Ivo Sasek UPF Switzerland „Dinler arası dünya barışına giden yol“

17.05.2023 | www.kla.tv/26067

Savaşlar, adaletsizlikler ve her türlü çatışma dünyanın yüzünü yıkmaya devam ederken, barışa ve insan onurunun teşvik edilmesine yönelik bu kadar geniş bir bağlılık olmamıştı. "Barış ve Güvenlik, bugün barışa derinden önem verenlerin, özellikle de dini liderlerin seslerine ihtiyaç duyuyor!“. Bu Sloganla, Evrensel barış Federasyonu (UPF) 21 Eylül 2018'de uluslararası barış Konferansı'na davet etti. Cenevre'deki Dünya Kiliseler Konseyi'nde yapıldı. UPF, Birleşmiş Milletler ekonomik ve sosyal Konseyi'nde (BM) Genel Danışma statüsüne sahiptir. Dünya barışının aktif bir şekilde şekillendirilmesi çağrısında bulundu. 37. dünya barış Günü'nde sadece farklı geçmişlerden dini liderler değil: Hıristiyanlar, Yahudiler, Müslümanlar, Sihler, Hinduistler, vb. – aynı zamanda siyaset, Bilim ve çeşitli uluslararası örgütlerden Temsilciler de söz aldı. Ivo Sasek, OCG'nin kurucusu, Kla.TV AZK ve diğer özgür medya teklifleri daveti kabul etti ve "dinler arası dünya barışına giden yol" konulu bir konferans verdi.“ Kla.TV aşağıda, barış ve kalkınma için dinler arası birliğe katkı olarak konuşmasını yayınladı. Herhangi bir ulusal, ekonomik, politik, dini vb. arka plandaki insanlık hayvan Sürülerinden ne öğrenebilir? Kırk yıllık bir deneyim zenginliğinden yararlanan ve bu sırrı binlerce insanla pratik olarak yaşayan bir adamın ağzından gelen kompakt cevapları deneyimleyin. Uluslararası Barış Konferansı, Ivo'nun konuşması Ivo Sasek bize kalıcı bir barışa nasıl Ulaşabileceğimize dair fikrini verecek. Bay Ivo Sasek'e söz veriyorum. Ivo Sasek: bu kadar çok katkıyı dinledikten sonra sabırlı olduğunuz için teşekkür ederim. İnancımın ne olduğunu, dinler arası dünya barışına giden yolun ne olduğunu, genel olarak dünya barışına ulaşmak istiyorum. Bence her şeyden önce, insanların bir organizmadan oluştuğunu fark etmemizin nedeni Bilinçtir. İnsanlık bir Organizmadır, başka bir şey değildir. Ve bu cümleyi söylediğimde, 40 yıllık Tecrübemden, çoğu insanın bunu mecazi olarak anladığını biliyorum. Bir organizma, harika bir resim, harika bir benzetme, ama en başta şunu söylemek isterim ki, biz bir Organizmayız. Sadece Hristiyanlar için değil, Hristiyanlar için de kutsal kitapta 1. Korintoslular 12 şöyle der: "Beden, yani Beden birdir ve birçok üyeye sahiptir, fakat bedenin bütün üyeleri çok olmasına rağmen bir beden oluşturur, Mesih de öyle.“ 2000 yıl boyunca bunun biz Hristiyanlar için geçerli olduğunu sandık, ancak "Mesih" yazar, biz Hristiyanlar değil. Mesih olduğunu kabul etmek önemlidir. Mesih, bu kavram, daha uzun bir teolojik Açıklama gerektirir. Bu sadece, Tanrı insanlar arasında’dır, insanlar etrafında Tanrı, insanlar içinde Tanrı anlamına gelir. Bu Mesih, insanlığı bir organizma olarak yaşayan Tanrı'nın etkin ruhudur. Bizim sorunumuz, neden bir yere varamadığımız. Çoğu şeyi mecazi olarak anladığımızdan, nasıl diyorsunuz, bir metafor olarak, gerçeklikten ziyade bir benzetme olarak. İsa'nın takipçileri Mukaddes