Hvernig græna bylting Bill Gates eyðileggur Afríku

06.08.2022 | www.kla.tv/23288

Herferð AGRA-Watch á vegum Community Alliance for Global Justice (CAGJ), afhjúpar í tveimur stuttum myndböndum hvernig Bill & Melinda Gates Foundation (BMGF) og dótturfyrirtæki þess, Alliance for a Green Revolution in Africa (AGRA), steypa bókstaflega Afríku í glötun. Fræ-einræði sem afrísku ríkistjórnirnar hafa komið á og skuldastýrt peningakerfið gegnir þar afgerandi hlutverki. Horfið á bæði eftirfarandi stuttmyndbönd um hvernig Bill Gates, í gerfi mannvinar, hefur stungið gríðarlegum hagnaði í eigin vasa og raunar hvatt þjóðarmorð áfram þegar á botninn er hvolft. 2 Þáttur: Útsæði Á heimsvísu framleiðum við næga næringu fyrir 10 milljarða manna - 2 milljörðum fleira en núverandi jarðarbúar. Hins vegar þjáist næstum 1 milljarður manna um allan heim af hungri ár hvert. Iðnaðarlandbúnaður sem samanstendur af stórum fyrirtækjum sem ráða yfir áburðar-, fræ- og matvörumarkaði, heldur því fram að hann sé fær um að „næra heiminn.“ En svo er ekki og mun ekki verða. Þess í stað eykur landbúnaðariðnaðurinn eftirlit á matvælafyrirtæki og landbúnað og setur áherslu sína á hagnað í forgrunn á kostnað almennrar efnahagslegrar, félagslegrar og umhverfislegrar velferðar. Á heilbrigðu býli með viðnámsþrótt starfar fólk og vistfræðilegir ferlar saman að frjóvgun jarðvegs, baráttu við skordýr og framleiðslu næringarríkrar fæðu. En landbúnaðariðnaðurinn sér þetta á eftirfarandi hátt: Samkvæmt framgangsmáta þeirra verða bændur að skuldsetja sig til kaupa á aðföngum í atvinnuskyni á meðan fyrirtækin uppskera ávinninginn. Til að svala óseðjandi girnd sinni í enn meiri hagnað, líta fyrirtæki og fjárfestar á afrískan landbúnaði sem „síðustu hindrun“ til aukins vaxtar. Notum útsæði sem dæmi til að sjá hvað gerist þegar landbúnaðarfyrirtæki markaðssetja og einkavæða einn af grunnþáttum landbúnaðarins. Í Afríku er um að ræða hefðbundið maísafbrigði sem hefur verið ræktað og aðlagað af bændum í margar kynslóðir. Fræfyrirtæki tekur nú þessa maístegund og fjárfestir í rannsóknum til að framleiða prótein sem getur varist óæskilegum skordýrum. Síðan er fengið einkaleyfi fyrir því, það auglýst og selt sem svokallað endurbætt yrki. Til þess að fyrirtæki geti gert þetta verða lönd fyrst að setja lög sem heimila fyrirtækjum einkaleyfi og einkaeign á fræi. Og í sumum tilfellum kveða þessi lög á um að einungis megi selja fræ með einkaleyfi á markaði. Einkavæðingarlög fræja eru verið að setja um alla Afríku. Þau krefjast verndar hugverkaréttinda sem þróuð eru af ríku löndunum sem hagnast mest. Drög að lögum til varðveislu yrkisréttar var ætlað var að gera Gana kleift að samþykkja lög sem heimila þeim inngöngu í Alþjóðasambandið um verndun UPOV 91 plantna. Við það þarf að fara að ýmsum mjög ströngum yrkislögum. Lög sem vernda yrki sem fræfyrirtæki hafa einkaleyfi á. Þessi lög hafa mikil neikvæð áhrif á okkur afríska smábændur. Staðbundin fræ okkar eru almennt öllum bændum aðgengileg. Faðir minn var bóndi og ég man ekki eftir að hafa keypt fræ þegar kom að sáningu. Frekar sagði það: „Farðu til frænda þíns og segðu honum: Ég á ekki nóg fræ, gefðu mér, ég þarf það. Eða farðu til vinar míns hérna, þú getur fengið þar!