Ræða Lavrovs þann 22.9.22 fyrir öryggisráði Sameinuðu þjóðanna Óritskoðuð

09.11.2022 | www.kla.tv/24093

Sergei Lavrov, utanríkisráðherra Rússlands, ávarpaði öryggisráð Sameinuðu þjóðanna í New York 22. september 2022. Vestræn blöð fordæmdu komu Lavrovs samhljóða og létu ekkert jákvætt orð um hann falla: Lavrov „kom 90 mínútum of seint“ og „kom undarlega fram hjá SÞ“ og „hvarf strax aftur eftir ræðu sína.“ Svona vat t.d. umfjöllun „Spiegel Online“ um hann. Hvað varðar innihald ræðu hans nefndu fjölmiðlar aðeins að Lavrov hefði ítrekað þekktar, órökstuddar fullyrðingar þar sem hann lýsti Úkraínu sem nasistaríki. Hins vegar hefur sjónarhorn Lavrovs og rökstuðningur sem notaður var til að réttlæta gjörðir Rússa nánast verið hunsaður algjörlega. Farla er ræðuna nokkurs staðar að finna á netinu í Evrópu. Þýska RT þýddi ræðuna en ESB blokkað hana samt. Kla.TV vill hér með birta sjónarhorn sem er ritskoðað eða tekið úr samhengi af vestrænum fjölmiðlum. Gjörðir rússneskra stjórnvalda eru þar með hvorki dæmdar né réttlættar. Ræða Sergey Lavrovs 22. september 2022 fyrir öryggisráði Sameinuðu þjóðanna: (Þýðing á ræðu Lavrovs frá www.anti-spiegel.ru:) Eins og ég skil þetta var fundurinn í dag drifinn áfram af löngun nokkurra sendinefnda til að rökræða þemað „refsileysi“ í Úkraínu. Ég þykir það koma á hárréttum tíma. Þetta hugtak endurspeglar einmitt það sem hefur verið að gerast í þessu landi frá 2014. Róttæk þjóðernisöfl, opinberir Rússahatarar og nýnasistar komust til valda með beinum stuðningi vestrænna ríkja í vopnuðu valdaráni. Þeir fóru strax inn á braut lögleysis og algjörs virðingarleysis við grundvallar mannréttindi og frelsi: réttinn til lífs, réttinn til tjáningarfrelsis, réttinn til upplýsingaaðgengis, réttinn til samviskufrelsis og réttinn til notkunar eigin móðurmáls. Enn hefur ekki verið bætt fyrir glæpina frá Maidan í febrúar 2014. Þeir sem stóðu að hinum svívirðilega harmleik 2. maí 2014 í Odessa, þar sem um 50 manns voru brenndir lifandi og myrtir þar í verkalýðsbyggingunni, þeir hafa hvorki fundist né verið refsað. Á þessum lista yfir glæpi sem enn hefur ekki verið bætt fyrir eru pólitísku morðin á Alexander Busina, Pavel Sheremet og öðrum opinberum persónum og blaðamönnum. Þrátt fyrir þetta er í dag reynt að troða inn allt annarri frásögn um yfirgang Rússa sem undirrót allra vandamála. En með því er hunsuð sú staðreynd að úkraínski herinn og vígasveitir þjóðernissinna hafa drepið og myrt íbúa Donbass refsilaust í yfir átta ár. Einfaldlega vegna þess að þeir neituðu að viðurkenna niðurstöður þess glæpsamlega, blóðuga valdaráns í Kíev, sem var stjórnarskrársbrot, og hafa ákveðið að krefjast réttinda sinna sem tryggð eru í úkraínsku stjórnarskránni, þar á meðal réttinum til frjálsar notkunar rússneska móðurmálsins. Munið hvernig Yatsenyuk forsætisráðherra sagði árið 2015 að í Donbass búi „neðanmálsfólk“. Núverandi Selenskí forseti stendur honum ekki að baki. Þegar hann var spurður í viðtali í september 2021, hvað honum fyndist um íbúa Donbass, sagði hann að til væri fólk og til væru „meinleysisgrey“, „viðfangsefni“. Þetta er viðvarandi einkenni í úkraínskum stjórnvöldum jafnt undir stjórn Porosjenkos sem Selenskís. Þeir yfirlýstu þá alla hryðjuverkamenn sem hafa verið þeim ósammála um niðurstöður valdaránsins. Í átta ár hefur stjórn Kænugarðs staðið fyrir „hernaðaraðgerðum“ gegn