Tim Gielen: Monopol - Do kogo należy świat? Rozpoznaj głowę ośmiornicy

30.06.2022 | www.kla.tv/22950

Ten niezwykle otwierający oczy film dokumentalny ujawnia coś niesamowitego: większość tego, co tworzy nasz świat, jest własnością tych samych ludzi. Jak ośmiornica ze swoimi mackami, mogą kontrolować cały świat i narzucić swój program całej ludzkości. Agenda ta polega na inscenizowaniu różnego rodzaju kryzysów, takich jak wojny, pandemie, panika klimatyczna itp. i generowaniu z nich gigantycznych zysków. Aby zdemaskować głowę tej ośmiornicy, położyć kres jej tyranii, na przykład poprzez kryzysowy zakaz zysku, dokumentacja "Monopoly - kto jest właścicielem świata" wykonała bardzo solidną, wszechstronną i przygotowawczą pracę. Drogi człowieku, myślę, że najpóźniej dziś masz wrażenie, że coś jest nie tak z naszą obecną sytuacją. Myślę jednak, że wiele bezpodstawnych teorii spiskowych spowodowało, że zdystansowaliście się zarówno od siania paniki przez media, jak i od tych, którzy te teorie rozpowszechniają. Mam jednak nadzieję, że posłuchacie mnie przez chwilę, ponieważ podczas oglądania tego filmu setki milionów ludzi na całym świecie są zubożałe z powodu środków, które były stosowane przez tak długi czas. I chociaż największy kryzys gospodarczy, jaki kiedykolwiek przeżyjemy, być może nie dotknął jeszcze Ciebie osobiście, to jest tylko kwestią czasu, kiedy jego skutki dotkną Ciebie i Twoich bliskich. To nie jest panikarstwo, ale twarda rzeczywistość, z którą mamy do czynienia. Wierzę również, że możemy ograniczyć szkody, a nawet odnieść z nich korzyści, jeśli będziemy właściwie i obiektywnie poinformowani o naszej obecnej sytuacji. Dlatego chciałbym zwrócić uwagę na kilka łatwo weryfikowalnych faktów, które uważam za istotne. Mniej niż garstka megakorporacji kontroluje każdy aspekt naszego życia. Może to zabrzmi przesadnie, ale od tych firm w dużej mierze zależy to, czy rano zjemy śniadanie na stole, czy położymy materac na którym śpimy w nocy, a także wszystko, co robimy, nosimy lub konsumujemy. Są to firmy inwestycyjne o ogromnych rozmiarach, które zarządzają największymi przepływami pieniężnymi na świecie. To oni są bohaterami spektaklu, którego jesteśmy świadkami. Aby nie zabierać Ci zbyt wiele czasu, najważniejsze informacje streściłem w możliwie najkrótszy sposób. Jak to działa? Za przykład niech posłuży firma PepsiCo, która jest spółką matką wielu najpopularniejszych na świecie napojów bezalkoholowych i przekąsek. Wydaje się, że istnieje wiele różnych konkurencyjnych marek, ale wszystkie one pochodzą z fabryk niewielkiej liczby firm, które wspólnie mają monopol w branży. Wśród producentów żywności paczkowanej jest wiele innych dużych firm, takich jak Unilever, Coca Cola Company, Mondelez i Nestlé. Na tym zdjęciu widać, że praktycznie każda znana marka pakowanej żywności należy do jednej z tych korporacji. Tego rodzaju informacje można łatwo uzyskać. Można je przeczytać na stronach internetowych danych marek lub w Wikipedii. Firmy tej wielkości są zazwyczaj notowane na giełdzie i mają radę nadzorczą, w której decyzje podejmują najwięksi udziałowcy. W serwisach takich jak Yahoo Finance możemy znaleźć szczegółowe informacje o spółkach, w tym o ich największych akcjonariuszach. Weźmy jako przykład firmę PepsiCo. Widzimy, że 73,14% akcji znajduje się w posiadaniu nie mniej niż 3 379 inwestorów instytucjonalnych. Należą do nich firmy inwestycyjne, fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeniowe, banki, a w niektórych przypadkach także rządy. Przyjrzyjmy się, kim są najwięksi inwestorzy instytucjonalni PepsiCo. Jak widać, tylko dziesięciu spośród 3739 inwestorów posiada prawie jedną trzecią wszystkich akcji. Łączna wartość kapitału akcyjnego tych dziesięciu największych firm wynosi około 60 mld USD. Jednak spośród tych dziesięciu inwestorów trzech posiada więcej akcji niż pozostałych siedmiu. Przypomnijmy sobie ich nazwiska i zobaczmy, kto posiada najwięcej akcji Coca Cola Company, największego konkurenta Pepsi. Widzimy, że podobnie jak w przypadku PepsiCo, większość akcji znajduje się w rękach inwestorów instytucjonalnych. Przyjrzyjmy się pierwszej dziesiątce i zacznijmy od ostatniego z nich. Czterech z tych inwestorów instytucjonalnych pojawiło się również w ostatnich sześciu akcjach PepsiCo. Są to Northern Trust, JP Morgan Chase, Geode Capital Management i Wellington Management. Przyjrzyjmy się teraz czterem największym akcjonariuszom. Trzy z nich znalazły się również w pierwszej czwórce firmy PepsiCo. Są to BlackRock, Vanguard i State Street, a jest jeszcze jeden: Berkshire Hathaway. Są to cztery największe firmy inwestycyjne na świecie. PepsiCo i Coca Cola nie są konkurentami, ale inne duże firmy, do których należy wiele marek, takie jak Unilever, Mondelez i Nestlé, są własnością tej samej małej grupy inwestorów instytucjonalnych. Na przykład, spójrzmy na Wikipedię, aby sprawdzić, jakie są największe firmy w branży technologicznej. Facebook jest właścicielem aplikacji WhatsApp i Instagram. Wraz z Twitterem tworzą one najpopularniejsze platformy mediów społecznościowych na świecie. Alphabet jest spółką macierzystą wszystkich firm należących do Google, w tym YouTube i Gmail, ale jest także największym sponsorem i twórcą systemu Android, jednego z dwóch systemów operacyjnych, na których działają prawie wszystkie smartfony i tablety na świecie. Innym systemem operacyjnym jest IOS firmy Apple. Jeśli dodamy do tej trójki firmę Microsoft, okaże się, że cztery firmy tworzą oprogramowanie, od którego zależą niemal wszystkie komputery, tablety i smartfony na świecie. Przyjrzyjmy się, kto posiada najwięcej akcji w tych potężnych firmach. W przypadku Facebooka widzimy, że ponad 80% akcji znajduje się w posiadaniu inwestorów instytucjonalnych. Są to te same nazwy, które widzieliśmy w przemyśle spożywczym. Ponownie, na szczycie znajdują się ci sami inwestorzy. Następnie Twitter, który zajmuje trzy pierwsze miejsca wraz z Facebookiem i Instagramem. Co zaskakujące, firma ta jest również własnością tych samych inwestorów.. Widać to na przykładzie