“ Ég hef aðgang – allir geta komið og fengið eitthvað. Með þessu móti var það víða aðgengilegt. Þeir deildu og enginn skammaðist sín fyrir að biðja ættingja sína um neitt því þannig hafa þeir alltaf gert það. En nýju verndarlögin hvetja nú til ákveðinnar tegundar fræs og formlegrar frædreifingar leiðar. Ég hef áður talað um hið óformlega kerfi sem hefur tíðkast af bændum fram að þessu. Þetta kerfi er formlegt þar sem fræin eru eingöngu framleidd af sérfræðingum. Bill og Melinda Gates Foundation og AGRA - bandalagið um græna byltingu í Afríku - nota áhrif sín til að efla einkavæðingu fræja í álfunni. Þeir fjármagna og ráðleggja stofnunum sem mynda þrýstihópa á afrísk stjórnvöld til að samþykkja viðeigandi lög. Þetta gerir fræfyrirtækjum kleift að skapa meiri hagnað og að auka stuðningi AGRA í gegnum fyrirtækin. Samtímis þrýsta áætlanir sem styrktar eru af Gates Foundation og AGRA á bændur að nota þessi einkavæddu yrki með gjafafræi, auglýsingum í fjölmiðlum og lánum. Þessar aðferðir múlbinda nýja neytendur áður en þeir krefjast síðar venjulegs markaðsverðs. Í sumum tilfellum geta lög um yrkisrétt jafnvel bannað sjálfsþurftarbændum að versla með fræ eða geyma það til endursáningar, eins og þeir hafa gert í kynslóðir. Stjórn fyrirtækja yfir yrki brýtur í bága við réttindi bænda sem eru bundin í alþjóðlegum sáttmálum. Það ógnar lífsviðurværi fólks með því að auka hungur og grefur undan menningarhefðum. Munið að bændur í Afríku, sérstaklega í Gana, velja venjulega bestu plönturnar þegar þeir rækta uppskeruna og geyma þær til næstu sáningar. Og svo deilir maður þessu fræi sem lagt var til hliðar gjarnan með bræðrum þínum, ættingjum, vinum og öllum sem þurfa á því að halda. En þessi lög banna það. Ef þú notar þeirra fræ, þá geturðu ekki deilt því. Að gefa það áfram telst ólöglegt og þú getur verið handtekinn eða jafnvel dæmdur í allt að 10 ár ef þú gefur frá þér eða selur fræ sem eru vernduð undir þessum lögum. Í Gana er matur ekki aðeins notaður til að seðja hungur. Hann eru líka lyf. Fólk notar fræ ekki aðeins til matar heldur einnig til helgisiða og ýmissa menningarathafna. Þannig að þegar við glötum fjölbreytileika fræjanna, eða jafnvel bara hluta þess, verðum við útilokuð frá sumum menningarháttum okkar. Sum lyf okkar eða læknisefni sem við fáum úr matnum okkar glatast með því. Talsmenn einkavæðingar á yrki halda því fram að lög um yrkisrétt og einkaleyfi myndu hvetja til nýsköpunar og samkeppni og hjálpa eigendum smáfyrirtækja. En þau gera það ekki. Menn hafa verið að þróa og bæta fræafbrigði í hið minnsta 10.000 ár. Vísindamenn, plönturæktendur og smábændur hafa lengi unnið saman að því að þróa vel aðlöguð og næringarrík fræafbrigði og nota við það mikið af hefðbundinni þekkingu. Lögin um einkavæðingu á yrki gera ráð fyrir sameiningu og einokun eftirlits. Fjórar fræsamsteypur stjórna þegar í dag um helming á öllu fræi á heimsvísu. Bændur okkar eru alvöru vísindamenn því þeir velja fræin sín ár hvert sjálfir, undirbúa þau og dreifa. Hvernig getum við fengið bændur okkar til að vinna í sjálfum sér til að bæta þessa framkvæmd? Hvernig veljum við til dæmis bestu fræin? Hver er mælikvarðinn sem þeir nota við úrvalið? Þetta er hverju bændur leita að. Þeir hafa ekki áhyggjur af vissri stærð eða umbótum eða að beita vísindunum fyrir sig. Þeir vilja nota fræ sín í heildarsamhengi lífs síns. Þeir hafa engan áhuga á einhverjum sem fiktar eitthvað í genum einhvers staðar, leikur Guð og framleiðir þannig fræ. Því sem þeir vita ekki til hvers það eigi að vera gott og því jafnvel þvingað upp á þá. Fræ eru aðeins eitt dæmi. Matur, vatn, land og náttúra er í síauknum mæli gert að vöru. Með því verða plöntur næringarsnauðari framleiddar, grunnþarfir fyrirtækjavæddar og umhverfið eingöngu nýtt sem auðlind sem maðurinn getur endalaust ofnýtt. Bill Gates og aðrir styrktaraðilar styðja þetta fyrirtækisrekna að ofan niður