almennum borgurum. Í Úkraínu hefur í mörg ár verið alger herkvaðning meðal alls fullorðinna íbúa, þar á meðal kvenna, til að koma þeim í raðir þjóðernisherfylkinga og úkraínska hersins. Þótt stjórnvöld í Kænugarði haldi því fram að þau standi við Minsk-samkomulagið, hafa þau opinberlega og refsilaust eyðilagt framkvæmd þess. Fjárhags-, samgöngu- og orkuþvinganir voru lagðar á Donbass. Íbúar svæðisins hafa verið sviptir félagsþjónustu, lífeyri, launum, bankaþjónustu, fjarskiptum, menntun og heilbrigðisþjónustu. Þeir hafa verið sviptir grundvallar borgararéttindum sínum, þar á meðal þeim sem tryggð eru í Alþjóðasáttmálanum frá 1966 um efnahagsleg, félagsleg og menningarleg réttindi, og Alþjóðasáttmálanum um borgaraleg og pólitísk réttindi. Að lokum varð Selenskí leiður á að þykjast og lýsti því yfir að „ráðstafanapakkinn í Minsk“ væri aðeins þess vegna nauðsynlegur svo hægt væri að viðhalda refsiaðgerðunum sem lagðar voru á Rússland. Forveri hans og meðhöfundur Minsk-samkomulagsins, Petro Poroshenko, var enn hreinskilnari. Fyrir nokkrum mánuðum lýsti hann því yfir opinberlega og stoltur að hvorki hann né nokkur í Úkraínu myndu nokkurn tímann setja í framkvæmd þennan samning sem hann undirritaði. Hann hefði aðeins verið gerður til þess að kaupa tíma til að fá vopn frá vestrænum löndum vegna stríðsins við Rússland. Danilov ráðherra þjóðaröryggis- og varnarmálaráðs Úkraínu, tók í sama streng. Stjórn Kænugarðs þakkar vestrænum forstöðumönnum sínum refsileysið, þá fyrst og fremst Þýskalandi og Frakklandi og auðvitað Bandaríkjunum. Í stað þess að krefjast þess að forystan í Kænugarði framfylgi Minsk-samkomulaginu, hafa þeir í Berlín og París kaldhæðnislega snúið blinda auganu gagnvart greinilegum hótunum Kænugarðs að leysa „Donbass-vandamálið“ með valdi, svokölluðu Plani B. Undanfarin ár hefur stjórn Kænugarðs hafið alhliða framlínuárás gegn rússneska tungumálinu. Hún hefur brotið gegn rétti rússnesku og rússneskumælandi íbúa Úkraínu refsilaust. Svívirðileg „tungumálalög“ voru samþykkt: „Um menntun“ (2017), „Um að tryggja framgang úkraínska tungumálsins sem ríkistungumáls“ (2019), „Um almenna framhaldsmenntun“ (2020) og „Um frumbyggja Úkraínu (2021). Öll miða þau að því að bæla rússneskuna, jafnvel að banna hana með öllu. Samtímis voru samþykkt lög sem efla kenningu og framkvæmd nasismans. Kænugarður hunsaði fálmkenndar ráðleggingar frá Feneyjanefnd Evrópuráðsins, skrifstofu Mannréttindafulltrúa Sameinuðu þjóðanna og ÖSE um að leiðrétta tungumálalögin. Fyrir sitt leyti hafa þessi marghliða stofnanir ekki haft hugrekki - kannski var þeim einfaldlega ekki leyft það - að sannfæra úkraínsk stjórnvöld um að uppfylla alþjóðlegar mannréttindaskuldbindingar sínar. Úkraínska menntamálaráðuneytið hefur fjarlægt rússneska tungumálið og rússneskar bókmenntir úr námskránni. Eins og í Þýskalandi nasismans eru bækur á rússnesku bannaðar og þeim eytt, og minnisvarðar um rússneska rithöfunda eyðilagðir. Með stuðningi ríkisins er hugmyndafræði um þjóðernis-umburðaleysi framfylgt gagnvart Rússum. Í dag fela embættismenn landsins ekki lengur þjóðernissósíalískar hugmyndir sína og hvetja opinskátt til morðs á rússnesku fólki - refsilaust. Hér eru nokkur dæmi. Vrublevsky, sendiherra Úkraínu í Kasakstan, og sem nú er staðsettur í Kænugarði, sagði í viðtali 22. ágúst á þessu ári: „Við erum að reyna að drepa eins marga af þeim (Rússa) og mögulegt er. Því fleiri Rússa sem við drepum núna, því færri þurfa börnin okkar að drepa. Það er allt og sumt.