Kitabı, gösterge yerine gerçeklik biçiminde, yani olasılık ya da arzu biçiminde okurlar. Her din için aynı, aynı sorun. Bu yüzden bir yere varamıyoruz. İncil ve Kuran'da Bhagavad Gita'nın her yerde aynı olduğunu düşünüyorum. Dini Yazılarımız binlerce yıldır bize Tanrı'nın insanların içinde yaşadığını öğretmeye çalışıyor. Onu ama Cennete sürgün ettik. Biz bekliyoruz, Hristiyanlar gökten İsa'yı bekliyor. Müslümanlar Mehdi’yi veya Madi ' yi bekliyorlar, nasıl telaffuz edileceğini bilmiyorum. Ezoterikler Uzaylıları bekliyor. Siyasetçiler, insan Dostları bekliyor. Dünyada bunların hiçbiri işe yaramıyor. Tanrı içimizde yaşar ve bu çok önemli bir temel bilgidir. Komünistler gibi biz de kendimize Yoldaş diyebiliriz, çıkar grupları gibi davranabiliriz. Ama doğası gereği, biz Organizmalarız. Büyük fark var. Bir organizma yaşıyor. Ama biz buradaki insanlar barışı bilmiyoruz, çünkü her zaman kendi gücümüzle, kendi Bilgeliğimizle, kendi İsteğimizle deniyoruz. Kendi işimden. Hepsi tuhaf. Ama organizma, Eğer insanlık bir organizma ise, bir beden olarak yaşanır. Bu da insanlar için bir tehdit. Evet, ben yaşanmak istemiyorum, özgür olmak istiyorum. Ama diyorum ki, yaşanıyoruz. Nefes alınıyoruz. Nefes almayı bırakırsak, nefes alındığımızı fark ederiz. Hiçbirimizin kalbini kendisi atmaz, değil mi? Kalbimiz atınıyor. Açlık veriliyor ve dokluk da, Evet. Yiyip içmeliyiz, ama susatılıyoruz. Her şey bize oluyor. Ve bu bizim için bir tehdit değil bu. Aslında öyle. Hayat böyle. Yeniden bir organizma olduğumuzu anlarsak. Tüm insanlık bir organizma olduğunu. Sadece Hristiyanlar arası değil, Hristiyanlar, Müslümanlar, tüm dinler. Siyaset de, bilim de, herkes için geçerlidir bu. Her bir kişi dahildir buna, Herkesin farklı bir görevi olduğu, çelişkili olmayan bir Organizmalarız. Biceps, Triceps. Biri sadece çekebiliyor, diğeri sadece itebiliyor. Ama bu bir ek. Bu bir çelişki değil. İkisine de ihtiyacı var. Kendimize Aile diyebiliriz. Kendimize Aile, Kardeşler, kız kardeşler dememiz gittikçe güzelleşiyor. Bu iyi bir şey, bir aile gibi yaşamamız gerekiyor. Doğası gereği Biz bir Organizmayız. Öyle de olmalı. Dernek olarak Yaşayamayız, kilise olarak da yaşayamayız. İstediğimiz kadar kulüp kurabiliriz. Ancak Fonksiyonellik her zaman bir organizmanın işlevi olacaktır. Tanrı içimizde ve O yapmak zorundadır. Son zamanlarda Kuantum Fiziği de bunu ortaya çıkardı. Her şey birbirine bağlı. Ruh, Zihin ve beden, bir organizma oluşturuyoruz. Kalbimdeki şey senin kalbine giriyor. Kalbindeki şey benim kalbime giriyor. Her şeyin her şeye üzerinde büyük bir etkisi vardır. Yaşanmak zorundayız. Aksi halde kendi Bilgeliğimizle devam etmiş oluruz. Tanrı'nın Hikmetine nasıl bağlanacağımızı öğrenmeliyiz. Tanrı'nın isteğini yerine getirmek. Tanrı'nın duygularına nasıl bağlanılır. Rabbin Hoşnutluğu ve hoşnutsuzluğu. Bunların hepsi bize verilmeli. Ve bir organizma olarak yaşamayı öğrenmedikçe, üzerimizde yaşayan bir başımız var, bunu anlamadıkça barış olmayacak, evde bile, imkansız. İsa geldiğinde, Hristiyanlar olarak O’nu sık sık kendimiz