Gesprek met Raik Garve: Is virale-besmetting een mythe?

28.04.2022 | www.kla.tv/22376

De arts en gezondheidsleraar Raik Garve praat met Götz Wittneben, de beheerder van het YouTube-kanaal "Neue Horizonte TV", over het onderwerp besmetting. Raik Garve zegt er het volgende over: "Sinds Louis Pasteur (1822) en Robert Koch (1843) geldt er een onweerlegbare wet dat bacteriën en vooral virussen verantwoordelijk zijn voor de meeste zogenaamde besmettelijke ziekten. Besmetting door middel van virussen wordt geacht ertoe te leiden dat "ziekten" tussen levende wezens, zoals bijvoorbeeld mensen, verder kunnen worden verspreid. Uit deze ideeënwereld zijn sinds het begin van de 19e eeuw geleidelijk aan de zogenaamde infectietheorie en de daarvan afgeleide ontwikkeling van vaccins ontstaan, die tot op de dag van vandaag stevig verankerd zijn in onze moderne samenleving en geneeskunde. Maar wat heel weinig mensen weten is dat tot op heden niemand een duidelijk wetenschappelijk bewijs heeft kunnen leveren dat het vooral zogenaamde virussen zijn die "ziekten" veroorzaken en dat besmetting via deze virussen plaatsvindt. Sommigen onder u zullen denken dat dit een schandalige bewering is! De ontwikkeling van deze fundamentele misvatting van de westerse orthodoxe geneeskunde kan alleen worden getraceerd door een nauwkeurige blik op de geschiedenis van de geneeskunde. Want het besmettings-concept zit vol tegenstrijdigheden en inconsistenties en verdient alleen al daarom een volledig nieuw onderzoek met een frisse blik op de zaak." Hieronder tonen wij u een uittreksel van het gesprek, dat in zijn volledige lengte te zien is onder de link in de bijlage. Interview met Raik Garve Is het Besmettings-concept een Mythe? Götz Wittneben: Wat tegenwoordig algemeen geaccepteerd is, is de infectie-theorie. Alsof er beestjes of entiteiten zijn die ons ziek maken, om het zo maar te zeggen. En nu zelfs in extreme vorm, alsof elk menselijk wezen nu een potentieel gevaar is. Raik Garve: ... ja, precies. Götz Wittneben: Hoe is deze infectie-theorie eigenlijk ontstaan? Raik Garve: Laat maar de volgende afbeelding zien. Götz Wittneben: Ja. Raik Garve: Laten we dat nu eens van dichterbij bekijken. Omdat ik denk dat dit heel belangrijk is voor het begrip van wat we vandaag de dag in de wereld meemaken in betrekking tot de pandemie. Natuurlijk zal het voor sommige mensen moeilijk te verteren zijn, maar die kunnen nu wat dieper op de zaak ingaan. Het enige wat ik echt wil is een zekere openheid, zodat mensen niet meteen zeggen: O God, daar kan ik niets mee. Veel mensen zullen nu de grens bereiken van wat ze kunnen begrijpen. Maar laten we gewoon beginnen. Laten we eens kijken naar de ontwikkelingsgeschiedenis. Uitgaande van de klassieke sappenleer, d.w.z. van het idee dat er een bepaalde mengverhouding is van de lichaamssappen, die bijdraagt tot het welzijn of ... Götz Wittneben: Kun je eens uitleggen... we hebben het steeds over sappen .... Raik Garve: Vroeger sprak men van gele en groene gal, slijm en bloed, iets van die strekking, dat waren de vier lichaamssappen. Dat was het idee toen, zoals ze er toen in het algemeen tegen aankeken. Onderzoek op grotere schaal, kwam pas later. Dit hield in dat de samenstelling van deze verschillende lichaamssappen ons welzijn bepaalde en zelfs de oorzaak kon zijn van ziekte. Dienovereenkomstig werden er veel zuiveringsprocedures uitgevoerd, aderlatingen enzovoort. Omdat men gemerkt had dat als