firmy Apple, ale także jej wielkiego konkurenta - firmy Microsoft. Gdy przyjrzymy się wszystkim innym firmom, które dominują w branży technologicznej i produkują nasze komputery, telewizory, smartfony i sprzęt AGD, zauważymy, że ci sami wielcy inwestorzy są właścicielami wielu akcji. Widzimy to we wszystkich sektorach przemysłu na całym świecie, a żeby pokazać, że nie przesadzam, podam inny przykład. Załóżmy, że chcemy zaplanować wakacje. Na komputerze lub smartfonie szukamy taniego lotu pod słońce na stronach takich jak Skyscanner czy Expedia, które należą do tej samej grupy inwestorów instytucjonalnych. Latamy jedną z wielu linii lotniczych, w których większość udziałów należy często do tych samych inwestorów lub do rządów, jak np. Air France-KLM. Samolot, którym lecimy, to w większości przypadków Boeing lub Airbus. Tutaj również widzimy te same nazwiska. Szukamy hotelu lub mieszkania przez Booking.com lub Airbnb.com. Po przybyciu do celu podróży idziemy coś zjeść, a następnie piszemy recenzję na portalu Trip Advisor. Ci sami inwestorzy są podstawą każdego aspektu naszej podróży, a ich władza sięga jeszcze dalej, ponieważ nawet paliwo do samolotu pochodzi z jednej z ich licznych spółek naftowych i rafinerii. Podobnie jak stal, z której zbudowany jest samolot, pochodzi z jednego z wielu przedsiębiorstw górniczych. Ten niewielki klub firm inwestycyjnych, banków i funduszy inwestycyjnych jest również największym udziałowcem w podstawowych gałęziach przemysłu, z których pochodzą nasze towary. Jeśli poszukamy w Wikipedii największych firm górniczych na świecie, zobaczymy, że ich udziałowcami są ci sami inwestorzy instytucjonalni, co wszędzie indziej. To samo dotyczy największych światowych agrobiznesów, od których zależy cały nasz przemysł spożywczy. Są oni właścicielami np. firmy Bayer, spółki macierzystej firmy Monsanto, największego na świecie producenta nasion, który wytwarza 90% wszystkich nasion bawełny na świecie i większość wszystkich innych nasion. Ale ci inwestorzy instytucjonalni są także udziałowcami największych na świecie producentów tekstyliów, a nawet wielu znanych marek odzieżowych, które przetwarzają bawełnę na ubrania, które nosimy, należą do tej samej grupy inwestorów. Niezależnie od tego, czy chodzi o największych na świecie producentów paneli słonecznych, czy największe rafinerie ropy naftowej, akcjami zarządzają te same firmy. Są właścicielami firm tytoniowych, które produkują wszystkie popularne marki tytoniu na świecie. Ale są też właścicielami wszystkich wielkich firm farmaceutycznych i instytutów naukowych, które produkują leki. Są oni właścicielami firm produkujących metale i surowce, a także całego przemysłu samochodowego, lotniczego i zbrojeniowego, który wykorzystuje te metale i surowce. Są właścicielami firm, które produkują naszą elektronikę. Są właścicielami wielkich domów towarowych i marketów internetowych, a nawet metod płatności, którymi płacimy za ich produkty.. Ponieważ chcę, aby moja opowieść była jak najkrótsza, postanowiłem pokazać tylko wierzchołek góry lodowej. Jeśli samodzielnie poszukacie informacji w oparciu o źródła, z którymi właśnie się zapoznaliście, przekonacie się, że nawet wiele z najbardziej znanych firm ubezpieczeniowych, banków, firm budowlanych, firm telefonicznych, sieci restauracji i marek kosmetyków należy do tych samych inwestorów instytucjonalnych, których właśnie poznaliśmy. Inwestorzy instytucjonalni, jak już mówiłem, to głównie firmy inwestycyjne, banki i towarzystwa ubezpieczeniowe. Z kolei ich właścicielami są także udziałowcy. A co jest w nim najwspanialsze? Wszyscy ci inwestorzy instytucjonalni posiadają nawzajem swoje akcje i razem tworzą ogromną sieć, którą można porównać do piramidy finansowej. Mniejsi inwestorzy instytucjonalni są własnością większych inwestorów, którzy z kolei należą do jeszcze większych inwestorów. Widoczny wierzchołek tej piramidy składa się tylko z dwóch firm, których nazwy widzieliśmy już wiele razy. Są to fundusze Vanguard i BlackRock. Potęga tych dwóch firm jest dla nas wręcz niewyobrażalna. Są oni nie tylko największymi inwestorami instytucjonalnymi w jakiejkolwiek większej firmie na świecie, ale są również właścicielami innych inwestorów instytucjonalnych tych firm, co daje im całkowity monopol. Według raportu Bloomberga, jednej z najbardziej poważanych na świecie instytucji zajmujących się danymi i analizami finansowymi, eksperci przewidują, że do 2028 r. obie firmy będą wspólnie zarządzać inwestycjami o wartości około 20 bilionów dolarów, posiadając niemal wszystko na ziemi. Ten sam Bloomberg określił BlackRock jako czwarte ramię rządu, ponieważ jest to jedyny podmiot pozarządowy, który utrzymuje bliskie relacje z bankami federalnymi, zwanymi też bankami centralnymi. BlackRock nie tylko pożycza pieniądze bankom federalnym, ale jest też ich głównym doradcą i twórcą systemu komputerowego, z którego korzystają banki federalne. Kilkudziesięciu pracowników BlackRock zajmowało wysokie stanowiska w Białym Domu w administracji Busha i Obamy, a obecnie pod rządami Joe Bidena. Prezes BlackRock Larry Fink jest mile widzianym gościem wielu głów państw i polityków - co jest zrozumiałe. Jest on twarzą firmy, która pociąga za sznurki. Ale Larry Fink nie pociąga za sznurki sam. W rzeczywistości BlackRock jest własnością udziałowców. A jeśli przyjrzymy się, kim są ci udziałowcy, dojdziemy do dziwnego wniosku. Widzimy, że największym udziałowcem BlackRock jest Vanguard. I tu zaczyna się robić mętlik. Sama firma Vanguard ma wyjątkową strukturę, która uniemożliwia określenie, kim są jej udziałowcy lub klienci. Elita, do której należy Vanguard, nie chce, aby ktokolwiek wiedział, że jest właścicielem najpotężniejszej firmy na świecie. Ale oczywiście nie jest to tajemnicą dla tych, którzy chcą się temu przyjrzeć. Raporty Oxfam i Bloomberga pokazują, że 1% całej światowej populacji posiada więcej pieniędzy niż pozostałe 99%. Oxfam twierdzi nawet, że 82% wszystkich pieniędzy zarobionych w 2017 r. trafiło do tego 1% ludzi. Oczywiście ci, którzy są właścicielami