framleiðslulíkan og stilla því upp sem góðgerðarstarfsemi og „win-win-“ sviðsmynd. En þeir einu sem raunverulega hagnast eru fyrirtækin sem draga ágóða út úr þessu kerfi. Grafið er undan þeim kerfum sem rekin eru af bændum og vaxandi fjöldi fólks sveltur, þar á meðal bændur sjálfir. Og hvernig stendur eignlega á því að einn ríkur hvítur maður og hans stofnun hafa náð svo miklum ítökum í afrískum landbúnaði? Í næsta myndbandi skoðum við manninn á bak við peningana og fjárstreymi stofnunar hans. 3. þáttur: Fjármunir „Eitt sem við tilkynnum í dag og erum mjög spennt fyrir er hugbúnaðar-gjöf. Hugbúnaður að andvirði yfir 10 milljóna dollara.“ Kynnist Bill Gates - stofnanda Microsoft og einum af ríkustu mönnum heims. Góðgerðarstarf stofnunarinnar hans hefur aflað honum orðspors sem mjög gáfaðs góðgerðarmanns sem reynir að gera heiminn að betri stað. En er þetta virkilega góðgerðarstarfsemi? Undanfarin 17 ár hefur Bill og Melinda Gates Foundation eytt um 6 milljörðum dollara í landbúnað og fullyrðir sig vera að aðstoða smábændur í suðurhluta heims – aðallega í Afríku. Hins vegar fóru flestir styrkir sem ætlaðir voru til landbúnaðarþróunar í Afríku til stofnanna í Bandaríkjunum og Evrópu. Af þeim peningunum sem runnu til Afríku fóru 80% á þriggja megin stofnanna: • AGRA, stofnun sem skráð er í USA sem hvetur til iðnaðarlandbúnaðar í Afríku. • AATF, sem þjónar sem tengiliður á milli atvinnurekenda og landbúnaðarfyrirtækja, afrískra vísindamanna og pólitískra stefnumótenda til þróunar og útvíkkunar á notkun á erfðabreyttum plöntum. • og stofnanir tengdar CGIAR, alþjóðlegu neti opinberra landbúnaðarrannsóknamiðstöðva, sem margar hverjar voru stofnaðar á sjöunda og áttunda áratugnum til að reyna að þröngva bændum í hnattræna suðurhlutanum inn í iðnaðarlandbúnað. Þrátt fyrir að þessar stofnanir séu með aðsetur í Afríku, eru margar stöðvar þeirra í samstarfi við stór landbúnaðarfyrirtæki í Bandaríkjunum og Evrópu sem leitast við að stækka á Afríkumarkaði. Bill og Melinda Gates Foundation hefur lagt stórfé í stofnun eins og One Acre Fund með fjárfestingum upp á 11,6 milljónir dala. Það er um 1,1 milljarður kenískra skildinga. Og hugsunin er sú að hvaða tækni sem er, þar að segja frætæknin verði að nota í tengslum við áburð og sértækan varnar- og illgresiseyði. Og margir bændur One Acre Fund hafa jafnvel skuldsett sig. Og þetta færði þeim ekki eins mikið og gert var ráð fyrir. En aftur að efninu. Hvernig fékk Gates alla þessa peninga til að byrja með? Bill Gates fæddist í auðugri fjölskyldu í Seattle og stofnaði Microsoft árið 1975. Árangur fyrirtækisins náðist að hluta til vegna nýsköpunar en mun meira vægi hafði árásargjarn einokunarstefna í viðskiptum sem kæfði samkeppni og tryggði yfirburði fyrirtækisins. Gates veitti síðan í kjölfarið milljarða dollara hagnaði til sinnar eigin stofnunar og nýtti sér bandarísk lög sem leyfa auðmönnum að borga ekki skatta af peningum sem gefnir eru til góðgerðarmála svo framarlega sem 5% af þeim eru gefin í styrki. Á 9. áratugnum og snemma á 20. áratugnum hjálpuðu nokkur af hinum svokölluðu góðgerðarframlögum Microsoft að öðlast nýja viðskiptavini. Nú aðstoðar Gates Foundation landbúnaðarfyrirtæki til að fá afríska bændur til að nota sínar vörur með svipuðum aðferðum, beitingu góðgerðarstarfsemi og fjárframlaga til að laða að nýja viðskiptavini. Stofnunin fjármagnar starf AGRA með því að sannfæra bændur að taka upp iðnaðarbúskaparhætti. Hún fjármagnar AATF og Open Forum on Agricultural Biotechnology OFAB (opinn umræðuvettvangur AATF fyrir líftækni-landbúnað) til