“ Veitti einhver þessu eftirtekt? Filatov, borgarstjóri Dnjepr, lýsti sömu viðhorfum síðasta vor: „Tími hinnar ísköldu reiði er kominn. Nú höfum við fullan siðferðilegan rétt til að drepa þessi dýr í ró og friði hvar sem er í heiminum, endalaust og í eins marga og mögulegt er.“ Þann 13. september á þessu ári sagði Danilov, ritari þjóðaröryggis- og varnarmálaráðsins: „Á þeim svæðum sem hersveitir Úkraínu ráðast inn í verða íbúar gerðir úkraínskir, án tillits til skoðana þeirra. Þetta mun ekki aðeins hafa áhrif á Rússa, heldur einnig á fulltrúa annarra þjóða. Ef þú vilt líka læra önnur tungumál, rúmensku, pólsku eða hebresku, vinsamlegast gerðu það en ekki á kostnað ríkis okkar heldur á þinn eigin kostnað.“ Þarf ég nokkuð að taka það fram að öll þessi rússafóbísku hliðarstökk hafa átt sér stað algjörlega refsilaust? Þetta snýst ekki bara um rússafóbíu. Hann talaði um fulltrúa annarra þjóðarbrota búsettra í Úkraínu. Hápunkturinn var viðtal Selenskís 5. ágúst 2021, þar sem hann ráðlagði öllum sem telja sig rússneska að láta sig hverfa til Rússlands, farsældar barna sinna og barnabarna vegna. Ég hef það á tilfinningunni að ákvörðun fólksins í sumum héruðum í Úkraínu um að halda þjóðaratkvæðagreiðslur sé viðbrögð við óskum hans. Undir yfirskini baráttu gegn „rússneskum yfirgangi“ og „aðskilnaðarstefnu“ harðna ofsóknir á hendur andófsmanna í Úkraínu. Í mars á þessu ári voru 11 stjórnmálaflokkar bannaðir undir því yfirskini að þeir hefðu „tengsl við Rússland“. Helstu rússnenskumælandi sjónvarpsstöðvum stjórnarandstöðunnar hefur löngu verið lokað. Vefsíður sem stjórnvöld kæra sig ​​ekki um eru lokaðar. Blaðamenn eru saksóttir ef þeir reyna að tjá skoðun sem er ólík þeirri opinberu. Berezhnaya, þekkur úkraínskur aðgerðarsinni sem hefur ítrekað tjáð sig fyrir SÞ og ÖSE um uppgang nýnasisma í Úkraínu, er í haldi í SBU-fangelsum. Við erum ekki í nokkrum vafa að Úkraína hefur endanlega umbreytt sjálfri sér í alræðisríki nasista, þar sem viðmið alþjóðlegra mannúðarlaga eru hunsuð og þeim látið órefsað. Engin furða að úkraínskar ​​hersveitir beiti hryðjuverkaaðferðum á herfylkingar þjóðernissinna og noti óbreytta borgara sem mannlegan skjöld. Í ljósi þessa er afstaða þeirra ríkja sem dæla vopnum og hergögnum inn í Úkraínu og þjálfa úkraínska herinn, sérstaklega kaldhæðnisleg. Markmiðið er augljóst, þeir dylja það ekki, heldur lýsa því yfir: að lengja stríðsátök eins lengi og mögulega, þrátt fyrir tap og eyðileggingu, til að veikja Rússland svo það fái að blæða. Þessi afstaða þýðir beina þátttöku vestrænna ríkja í Úkraínudeilunni sem gerir þau að hlutaðeigandi aðilum. Einnig er hvernig meðvitað er alið á átökum af „sameinuðum Vesturlöndunum“ látið órefsað. Eðlilega, þeir myndu ekki refsa sér sjálfum. Við förum í engar grafgötur um að í dag standi rússneski herinn og vígamenn DNR og LNR ekki aðeins frammi fyrir nýnasista formgerðum Kænugarðsstjórnarinnar, heldur stríðsvél „sameinaðra Vesturlanda“. Með notkun nútímatækni, flugvéla, skipa, gervihnatta og hernaðar-dróna, veitir NATO hernum njósnir á rauntíma og lýsir því yfir að sigra verði Rússland á vígvellinum – eins og starfsmenn ESB lýsa yfir opinskátt– og svipta því öllu fullveldi í refsingarskyni. Þetta er ekki lengur dulinn