najpotężniejszej firmy na świecie, są również najbogatsi wśród tego 1%. Innymi słowy, należą oni do 0,001%. Forbes, najbardziej znany na świecie magazyn biznesowy, twierdzi W marcu 2020 roku było około 2 075 miliarderów. Raport Oxfam pokazuje, że dwie trzecie wszystkich miliarderów zdobyło swoje bogactwo dzięki spadkom i monopolom Oznacza to, że Vanguard jest w rękach najbogatszych rodzin na świecie. Kiedy badamy ich historię, okazuje się, że rodziny te zawsze znajdowały się na szczycie piramidy, a niektóre z nich nawet na długo przed rozpoczęciem rewolucji przemysłowej. Ponieważ ich historia jest tak ciekawa i obszerna, opowiem o nich nieco więcej w filmie uzupełniającym, nad którym właśnie pracuję. Ale żeby nie wdawać się w zbytnie szczegóły, zaznaczę tylko, że wiele z tych rodzin należy do królewskich linii krwi i że są one założycielami naszego systemu bankowego, Organizacji Narodów Zjednoczonych i każdego sektora przemysłowego na świecie. Rodziny te nigdy nie straciły swojej władzy, ale z powodu rosnącej liczby ludności na świecie zostały zmuszone do ukrycia się za firmami inwestycyjnymi, takimi jak Vanguard, których największymi udziałowcami są prywatne fundusze i organizacje służące dobru społecznemu tych rodzin.. Aby przybliżyć ogólny obraz, muszę pokrótce wyjaśnić, czym są te organizacje służące dobrobytowi społecznemu. Są oni łącznikiem między biznesem, polityką i mediami, co prowadzi do poważnych konfliktów interesów. Na pierwszy rzut oka nie jest to jednak zbyt widoczne. Organizacje bez zysku, zwane też fundacjami użyteczności publicznej , to organizacje, które opierają się na darowiznach i nie muszą publikować informacji o tym, od kogo otrzymują te darowizny. Mogą inwestować te pieniądze w dowolny sposób i nie muszą płacić podatków od zysków, o ile zyski te są reinwestowane w inne projekty, w które są zaangażowane. Organizacje bez zysku mogą pozyskać setki miliardów dolarów od niewidocznych inwestorów. Według raportu rządu australijskiego, organizacje bez zysku są zatem idealnym miejscem do finansowania grup terrorystycznych i prania dużych sum pieniędzy. Fundacje i fundusze rodzin znajdujących się na szczycie hierarchii 1% ukrywają się za kulisami tak bardzo, jak to tylko możliwe. Natomiast w sprawach głośnych i przyciągających uwagę korzystają z fundacji rodzin filantropijnych, które znajdują się na dalszych miejscach w rankingu, ale są również bardzo zamożne. Aby nie przedłużać, wymienię tylko trzy najważniejsze fundacje na świecie, które łączą wszystkie sektory przemysłowe świata. Są to: Fundacja Billa i Melindy Gatesów, Fundacja Społeczeństwa Otwartego kontrowersyjnego multimiliardera George'a Sorosa oraz Fundacja Clintona. Krótkie wprowadzenie, które pozwoli zorientować się w rozmiarach tych fundacji. Według oficjalnej strony Światowego Forum Ekonomicznego Fundacja Gatesów jest największym fundatorem Światowej Organizacji Zdrowia, po tym jak prezydent Donald Trump wstrzymał finansowanie WHO przez USA w 2020 roku. Dzięki temu Fundacja Gatesów jest jedną z najbardziej wpływowych organizacji na świecie we wszystkich dziedzinach związanych z naszym zdrowiem. Fundacja Gatesów ściśle współpracuje z 16 największymi firmami farmaceutycznymi na świecie, w tym z Pfizerem, AstraZeneca, Johnson & Johnson, BioNTech i Bayer, i właśnie zobaczyliśmy, kto posiada najwięcej udziałów w tych firmach. Bill Gates nie był biednym komputerowym maniakiem, któremu udało się zostać jednym z najbogatszych ludzi na świecie, ale pochodził z filantropijnej rodziny, która - podobnie jak on sam - pracowała dla absolutnej elity. Bill jest założycielem firmy Microsoft, która należy do BlackRock, Vanguard i do niedawna Berkshire Hathaway. Jednocześnie, po BlackRock, Vanguard i State Street, Fundacja Gatesa jest największym udziałowcem Berkshire Hathaway, gdzie przez pewien czas zasiadał nawet w zarządzie. Moglibyśmy spędzić godziny, analizując wszystko, w co zaangażowana jest Fundacja Gatesów, Fundacja Społeczeństwa Otwartego George'a Sorosa i Fundacja Clintona, ale ponieważ łączą nas one z następnym tematem i bieżącymi wydarzeniami, to krótkie wprowadzenie było ważne. Myślę, że następny temat powinien zacząć się od pytania. Przypadkowa osoba, taka jak ja, z bardzo niewielkim doświadczeniem w edycji wideo, używając starego laptopa, może w ciągu 20 minut obiektywnie przedstawić, że tylko dwie firmy mają całkowity monopol na wszystkie sektory przemysłu na świecie. Nasuwa się pytanie: dlaczego nie słyszymy o tym wszystkim w mediach? Pani 1: Co? Pani 2: Dobre pytanie! Każdego dnia mamy do wyboru niezliczone reportaże, filmy dokumentalne i programy telewizyjne, a mimo to żaden z nich nie porusza tego tematu. Czy nie jest to wystarczająco interesujące, czy może w grę wchodzą inne zainteresowania? Odpowiedź ponownie uzyskaliśmy z Wikipedii. Około 90% międzynarodowych mediów należy do dziewięciu konglomeratów medialnych. Firm należących do tych konglomeratów medialnych jest zbyt wiele, by wymienić je wszystkie, dlatego przedstawię tylko najważniejsze marki, które wszyscy znamy. ViacomCBS jest spółką macierzystą wszystkich kanałów CBS, Paramount, skąd pochodzą najsłynniejsze filmy i seriale na świecie, MTV, Comedy Central, Nickelodeon, popularnego brytyjskiego Channel Five i popularnego australijskiego Ten, między innymi. Zgadnij, kto jest największym udziałowcem ViacomCBS! Zanim przyjrzymy się innym wielkim konglomeratom, nie zapomnijmy wspomnieć o naszych niezwykle potężnych monopolistach w dziedzinie transmisji strumieniowych - Netflixie i Amazon Prime, które należą do tych samych udziałowców. Następnie AT&T, firma macierzysta Warner Brothers, HBO, Discovery Channel, CNN, Cartoon Network, TNT, DC i wielu innych znanych marek. Zgadnij, kto jest największym udziałowcem AT&T! Trzecia to wszechmocna firma News Corp. Jest ona właścicielem wielu najbardziej znanych krajowych i regionalnych gazet, czasopism i stacji telewizyjnych w USA, Wielkiej Brytanii i Australii. Akcje News Corp należą do amerykańskiego multimiliardera Ruperta Murdocha i inwestorów instytucjonalnych, których