için ayırdık, ama bu bir Hristiyan ayrıcalığı değil. İsa, insanoğlu olarak bize insanın ve Tanrı ile nasıl bir birlik oluşturduğunu göstermek için geldi. Yalnız Yahudiler için değil, daha sonra da sadece biz Hristiyanlar için de değil. O dünya için geldi. Kutsal Kitap Mesih'in herkes için öldüğünü söyler. Herkese bir mesaj vermek için. Bu da ne? Tanrı insanın içinde. İncil'deki yüksek rahip Duası olan Yuhanna 17, dua ediyor ve bu 2000 yıldır yanlış anlaşılıyor. "Baba, sen, tüm insanlık, hepimiz biriz, senin gibi, Baba, benim içimde ve ben senin içindeyim ..." Bu onun, İsa'nın sürekli Mesajıydı: Tanrı insanın içinde yaşıyor. Yaptığı tüm işler, alametler, mucizeler, kudretli işler, yaşayan Tanrı'nın Bilgeliğinde, gücünde insan bedeninde yaşadığını ifade ediyordu. Ve eğer İsa burada insanların ya da öğrencilerinin önceden bir olmaları için dua ettiyse, bu henüz olmayan ve henüz olması gereken bir şey için bir dua değildi. Zaten var olan şeyin devreye alınması için bir duaydı. Biz Tanrı için Yaratıldık, onun için Koloseliler 1, onun için, onun içinde, onun amacı için, başımız olarak yaşamamız için. İsa, "Ah, onu bir organizma yap" diye dua etmeye gelmedi. Buraya geldi, çünkü bizim bir organizma olduğumuzu biliyordu, bizim de bir organizma olarak işlev görmemiz için devreye alınması için dua etti. Yani, bir olmamız için dua etmemize gerek yok, zaten biriz, fiziksel olarak, zihinsel olarak Birleşmiş, bir organizma olarak yaratıldık. Ama bir organizmanın yasalarına göre yaşamak zorundayız, hem de bir topluluk olarak. Ve bu, İsa'nın 22. ayette de dua ettiği Duaydı: "Baba, bana verdiğin yüceliği onlara verdim, öyle ki onlar da bir olsunlar, bizim bir olduğumuz gibi olsunlar". Tıpkı İsa ve Baba gibi. Ve bu birliği vermek de şu şekilde tercüme edilebilir, o bu bir-olmayı "aktardı". Önce insanlara, öğrencilere, Tanrı'nın insanın içinde yaşadığını öğretti, bunu böyle gösterdi. Yani başlangıçta, bu İsa'nın Duasıydı, biz de bir organizma olduğumuz için, aynı zamanda bir organizma olarak yaşanıyoruz ve işlev görüyoruz. Şimdi bir sonraki adım, bu yaşama, bu ilahi boyuta doğru ilerlemektir. İnsanlar olarak bu bilgiyi yeniden kazanmak zorundayız, bir organizma nasıl yönlendirilir? Nasıl yaşıyor? Gökten bir ses mi geliyor? Herkesin birlikte uyum içinde yaşaması nasıl mümkün olabilir? Önce şunu söyleyeyim, bunu sadece Tanrı yapabilir. Bu tür binlerce Konferansa yapabiliriz, sonunda navigasyon prensibinin nasıl çalıştığını anlayana kadar daireler çizeriz. Çünkü farklı bir durumdayız, yanlış varsayımlar yapıyoruz. Peki nasıl çalışıyor? Kısa tutmalıyım çünkü çok az zamanım var. Hayvan Sürüleriyle karşılaştırıyorum. Bütün hayvan sürülerini izleyebiliriz. Çekirge sürüleri, buraya birkaç resim getirdim, milyarlarca olabilir. 