูลนิธิคลินตันเกี่ยวข้อง แต่เนื่องจากพวกเขาเชื่อมโยงเรากับหัวข้อต่อไปและกับเหตุการณ์ปัจจุบัน การแนะนำสั้นๆ นี้จึงมีความสำคัญ ฉันคิดว่าหัวข้อต่อไปควรเริ่มต้นด้วยคำถาม คนธรรมดาอย่างฉันซึ่งมีประสบการณ์น้อยมากในการตัดต่อวิดีโอ โดยใช้แล็ปท็อปเก่าๆ สามารถแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีเพียงสองบริษัทเท่านั้นที่ผูกขาดอุตสาหกรรมทั้งหมดในโลกได้ภายในเวลา 20 นาที ดังนั้นคำถามตามธรรมชาติคือ ทำไมคุณถึงไม่ได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้ในสื่อ "อะไรนะ" "นั่นเป็นคำถามที่ดี" ทุกวัน เรามีตัวเลือกให้เลือกระหว่างรายงาน สารคดี และรายการโทรทัศน์มากมาย แต่ไม่มีรายการใดพูดถึงเรื่องนี้เลย มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าสนใจเพียงพอหรืออาจมีความสนใจอื่นๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง คำตอบที่เราได้อีกครั้งจาก Wikipedia สื่อระหว่างประเทศประมาณ 90% เป็นของกลุ่มสื่อยักษ์ใหญ่เก้ากลุ่ม บริษัทที่เป็นเจ้าของโดยกลุ่มสื่อยักษ์ใหญ่เหล่านี้มีมากเกินกว่าจะกล่าวถึงได้ ดังนั้น ฉันจะแสดงให้คุณเห็นเฉพาะแบรนด์ที่สำคัญที่สุดที่เรารู้จัก ViacomCBS เป็นบริษัทแม่ของช่อง CBS ทั้งหมด รวมถึง Paramount ซึ่งเป็นแหล่งผลิตภาพยนตร์และซีรีส์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก MTV, Comedy Central, Nickelodeon, Channel Five ของอังกฤษยอดนิยม และ Ten ของออสเตรเลียยอดนิยม ลองทายดูว่าใครเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของ ViacomCBS ก่อนที่เราจะดูกลุ่มบริษัทใหญ่ๆ อื่นๆ อย่าลืมพูดถึง Netflix และ Amazon Prime ซึ่งเป็นผู้ผูกขาดการสตรีมมิงที่ทรงอิทธิพลอย่างยิ่งของเรา ซึ่งทั้งสองบริษัทต่างก็มีผู้ถือหุ้นรายเดียวกัน จากนั้นก็ AT&T ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของ Warner Brothers, HBO, Discovery Channel, CNN, Cartoon Network, TNT, DC และแบรนด์ดังอื่นๆ อีกมากมาย ลองทายดูว่าใครเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของ AT&T ผู้ถือหุ้นรายที่สามคือ News Corp ซึ่งทรงอิทธิพลอย่างยิ่ง บริษัทนี้เป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์ นิตยสาร และช่องทีวีระดับประเทศและระดับภูมิภาคที่มีชื่อเสียงที่สุดหลายรายการในสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และออสเตรเลีย หุ้นของ News Corp เป็นของ Rupert Murdoch มหาเศรษฐีชาวอเมริกัน และนักลงทุนสถาบันที่เราเห็นกันทั่วไป บริษัทในเครือของ News Corp คือ Fox Corporation ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มบริษัทสื่อที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก เช่นเดียวกับ News Corp ที่เป็นของครอบครัว Murdoch และนักลงทุนทั่วไป จากนั้นบริษัทวอลท์ดิสนีย์ซึ่งเป็นกลุ่มบริษัทขนาดใหญ่ที่ไม่อาจจินตนาการได้ โดยมีบริษัทลูกหลายแห่ง เช่น พิกซาร์ มาร์เวล 20th Century ลูคัสฟิล์ม เอบีซี เนชั่นแนลจีโอกราฟิก และฮูลู ใครคือผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของพวกเขา กลุ่มบริษัทสื่อที่ทรงอิทธิพลอีกแห่งหนึ่งคือ Comcast ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของ NBC, DreamWorks, Universal, The Sky Group, Focus Features, Xfinity และแบรนด์สื่อหลักอื่นๆ อีกมากมาย ดังที่คุณคาดไว้ ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดคือแวนการ์ดและแบล็กร็อค ฉันสามารถพูดต่อไปได้เป็นชั่วโมงและแสดงให้เห็นว่าในเกือบทุกประเทศบนโลก สื่อท้องถิ่นอยู่ในมือของกลุ่มบริษัทประเภทนี้ ซึ่งในทางกลับกันก็เป็นของนักลงทุนสถาบันของเราหรือของตระกูลชนชั้นสูงที่ร่ำรวยและทรงอำนาจอย่างยิ่ง ตัวอย่างเช่น ในสหราชอาณาจักร หนังสือพิมพ์และนิตยสารยอดนิยมเกือบทั้งหมดเป็นของ Daily Mail Group, Reach และ News Corp. ที่กล่าวถึงข้างต้น ในเนเธอร์แลนด์ สื่อทั้งหมดอยู่ในมือของ "de Persgroep", Mediahuis และ Bertelsmann และในเยอรมนี สื่อทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลเยอรมัน ProSiebenSat1, Axel Springer และอีกครั้งคือ Bertelsmann ซึ่งเป็นกลุ่มธุรกิจที่มีขนาดที่ไม่เคยมีมาก่อน ไม่เพียงแต่เป็นบริษัทแม่ของสำนักพิมพ์หนังสือที่ใหญ่ที่สุดในโลกอย่าง Penguin Random House และเจ้าของและผู้ก่อตั้ง BMG Music เท่านั้น Bertelsmann ยังควบคุมสื่อในยุโรปส่วนใหญ่ผ่าน