ze de balans tussen de lichaamssappen konden herstellen, omdat er een onbalans was, dat dit tot genezing zou kunnen leiden. Dit betekent ook dat bijvoorbeeld het aderlaten is afgeleid van de sappenleer. Dus dat is de oorsprong ervan. Götz Wittneben: Maar eerder iets magisch? Raik Garve: Ja, dat klopt. Maar wat nu belangrijk is voor ons, in deze sappenleer, was ook het idee van: er is een vergif en er is een tegengif, dat het lichaam aanmaakt. Dat wil zeggen, het lichaam wordt geconfronteerd met een vergif en het produceert een tegengif. A, we kunnen zeggen een antigen, het gif en een antilichaam, een tegengif of ook wel Antidote genaamd. Dat was het idee. Zo ontstond het idee dat er ook in het lichaam een soort strijd is, een soort afweersysteem, aanval en verdediging. En als je je dit idee van gif en tegengif voorstelt: iedereen kent Goethe's Faust Deel 1. Heinrich Faust was ook een dokter. Hij was op zoek naar een diep inzicht. Er is een mooie passage die als volgt gaat: "Hier was de remedie, de patiënten stierven, en niemand vroeg wie er genas. Zo hebben wij (dat wil zeggen, hij en zijn collega's) rondgedwaald met kwalijke remedies in deze dalen, in deze bergen, veel erger dan de Pest. Ik zelf gaf het vergif aan duizenden. Zij stierven, ik moet ervaren dat men de onbeschaamde moordenaars vereert." Dat was de inentingspraktijk 200 jaar geleden. "kwalijke remedies" waren kwikachtige stoffen die werden toegediend. Als je kijkt naar wat er in die tijd gegeven is: Het was pus uit één of andere wond, het waren uitwerpselen, het was afgedaan hersenweefsel dat aan mensen werd gegeven in de overtuiging dat het lichaam er een tegengif van zou maken. Waarom geloofden de mensen dat? Omdat men vaststelde, dat wanneer mensen veel alcohol drinken, dat er een bepaalde weerstand wordt opgebouwd. Nu weten we dat dat te maken heeft met het feit dat wanneer je alcohol binnenkrijgt, bepaalde enzymen in de lever toenemen, die de alcohol sneller afbreken. En zo kwam men op het idee dat als mensen regelmatig alcohol tot zich nemen en niet zo snel dronken worden, dan geldt misschien het zelfde – nog zo’n idee - als dat ik het lichaam regelmatig inspuit met vergif. Dat is het basisprincipe van vaccinatie, hoe modern het tegenwoordig ook verpakt is, het is nog steeds hetzelfde principe. Dus ik moet het iets giftigs geven, zodat het een tegengif produceert. Tegenwoordig noemen we dit tegengif een antilichaam. En dat is uiteindelijk de logica achter de vaccinatie. We geven het lichaam iets dat het schade berokkent, het produceert een tegengif, d.w.z. een antilichaam, een bepaald eiwit, en hoe meer het produceert, hoe meer het lichaam beschermd is. Dat is de logica. Ook al zit deze logica vol tegenstrijdigheden, maar dat is het idee. Tegenwoordig wordt dit "immunologie" genoemd. Degenen die immunoloog zijn zullen nu waarschijnlijk verontwaardigd zijn. Maar dat kan me niet schelen. Omdat je de basisprincipes die daarachter schuilgaan moet begrijpen, daarin is niets veranderd. Götz Wittneben: Dus het is eigenlijk gewoon maar een concept. Raik Garve: Het is gewoon een concept. Het virus-concept, het virus-idee - virus betekent gif in het Latijn. Het stamt af van dit idee. Gif en tegengif. Louis Pasteur introduceerde het hele onderwerp, maar hij pleegde aantoonbaar wetenschappelijke fraude, en was daarmee zogezegd de beroemdste wetenschappelijke fraudeur van Frankrijk. Ook weten veel mensen niet dat in 1993, of aan het