0,6 saniyede yön değiştirirler. Onları kim yönetiyor? Kral nerede? Hükümdar nerede? Gördüğümüz gibi, bunlar İlkelerdir, Tanrı tüm yaratımı böyle yaşar. Hayvanlar için gayet normal. Aynı şey kuş sürüleri için, aynı şey Balık sürüleri için, aynı şey mikroorganizmalar için. Milyarlarca ve milyarlarca mikroorganizma, ağaçların köklerine hangi maddeleri götürmeleri gerektiğini nasıl biliyorlar? Bunu biliyorlar Çünkü Tanrı her şeyi bilendir, Çünkü Tanrı her atomda, her molekülde yaşar. Çünkü Allah her şeyi yaratmıştır. Her şey: hayvan dünyasını yaşıyor ve biz insanları da yaşamak istiyor. Hayvanların aksine, bizim Onayımızı istiyor. Onunla dans etmemizi istiyor, diyebiliriz. Onunla gitmek. Hayvanlar gibi olmalıyız. Bu nedenle fil sürüleri ne yapmaları gerektiğini bilir, antiloplar ne zaman ve nerede geçmeleri gerektiğini bilir. Tüm hayvanlar aslında Tanrı'nın navigasyonu ile yaşamak mümkün olduğu konusunda bizlere gösterir. Şimdi en önemli noktaya geleyim. Ve bu belki de söylemem gereken en önemli şey, bir organizma olduğumuz Vahiyinin yanında. Şimdi navigasyon tam olarak nedir, biz insanlar olarak nasıl, Eğer bu kadar farklıysak, milyonlarca, milyarlarca insan, neyin ne zaman doğru olduğunu nasıl anlayabiliriz? Çok basit, İsa bize her şeyi öğretti. Öğrenciler Tanrı'ya nasıl itaat etmeyi öğrendiklerinde. Temel olarak Koyunlarımın sesimi işitir ve bu bir Hristiyan ayrıcalığı olmadığını, tüm insanlar için geçerli olduğunu söyledi: Biz insanlar Tanrı'nın sesini duyabilen Tanrı'nın yaratıkları olarak yaratıldık, bunu yapabilmek için doğduk, ama nasıl çalıştığını da bilmemiz gerekiyor. İsa bunu şöyle açıkladı: "Yuhanna 14: 27'de okuyabilirsiniz, diyor," size Huzurumu veriyorum." Barış için çalışıyoruz, barış Anlaşmalarımız, barış Konferanslarımız. Size "Huzurumu vereceğim" diyor, Tanrı'nın huzuruna ihtiyacımız var. Ve diyor ki, bu barış, insanın bildiği barıştan çok daha üstündür. Daha derin. Başka bir ayet İsa hakkında şöyle diyor, Yuhanna 1: 4, İsa şöyle tarif edilir: "onun içinde hayat vardı ve hayat insanların Işığıydı.“ Yani, Felsefe insanların ışığı değildi, konuştuğu kelimeler insanların Işığı değil, ama ondan gelen hayat. Tanrı onun aracılığıyla gücü, yani insanlarda yaşamı, barışı, ilahi huzuru uyandırdı. Başka bir yerde söyleyeceğim. İncil'den bahsediyorum, ama bunlar tüm insanlar için aynı prensipler. 1. Korintliler 4: 20:" çünkü Tanrı'nın Krallığı "yazılmıştır, bu da Navigasyondur," Tanrı'nın Krallığı sözle tezahür etmez"," ama güçle " yazılmıştır, Yunanca: dynamis. Yani, Tanrı bizi nasıl yönlendiriyor, tıpkı Hayvanlar Dünyası gibi? Güçün etkisiyle bizi yönlendiriyor. Dynamis aynı zamanda enerji anlamına gelir, etkili etki anlamına gelir. Tekrar ediyorum, Tanrı bizi nasıl etkiliyor? Konuştuğumuz her kelime, düşündüğümüz her düşünce etkilenir, etkili bir güç eşlik eder. Ve onları yeniden bulmak, tanımak, yeniden duyarlı olmak zorundayız. Zihinlerimizi konuştuğumuz sözlere, Teolojilerimize, Karşılaştırmalarımıza duyarlı olma haline getirdik. Kalbin sesini tekrar duymalıyız. Evet, düşündüğümüz her düşünceye, içimizde yukarı veya aşağı giden bir güç eşlik eder. Olumsuz bir düşünce aşağı çeker. Bu doğru mu? Olumsuz bir şey yaparsanız, İçinizdeki gücün azaldığını hissedersiniz. Tanrı'nın sana üflediği bir şeyi yap ve gücün yükseldiğini hissedeceksin. Ve özel