RTL ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของบริษัทที่มีช่องทีวี 67 ช่อง แพลตฟอร์มสตรีมมิ่ง 10 แห่ง และสถานีวิทยุ 38 แห่ง Bertelsmann เป็นของตระกูล Bertelsmann-Mohn ที่ร่ำรวยมาก ซึ่งร่วมมือกับพวกนาซีอย่างเปิดเผย ด้วยเหตุนี้ Reinhardt Mohn จึงถูกคุมขังในฐานะเชลยศึกในสหรัฐอเมริกา นอกจาก RTL แล้ว Bertelsmann ยังเป็นเจ้าของสื่อกระแสหลักในฝรั่งเศสจำนวนมาก และร่วมกับ Media Set ซึ่งเป็นกลุ่มบริษัทอิตาลีที่ทรงอิทธิพลของอดีตประธานาธิบดีเบอร์ลุสโกนี ซึ่งควบคุมสื่อกระแสหลักที่สำคัญที่สุดของอิตาลี พวกเขายังเป็นเจ้าของช่องทีวีสเปนยอดนิยมทั้งหมดอีกด้วย ตอนนี้ เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น มาดูกันว่าข่าวมาจากไหนที่สื่อเหล่านี้รายงานให้เราทราบทุกวัน สื่อต่างๆ ไม่ได้ผลิตข่าวเอง แต่ใช้ข้อมูลและภาพจากสำนักข่าวต่างๆ เช่น Reuters, ANP ของเนเธอร์แลนด์ และ AFP ของฝรั่งเศส องค์กรเหล่านี้ไม่ได้เป็นอิสระเลย Reuters เป็นของตระกูล Thomson ที่ทรงอิทธิพลของแคนาดา ส่วน ANP เป็นของนักลงทุนชาวดัตช์ Cees Oomen โดย AFP ได้รับเงินสนับสนุนส่วนใหญ่จากรัฐบาลฝรั่งเศส นักข่าวและบรรณาธิการหลักที่ทำงานในสื่อของเราหรือในสำนักข่าวเหล่านี้ล้วนสังกัดองค์กรนักข่าวที่สำคัญ เช่น European Journalism Center องค์กรเหล่านี้เป็นหนึ่งในผู้ให้ทุนรายใหญ่ที่สุดสำหรับโครงการที่เกี่ยวข้องกับสื่อทั่วทั้งยุโรป พวกเขาฝึกอบรมนักข่าว ผลิตสื่อการศึกษา ฝึกงานที่ ANP และทำงานอย่างใกล้ชิดกับบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในโลก เช่น Google และ Facebook สำหรับการวิเคราะห์และแสดงความคิดเห็นในเชิงวารสารศาสตร์ สื่อหลักทั้งหมดในโลกใช้ Project Syndicate ซึ่งเป็นองค์กรที่ทรงอิทธิพลที่สุดในสาขาของตน โดยจัดหาสื่อที่สำคัญที่สุด 506 แห่งใน 156 ประเทศ Project Syndicate ร่วมกับองค์กร เช่น European Journalism Center ร่วมกับหน่วยงานข่าว ถือเป็นจุดเชื่อมโยงระหว่างสื่อต่างๆ ทั่วโลก เมื่อผู้ประกาศข่าวอ่านข่าวจากเครื่องบอกคำพูด มีโอกาสสูงที่ข้อความจะมาจากองค์กรใดองค์กรหนึ่งเหล่านี้ ดังนั้น สื่อทั่วโลกจึงมักจะรายงานข่าวแบบซิงโครไนซ์กัน ผู้ประกาศข่าว: "แต่เรากังวลเกี่ยวกับกระแสข่าวที่ไม่รับผิดชอบและลำเอียงซึ่งกำลังแพร่ระบาดในประเทศของเรา การแบ่งปันข่าวลำเอียงและข่าวเท็จกลายเป็นเรื่องธรรมดาในโซเชียลมีเดีย สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือสื่อบางแห่งเผยแพร่ข่าวปลอมเหล่านี้โดยไม่ตรวจสอบข้อเท็จจริงก่อน การแบ่งปันข่าวลำเอียงและข่าวเท็จกลายเป็นเรื่องธรรมดาในโซเชียลมีเดีย สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือสื่อบางแห่งเผยแพร่ข่าวปลอมเหล่านี้โดยไม่ตรวจสอบข้อเท็จจริงก่อน น่าเสียดายที่สื่อบางส่วนใช้แพลตฟอร์มของตนเพื่อผลักดันอคติและวาระส่วนตัวของตนเองเพื่อควบคุมว่าผู้คนคิดอย่างไร ซึ่งสิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา สิ่งนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา เรื่องนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อระบอบประชาธิปไตยของเรา เรื่องนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อระบอบประชาธิปไตยของเรา เรื่องนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อประชาธิปไตยของเรา” ในเดือนกันยายน 2020 European Journalism Center และ Facebook ได้จัดตั้งกองทุนเพื่อสนับสนุนองค์กรข่าวที่ได้รับการคัดเลือกเพื่อรายงานข่าวในช่วงวิกฤตโควิด-19 มาดูกันว่าองค์กรใดบ้างที่ร่วมกับหน่วยงานข่าวผลิตข่าวของเรา ใน Project Syndicate เราจะเห็นมูลนิธิ Bill & Melinda Gates, มูลนิธิ Open Society และ European Journalism Center จากนั้นก็เป็นศูนย์ European Journalism Center เอง อีกครั้ง เราได้เห็นมูลนิธิ Gates และมูลนิธิ Open Society และพวกเขายังได้รับเงินบริจาคจำนวนมากจาก Facebook, Google, กระทรวงศึกษาธิการ วัฒนธรรม และวิทยาศาสตร์ของเนเธอร์แลนด์ และจากกระทรวงการต่างประเทศของเนเธอร์แลนด์ องค์กรที่เป็นหัวใจของกระแสข้อมูลของเราได้รับเงินทุนจากองค์กรไม่แสวงหากำไรของกลุ่มคนชั้นนำเดียวกันที่ควบคุมสื่อทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เงินภาษีของเราส่วนหนึ่งจะมอบให้กับองค์กรเหล่านี้ด้วย โอเค ฉันรู้ว่านี่เป็นข้อมูลจำนวนมากที่ต้องประมวลผล และเชื่อฉันเถอะ ฉันทำให้สั้นที่สุดเท่าที่จะทำได้ และฉันใช้เฉพาะตัวอย่างที่ดูเหมือนจำเป็นเพื่อแสดงภาพรวมให้คุณเห็น เพื่อให้คุณเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันได้ดีขึ้น เป็นหัวข้อที่ครอบคลุมทุกอย่างที่สามารถเปลี่ยนแปลงคุณได้ความเห็นของฉันเกี่ยวกับเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์มากมาย แต่เป้าหมายของฉันคือการแจ้งให้คุณทราบถึงอันตรายที่เราเผชิญอยู่ในปัจจุบัน เราจะมีเวลาเพียงพอสำหรับการเจาะลึกในอดีต ดังนั้นมาพูดถึงเหตุการณ์ปัจจุบันกันตอนนี้ดีกว่า ชนชั้นสูงที่ควบคุมทุกแง่มุมของชีวิตเรา รวมถึงข้อมูลที่เราได้รับ ล้วนต้องอาศัยความร่วมมือที่ประสานงานกันอย่างเหนือจินตนาการเพื่อให้ทุกอุตสาหกรรมต่างๆ บนโลกเชื่อมต่อถึงกัน เพื่อให้แน่ใจว่าอุตสาหกรรมทั้งหมดทำงานเพื่อผลประโยชน์ของชนชั้นสูง เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่ฟอรัมเศรษฐกิจโลก ซึ่งเป็นหนึ่งในองค์กรที่สำคัญที่สุดในโลก ในการประชุมประจำปีที่เมืองดาวอส ซีอีโอของบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในโลกจะมารวมตัวกันพร้อมกับหัวหน้ารัฐ นักการเมือง และบุคคลและองค์กรที่มีอิทธิพลอื่นๆ เช่น ยูนิเซฟและกรีนพีซ สมาชิกของคณะกรรมการบริหารประกอบด้วยอดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐและ "ปรมาจารย์ด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ" อัล กอร์, ลาร์รี ฟิงค์ ซีอีโอของแบล็กร็อค, คริสติน ลาการ์ด ประธานธนาคารกลางยุโรป, ฟาบิโอลา จานอตติ ผู้อำนวยการเซิร์น, ราชินีจอร์แดน, ปีเตอร์ เมาเรอร์ ผู้อำนวยการคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ และนักการเมืองและซีอีโอของบริษัทที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโลกอีกมากมาย ตามเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ WEF ค่าธรรมเนียมสมาชิกรายปีอยู่ระหว่าง 53,000 ถึง 530,000 ยูโร แต่ตามรายงานประจำปีของ WEF ประมาณ 71% ของงบประมาณทั้งหมดมาจากพันธมิตร ซึ่งจ่ายค่าธรรมเนียมสมาชิกให้กับนักการเมืองรุ่นใหม่ที่ไม่สามารถจ่ายค่าธรรมเนียมของตนเองได้ Wikipedia รายงานว่า "ตามคำวิจารณ์ WEF เป็นเวทีธุรกิจที่บริษัทที่ร่ำรวยที่สุดสามารถเจรจาข้อตกลงกับบริษัทอื่นหรือกับนักการเมืองได้ วัตถุประสงค์ของ WEF สำหรับผู้เข้าร่วมจำนวนมากคือการแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าการแก้ไขปัญหาโลก" ฉันไม่ชอบที่จะตั้งสมมติฐาน แต่จะมีปัญหาเกิดขึ้นมากมายบนโลกหรือไม่ หากผู้นำอุตสาหกรรม นักการธนาคาร และนักการเมืองตั้งแต่ปี 1971 มารวมตัวกันทุกปีเพื่อแก้ไขปัญหาของโลกของเรา ไม่แปลกเหรอที่องค์กรสิ่งแวดล้อมชั้นนำของโลกได้พบปะกับซีอีโอของบริษัทที่ก่อมลพิษมากที่สุดมาเป็นเวลา 50 ปี ในขณะที่สิ่งต่างๆ กลับแย่ลงเรื่อยๆ สำหรับโลกธรรมชาติของเรา นักวิจารณ์ของ WEF เหล่านี้พูดถูกในไม่ช้า เมื่อเราพิจารณาว่าใครคือหุ้นส่วนที่สำคัญที่สุดที่คิดเป็นเกือบ 71% ของงบประมาณของ WEF ได้แก่ BlackRock, The Open Society Foundations, The Bill & Melinda Gates Foundation และบริษัทใหญ่ๆ อื่นๆ อีกมากมายที่ Vanguard และ BlackRock ถือหุ้นโดยตรงหรือโดยอ้อม ประธานและผู้ก่อตั้ง WEF คือ Klaus Schwab ซึ่งเป็นศาสตราจารย์และนักธุรกิจชาวเยอรมัน ในหนังสือ The Great Reset เขาได้อธิบายแผนการขององค์กรของเขาอย่างละเอียด ในความเห็นของเขา ไวรัสโคโรนาเป็นโอกาสที่ดีเยี่ยมในการรีเซ็ตสังคมของเราอย่างแท้จริงในทุกแง่มุม เขาเรียกสิ่งนี้ว่า "สร้างใหม่ให้ดีขึ้น" และคำขวัญนี้ดูเหมือนจะเป็นคติประจำใจของนักการเมืองโลกาภิวัตน์ทุกคนในโลก "และตอนนี้มันเป็นช่วงเวลาประวัติศาสตร์ เป็นช่วงเวลาสำคัญในการสร้างอนาคตใหม่ เพื่อกำหนดนโยบายของเรา" "และแน่นอนว่าเราต้องการร่วมมือกันเพื่อสร้างใหม่ให้ดีขึ้น" "คุณรู้ไหม ฉันบอกว่าเราจะสร้างใหม่ และเราจะสร้างใหม่ให้ดีขึ้น" "แน่นอนว่ามันเป็นวิกฤตครั้งใหญ่ แต่ก็มอบโอกาสพิเศษให้กับเราด้วย" "เราต้องใช้โอกาสทางประวัติศาสตร์นี้..." "เราสามารถเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้ร่วมกัน" "แต่การระบาดใหญ่ทั่วโลกครั้งนี้ยังสร้างโอกาสในการสร้างใหม่ให้ดีขึ้นด้วย" "...เพื่อสร้างใหม่ให้ดีขึ้นในภายหลัง" "แต่ยังรวมถึงการสร้างใหม่ให้ดีขึ้นด้วย" "...เพื่อสร้างโลกใหม่ให้ดีขึ้น" "...