begin van de jaren negentig, ik denk 100 jaar na zijn dood, de dagboeken mochten worden gepubliceerd. Een professor van Princeton heeft ze toen bekeken en de beide boeken vergeleken, de geheime dagboeken die achter slot en grendel lagen, zowel de privé- als de officiële laboratoriumdagboeken. En daar kon hij zien dat hij aantoonbaar wetenschappelijke fraude had gepleegd. Götz Wittneben: Ja. Raik Garve: Dat is algemeen bekend, d.w.z. de hele theorie met virussen, met schadelijke bacteriën enz. is een wetenschappelijke leugen. Maar al het andere is op deze leugen gebaseerd en dat wordt ons vandaag de dag wel door de politiek en ook door sommige wetenschappelijke grootheden als een mantra voorgehouden. Maar als het fundament van de theorie al een leugen is, dan weten we allemaal dat wat daarop gebaseerd is, niet de waarheid kan zijn. Hij zou, naar men zegt, zelfs op zijn sterfbed, gezegd hebben dat hij zich vergist had: De microbe is niet bepalend, maar het terrein. Dit besef levert niets op als anderen zijn concept al hebben overgenomen voor hun bedrijfsvoering. Dat is precies wat er gebeurd is. Dat wil zeggen, dit virus-idee is een eigen leven gaan leiden. Het was gewoon een veronderstelling dat er iets kleiner dan bacteriën moest zijn? Omdat men misschien het vermoeden had dat bacteriën alleen het niet konden zijn, dus moest er iets anders zijn dat kleiner was. Maar op het moment dat hij dit postuleerde, was men niet in staat dat te bewijzen. Elektronenmicroscopen bestonden pas sinds, naar ik vermoed, 1931, als men überhaupt al in staat was om het te detecteren. Dat betekent dat steeds meer andere ideeën uit dit inzicht zijn voortgekomen, zoals het idee van kankervirussen, de zogenaamde retrovirussen. Dit is dus een volledig onafhankelijk concept geworden omdat niemand zich nog afvraagt of de basis wel klopt. Hetzelfde geldt voor het idee dat er kankergenen zijn, d.w.z. dat kanker ontstaat door genetische mutatie, wat ook een hypothese is die is weerlegd als je je erin verdiept. Dan is er ook nog het concept van ziektegenen, d.w.z. dat ziekte als het ware stevig in de genen is verankerd, onder het motto: als je slechte genen hebt, heb je een slecht leven en word je ziek, en omgekeerd, als je goede genen hebt, heb je een geweldig leven. Maar uiteindelijk leidt het altijd terug naar waar het om gaat: namelijk de genetische manipulatie en de patenteerbaarheid van het leven. En daar zien we weer de invloeden van de overeenkomstige groepen, deze kartels, die niets anders in hun mars hebben dan de markten te beheersen. En wat kun je het beste controleren? Patenten. Synthetische producten of bepaalde procedures die je hebt ontwikkeld waarmee je bepaalde dingen kunt opsporen. Bijvoorbeeld, een PCR-test of een bepaalde andere diagnostische procedure. Je kunt dat patenteren en dan kun je er een monopolie van maken en de markt naar je hand zetten. Of je patenteert een virus, je patenteert de detectie. Dan heb je de hele markt onder controle. Dit zijn dingen die je eerst voor je moet zien om te begrijpen wat hier eigenlijk gebeurt. En in feite kun je zeggen dat er al bijna 200 jaar een epidemiebeleid wordt gevoerd. Götz Wittneben: Wacht even, je patenteert een virus, hoe kun je iets patenteren wat nog nooit iemand heeft bewezen? Raik Garve: Juist, je zou een sequentie kunnen patenteren, een bepaalde RNA-sequentie of een DNA-sequentie. Dat is mogelijk. Götz Wittneben: Die je kunstmatig geproduceerd