olan şey, Tanrı'nın yaptığı her şeyin aynı anda, hepimizin içinde aynı ve aynı zamanda olduğu gerçeyidir. Bu birinde böyle, diğerinde başka değil. O’nun huzurun farkı budur. Yani onun etkili huzuru, etkili ilahi hayatı bizim navigasyon İlkemizdir. Ve bu bizim uzmanlık alanımız oldu, OCG olarak, on yıllardır uygularız. Bunu binlerce insanla yapıyoruz... İlahi sürünün zekasını, birlikte sörf yapmayı, Tanrı'nın etkileriyle, ruhuyla yürümeyi birlikte öğreniriz. Bugün ‘değerlendirmeler’ yapıyoruz, yıllardır, binlerce insan öğrenmeye geliyor, üç gün içinde bu navigasyon gücüyle, bu etkili Tanrı eylemiyle, ilahi yaşamın ve barışın bu etkisiyle nasıl tekrar yürüyebileceğinizi öğreniriz. Ve şunu öğreniyoruz ki, zaman içinde her bir düşünce ölçebilmeyi, kendimiz ya da birlikte ortak olarak, Tanrı'nın Huzurumu ya da değilmidir. Konuştuğum kelime Yukarı mı aşağı mı çeker? Yaptığım işler Yukarı mı aşağı mı gidiyor? Gücü etkin mi? Son düşünceye gelmek istiyorum. Bunu Filipililer 4:7 ' de kutsal kitapta buluyoruz. "Allah'ın huzuru, insanın huzurundan daha üstün olan barıştan söz ediyoruz, "diyor," bütün Akılların üstünde olan Rabbin huzuru, Kalplerinizi ve düşüncelerinizi, algınızı koruyacaktır." Bu, İsa'nın bize öğrettiği gibi, tüm insanlar için Talimattır. Yani, Tanrı'nın huzuru bir koruma gibidir, bu kelime böyle tercüme edilebilir. Algılarımızı izler, düşüncelerimizi izler, Eylemlerimizi, Planlarımızı izler ve bir güvenlik gibi bizi korur. Ama bu sadece güç odaklı olarak yeniden yaşarsak işe yarar. Bu benim size seslenmem, tüm dinlere aynı şekilde geçerlidir, bir fark yok, bir Hristiyan ayrıcalığı değil bu. Burada vaaz ettiğim şey, yeniden güç odaklı yaşamayı öğrenmemiz, Tanrı'nın gücünü yeniden tanımamız, biz Papalar önden başlamalıyız, değil mi? İster Hristiyan, ister Katolik, ister Yahudi, ister Müslüman olsun, her yerde Papalar var, evet, her yerde liderlerimiz var ve onlar aslında gücü veren hortumların üzerinde duruyorlar, değil mi? Ama eğer güç odaklı yaşamayı yeniden öğrenirsek, o zaman çobanlarımız, refakatçilerimize insanlarımıza, bu güç odaklı yaşamı yeniden öğretebiliriz. Ve bunu, bir araya getirdiğimiz yüzlerce farklı Mezheple, birlikte sürüler halinde çalışarak deneyimleyebildik. Böylece birlikte yaklaşık 170 televizyon stüdyosu kurduk, sadece son birkaç yılda 9,5 bin Yayın yaptık, hepsini birlikte sürüler gibi yaptık. En büyük etkinlikleri yarım saatte toparlayabiliyoruz, aksi halde bir hafta sürer, çünkü sürüler halinde yürümeyi öğrendik. Pratikte bu binlerce insan için işe yaradığını, tüm dünya için de işe yaradığını söyleyebiliriz. Ancak yeniden duyarlı olmamız gerekiyor ve bu barış prosedürünü okumaya, sesini işitmeye, önderliğine yeniden bağlanmak, bu sürecine geri dönmek isteyen herkes için kendimizi memnuniyetle zamanımızı ayırırız. İlginiz için teşekkürler. Önemli bir son söz: Barışın bir hedef olmadığını, barış bir yol olduğunu, barışın güç olduğunu ayırt etmek önemlidir. Biz insanların kendimizden iyi şeyler yapma arzusu yoktur. Biz insanlar dayanma gücüne sahip değiliz, biz insanlar affetme gücüne sahip değiliz, biz insanlar işe yarayan vizyonlar geliştirme gücüne sahip değiliz, çünkü en İyimiz bir toz tanesi kadar iyidir, Genel bakıştan yoksunuz, her şeyden yoksunuz, Evet. Ama burada bizi yaşayan, bizi güçlendiren, içimizde seven, içimizde bilen bir güç olduğunu fark etmek, yol budur, barıştır yolumuz, güçtür. 