spotykamy wszędzie indziej. Siostrzaną spółką News Corp jest Fox Corporation, która również jest jednym z najpotężniejszych konglomeratów medialnych na świecie. Podobnie jak News Corp, jest własnością rodziny Murdochów i zwykłych inwestorów. Jest jeszcze Walt Disney Company, konglomerat o niewyobrażalnych rozmiarach, posiadający wiele spółek zależnych, takich jak Pixar, Marvel, 20th Century, Lucas Film, ABC, National Geographic i Hulu. Kim są ich najwięksi udziałowcy? Innym potężnym konglomeratem medialnym jest Comcast. Jest to spółka macierzysta NBC, DreamWorks, Universal, The Sky Group, Focus Features, Xfinity i wielu innych ważnych marek medialnych. Jak można się spodziewać, największymi udziałowcami są Vanguard i BlackRock. Mógłbym godzinami wymieniać, że w prawie każdym kraju na świecie lokalne media znajdują się w rękach tego rodzaju konglomeratów, które z kolei są własnością inwestorów instytucjonalnych lub niezwykle bogatych i potężnych rodzin elitarnych. Na przykład w Wielkiej Brytanii praktycznie wszystkie popularne gazety i czasopisma są własnością Daily Mail Group, Reach i wspomnianej wcześniej News Corp. W Holandii wszystkie media znajdują się w rękach "de Persgroep", Mediahuis i BertelsCzłowieka. W Niemczech wszystkie media są kontrolowane przez rząd niemiecki, ProSiebenSat1, Axel Springer i BertelsCzłowiek, który również jest konglomeratem o niespotykanej dotąd wielkości. BertelsCzłowiek jest nie tylko spółką macierzystą największego na świecie wydawcy książek, Penguin Random House, oraz właścicielem i założycielem BMG Music, ale także kontroluje dużą część europejskich mediów poprzez swoją spółkę zależną RTL, która posiada 67 kanałów telewizyjnych, dziesięć platform streamingowych i 38 stacji radiowych. BertelsCzłowiek jest własnością bardzo bogatej rodziny BertelsCzłowiek-Mohn, która otwarcie współpracowała z nazistami. Reinhardt Mohn był więc przetrzymywany w USA jako jeniec wojenny. Oprócz RTL, BertelsCzłowiek jest także właścicielem dużej części francuskich mediów głównego nurtu, a wraz z Media Set, potężnym włoskim konglomeratem byłego prezydenta Berlusconiego, który kontroluje większość włoskich mediów głównego nurtu, jest także właścicielem wszystkich popularnych hiszpańskich kanałów telewizyjnych. Aby dopełnić obrazu, należy przyjrzeć się, skąd pochodzą wiadomości, które są nam codziennie dostarczane przez wszystkie te kanały medialne. Różne media informacyjne nie tworzą wiadomości samodzielnie, ale korzystają z informacji i zdjęć z agencji informacyjnych, takich jak Reuters, holenderska ANP i francuska AFP. Organizacje te nie są niezależne. Właścicielem agencji Reuters jest potężna kanadyjska rodzina Thomsonów. Właścicielem ANP jest holenderski inwestor Cees Oomen, AFP jest w dużej mierze finansowana przez rząd francuski. Najważniejsi dziennikarze i redaktorzy pracujący w naszych mediach lub w agencjach informacyjnych są związani z ważnymi organizacjami dziennikarskimi, takimi jak Europejskie Centrum Dziennikarstwa. Europejskie Centrum Dziennikarstwa jest jednym z największych fundatorów projektów związanych z mediami w całej Europie. Szkoli dziennikarzy, wydaje materiały naukowe, organizuje staże, np. w ANP, i ściśle współpracuje z największymi firmami na świecie, takimi jak Google czy Facebook. W przypadku analiz dziennikarskich i opinii wszystkie najważniejsze media na świecie korzystają z usług Project Syndicate, najpotężniejszej organizacji w swojej dziedzinie. Dostarcza informacje do 506 najważniejszych mediów w 156 krajach. Project Syndicate i organizacja taka jak Europejskie Centrum Dziennikarstwa, wraz z agencjami informacyjnymi, stanowią łącznik między różnymi mediami na całym świecie. Gdy spikerzy wiadomości czytają je z telepromptera, istnieje duże prawdopodobieństwo, że tekst pochodzi od jednej z tych organizacji. W rezultacie doniesienia mediów światowych są często zsynchronizowane. Czytnik wiadomości: Człowiek 1: „Martwi nas niepokojący trend nieodpowiedzialnych, jednostronnych wiadomości, który dotyka nasz kraj. Człowiek: Rozpowszechnianie stonniczych i fałszywych wiadomości stało się zbyt powszechne w mediach społecznościowych. Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że niektóre media publikują te fałszywe historie bez uprzedniego sprawdzenia faktów. Pani: "Dzielenie się jednostronnymi i fałszywymi wiadomościami stało się zbyt powszechne w mediach społecznościowych. Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że niektóre media publikują te fałszywe historie bez uprzedniego sprawdzenia faktów. Niestety, niektóre media wykorzystują swoje platformy do promowania własnych uprzedzeń i programów oraz kontrolowania tego, co myślą ludzie, a to jest bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji". Człowiek: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Człowiek: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Człowiek: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani (sehr betont): Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Pani (hysterische Stimme): Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Człowiek: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. Człowiek: Jest to bardzo niebezpieczne dla naszej demokracji. We wrześniu 2020 r. Europejskie Centrum Dziennikarstwa i Facebook utworzyły fundusz, który ma wspierać wybrane organizacje informacyjne w sprawozdaniach o kryzysie Korony. Przyjrzyjmy się, kim są organizacje, które - wraz z agencjami informacyjnymi - tworzą nasze wiadomości. W Project Syndicate mamy do czynienia z Fundacją Billa i Melindy Gatesów, Fundacją Społeczeństwa Otwartego oraz Europejskim Centrum Dziennikarstwa. Następnie samo Europejskie Centrum Dziennikarstwa. Ponownie mamy tu do czynienia z Fundacją Gatesa i Fundacją Społeczeństwa Otwartego, które otrzymują także duże darowizny od Facebooka, Google'a, holenderskiego Ministerstwa Edukacji, Kultury i Nauki oraz holenderskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Organizacje, które znajdują się w centrum naszego przepływu informacji, są finansowane przez organizacje