เพื่อสร้างใหม่ให้ดีขึ้น..." "เราไม่สามารถสร้างใหม่ให้ดีขึ้นได้ เราต้องสร้างใหม่ให้ดีขึ้น" "และบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน" "และการดำเนินการด้านสภาพภูมิอากาศเป็นส่วนสำคัญของสิ่งนั้น" ตามที่ชวาบกล่าวไว้ สังคมเก่าของเราควรได้รับการแลกเปลี่ยนเป็นสังคมใหม่ที่ประเทศต่างๆ ยอมสละอำนาจอธิปไตยของตนให้กับรัฐบาลโลกที่ครอบคลุมทุกด้าน ซึ่งประชาชนไม่มีอะไรเป็นเจ้าของเลยนอกจากทำงานให้กับรัฐเพื่อแลกกับที่อยู่อาศัย การดูแลสุขภาพ และความต้องการพื้นฐานอื่นๆ ทั้งหมด ทั้งหมดนี้มีความจำเป็นตามที่ WEF กล่าวไว้ เพราะสังคมบริโภคนิยมสมัยใหม่ของเรา ซึ่งชนชั้นสูงยัดเยียดให้เราเอง ไม่สามารถดำเนินต่อไปได้อีกต่อไป ไม่สามารถยั่งยืนได้อีกต่อไป ชวาบกล่าวในหนังสือเล่มนี้ว่า เราจะไม่มีวันกลับไปสู่ภาวะปกติแบบเดิม และ WEF เผยแพร่คลิปวิดีโอที่ชี้ให้เห็นชัดเจนว่าในปี 2030 เราจะไม่มีอะไรเป็นเจ้าของเลย แต่เราจะมีความสุข คุณอาจเคยได้ยินคนพูดถึงระเบียบโลกใหม่มาบ้างแล้ว สื่อต้องการให้เราเชื่อว่านี่เป็นหัวข้อสำหรับนักทฤษฎีสมคบคิด แม้ว่าประธานาธิบดีอย่างจอร์จ บุช ซีเนียร์ เนลสัน แมนเดลา และบิล คลินตัน จะเคยพูดถึงเรื่องนี้มาหลายชั่วอายุคนแล้วก็ตาม “เรามีโอกาสที่จะสร้างระเบียบโลกใหม่ให้กับตัวเองและคนรุ่นต่อไป โลกที่หลักนิติธรรมไม่ใช่กฎแห่งป่า เป็นผู้ควบคุมพฤติกรรมของประเทศต่างๆ เมื่อเราประสบความสำเร็จ และเราจะประสบความสำเร็จ เราจะมีโอกาสอย่างแท้จริงในการสร้างระเบียบโลกใหม่นี้ ระเบียบที่องค์การสหประชาชาติที่น่าเชื่อถือสามารถใช้บทบาทในการรักษาสันติภาพเพื่อบรรลุเป้าหมายได้”“ทำตามคำมั่นสัญญาและวิสัยทัศน์ของผู้ก่อตั้งสหประชาชาติ” “หลังจากปี 1989 ประธานาธิบดีบุชได้กล่าวประโยคหนึ่งที่ผมมักใช้กับตัวเอง นั่นคือ เราต้องการระเบียบโลกใหม่” “ภารกิจเชิงบวกที่เรามีในขณะนี้คือการสร้างระเบียบโลกใหม่จริงๆ” แต่ยังมีนักการกุศลที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก เช่น เซซิล โรดส์ เดวิด ร็อคกี้เฟลเลอร์ เฮนรี คิสซิงเจอร์ และแม้แต่จอร์จ โซรอสด้วย “คุณต้องการระเบียบโลกใหม่ที่จีนต้องมีส่วนร่วมในกระบวนการสร้าง และพวกเขาต้องยอมรับ พวกเขาต้องเป็นเจ้าของมัน” บุคคลสำคัญเหล่านี้ ซึ่งนอกเหนือจากแมนเดลาแล้ว ล้วนอยู่ในกลุ่มคนชั้นสูงเมื่อพวกเขายังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่คนกลุ่มเดียวที่ฝันถึงรัฐบาลโลกที่ทรงอำนาจทั้งหมด ในปี 2015 สหประชาชาติได้นำเสนอวาระการประชุม 2030 ที่สร้างความขัดแย้ง ซึ่งแทบจะเหมือนกับ Great Reset ของ Klaus Schwab เลยทีเดียว ในคำพูดของพวกเขาเอง สหประชาชาติเช่นเดียวกับ Schwab ต้องการให้แน่ใจว่าภายในปี 2030 ความยากจน ความหิวโหย มลพิษทางสิ่งแวดล้อม และโรคภัยจะไม่มีอยู่อีกต่อไป บนโลก ดูเหมือนจะเป็นแผนที่น่าเห็นใจจนกว่าคุณจะอ่านข้อความเล็กๆ คุณจะเห็นได้ว่าแนวคิดคือ Agenda 2030 จะต้องได้รับการชำระเงินจากเราซึ่งเป็นพลเมือง และในขณะนี้ เราจำเป็นต้องสละสิทธิพื้นฐานเพื่อประโยชน์ด้านสาธารณสุข และเราจะต้องสละทรัพย์สมบัติของเราเพื่อบรรเทาความยากจน นี่ไม่ใช่ทฤษฎีสมคบคิด คุณสามารถอ่านสิ่งนี้ได้ด้วยตัวคุณเองและบนเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของพวกเขา โดยสรุปแล้ว เรื่องนี้สรุปได้ดังนี้: UN ต้องการนำเงินภาษีจากประเทศตะวันตกทั้งหมดไปมอบให้กับบริษัทขนาดใหญ่ของชนชั้นสูง ซึ่งจะได้รับการว่าจ้างให้สร้างสังคมขึ้นมาใหม่ จำเป็นต้องมีโครงสร้างพื้นฐานใหม่ทั้งหมดทั่วโลก เนื่องจากเชื้อเพลิงฟอสซิลจะต้องกลายเป็นสิ่งในอดีตตามที่ UN กำหนด สำหรับโครงการขนาดใหญ่นี้ จำเป็นต้องมีรัฐบาลโลก UN กล่าว และ UN เดียวกันนี้ก็รับหน้าที่เป็นรัฐบาลโลกนี้เอง เช่นเดียวกับชวาบ สหประชาชาติยังเชื่อด้วยว่าการระบาดใหญ่เป็นโอกาสที่ดีในการเร่งดำเนินการตามวาระ 2030 เป็นเรื่องน่ากังวลที่ WEF และสหประชาชาติยอมรับอย่างเปิดเผยว่าพวกเขามองว่าการระบาดใหญ่และภัยพิบัติอื่นๆ เป็นโอกาสในการเปลี่ยนแปลงสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราเห็นว่าชนชั้นนำมีทรัพยากรทั้งหมดเท่าที่มีเพื่อทำให้เราเชื่อว่ามีการระบาดใหญ่ และสร้างมันขึ้นมา ดังนั้นเราจึงไม่ควรมองข้ามสิ่งเหล่านี้ และเราควรตรวจสอบอย่างรอบคอบ และเมื่อเราทำเช่นนั้น เราจะพบกับสิ่งที่น่าวิตกกังวลยิ่งกว่า ในวันศุกร์ที่ 18 ตุลาคม 2019 ซึ่งเป็นเวลาไม่กี่เดือนก่อนที่จะมีการประกาศการระบาดใหญ่ มีการจัดการประชุมที่โรงแรม Pierre ในนิวยอร์กซิตี้สำหรับกลุ่มพิเศษที่มีแขกคนสำคัญประมาณ 130 คน รวมถึงนักการเมือง