að hafa áhrif á Afrískar eftirlitsstofnanir og erlend líftæknifyrirtæki til að gera markaðshlutdeild mögulega. Hún fjármagnaði stofnun African Biosafety Network of Expertise sem hefur áhrif inn í stjórnmálin og löggjafann og hefur stuðlað að grunni vettvangsrannsókna á erfðabreyttum plöntum framleiddum af Monsanto og öðrum fyrirtækjum. Að auki fjármagnaði Gates Foundation Cornell Alliance for Science sem sett var á laggirnar sem þjálfunaráætlun fyrir blaðamenn sem er sem stunda harðlínu-áróður vinveittan erfðabreyttum lífverum. Frá og með 2022 mun fjárveitingageta Gates Foundation samtals verða yfir 50 milljarða dollara. Það er meira en verg landsframleiðsla þriggja af hverjum fjórum Afríkuríkjum. Með þessu fjárhagslega slagkrafti er Gates Foundation eitt öflugasta áhrifaaflið á landbúnaðarþróun í Afríku - og um allan heim. Við höfum séð valdatöku í pólitíska sviðinu hjá þessum velgjörðarkapítalistum sem og bandarískum stjórnvöldum vegna þess hve auðlindir ákvarða um framvindu stjórnmála og hvað hefur áhrif á stjórnmálin. Við höfum ekki einu sinni séð stefnu Afríkusambandsins og afstöðu þeirra til matvælakerfa sem það sagðist hafa kynnt á leiðtogafundi Sameinuðu þjóðanna um matvælakerfi (UN Food System Summit). Allt er ógagnsætt, hulið og haldið leyndu. Við höfum komist að raun um að AGRA og samtök sem er fjármögnuð af Gates Foundation hafa betra aðgengi að ríkisstjórnum en önnur samtök eins og mín eigin. Það er hlustað á þau áður við fáum yfirhöfuð aðgang. Stofnunin hefur einnig gegnt mikilvægu hlutverki í áhrifamiklum nefndum Sameinuðu þjóðanna, þar á meðal nefndinni um fæðuöryggi heimsins. Og útgjöld þeirra hafa sett forgangsröðun stóru þróunarstofnana sem fjármagnaðar eru af skattgreiðendum, í átt að enn meiri áherslu á iðnaðarbúskapinn. Þrátt fyrir alþjóðleg áhrif sín sem keppa gegn þjóðkjörnum ríkistjórnum eða yfirskyggt þær í sumum tilfellum, þarf stofnunin eingöngu að standa forráðamönnum sínum reikningsskil - Bill Gates, Melinda French Gates og öðrum í þeirra innsta hring. Í áratugi hefur Gates Foundation notað óskattaða fjármuni sem virðast ætlaðir til góðgerðarmála og almannaheilla, til að auka hagnað fyrirtækja og skapa markað fyrir fyrirtæki innan líftækni, efnagerðar í landbúnaði og stafræns landbúnaðs. Þetta er ekki góðgerðarstarfsemi. Þeim sem ætlað var að verða haghafar þessara stofnana - afrískir bændur og bændasamtök - hafa verið hörð í andstöðu sinni við þessa nálgun í landbúnaði og bent á skaðann sem þessar fjárfestingar hafa valdið bændum og vistkerfum. Þess í stað kalla þeir eftir auknu fjármagni til landbúnaðarvistfræði sem byggir á meginreglum um matvæla fullveldi og næringaráætlun sem er hönnuð fyrir manneskjur og af manneskjum. Í stað þess að styðja við óskir þessara bænda hefur Gates Foundation eytt milljörðum dollara í að breyta afrískum landbúnaði í söluvöru sem er tilbúin fyrir nýjar fjárfestingar. Til dæmis leitast þeir við að samræma löggjöf um fjárfestingar í frælíftækni því þeir vilja að álfan verði tilvalinn verslunarstaður. Og þetta er eins konar ný bylgja nýlendustefnu í matvælakerfi okkar. Gates Foundation heldur því fullyrðir sig nýta hinn breytandi kraft vísinda og tækni til að bæta landbúnað. En í raun og veru breytti stofnunin vísindunum sjálf með því að auðvelda fyrirtækjastýringu og endurskilgreina bæði hugtök umræðunnar sem og skilgreiningu á vísindum. Haldið þið áfram að varpa ljósi á baráttuna um vísindin - og um hvað staðreyndir segja í raun um framtíðarvalkosti.

eftir hm.

Heimildir/slóðir: https://www.richappetitesfilm.com/