hebt? Raik Garve: Ja, dat is mogelijk. Götz Wittneben: En dat wordt dan een virus genoemd? Raik Garve: Ja, het wordt aan ons verkocht als een virus. Want als je erover nadenkt, vereist virus-isolatie zeer specifieke stappen die genomen moeten worden. We gaan nu wat dieper hierop in, want anders denken de mensen nog: wat kraamt hij een hoop onzin uit, heeft hij wel medicijnen gestudeerd? Dus, als je tegenwoordig kijkt naar foto's van wat ons als een virus wordt verkocht, dus elektronenmicroscoopbeelden, zijn er in principe ruwweg twee mogelijke interpretaties of drie. We zouden kunnen zeggen dat dit kwaadaardige virussen zijn die de cellen aanvallen en de cel binnen willen dringen. Dus dat is het aanvals-principe. Maar we kunnen ook zeggen dat wat de cel heeft geproduceerd - dus we draaien het nu om, dan is dit een product van de cel – de zogenaamde exsosomen. Exsosomen zijn in feite reddingsboten die de cellen onder stress produceren, zij het dat de cel wordt bestraald - men kan daarbij denken aan straling van microgolven of de cel wordt behandeld met antibiotica in een reageerbuisje, dan produceert hij op reproduceerbare wijze zogenaamde exsosomen. Dit zijn dus kleine deeltjes, die er allemaal identiek uitzien. Het zijn afsnoersels waarin zich wat RNA- en DNA-fragmenten bevinden. Dat wil zeggen, ze zijn als de reddingsboten op de Titanic. De cel probeert te redden wat belangrijk is, namelijk het genoom. Maar wij interpreteren het, als we het zien, als kwaadaardige virussen die van buitenaf binnendringen. Dus begrijp je hoe er... Götz Wittneben: Ja, ik moest net aan tuberculose denken. We noemden het de genezingsfase van longkanker en dat lichaamseigen... Raik Garve: ... het conflict van de doodsangst ... Götz Wittneben: ...dus na de oorlog hadden heel veel longen... Raik Garve: Precies. Götz Wittneben: ... als gevolg van tuberculose, breekt het lichaam deze overtollige cellen af, die gevormd zijn gedurende een periode van doodsangst, om meer lucht te krijgen, en die worden dan op hun beurt weer bestreden. Raik Garve: Ja, ja Götz Wittneben: ...de lichaamseigen cellen. Raik Garve: De Mycobacteriën, die afgebroken zijn en die uiteindelijk holtes vormen. Götz Wittneben: Exsosomen, je had nog een derde interpretatie... Sorry! Raik Garve: Nu heb je me een beetje van mijn a propos gebracht. Oké, Exsosomen... Götz Wittneben: ... Exsosomen, dus aan het begin ... Raik Garve: Oh bedoel je dat, en artefacten, bij de productie van het preparaat. Als om het even welke cellen door, laten we zeggen, filters worden geperst, en je zogenaamd een virus ‘isoleert’ en alles wat zich heeft ophoopt aan cel-resten, oftewel de artefacten in het productieproces van het preparaat voor de elektronenmicroscoop, dan kunnen deze artefacten bij nader onderzoek dus verkeerd worden geïnterpreteerd als virussen. Als je een virus zuiver zou willen isoleren, moet je verschillende stappen ondernemen. In de eerste plaats zou je iemand moeten isoleren die besmet is, dus die persoon moet totaal geïsoleerd worden. Dan neem je bijvoorbeeld een sample van het slijmvlies. Dit moet gezuiverd en gecentrifugeerd worden. Dan moet men dat wat men geïsoleerd heeft weer zuiveren en wat dan overblijft moet dan eerst onder de elektronenmicroscoop zichtbaar gemaakt worden. Vervolgens moet datgene wat zichtbaar is gemaakt biochemisch worden onderzocht. Dan moeten de enveloppe-proteïnen, het genoom worden gesequenced en dan moet men kijken of het