แพทย์และเภสัชกรที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดในโลก วัตถุประสงค์ของการประชุมคือการจำลองสถานการณ์ที่เป็นไปได้ในกรณีที่มีการระบาดใหญ่ทั่วโลก อาจเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้ อย่างไรก็ตาม สำหรับการจำลองนี้ มีการใช้ไวรัสโคโรนาเป็นตัวอย่าง การจำลองนี้ครอบคลุมรายละเอียดว่าไวรัสโคโรนาจะพัฒนาได้อย่างไร และพวกเขาจะควบคุมได้อย่างไรก็ต่อเมื่อได้รับความร่วมมืออย่างเข้มข้นจากอุตสาหกรรมทั้งหมด รัฐบาล และหน่วยงานของรัฐ อีกครั้งหนึ่ง ระเบียบโลกใหม่จะช่วยเราให้รอดพ้นจากการทำลายล้าง คุณแปลกใจหรือไม่เมื่อฉันบอกคุณว่าการประชุมครั้งนี้ซึ่งเรียกว่า Event 201 จัดขึ้นโดยไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก World Economic Forum, Bill & Melinda Gates Foundation และ Johns Hopkins Institute นี่ไม่ใช่ทฤษฎีสมคบคิด ตรวจสอบเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ Event 201 ด้วยตัวคุณเอง บางที ณ จุดนี้ คุณคงไม่แปลกใจอีกต่อไปที่ "สถาบันโรเบิร์ต คอช" ของเยอรมนี ซึ่งเหมือนกับสถาบันสุขภาพแห่งชาติทุกแห่งในโลก มีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับ WHO ซึ่งได้รับเงินทุนจากบิล เกตส์ ได้สร้างการจำลองที่คล้ายคลึงกันในปี 2012 เช่นเดียวกับกรณีใน Event 201 การจำลองนี้สันนิษฐานว่าเป็นไวรัสโคโรนา การจำลองนี้สันนิษฐานว่าในตลาดอาหารเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไวรัสโคโรนาจะแพร่กระจายจากสัตว์สู่คน เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ใช่ไหม? ในการจำลองนี้ เจ้าหน้าที่ต้องใช้เวลาหลายสัปดาห์ในการระบุไวรัส ทำให้ไวรัสแพร่กระจายไปทั่วโลก การจำลองนี้ทำขึ้นเพื่อจำลอง 3 ปีติดต่อกันที่เกิดการล็อกดาวน์และเศรษฐกิจพังทลาย แต่ในขณะเดียวกันก็จำลองผลกระทบต่อสังคมในทุกแง่มุม แม้แต่การประท้วง ฉันจะไม่ทำให้คุณเบื่อกับรายละเอียด ในความเป็นจริง คุณสามารถดาวน์โหลดการวิเคราะห์นี้ได้จากเว็บไซต์ของรัฐบาลเยอรมัน สิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการแสดงคือข้อความบางส่วนจากการบรรยายของ Mark van Ranst นักไวรัสวิทยาชั้นนำของเบลเยียม เมื่อวันที่ 22 มกราคม 2019 ที่ Chatham House ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหากำไรที่สำคัญในลอนดอน ซึ่งบรรดาผู้นำระดับโลกที่สำคัญมาพบปะกันเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาระดับโลก ผู้ได้รับรางวัล Chatham House Prize ได้แก่ ฮิลลารี คลินตัน เมลินดา เกตส์ และจอห์น เคอร์รี สิ่งที่ van Ranst กำลังพูดถึงนั้นน่าตกใจมาก อันที่จริงแล้ว Van Ranst อธิบายว่าเขาหลอกคนเบลเยียมทั้งประเทศได้อย่างไรในช่วงที่เกิดไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่โดยใช้การสร้างความกลัว อัตราการเสียชีวิตที่ไม่ถูกบริบท และการบิดเบือนสื่อ เขาหัวเราะอธิบายว่าเขาจัดการฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่ให้กับชาวเบลเยียมที่หวาดกลัวได้อย่างไรวัคซีนที่ผลิตโดยบริษัทเภสัชกรรมที่เขาทำงานให้ “ขอบคุณมาก Ab ขอบคุณสำหรับคำเชิญ และฉันถูกขอให้เล่าให้คุณฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของฉันในฐานะผู้จัดการวิกฤต กรรมาธิการไข้หวัดใหญ่ของเบลเยียม และการเน้นย้ำถึงการสื่อสาร จากนั้นคุณมีโอกาสหนึ่งครั้งที่จะทำมันให้ถูกต้อง ฉันหมายความว่า วันแรกนั้นสำคัญมาก ในวันแรก คุณต้องเริ่มการสื่อสารกับสื่อ กับประชาชน และคุณต้องทำอย่างถูกต้อง ฉันหมายความว่า คุณต้องใช้เสียงหนึ่งเสียงและข้อความหนึ่งข้อความ ในเบลเยียม พวกเขาเลือกที่จะแต่งตั้งคนนอกวงการการเมืองมาทำหน้าที่นั้น ฉันไม่สังกัดพรรคการเมืองใด ๆ และนั่นทำให้สิ่งต่าง ๆ ง่ายขึ้นเล็กน้อย อย่างน้อยก็เล็กน้อยในตอนนั้น เพราะคุณจะไม่ถูกโจมตีทางการเมืองจากกลุ่มคนส่วนน้อยส่วนใหญ่ นั่นไม่ได้มีผล และนั่นเป็นข้อได้เปรียบอย่างมาก ข้อได้เปรียบประการที่สองคือ คุณสามารถเล่นบทคนไร้เดียงสาอย่างสมบูรณ์ในบรัสเซลส์ และทำอะไรได้มากกว่าที่คุณจะทำได้ คุณต้องอยู่ทุกที่ในวันแรกหรือวันแรก ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจจากสื่อ คุณต้องทำข้อตกลงกับพวกเขาว่าคุณจะแจ้งให้พวกเขาทราบทั้งหมด และหากพวกเขา โทรไป คุณจะรับสาย เมื่อคุณทำแบบนั้น คุณจะได้ประโยชน์จากช่วงเริ่มต้นเหล่านี้ในการรับความครอบคลุมจากองค์กรต่างๆ ในพื้นที่นั้นอย่างครบถ้วน