non-profit tej samej elity, która kontroluje wszystkie media. Jednak część pieniędzy z naszych podatków również trafia do tych organizacji. Czterech wrogich gazet należy obawiać się bardziej niż tysiąca bagnetów... Dobra, zdaję sobie sprawę, że to była duża ilość informacji do przetworzenia. Proszę mi wierzyć, że starałem się mówić jak najkrócej i użyłem tylko tych przykładów, które wydawały się konieczne, aby pokazać wam ogólny obraz sytuacji, tak abyście mogli lepiej zrozumieć obecną sytuację. Jest to obszerny temat, który może zmienić nasze spojrzenie na wiele wydarzeń historycznych, ale moim celem jest poinformowanie was o niebezpieczeństwie, w jakim się obecnie znajdujemy. Na zajmowanie się przeszłością będziemy mieli jeszcze dużo czasu, więc teraz porozmawiajmy o bieżących wydarzeniach. Elita, która kontroluje każdy aspekt naszego życia, aż po informacje, które do nas docierają, polega na niewyobrażalnie skoordynowanej współpracy, polegającej na łączeniu ze sobą różnych gałęzi przemysłu na Ziemi, aby zapewnić, że wszystkie one działają w interesie elity. Dzieje się to na Światowym Forum Ekonomicznym, jednej z najważniejszych organizacji na świecie. Na dorocznym spotkaniu w Davos spotykają się dyrektorzy generalni największych firm świata, głowy państw, politycy i inne wpływowe osoby oraz organizacje, takie jak UNICEF i Greenpeace. W skład Rady Powierniczej WEF wchodzą m.in. były wiceprezydent USA i "guru zmian klimatycznych" Al Gore, dyrektor generalny BlackRock Larry Fink, prezes Europejskiego Banku Centralnego Christine Lagarde, dyrektor CERN Fabiola Gianotti, królowa Jordanii, dyrektor Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża Peter Maurer oraz wielu innych polityków i prezesów najbardziej wpływowych firm na świecie. Według oficjalnej strony internetowej WEF, roczna składka członkowska wynosi od 53 000 do 530 000 euro. Jednak według sprawozdań rocznych WEF około 71% całkowitego budżetu organizacji pochodzi od jej partnerów, którzy w ten sposób opłacają członkostwo młodych polityków, których nie stać na opłacenie własnej składki. Wikipedia podaje, co następuje: "Według krytyków, WEF jest forum ekonomicznym, na którym najbogatsze firmy mogą negocjować umowy z innymi firmami lub z politykami. Celem WEF dla wielu uczestników jest osiągnięcie osobistych korzyści, a nie rozwiązywanie problemów globalnych." Nie lubię snuć przypuszczeń, ale czy byłoby tyle problemów na ziemi, gdyby od 1971 roku najważniejsi liderzy biznesu, bankierzy i politycy zbierali się co roku, aby rozwiązywać problemy naszego świata? Czy to nie dziwne, że wiodące światowe organizacje ekologiczne od 50 lat spotykają się z prezesami najbardziej zanieczyszczających środowisko korporacji, podczas gdy sytuacja naszego świata przyrody wciąż się pogarsza? "To, że krytycy WEF mają rację, staje się jasne, gdy spojrzymy, kim są główni partnerzy, na których przypada prawie 71% budżetu WEF. Należą do nich BlackRock, The Open Society Foundations, The Bill & Melinda Gates Foundation i wiele innych dużych firm, których akcje Vanguard i BlackRock posiadają bezpośrednio lub pośrednio. Przewodniczącym i założycielem WEF jest Klaus Schwab, niemiecki profesor i biznesmen. W swojej książce "Wielki reset" szczegółowo opisuje plany swojej organizacji." Jego zdaniem koronawirus stanowi doskonałą okazję do dosłownego zresetowania naszego społeczeństwa pod każdym względem. Nazywa to "Build Back Better" i to hasło wydaje się być mottem wszystkich globalistycznych polityków na świecie. Klaus Schwab: "I to jest teraz historyczny moment, kluczowy moment, aby odbudować przyszłość, odbudować naszą politykę". Boris Johnson: "I oczywiście chcemy też współpracować, aby budować z powrotem lepiej". Jo Biden: "Wiecie, powiedziałem, że odbudujemy się i odbudujemy się lepiej". Mark Rutte: "Jest to z pewnością poważny kryzys, ale stanowi też dla nas wyjątkową szansę". Spanischer Prime Minister: "Musimy wykorzystać tę historyczną szansę. Antonio Guterres: "Razem możemy przekształcić kryzys w szansę". Justin Trudeau: "Ale ta globalna pandemia umożliwiła odbudowanie lepszej sytuacji". Spanischer Prime Minister: " aby później móc odbudować się lepiej". Mark Rutte: "Ale także po to, by odbudować się lepiej". Wilhelm Alexander (König der Niederlande): "...aby odbudować lepszy świat". Antonio Guterres: "...aby lepiej zdekonstruować...". Jo Biden: "Nie możemy po prostu budować od nowa. Musimy odbudować się lepiej". Antonio Guterres: "I osiągnąć Cele Zrównoważonego Rozwoju". Justin Trudeau: "A ochrona klimatu jest tego zasadniczą częścią". "Według Schwaba nasze stare społeczeństwo powinno zostać zastąpione nowym, w którym państwa zrzekają się swojej suwerenności na rzecz wszechogarniającego rządu światowego, w którym ludzie nie posiadają niczego, ale pracują dla państwa, a w zamian otrzymują mieszkanie, opiekę zdrowotną i wszystkie inne podstawowe potrzeby. Według WEF wszystko to jest konieczne, ponieważ nasze współczesne społeczeństwo konsumpcyjne, które elity same nam narzuciły, nie może dalej funkcjonować w ten sposób - nie jest już zrównoważone. Schwab pisze w książce, że nigdy nie wrócimy do dawnej normy. WEF opublikował film, w którym jasno stwierdza, że w 2030 r. nie będziemy już niczego posiadać, ale będziemy szczęśliwi". Zapewne słyszeliście już wiele o Nowym Porządku Świata. Media chcą nas przekonać, że jest to temat dla zwolenników teorii spiskowych, mimo że prezydenci tacy jak George Bush Senior, Nelson Mandela i Bill Clinton mówią o tym od pokoleń. George H.W. Bush: "Mamy możliwość stworzenia nowego porządku świata dla nas samych i dla przyszłych pokoleń, świata, w którym to prawo, a nie prawo dżungli, kieruje zachowaniem narodów. Jeśli nam się powiedzie - a tak się stanie - mamy realną szansę na nowy porządek świata. Porządek, w którym wiarygodna ONZ może wykorzystać swoją rolę pokojową, aby spełnić obietnicę i wizję założycieli ONZ." Bill Clinton: "Po 1989 roku prezydent Bush powiedział zdanie, którego sam często używam: że potrzebujemy nowego porządku świata". Joe Biden: "Po 1989 roku