rasismi heldur algjörlega opinskár. Í ljósi gríðarlegra skotárása á byggðir Donbass lýsir Selenskí ánægju sinni með skilvirkni vestrænna vopna. Hér er tilvitnun hans: „Loksins finnst manni að vestrænt stórskotalið, vopnin sem við höfum fengið frá samstarfsaðilum okkar, séu mjög áhrifarík. Nákvæmnin er virkilega eins og hún á að vera,“ sagði leiðtogi þessa ríkistilbúnings hæðnislega. Í þeim byggðum sem skotið var á urðu engin hernaðar- eða önnur mikilvæg skotmörk fyrir skotum. Það þjást almennir borgarar í Donbass. Frá því í júlílok þessa ári hefur úkraínski herinn kastað bönnuðum Butterfly–jarðsprengjum yfir miðborg Donetsk og úthverfi þess. Notkun þeirra brýtur gróflega í bága við samninginn um jarðsprengjur frá 1997 sem Úkraína staðfesti 2005, og seinni bókun við Genfarsáttmálann um hefðbundin vopn sem bannar jarðsprengjur án sjálfseyðingakerfis. Þessi voðaverk hafa verið gerð möguleg og eru enn órefsað vegna þess að Bandaríkin og bandamenn þeirra hafa kerfisbundið hulið glæpi Kænugarðsstjórnarinnar í átta ár með umburðarlyndi alþjóðlegra mannréttindastofnana. Þeir hafa byggt stefnu sína gagnvart Selenskí á hinu þekkta orðatiltæki Bandaríkjamanna: „Of course he is a son of a bitch, but he is our son of a bitch.“ Hinn óþægilegi sannleikur sem skyggir á hina fallegu mynd af Úkraínu sem fórnarlamb rússnesks yfirgangs er ákaft þaggaður og lokað á hann alveg blygðunarlaust. Jafnvel vestrænu mannréttindasamtökin Amnesty International sem varla nokkurn grunar að sýni Rússum stuðning, hafa verið gagnrýnd og stimpluð umboðsmenn Kremlar einfaldlega fyrir skýrslu sína sem staðfestir þær þekktu staðreyndir að Kænugarður komi fyrir bardagaaðstöðu og þungavopnum mitt í íbúðahverfum. Glæpsamlegri árás á Zaporizhia kjarnorkuverið af hálfu vígamanna í Kænugarði sem hafði í för með sér hættu á kjarnorkuhamförum, er enn órefsað. Og það þrátt fyrir að starfsmenn Alþjóðakjarnorkumálastofnunarinnar (IAEA) hafi verið stöðugt viðstaddir stöðina síðan 1. september á þessu ári og auðvelt sé að bera kennsl á ábyrgðaraðila sprengingunnar. Ég minni á að heimsókn IAEA í kjarnorkuverið var handvirkt frestað, þar sem fyrir 3. júní á þessu ári var búið að samræma allar upplýsingar og hópurinn hefði getað ferðast þangað óáreittur. Þá kom upp óviðeigandi staða þegar öryggisdeild skrifstofu Sameinuðu þjóðanna neitaði að samþykkja leiðina sem Rússar og stofnunin komu sér saman um. Eftir það fór deildin að halda því fram að IAEA ákvæði allar ferðatilhögunina. Þessi óprúttna fullyrðing seinkaði heimsókn samtakanna í kjarnorkuverið um þrjá mánuði. Miklar áhyggjur eru af örlögum rússneskra hermanna sem féllu í hendur úkraínskra þjóðernissinna. Það eru nægar vísbendingar um að þeir hafi verið beittir illri meðferð í bága við alþjóðleg mannúðarlög, þar með talið aftökur án dóms og laga. Ég er viss um að þeir sem hafa áhuga á raunverulegum atburðum í Úkraínu hafa séð myndbandsupptökur af fjöldamorðum úkraínskra nasista á rússneskum stríðsföngum sem var hent á jörðina með hendur bundnar fyrir aftan bak og skotnir í höfuðið. Hefur eitthvert landanna sem eiga fulltrúa hér tjáð sig um þennan glæp? Við höfum nægar sannanir fyrir þessum og öðrum glæpsamlegum athöfnum sem stjórnvöld í Kænugarði hafa framið reglulega frá því 2014. Rússneskar löggæslustofnanir hafa með samstarfsmönnum sínum frá DNR og LNR skrá vandlega og rannsakað