daadwerkelijk… en het moet gefotografeerd worden… Götz Wittneben: ... reproduceerbaar is? Raik Garve: Dat is niet het enige. Dan moeten we kijken of het afwijkt van een bekende structuur, zodat we kunnen zeggen of het daadwerkelijk om een nieuw virus gaat. Dit betekent dat al deze isolatiestappen naar behoren moeten zijn uitgevoerd in volledig steriele omstandigheden. Als dit niet is gebeurd, dan kunnen we niet spreken van een nieuw virus. Op dit ogenblik gaat het alleen om sequenties die in een computermodel zijn verwerkt en tot een vermeend virus zijn samengevoegd, maar het volledige virus is nog niet geïsoleerd. Dus als iemand geïnteresseerd is, zou men eens het werk van Dr. Stefan Lanka kunnen bekijken. Hij doet werkelijk geweldig werk. Hij heeft ook dit jaar controle-experimenten gedaan en aangetoond dat alleen de... Hij heeft het zo gedaan zoals de virologie het officieel had moeten doen, en de controle-experimenten hebben aangetoond dat de veranderingen in de cellen die je kunt zien, (dit zogenaamde cyto-pathologische effect, d.w.z. de cellen die op deze manier veranderen), niet het gevolg zijn van een infectie door een virus, maar het gevolg zijn van het productieproces. Hij heeft dit verschillende keren kunnen herhalen, dus kijk maar eens op internet. Götz Wittneben: Bedoelt u het onderzoeksproces? Raik Garve: Je maakt een preparaat, dat je vervolgens onder een elektronenmicroscoop of een lichtmicroscoop legt. En tijdens dat productieproces, moet je je voorstellen dat je de cellen, gedurende de fase dat het nog levende celculturen zijn - dat je die cellen dan lange tijd niets te eten geeft, zodat ze veel stress hebben! Het komt erop neer dat de omstandigheden waaronder deze cellen worden geprepareerd – de cellen zoveel stress oplevert, oftewel bijzonder virulent maken, dat het effecten teweegbrengt waarvan men achteraf kan zeggen dat de virussen dit hebben veroorzaakt. Dit was even een kleine zijsprong ter informatie. Dus, als je je meer in het onderwerp verdiept, dan moet je helaas vaststellen dat er geen sprake kan zijn van deze variant van virussen, zoals wel wordt beweerd. Exosomen zijn wat anders, die kun je zien. En al het andere zijn gewoon artefacten die tijdens het productieproces kunnen zijn ontstaan. Dan stelt men zich natuurlijk de vraag: Waar zijn wij dan bang voor? Ja, waar gaat dit over? Natuurlijk kun je angst, het aanwakkeren van angst voor onzichtbare gevaren, gebruiken om mensen in welke richting dan ook te sturen. En dat is natuurlijk altijd een teken aan de wand, dat als de politiek zoiets doet, dat we dan niet meer te maken hebben met - hoe zal ik het zeggen - mensen die het welzijn van de bevolking voor ogen hebben, maar die eigenlijk misbruik maken van hun positie om met behulp van die angst mensen in een bepaalde richting te sturen. Dit zijn eigenlijk dictatoriale toestanden, dat zie je in elke dictatuur. Daar is altijd sprake van angst en terreur. Mensen zijn niet vrij. Ze zijn altijd in een staat van paraatheid en proberen vooral niet uit de pas te lopen of op te vallen, en dat zien we heden ten dage ook gebeuren. Maar het wordt gerechtvaardigd met een zogenaamde medische verklaring, die, als je er goed naar kijkt, ongegrond is. Nu komt natuurlijk de grote vraag ... dit zal wel veel vraagtekens oproepen: Waar worden mensen dan wel ziek van en waarom hebben mensen bepaalde symptomen? Götz Wittneben: En waarom soortgelijke symptomen? Raik Garve: Waarom dezelfde