prezydent Bush powiedział zdanie, którego sam często używam: że potrzebujemy nowego porządku świata". Ale także przez najsłynniejszych filantropów świata, takich jak Cecil Rhodes, David Rockefeller, Henry Kissinger, a nawet George Soros. George Soros: "Potrzebny jest Nowy Porządek Świata, którego częścią muszą być Chiny, i to one muszą być jego częścią. Muszą to mieć na własność". Te ważne osobistości, z których wszystkie, oprócz Mandeli, należały za życia do ścisłej elity, nie są jedynymi, którzy marzą o wszechmocnym rządzie światowym. W 2015 roku ONZ przedstawiła kontrowersyjną Agendę 2030, która jest niemal identyczna z Wielkim Resetem Klausa Schwaba. ONZ, podobnie jak Schwab, chce, aby do 2030 r. na Ziemi nie było już biedy, głodu, zanieczyszczeń ani chorób. To brzmi jak dobry plan, dopóki nie przeczytasz drobnego druku. Idea jest taka, że za realizację Agendy 2030 zapłacimy my, obywatele. I tak jak teraz prosi się nas o rezygnację z naszych praw podstawowych na rzecz zdrowia publicznego, tak teraz będzie się od nas wymagać rezygnacji z naszego bogactwa na rzecz walki z ubóstwem. To nie są teorie spiskowe. Można o tym przeczytać na oficjalnej stronie internetowej. W skrócie sprowadza się to do tego, że ONZ chce zabrać pieniądze z podatków wszystkich krajów zachodnich i przekazać je megakorporacjom należącym do elit, które następnie będą miały za zadanie odbudować społeczeństwo. Na całym świecie potrzebna jest zupełnie nowa infrastruktura, ponieważ według ONZ paliwa kopalne muszą odejść do przeszłości. Dla realizacji tego wielkiego projektu potrzebny jest rząd światowy, mówi ONZ, i ta sama ONZ stawia sobie za cel bycie tym rządem światowym. Podobnie jak Schwab, ONZ uważa, że pandemia jest doskonałą okazją do przyspieszenia realizacji Agendy 2030. Niepokojące jest to, że WEF i ONZ otwarcie przyznają, że postrzegają pandemie i inne katastrofy jako okazję do przekształcenia społeczeństwa, zwłaszcza że widzieliśmy, iż elity dysponują wszelkimi środkami, aby wmówić nam, że istnieje pandemia, a nawet ją wywołać. Dlatego nie powinniśmy lekceważyć tych spraw i uważnie je badać. A kiedy to robimy, natrafiamy na rzeczy, które są jeszcze bardziej niepokojące. W piątek 18 października 2019 r., na kilka miesięcy przed ogłoszeniem pandemii, w hotelu Pierre w Nowym Jorku odbyło się spotkanie dla wybranej grupy około 130 bardzo ważnych gości, w tym polityków i najbardziej szanowanych na świecie specjalistów z dziedziny medycyny i farmacji. Celem spotkania było przeprowadzenie symulacji możliwych scenariuszy w przypadku globalnej pandemii. Można by pomyśleć, że to może być zbieg okoliczności. Jednak w tej symulacji jako przykład wykorzystano koronawirusa. W symulacji szczegółowo opisano, jak rozwijałby się koronawirus i jak można by go kontrolować tylko dzięki intensywnej współpracy całych sektorów przemysłu, rządów i władz. Po raz kolejny Nowy Porządek Świata ma nas uratować przed zagładą. Czy zdziwi Cię, gdy powiem, że to spotkanie, nazwane Wydarzeniem 201, zostało zorganizowane przez nikogo innego, jak Światowe Forum Ekonomiczne, Fundację Billa i Melindy Gatesów oraz Instytut Johnsa Hopkinsa? To nie jest teoria spiskowa. Zobaczcie sami na oficjalnej stronie Wydarzenia 201. Być może w tym momencie przestanie Was dziwić, że podobną symulację stworzył w 2012 roku niemiecki Instytut Roberta Kocha, który - jak wszystkie narodowe instytuty zdrowia na świecie - jest ściśle powiązany z WHO finansowaną przez Billa Gatesa. Podobnie jak w przypadku zdarzenia 201, w symulacji przyjęto, że jest to koronawirus. W tej symulacji przyjęto, że koronawirus rozprzestrzenia się ze zwierząt na ludzi na rynku żywności w Azji Południowo-Wschodniej. Cóż za zbieg okoliczności, nieprawdaż? W tej symulacji władze potrzebują kilku tygodni na zidentyfikowanie wirusa, aby mógł on rozprzestrzenić się na cały świat. Symulowane są kolejne trzy lata, podczas których dochodzi do blokad i zniszczenia gospodarki, ale także symulowane są skutki dla społeczeństwa we wszystkich aspektach. Nawet protesty. Nie będę Cię zamęczał szczegółami. Analizę tę można nawet pobrać ze strony internetowej rządu niemieckiego. Na koniec chciałbym podzielić się fragmentem wykładu wygłoszonego przez czołowego belgijskiego wirusologa Marka van Ransta 22 stycznia 2019 r. w Chatham House, ważnej organizacji non-profit w Londynie, gdzie spotykają się najważniejsze głowy państw i rządów, aby dyskutować o problemach globalnych. Laureatami nagrody Chatham House są między innymi Hillary Clinton, Melinda Gates i John Kerry. To, co van Ranst tu omawia, jest po prostu szokujące. Van Ranst wyjaśnia, w jaki sposób oszukał całą populację belgijską podczas panikowania przed świńską grypą, podając wskaźniki umieralności bez kontekstu i manipulując mediami. Ze śmiechem wyjaśnia, jak udało mu się wymusić szczepionkę przeciwko świńskiej grypie na przerażonej ludności Belgii. Szczepionka wyprodukowana przez firmę farmaceutyczną, dla której pracował. Van Ranst: "Dziękuję bardzo, dziękuję za zaproszenie. Poproszono mnie, abym opowiedział o moich doświadczeniach jako menedżera ds. kryzysu, komisarza ds. grypy w Belgii oraz zwrócił uwagę na komunikację. I wtedy masz szansę zrobić to dobrze. Pierwszy dzień jest bardzo ważny. Pierwszego dnia zaczynasz komunikować się z prasą, z ludźmi i musisz to robić dobrze. Chodzi o to, że trzeba mówić jednym głosem, z jednym przesłaniem. W Belgii zdecydowano się powierzyć to zadanie osobie niebędącej politykiem. Nie jestem związany z żadną partią i to trochę ułatwia sprawę, przynajmniej w tamtych czasach, ponieważ nie jest się atakowanym politycznie z powodu bycia w mniejszości. To nie wchodzi w grę i to była duża zaleta. Drugą zaletą jest to, że w Brukseli można grać całkowitego naiwniaka i osiągnąć o wiele więcej niż w innym przypadku. W pierwszym dniu lub dniach trzeba być wszechobecnym, aby przyciągnąć uwagę mediów. Umawiasz się z nimi, że powiesz im o wszystkim, a kiedy zadzwonią, odbierzesz telefon. Jeśli to zrobisz, możesz skorzystać z tych pierwszych dni, aby uzyskać pełny zasięg korporacyjny