40 yıldır bu sırrı biliyorum. Dalga Sörfçüsü gibiyim, bu yüzden bahsettiğim güç, ölümde bile bize ölme gücü veren bir güçtür. Ve mesele şu: ölmekte de zorlanıyoruz, yani birşeyi bırakmayı izin veremiyoruz, kendi gücümüzle kendimizi inkar edemeyiz. Ama bu ilahi barış altında olan insanların Tanıklıklarını görüyoruz, orada açıkladığım gibi:" Barışımı size veriyorum " ve diyor ki: bu barış insan aklının ötesindedir. İnsan yeteneklerinin ötesine geçer. Biz de orada, kazıkta ateş içinde bile şarkı söyleyen insanlar gördük. Aslanlar tarafından yenildikleri yerde, bu barış daha da güçlüydü. Bu bir enerji makinesidir, Tanrı'nın Huzurudur ve Müslümanlarda olduğu gibi Hristiyanlarda da, Yahudilerde de, Hindularda da, her insanın içindedir, ama buna odaklanıp odaklanmadığıma bağlıdır. Bu güç odaklı yaşam Deneyine katılmalıyım, bu bir Sözleşme, bir el sıkışma, bir evlilik gibi. Ve bu enerji kaynağının orada olduğunu fark etmediğim sürece, her zaman barışın peşinde olurum, her zaman bir Mücadele çekerim. Ben en büyük zulümleri yaşıyorum, 25 yıldan uzun bir süredir kişisel olarak Hristiyanlara yapılan Zulüm yaşamaktayım, bunun ortasında genede sevinç çığlıkları atıyorum, baş Düşmanlarımı seviyorum, Evet. Son zamanlarda baş Düşmanımla karşılaştım, onlarca yıldır bana zarar veriyor, her yıl milyonlar zarar verir bana, çünkü büyük uzun metrajlı filmler yapıyorum, beni takip ediyor, her filmden, her festivalden, her Sinamadan beni takip ediyor. Bu günlerde ilk kez karşılaştım. İçimdeki o Huzurlan ona ulaşabildim, bu güçten onunla ilk kez karşılaştım, onu ilk önce omuzlarından tutum, arkadaşım dedim ona ve şimdi ilk önce sarılalım, ona sarıldım, bir gösteriş olarak değil, onunla kol kola yürüdüm 20 metre, ona söyledim; bilesin, sizi seviyorum, evet, sizi seviyorum. Sonra tamamen dondu, hepsi retorik, öyle bir şey yok, öyle bir şey yok. Ona dedim ki: Senin sorunun Tanrı'nın sevgisini bilmemen, sevgiyi bilmemen. En zor koşullarda bile sevmenin mümkün olduğunu asla öğrenmemişsiniz. Ama içimde sürüklenen o barış, on yıllardır bir sörfçü gibiyim, beni Tanrı'nın iradesiyle istekli kılan bu güçle, adamı kucaklayabildim ve sonra bana baktı. Ve bunu saatlerce anlatabilirdim, Düşmanlarım vardı, bugün arkadaş olan binlerce kişi. Neden? Çünkü içimde bir enerji titreşiyor, çünkü güç odaklı yaşamaya başladım. Bu sırrı buldum ve binlerce kişiye öğrettim ve bugün bunu binlerce insana öğretiyoruz ve bu enerji yoldur, barışa sahip olmamızın nedeni, barış yol olarak bize gidiyor, bize eşlik ediyor. Eninde sonunda ulaşacağımız bir hedef değil. Bu bizim başlangıç sermayemiz, yolumuz, her Şeydeki Enerjimiz. yazan es.

arasında es.

Kaynaklar / Bağlantılar: Orijinal Metin