symptomen? Of waarom zijn er besmettingen en wat is besmetting überhaupt? enz. enz. Ik denk dat je dat ook moet beantwoorden, anders klopt dit hier ... Götz Wittneben: ... Absoluut! Dan zegt men: "Hij ontkent, hij is zo’n besmettings-ontkenner!" Raik Garve: ... "besmettings-ontkenner". Dus ook besmetting – ook weer geschiedenis - is een concept dat oorspronkelijk werd gebruikt om het verschijnen van symptomen in een bepaalde bevolkingsgroep op hetzelfde moment te verklaren. Dat was een concept. Helemaal niet zo slecht, eigenlijk, op het eerste oog! Het enige probleem is dat dit concept - zogezegd - vol tegenstrijdigheden zit. Het begint al met het feit dat voor de opsporing van virussen, bijvoorbeeld, of ook voor de opsporing van ziekteverwekkers, aan de zogenaamde postulaten van Koch moet worden voldaan. Dat wil zeggen dat de ziekteverwekker moet worden geïsoleerd uit diegene die de symptomen heeft; dan moet het op kweek worden gezet; dan moet de ziekteverwekker bij iemand anders worden ingebracht die geen symptomen heeft; dan moet die persoon dezelfde symptomen ontwikkelen; en dan moet men bij de "besmette" persoon weer een sample nemen en deze opnieuw isoleren; en dan kan men echt spreken van een besmettelijke ziekte. En het probleem is dat alle ... Götz Wittneben: Dit zijn de postulaten van Koch - ze worden zo vaak genoemd, maar niemand legt het uit! Dank je wel. Raik Garve: Ja, graag gedaan. Dit zijn de postulaten van Koch, maar bij geen van de zogenaamde besmettelijke ziekten wordt daaraan voldaan. Dat is het beangstigende eraan, begrijp je? Deze overdraagbaarheid via een aantal biologische deeltjes die we virussen of wat dan ook noemen, die dan geacht worden complexe symptomen bij de mens te veroorzaken, dat werkt niet. Maar dat betekent niet dat mensen geen symptomen hebben. En laten we het nu eens hebben over hoe de symptomen ontstaan. Ik heb hier lang aan gewerkt, omdat dit vecht-dogma, dat ons steeds weer werd aangeleerd, het gevecht-denken - dat was op de een of andere manier voor mij niet te verkroppen. En ik kan me ook niet voorstellen dat de natuur zo werkt, anders zou ons lichaam, ons hele lichaam niet werken. Ons lichaam werkt op een symbiotische basis. Alle lichaamscellen leven in symbiose met bacteriën. Ons lichaam bestaat uit bacterieculturen. Als ik antibiotica gebruik, vernietig ik niet alleen 'slechte' bacteriën, zoals ze altijd zeggen, maar ik vernietig ook de lichaamseigen bacteriën, de mitochondriën – de krachtcentrales! Götz Wittneben: Anti bios - tegen het leven! Raik Garve! Tegen het leven! Ja, dat zou ons ook te denken moeten geven. En dit onderscheid tussen "goede" en "kwade" bacteriën, dat is ook - daar gaan we weer, goed en kwaad! Dus dat heeft er ook niets mee te maken. Ik wil alleen maar zeggen: Er zijn misschien andere achtergronden voor het ontstaan van symptomen. En vanuit mijn standpunt zijn er slechts vijf echte oorzaken voor symptomen, namelijk vier externe oorzaken en één interne oorzaak. En laten we ze even doornemen, zodat het duidelijk wordt. De eerste belangrijke oorzaak voor de ontwikkeling van symptomen is vergiftiging, straling, maar ik reken ook medicatie mee. Vooral vergiftiging is tegenwoordig een groot probleem - virus betekent vergif! We hebben het dus over milieutoxines, zware metalen bijvoorbeeld toxines - bacteriën kunnen natuurlijk toxines vormen, die ook giftig zijn voor ons, vooral als ze plaatsvinden in afwezigheid van zuurstof, dat