na danym obszarze, a oni nie będą tam szukać alternatywnych głosów. Jeśli to zrobisz, będzie to o wiele łatwiejsze. W pierwszych tygodniach jest to łatwe, gdy nie ma opozycji, a wszyscy potrzebują wiadomości i mogą do ciebie przyjść, możesz przynieść wiele neutralnych informacji, które zostaną odebrane i, cóż, wiadomości są przekazywane tak, jak je przynosisz, a to jest możliwe tylko w pierwszych tygodniach lub miesiącach. A potem trzeba powiedzieć: "Dobra, będziemy mieli zgony z powodu H1N1". Oczywiście, nie da się tego uniknąć. Przytoczyłem słowa Sir Donaldsona, który powiedział, że w Wielkiej Brytanii w szczytowym okresie epidemii do końca lata będzie umierało 40 osób dziennie. W tym czasie w Wielkiej Brytanii żyło 62 miliony ludzi, a dziennie umierało 40 osób. Opracowałem to dla Belgii. Oznacza to siedem zgonów dziennie w szczytowym okresie epidemii. Tego właśnie używałam w mediach. Realne byłoby siedem zgonów z powodu grypy belgijskiej dziennie w szczytowym okresie epidemii. Tak jest co roku. Nawet w ujęciu inter-epidemiologicznym jest to bardzo ostrożne. Ważne jest jednak, aby mówić o zgonach, ponieważ kiedy się o tym mówi, ludzie pytają: wow, co to znaczy? Ludzie umierają na grypę? Był to konieczny krok, który należało wykonać. Oczywiście kilka dni później odnotowano pierwszy zgon z powodu H1N1 w kraju, a scena była już gotowa i ludzie już o tym rozmawiali. A potem trzeba wybrać, kogo szczepić w pierwszej kolejności, a teraz w pierwszej kolejności kobiety i dzieci. Niezależnie od tego, ważne były grupy ryzyka. A potem nadużyłem faktu, że czołowe belgijskie kluby piłkarskie, wbrew wszelkim ustaleniom, uczyniły swoich piłkarzy osobami uprzywilejowanymi. Powiedziałem więc, że mogę to wykorzystać, bo jeśli ludzie naprawdę wierzą, że ta szczepionka jest tak poszukiwana, że nawet piłkarze byliby nieuczciwi, żeby się zaszczepić, to powiedziałem: "Dobra, mogę się tym pobawić". Zrobiłem więc z tego powodu wielkie zamieszanie. To szaleństwo, (śmiech) ...ale udało się...". Organizacja Chatham House jest również finansowana przez wszystkie wielkie elitarne korporacje, Fundację Gatesów i Fundacje Społeczeństwa Otwartego. Moglibyśmy godzinami rozmawiać o koronawirusie, którego wskaźnik przeżywalności wynosi 99,98%, oraz o niewyobrażalnych środkach, które niszczą nasze społeczeństwo. Miliony przedsiębiorców straciły dochody. Niezliczone rzesze starszych ludzi zmarły w samotności, odizolowane od swoich rodzin, ale myślę, że omówiliśmy wystarczająco dużo faktów, które umieszczają globalne działania kowidalne w szerszym kontekście - z punktu widzenia elit. Ta niezwykle bogata elita, która łącznie posiada dziesiątki miliardów, nie ma żadnego problemu z tym, że ponad 40% ludności świata żyje za mniej niż pięć i pół dolara dziennie, ani z tym, że miliony dzieci umierają od zanieczyszczonej przez nich wody pitnej, z niedożywienia lub od ich kul i bomb. Chcą tylko stać się potężniejsi. Elity nie mają absolutnie żadnego zamiaru dzielić się z nami swoim bogactwem. W rzeczywistości są oni szczerzy w swoich planach odebrania nam ostatniego kawałka. W chwili, gdy to mówię, plany te są już realizowane. Motywy działania elit nie zostaną wyjaśnione w tym odcinku, ponieważ w tym celu musimy zagłębić się w historię i omówić kwestie, które wykraczają poza nasze współczesne racjonalne myślenie. Na razie jednak, dzięki prostej logice, możecie zrozumieć, że Nowy Porządek Świata lub wszechogarniający rząd światowy to jedyny sposób, aby niewielka elita mogła utrzymać władzę nad stale rosnącą populacją świata.. Firmy takie jak BlackRock i Vanguard nie czerpią korzyści z granic państwowych, podatków importowych i rzeczywistej różnorodności. Tylko dzięki strachowi i manipulacji medialnej mogą utrzymać władzę nad nami wszystkimi. Celowo nie wspomniałem nawet o nieludzkich metodach szantażu stosowanych przez elity w celu utrzymania w ryzach swoich najważniejszych podwładnych, bo jeśli ten temat wzbudził waszą ciekawość, to z pewnością dowiecie się o tym z czasem. Elity nie mają zamiaru wyleczyć nas z niezliczonych chorób, na które zapadliśmy przez toksyczną żywność, którą produkują. I od zanieczyszczeń, które spowodowali. Bo gdybyśmy nie chorowali, cały przemysł farmaceutyczny by upadł. "Nic nie sprzedaje się tak dobrze jak strach" - to motto najlepszych wirusologów, takich jak Mark van Ranst. Będziecie zdumieni, tak jak ja, gdy odkryjecie, że niezliczoną ilość razy ostrzegano nas przed tą elitą. John Lennon (Beatles): "Myślę, że prowadzą nas szaleńcy. Jeśli ktoś potrafi przelać na papier to, co nasz rząd, rząd amerykański itd. oraz rząd rosyjski i chiński próbują zrobić, to myślę, że wszyscy oni są szaleni. Ale za takie stwierdzenie można by mnie uznać za wariata. To właśnie jest w tym wszystkim szalone. To znaczy, nie sądzisz, że tak jest?" John F. Kennedy: "Na całym świecie mamy bowiem do czynienia z monolitycznym i bezwzględnym spiskiem, który w rozszerzaniu swojej strefy wpływów opiera się przede wszystkim na ukrytych środkach, na infiltracji zamiast inwazji, na przewrocie zamiast wyborów, na zastraszaniu zamiast wolnego wyboru, na partyzantce w nocy zamiast armii w dzień. Jest to system, który zmobilizował ogromne zasoby ludzkie i materialne, aby zbudować szczelną i wysoce wydajną maszynerię, łączącą operacje wojskowe, dyplomatyczne, wywiadowcze, gospodarcze, naukowe i polityczne. Jej przygotowania są ukrywane, a nie upubliczniane. Błędy, które popełnia, są ukrywane, a nie wymieniane w nagłówkach gazet. Myślący inaczej są uciszani, a nie chwaleni. Żadna sprawa nie jest kwestionowana, żadna plotka nie jest drukowana, żadna tajemnica nie jest ujawniana". Dziennikarz - nie widzisz: "Prezydent Kennedy został zamordowany, to już oficjalne. Prezydent nie żyje. Kobiety są w szoku, niektóre z nich zemdlały, ludzie z Secret Service stoją na pogotowiu, a po ich twarzach płyną łzy. Jest tylko jedno słowo, które może opisać ten obraz, a jest nim smutek, i to wielki smutek. To już oficjalne. Od kilku chwil prezydent Stanów Zjednoczonych nie żyje". Isaac Kappy, Hollywood-Schauspieler: "Jeśli chodzi o prawdziwe poziomy elity, gra toczy się o szantaż. To właśnie ona w zasadzie kontroluje cały system. Chcą ludzi skompromitowanych, ponieważ łatwo ich kontrolować. Nie mam skłonności samobójczych. Nie jestem samobójcą". John McAfee, Software-Legende: "Głębokie państwo to ludzie wewnątrz rządu USA, którzy robią kariery i nie mogą zostać zwolnieni przez ludzi, których wybieramy, przez Kongres albo przez prezydenta. Czy ci ludzie sprawują kontrolę? Czy mogą uchwalać prawo? O tak! Czy możemy zwolnić tych ludzi? Nie. Czy prezydent może ich zwolnić? Nie. Chodzi o to, by partie polityczne i interesy polityczne nie mogły wpływać na Głębokie Państwo. Czy rozumiecie, ludzie, jak koszmarna jest nasza sytuacja? To nie jest tajemnica. Sprawa jest tak otwarta, jak to tylko możliwe - Głębokie Państwo kontroluje Amerykę. Obudźcie się ludzie, proszę Boga. Kieruj się waszym, zdrowym rozsądkiem. Dziękuję." George Orwell: "Coś takiego jak rok 1984 mogłoby się zdarzyć. To jest kierunek, w którym obecnie zmierza świat. W naszym świecie nie będzie żadnych uczuć poza strachem, gniewem, triumfem i poniżeniem siebie. Popęd płciowy zostanie zlikwidowany. Nie będzie żadnej lojalności poza lojalnością wobec partii. Ale zawsze pozostanie upojenie mocą. W każdym momencie będzie panował pęd do zwycięstwa, poczucie zdeptania bezbronnego wroga. Jeśli chcesz sobie wyobrazić przyszłość, wyobraź sobie but, który wiecznie depczy ludzką twarz. Morał, jaki można wyciągnąć z tej niebezpiecznej, koszmarnej sytuacji, jest prosty. Nie pozwól, aby to się stało. To zależy od ciebie". Mam nadzieję, że dzięki temu filmowi uda mi się dotrzeć do Ciebie i zmniejszyć dzielący nas coraz większy dystans. Tylko wtedy, gdy jesteśmy podzieleni, elity mogą utrzymać nad nami władzę. Elity najbardziej obawiają się, że zdamy sobie sprawę z tego, co naprawdę dzieje się na Ziemi. A jedynym sposobem, w jaki elity wierzą, że mogą temu zapobiec, jest cenzura, uniemożliwianie kontaktów międzyludzkich, nieustanne oczernianie przeciwników politycznych i dysydentów oraz użycie brutalnej siły. Plany elit są jasne, podobnie jak bezwzględny sposób, w jaki zamierzają je zrealizować. Jeśli na to pozwolimy, na popiołach tego, co kiedyś znaliśmy, wyłoni się nowe społeczeństwo. Nowe społeczeństwo, w którym nic nie będzie naszą własnością, nawet własny dom. Elita chce mieć pewność, że od teraz do 2030 roku wszystko, co teraz posiadasz, będzie ich własnością. Będzie to wymagało niszczącego kryzysu gospodarczego. Najpierw zaatakowana zostanie klasa średnia, która stanowi trzon społeczeństwa. Przedsiębiorcy będą zmuszeni popaść w ogromne długi, co ostatecznie doprowadzi ich do utraty całego majątku. Potem sprawy potoczą się szybko. Banki upadną, gotówka przestanie istnieć, a jedynym sposobem, by nie umrzeć z głodu, będzie przyjęcie pomocy państwa, która będzie uzależniona od różnych rzeczy, takich jak karta szczepień i oddanie wszystkich prywatnych rzeczy. Ponieważ przedsiębiorcy upadają jako pierwsi, wielu innych nie odczuje kryzysu od razu. Ludzie pozostaną podzieleni między sobą, dopóki nie będzie za późno. To nie jest wymyślony przeze mnie scenariusz zagłady. Jest to po prostu Wielki Reset, Nowy Porządek Świata, który był przygotowywany przez wiele pokoleń i wszechstronnie testowany w każdej komunistycznej dyktaturze na świecie. Ale można też pójść w innym kierunku i zamiast Wielkiego Resetu doprowadzić do Wielkiego Przebudzenia i stworzyć świat, w którym nikt nie będzie głodował i w którym będziemy mogli żyć w wolności ze sobą nawzajem i z przyrodą w sposób zrównoważony. To nie jest idealistyczne marzycielstwo. Zawsze istniały siły próbujące przełamać władzę elit, ale do niedawna nasze środki komunikacji były niewystarczające, by uruchomić masową sieć. Elity zawsze utrzymywały nas w niewiedzy na temat odkryć geniuszy takich jak Tesla, który był bardzo zaawansowany w dziedzinie czystej, darmowej energii. Albo dr Rife, który wykorzystał fale radiowe do wyleczenia co najmniej 16 chorych na raka w stanie terminalnym, zanim umarł, podobnie jak Tesla, w podejrzanych okolicznościach. Albo Henry Ford, który już w 1941 r. wyprodukował samochód z bioplastiku, który okazał się mocniejszy od stali. Elity ukrywały przed nami niezliczone techniki tego typu, ponieważ stanowiły one zagrożenie dla ich monopoli we wszystkich gałęziach przemysłu. Były to techniki, które zapewniłyby nam wolność i zagroziły władzy elit, opierając się na naszym strachu i uzależnieniu od ich produktów. To nie są teorie spiskowe, to są fakty. Twierdzę, że przed nami wszystkimi otwiera się świat nowych możliwości, w którym nie ma biedy, zanieczyszczeń, chorób ani wojen, a rządy pracują dla dobra ludzi, a nie odwrotnie. Wyleczone zostaną niezliczone choroby, na których przemysł farmaceutyczny zarabia setki miliardów dolarów. Nikt nie będzie już musiał ciężko pracować, by godnie żyć. Ludzie nie będą już dłużej żyć w strachu przed kłamstwami mediów, przemysłu farmaceutycznego, lobby klimatycznego i polityków. Wszystko to widać na horyzoncie, ale najpierw musimy przejść przez burzę i uświadomić sobie, co jest prawdziwym problemem naszego społeczeństwa. Dziękuję, że mnie wysłuchaliście, i mam nadzieję, że pewnego dnia, w wolności, będziemy wspólnie wspominać ten wyjątkowy moment w historii. Jest jeszcze wiele do opowiedzenia, ale resztę zostawimy na później. Ten film miał być tylko wprowadzeniem. "W tym miejscu zaczyna się nasza podróż, która będzie trudna, ale odbędziemy ją razem i pomożemy sobie nawzajem, gdy upadniemy. Nie będziemy się bać. My jesteśmy 99%".

von dws/avr

Quellen/Links: Film „Monopoly – Who Owns The World? (Teil 1) https://www.oval.media/en/2530ada3-b873-41a8-a63f-fb751aa1d46e/
Film „Monopoly – Who Owns The Media? (Teil 2) https://www.oval.media/en/2ef6d9e3-dfab-4a34-b16a-4391bc506cc3/
Tim Gielen: Monopoly – Who owns the world? https://www.stopworldcontrol.com/monopoly
https://rumble.com/vn7lf5-monopoly-who-owns-the-world-must-see.html
https://www.youtube.com/watch?v=FUXdIBp21iw
https://player.vimeo.com/video/653827558?h=ee68417310