staðreyndir glæpanna. Búið er að bera kennsl á yfir 220 manns sem taka þátt og skjóta á óbreytta borgara, þar á meðal fulltrúa yfirstjórnar úkraínska hersins og yfirmenn hersveita. Ríkisborgarar Bretlands, Kanada, Bandaríkjanna og Hollands eru til rannsóknar vegna athafna málaliða og glæpastarfsemi í Úkraínu. Ég fullvissa ykkur um að allir þeir sem bera ábyrgð, óháð þjóðerni, verða dregnir til ábyrgðar. Ég vil enn og aftur benda á eftirfarandi. Þegar rússneskir og úkraínskir ​​samningamenn samþykktu í Istanbúl í marslok á þessu ári samkomulag um forsendur samnings sem Kænugarður lagði til, gerðist Bucha-harmleikurinn nokkrum dögum síðar. Enginn efast um að þetta sé sviðsett. Strax eftir þetta sviðsetta atvik æstu vestrænir kollegar okkar upp hysteríu og hófu nýjar refsiaðgerðir gegn Rússneska sambandsríkinu og sökuðu okkur um að drepa almenna borgara. Eftir að áróðursáhrifunum var náð mundi enginn eftir Bucha. Nema við. Í viðurvist aðalritarans og virðulegra ráðherra biðla ég enn og aftur: Vinsamlegast hvetjið úkraínsku ríkisstjórnina til að taka það einfalda skref að birta nöfn þess fólks hvers lík voru sýnd í Bucha. Ég hef beðið um þetta í marga mánuði. Enginn hlustar og enginn vill bregðast við. Hæstvirti aðalritari! Má ég biðja þig að minnsta kosti að nota vald þitt, takk. Ég held að það sé gagnlegt fyrir alla að varpa ljósi á þennan þátt. Við tókum eftir aukinni þátttöku alþjóðlegs dómskerfis í Úkraínumálinu. Þar er tilkynnt um nokkra „viðleitni“ til að rannsaka glæpi í Úkraínu sem rekja megi til rússneska hersins. Allt þetta er pantað. Við sjáum það mjög vel. Hvorki blóðuga valdaránið í Kænugarði 2014 né harmleikurinn í Odessa 2. maí 2014, né skotárásir á friðsæla borga í Donbass, né sprengjuárás á Lugansk 2. júní 2014, né margar aðrar staðreyndir hafa leitt til nokkurra sýnilegra viðbragða Alþjóðaglæpadómstólsins. Yfir 3.000 skráðir glæpir gegn íbúum Donbass hafa verið lagðar fyrir dómstólinn. Án nokkurra viðbragða. Eins og gefur að skilja hefur forysta þessarar „dómsstofnunar“ nú fengið skipanir „að ofan“ um að starta stormi vandlætingar. Við berum ekkert traust til þessarar nefndar. Í átta löng ár höfum við beðið árangurslaust eftir því að baráttan gegn refsileysi hefjist í Úkraínu. Við búumst ekki lengur við réttlæti frá henni né fjölda annarra alþjóðlegra stofnana. Tími biðarinnar er liðinn. Allt sem ég hef sagt staðfestir enn og aftur þá ákvörðun um hve upphaf hernaðaraðgerðirnar var óumflýjanleg. Við höfum talað um það oftar en einu sinni. Við höfum lagt fram nægar sannanir sem sýna hvernig Úkraína bjó sig undir að gegna hlutverki „and-Rússlands“ sem stökkpall til að skapa og hrinda í framkvæmd ógn við rússneskt öryggi. Ég get fullvissað þig um að við munum ekki leyfa það. Anti-Spiegel hefur þýtt ræðu Lavrovs á þýsku undir eftirfarandi hlekk og hefur komið með marga tengla svo hægt sé að athuga hvort ásakanir Lavrovs séu sannar: https://www.anti-spiegel.ru/2022/was-westliche-medien-ueber-lawrows-rede-im-uno-sicherheitsrat-verschweigen/

eftir dd

Heimildir/slóðir: https://www.youtube.com/watch?v=qUrbrjWBygE
https://www.mid.ru/ru/foreign_policy/news/1830851/
https://www.srf.ch/news/international/ukraine-und-russland-im-uno-sicherheitsrat-prallen-zwei-welten-aufeinander
https://www.anti-spiegel.ru/2022/was-westliche-medien-ueber-lawrows-rede-im-uno-sicherheitsrat-verschweigen/