และพวกเขาจะไม่ต้องค้นหาเสียงทางเลือกอื่นๆ ที่นั่น และถ้าคุณทำแบบนั้น สิ่งต่างๆ ง่ายขึ้นมาก ช่วงสัปดาห์แรกๆ เหล่านี้ เป็นถนนที่ง่ายดายเมื่อคุณไม่มีฝ่ายค้าน ทุกคนต้องการข่าวสาร และพวกเขาสามารถมาหาคุณเพื่อขอข่าวสาร คุณสามารถนำข้อมูลที่เป็นกลางมาได้ค่อนข้างมาก และจะถูกหยิบยกขึ้นมา และข่าวสารจะถูกนำเสนอในแบบที่คุณนำเสนอ และคุณสามารถทำได้เฉพาะในสองสามสัปดาห์หรือสองสามเดือนแรกเท่านั้น จากนั้นคุณต้องพูดว่า โอเค เราจะมีผู้เสียชีวิตจาก H1N1 แน่นอนว่ามันหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันใช้คำพูดของเซอร์โดนัลด์สันที่เขากล่าวว่าในสหราชอาณาจักร เมื่อถึงจุดสูงสุดของการระบาด จะมีผู้เสียชีวิต 40 คนต่อวันในช่วงปลายฤดูร้อน ดังนั้น ในเวลานั้น จึงมีผู้คน 62 ล้านคนในสหราชอาณาจักร เสียชีวิต 40 คนต่อวัน ฉันคำนวณสำหรับเบลเยียม ซึ่งจะเท่ากับผู้เสียชีวิต 7 คนต่อวันเมื่อถึงจุดสูงสุดของการระบาด ฉันใช้สิ่งนั้นในสื่อ การเสียชีวิตจากไข้หวัดใหญ่เบลเยียมเจ็ดรายต่อวันในช่วงที่การระบาดรุนแรงนั้นถือเป็นเรื่องจริง ซึ่งเกิดขึ้นทุกปี แม้แต่ในช่วงที่มีการระบาด ก็ถือเป็นเรื่องที่ค่อนข้างอนุรักษ์นิยม อย่างไรก็ตาม การพูดถึงจำนวนผู้เสียชีวิตเป็นสิ่งสำคัญ เพราะเมื่อคุณพูดแบบนั้น ผู้คนจะพูดว่า ว้าว คุณหมายถึงอะไร คนเสียชีวิตเพราะไข้หวัดใหญ่เหรอ? และนั่นคือขั้นตอนที่จำเป็นต้องทำ และแน่นอนว่าสองสามวันต่อมา คุณมีผู้เสียชีวิตจากไข้หวัดใหญ่ H1N1 รายแรกในประเทศ และฉากก็ถูกกำหนดขึ้นและมีการพูดถึงเรื่องนี้แล้ว และแล้วคุณต้องเลือกว่าใครจะได้รับวัคซีนก่อน จากนั้นจึงเป็นผู้หญิงและเด็กก่อน ไม่ว่าฉันจะหมายถึงกลุ่มเสี่ยงหรือไม่ก็ตาม พวกเขามีความสำคัญ จากนั้นฉันก็ใช้ข้อเท็จจริงที่ว่าสโมสรฟุตบอลชั้นนำในเบลเยียมฉีดวัคซีนอย่างไม่เหมาะสมและขัดต่อข้อตกลงทั้งหมด พวกเขาให้ผู้เล่นฟุตบอลของตนมีความสำคัญเป็นอันดับแรก ฉันเลยบอกว่าฉันสามารถใช้สิ่งนั้นได้ เพราะถ้าประชาชนเชื่อจริงๆ ว่าวัคซีนนี้น่าใช้มากจนแม้แต่นักฟุตบอลก็ยังไม่ซื่อสัตย์ที่จะฉีดวัคซีน ฉันก็เลยบอกว่าโอเค ฉันเล่นกับสิ่งนั้นได้ ฉันเลยทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่โต นี่คือ van Ranst ที่คลั่งไคล้ (หัวเราะ) ...แต่ได้ผล..." องค์กร Chatham House ได้รับเงินทุนจากบริษัทใหญ่ๆ ของชนชั้นสูงทั้งหมด เช่น The Gates Foundation และ The Open Society Foundations เราสามารถพูดคุยกันเป็นชั่วโมงเกี่ยวกับไวรัสโคโรนา ซึ่งมีอัตราการรอดชีวิต 99.98% และเกี่ยวกับมาตรการที่ไม่อาจเข้าใจได้ซึ่งกำลังทำลายสังคมของเรา ผู้ประกอบการหลายล้านคนสูญเสียรายได้ ผู้สูงอายุจำนวนนับไม่ถ้วนเสียชีวิตด้วยความเหงา ถูกแยกจากครอบครัว แต่ฉันคิดว่าเราได้ทบทวนข้อเท็จจริงเพียงพอที่จะนำมาตรการป้องกันโควิดทั่วโลกมาไว้ในบริบทที่กว้างขึ้น เมื่อมองจากมุมมองของชนชั้นสูง ชนชั้นสูงที่ร่ำรวยอย่างเหลือเชื่อนี้ ซึ่งมีเงินรวมกันหลายหมื่นล้านเหรียญ ไม่มีปัญหาใดๆ เลยกับความจริงที่ว่าประชากรมากกว่า 40% ของโลกต้องดำรงชีวิตด้วยเงินน้อยกว่าห้าเหรียญครึ่งดอลลาร์ต่อวัน หรือเด็กหลายล้านคนเสียชีวิตจากน้ำดื่มที่ปนเปื้อนจากพวกเขา หรือจากภาวะทุพโภชนาการ หรือจากกระสุนปืนและระเบิดของพวกเขา พวกเขาต้องการเพียงแค่ เพื่อให้มีอำนาจมากขึ้น ชนชั้นสูงไม่มีเจตนาที่จะแบ่งปันความมั่งคั่งของพวกเขาให้กับเราเลย ในความเป็นจริง พวกเขาซื่อสัตย์เกี่ยวกับแผนการของพวกเขาที่จะเอาแม้แต่ส่วนสุดท้ายจากเรา และแผนเหล่านั้นกำลังถูกเปิดเผยในขณะที่ฉันกำลังบอกเรื่องนี้ แรงจูงใจที่อยู่เบื้องหลังของชนชั้นสูงจะไม่ได้รับการอธิบายในตอนนี้ เพราะสำหรับเรื่องนี้ เราต้องเจาะลึกประวัติศาสตร์และหารือเกี่ยวกับหัวข้อที่อยู่เหนือความคิดแบบมีเหตุผลในยุคปัจจุบันของเรา แต่ตอนนี้ คุณคงเข้าใจดีพอแล้วด้วยตรรกะง่ายๆ ว่าระเบียบโลกใหม่หรือรัฐบาลโลกที่ครอบคลุมทุกด้านเป็นหนทางเดียวที่ชนชั้นสูงกลุ่มเล็กๆ จะรักษาอำนาจเหนือประชากรโลกที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บริษัทต่างๆ เช่น BlackRock และ Vanguard ไม่ได้รับประโยชน์จากพรมแดนของประเทศ ภาษีนำเข้า และความหลากหลายที่แท้จริง พวกเขาจะสามารถรักษาอำนาจไว้ได้ผ่านความกลัวและการบิดเบือนของสื่อเท่านั้นพวกเราทุกคน และผมตั้งใจที่จะไม่พูดถึงวิธีการแบล็กเมล์ที่ไร้มนุษยธรรมซึ่งชนชั้นสูงใช้ควบคุมลูกน้องที่สำคัญที่สุดของพวกเขา เพราะถ้าหัวข้อนี้ทำให้คุณอยากรู้ คุณก็จะรู้เรื่องนี้ในที่สุด ชนชั้นสูงไม่มีเจตนาจะรักษาเราจากโรคต่างๆ มากมายที่เราติดมาจากอาหารเป็นพิษที่พวกเขาผลิตขึ้น และจากมลพิษทางสิ่งแวดล้อมที่พวกเขาทำให้เกิดขึ้น เพราะท้ายที่สุดแล้ว หากเราไม่ป่วย อุตสาหกรรมยาจะล่มสลายทั้งหมด "ไม่มีอะไรขายได้เท่ากับความกลัว" เป็นคติประจำใจของนักไวรัสวิทยาชั้นนำอย่าง Mark van Ranst คุณจะต้องประหลาดใจเช่นเดียวกับฉันเมื่อคุณพบว่าเราได้รับการเตือนเกี่ยวกับชนชั้นสูงเหล่านี้นับครั้งไม่ถ้วน "ฉันคิดว่าพวกเราถูกควบคุมโดยพวกบ้า ถ้าใครก็ตามสามารถเขียนออกมาเป็นลายลักษณ์อักษรว่ารัฐบาลของเรา รัฐบาลสหรัฐฯ และอื่นๆ รวมถึงรัสเซียและจีนกำลังพยายามทำอะไรอยู่ ฉันคิดว่าพวกเขาทั้งหมดบ้า แต่ฉันอาจถูกมองว่าบ้าเพราะแสดงออกแบบนั้น นั่นแหละคือความบ้า ฉันหมายความว่า คุณไม่เห็นด้วยเหรอ" “เพราะเราถูกต่อต้านทั่วโลกด้วยแผนการร้ายกาจที่ไร้ความปรานีซึ่งอาศัยวิธีการแอบแฝงเพื่อขยายขอบเขตอิทธิพลเป็นหลัก อาศัยการแทรกซึมแทนการรุกราน อาศัยการล้มล้างแทนการเลือกตั้ง อาศัยการข่มขู่แทนการเลือกเสรี อาศัยกองโจรในเวลากลางคืนแทนกองทัพในเวลากลางวัน เป็นระบบที่เกณฑ์ทรัพยากรมนุษย์และวัตถุจำนวนมหาศาลเพื่อสร้างเครื่องจักรที่เชื่อมโยงกันอย่างแน่นแฟ้นและมีประสิทธิภาพสูง ซึ่งรวมเอาปฏิบัติการทางทหาร การทูต ข่าวกรอง เศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์ และการเมืองเข้าไว้ด้วยกัน การเตรียมการนั้นซ่อนเร้น ไม่ใช่เปิดเผย ความผิดพลาดนั้นถูกฝัง ไม่ใช่เป็นพาดหัวข่าว ผู้เห็นต่างเป็นเพียงความเงียบ ไม่ใช่คำยกย่อง ไม่มีการตั้งคำถามเกี่ยวกับการใช้จ่าย ไม่มีการพิมพ์ข่าวลือ ไม่มีการเปิดเผยความลับ” “ประธานาธิบดีเคนเนดี้ถูกลอบสังหาร เป็นทางการแล้ว ประธานาธิบดีเสียชีวิตแล้ว ผู้หญิงที่นี่ตกใจ บางคนเป็นลม เจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน น้ำตาไหลอาบแก้ม คำเดียวที่จะอธิบายภาพนี้ได้คือความโศกเศร้า และอีกมากมาย เป็นทางการแล้ว เมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ประธานาธิบดีสหรัฐเสียชีวิตแล้ว “เมื่อคุณพูดถึงระดับชนชั้นสูงจริงๆ ชื่อของเกมก็คือการแบล็กเมล์ นั่นคือสิ่งที่ขับเคลื่อนระบบทั้งหมดโดยพื้นฐาน พวกเขาต้องการคนที่มีความเสี่ยงเพราะควบคุมได้ง่าย ฉันไม่ได้คิดฆ่าตัวตาย ฉันไม่ได้คิดฆ่าตัวตาย” “ดีพสเตตคือคนในรัฐบาลสหรัฐที่เป็นพนักงานประจำที่คนที่เราเลือกตั้งมา รัฐสภา หรือประธานาธิบดีไม่สามารถไล่ออกได้ คนเหล่านี้มีอำนาจควบคุมหรือไม่ พวกเขาออกกฎหมายได้หรือไม่ เชอะ! เราไล่คนเหล่านี้ออกได้ไหม ไม่ได้ ประธานาธิบดีไล่พวกเขาออกได้ไหม ไม่ได้ มันถูกออกแบบมาแบบนั้นเพื่อให้พรรคการเมืองและผลประโยชน์ทางการเมืองไม่สามารถส่งผลกระทบต่อดีพสเตตได้ คุณเข้าใจสถานการณ์ฝันร้ายของพวกเราไหม พวกคุณ? มันไม่ใช่ความลับเลย มันเปิดเผยมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ Deep State ควบคุมอเมริกาอยู่ ตื่นได้แล้วทุกคน โปรดพระเจ้า โปรดใช้สามัญสำนึกบ้าง ขอบคุณ บางอย่างเช่น 1984 อาจเกิดขึ้นได้จริง นี่คือทิศทางที่โลกกำลังมุ่งหน้าไปในปัจจุบัน ในโลกของเรา จะไม่มีอารมณ์ใดๆ ยกเว้นความกลัว ความโกรธ ชัยชนะ และการดูถูกตนเอง สัญชาตญาณทางเพศจะถูกกำจัด จะไม่มีความซื่อสัตย์ใดๆ ยกเว้นความภักดีต่อพรรค แต่จะยังคงมีความมึนเมาจากอำนาจอยู่เสมอ ในทุกช่วงเวลา จะมีความตื่นเต้นของชัยชนะ ความรู้สึกเหมือนเหยียบย่ำศัตรูที่ไม่มีทางสู้ หากคุณต้องการภาพอนาคต ลองจินตนาการถึงการเหยียบย่ำใบหน้ามนุษย์ตลอดไป คติสอนใจที่ได้จากสถานการณ์ฝันร้ายอันตรายนี้เป็นเรื่องง่ายๆ อย่าปล่อยให้มันเกิดขึ้น มันขึ้นอยู่กับคุณ ด้วยวิดีโอนี้ ฉันหวังว่าจะส่งถึงคุณเพื่อลดระยะห่างที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างเรา เมื่อเราแตกแยกกันเท่านั้นที่ชนชั้นนำจะรักษาอำนาจเหนือเราได้ ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชนชั้นนำคือเราจะรู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นบนโลก และวิธีเดียวที่ชนชั้นนำคิดว่าจะป้องกันไม่ให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้คือการเซ็นเซอร์ ป้องกันการติดต่อกับมนุษย์ การจัดกรอบฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองหรือผู้ที่มีความคิดแตกต่างอย่างไม่หยุดยั้ง และการใช้กำลัง แผนการของชนชั้นนำนั้นชัดเจน และวิธีการที่โหดร้ายที่พวกเขาต้องการบรรลุผลก็เช่นกัน หากเราปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น สังคมใหม่จะถูกสร้างขึ้นบนเถ้าถ่านของสิ่งที่เรารู้จักในอดีต สังคมใหม่ที่เราจะไม่เป็นเจ้าของอะไรเลย แม้แต่บ้านของเราเอง ชนชั้นนำต้องการให้แน่ใจว่าระหว่างนี้จนถึงปี 2030 ทุกสิ่งที่เรามีในตอนนี้จะเป็นของพวกเขา เพื่อสิ่งนี้ วิกฤตเศรษฐกิจที่เลวร้ายจึงเป็นสิ่งจำเป็น ประการแรก ชนชั้นกลางถูกโจมตี ซึ่งเป็นกระดูกสันหลังของสังคม ผู้ประกอบการถูกบังคับให้ก่อหนี้มหาศาล ซึ่งท้ายที่สุดแล้วจะทำให้สูญเสียทรัพย์สินทั้งหมด หลังจากนั้น ทุกอย่างจะดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ธนาคารจะล้มละลาย เงินสดจะหมดไป และวิธีเดียวที่จะไม่อดตายคือการยอมรับการสนับสนุนจากรัฐบาล ซึ่งจะรวมถึงเงื่อนไขต่างๆ เช่น หนังสือเดินทางการฉีดวัคซีนและการสละสิทธิ์ประกันสุขภาพเอกชนทั้งหมดภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เนื่องจากผู้ประกอบการเป็นกลุ่มแรกที่ล้มเหลว คนอื่นๆ จำนวนมากจึงไม่รู้สึกถึงวิกฤตในทันที ผู้คนยังคงแบ่งแยกกันจนกว่าจะสายเกินไป นี่ไม่ใช่สถานการณ์วันสิ้นโลกที่ฉันแต่งขึ้น นี่เป็นเพียงการรีเซ็ตครั้งใหญ่ ระเบียบโลกใหม่ ซึ่งได้รับการเตรียมการมาหลายชั่วอายุคน และได้รับการทดสอบอย่างกว้างขวางในทุกเผด็จการคอมมิวนิสต์ทั่วโลก แต่สิ่งนี้ยังสามารถไปในทิศทางอื่นได้ และแทนที่จะเป็นการรีเซ็ตครั้งใหญ่ เราสามารถทำให้เกิดการตื่นรู้ครั้งใหญ่ และสร้างโลกที่ไม่มีใครต้องอดอยาก และที่ซึ่งเราสามารถใช้ชีวิตอย่างยั่งยืนในเสรีภาพร่วมกันและกับธรรมชาติ นี่ไม่ใช่ความฝันกลางวันในอุดมคติ มีพลังที่พยายามทำลายอำนาจของชนชั้นนำมาโดยตลอด แต่จนกระทั่งเมื่อไม่นานนี้ วิธีการสื่อสารของเรายังไม่เพียงพอที่จะทำให้เครือข่ายมวลชนเคลื่อนไหวได้ ชนชั้นนำทำให้เราไม่รู้เรื่องการค้นพบของอัจฉริยะ เช่น เทสลา ผู้ซึ่งก้าวหน้าอย่างมากในด้านพลังงานสะอาดและฟรี หรือดร.ไรฟ์ ซึ่งใช้คลื่นวิทยุรักษาผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้ายอย่างน้อย 16 ราย ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตด้วยอาการน่าสงสัยเช่นเดียวกับเทสลา หรือเฮนรี่ ฟอร์ด ซึ่งในปี 1941 ได้ผลิตรถยนต์จากไบโอพลาสติกที่พิสูจน์แล้วว่าแข็งแรงกว่าเหล็ก ชนชั้นสูงได้ปกปิดเทคนิคดังกล่าวไว้มากมายจากเรา เนื่องจากเทคนิคเหล่านี้ก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อการผูกขาดในทุกอุตสาหกรรม เทคนิคเหล่านี้อาจมอบอิสรภาพให้กับเราและทำให้พลังอำนาจของชนชั้นสูงตกอยู่ในความเสี่ยง ซึ่งเป็นผลมาจากความกลัวและการพึ่งพาผลิตภัณฑ์ของพวกเขา นี่ไม่ใช่ทฤษฎีสมคบคิด แต่เป็นข้อเท็จจริง สิ่งที่ฉันกำลังพูดก็คือ โลกที่เต็มไปด้วยความเป็นไปได้ใหม่ๆ กำลังเปิดกว้างสำหรับเราทุกคน ซึ่งไม่มีความยากจน ไม่มีมลพิษ ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บหรือสงคราม และรัฐบาลทำงานเพื่อสวัสดิการของประชาชนแทนที่จะเป็นในทางกลับกัน โรคภัยไข้เจ็บนับไม่ถ้วนที่ทำให้ภาคอุตสาหกรรมยาได้รับเงินหลายแสนล้านดอลลาร์จะได้รับการรักษา ไม่มีใครต้องทำงานหนักเพื่อใช้ชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี ผู้คนจะไม่ต้องอยู่ด้วยความหวาดกลัวอีกต่อไปเพราะคำโกหกของสื่อ อุตสาหกรรมยา กลุ่มล็อบบี้การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และนักการเมือง ทุกอย่างอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม แต่ก่อนอื่นเราต้องฝ่าฟันวิกฤตนี้ไปให้ได้ และตระหนักว่าปัญหาที่แท้จริงในสังคมของเราคืออะไร ฉันอยากขอบคุณที่คุณรับฟังฉัน และหวังว่าสักวันหนึ่ง เราจะร่วมกันทบทวนช่วงเวลาพิเศษนี้ในประวัติศาสตร์อย่างอิสระ ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่ต้องบอกเล่า แต่เราจะเก็บส่วนที่เหลือไว้เล่าทีหลัง วิดีโอนี้จัดทำขึ้นเพื่อแนะนำตัวเท่านั้น นี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางของเรา และจะเป็นการเดินทางที่ยากลำบาก แต่เราจะก้าวไปด้วยกัน และเราจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันให้ลุกขึ้นได้เมื่อเราล้มลง เราจะไม่กลัว เราคือ 99%

from hm

Sources/Links: Tim Gielen: Monopoly – Who owns the world? https://www.stopworldcontrol.com/monopoly
https://rumble.com/vn7lf5-monopoly-who-owns-the-world-must-see.html
https://www.youtube.com/watch?v=FUXdIBp21iw
https://player.vimeo.com/video/653827558?h=ee68417310
Ticket: SE-359