is goed om te weten. Normaal hebben we geen zuurstofloze gebieden in het lichaam, dus dat is geen probleem. Als we ergens stoornissen in de bloedsomloop hebben en dus een verschuiving in het milieu, dan kan dat heel goed een probleem worden. Straling is een groot probleem, microgolven oftewel 5G, ligt op ieders lippen, nog een groot probleem - elektrosmog, een enorm probleem en natuurlijk geneesmiddelen. Elk jaar sterven er vele mensen aan de bijwerkingen van geneesmiddelen. Dat is de eerste grote categorie. De tweede categorie is verkeerde voeding en ondervoeding. Dit betekent dat bepaalde vitale stoffen, spoorelementen en vitaminen ontbreken. Of de persoon neemt veel te eenzijdige stoffen tot zich, zodat er een verschuiving optreedt in de elementen in het lichaam. Dit kan ook problemen veroorzaken. Dan functioneert de hele stofwisseling gewoon niet meer zo goed, omdat de stofwisseling gebaseerd is op de interactie van enzymen. En enzymen hebben bepaalde sporenelementen of besturings-elementen nodig om te functioneren. Dus, als deze ontbreken - die ontbreken vandaag de dag ook in een klassiek dieet - dan zullen er op een gegeven moment problemen ontstaan. Het derde complex van oorzaken zou dan bewegingsgedrag zijn in de zin van ofwel helemaal geen beweging, te weinig beweging, of veel te veel dan wel eenzijdige beweging, zodat bepaalde lichaamsstructuren overbelast worden en vervolgens misschien een ontsteking ontwikkelen als gevolg van die overbelasting, die vervolgens pijn veroorzaakt. De vierde oorzaak zou klassieke trauma’s zijn. Götz Wittneben: En onderkoeling? Raik Garve: Die zou ik ook in de eerste categorie plaatsen, dat wil zeggen, fysieke oorzaken... oftewel: vergiftiging, straling, medicatie en fysieke oorzaken, als warmte, kou... Götz Wittneben: Dus het woord verkoudheid hoort daar ook bij. Ik ben onderkoeld geraakt… Raik Garve: ... onderkoeling ... Ja, dat kan ook. Gedeeltelijk onderkoeld, zeker. En lichamelijk trauma’s, zoals: een ongeluk, een valpartij, iets gebroken hebben, of iets dergelijks. Dat zijn de vier externe oorzaken. En bacteriën spelen hierin geen rol! Omdat de bacteriën, zoals ik al zei, overal zijn! We zitten vol bacteriën, van boven tot onder, bedoel ik: Ze zijn er allemaal al! Zelfs de "ziekteverwekkers" zijn er al! De vraag is alleen: is je lichaam in balans? En nu komt de vijfde component. Dit is de innerlijke component, om zo te zeggen. Dat zijn de psycho-emotionele trauma's, als het ware, wat betreft onze biologische basisbehoeften. Het gaat hier om de kracht van onze gedachten. En dat komt hier ook weer tot uiting. Wat we ook dagelijks binnenkrijgen – en dat is heel veel - bewust of onbewust, moet worden verwerkt. Wanneer we het bewust tot ons nemen - via de media; via woorden die tegen ons gezegd worden of woorden die we lezen; of dingen die we zien, ontstaan er associaties in ons hoofd. D.w.z. we associëren gedachtebeelden en tegelijkertijd worden bepaalde gevoelens gekoppeld aan deze gedachtebeelden – ook wel het limbisch systeem of het diencephalon (tussenhersenen) - dit leidt dan tot lichamelijke reacties met behulp van het hormonale en het vegetatieve systeem. Dit betekent vervolgens een aanpassing van hartslag, bloeddruk, huidweerstand, metabolisme. Dus, we kunnen mensen doden met woorden, net zoals we mensen kunnen genezen met woorden, want die keten wordt aangesproken. Het is gewoon een mechanisme, een automatisme dat in ons werkt. En zij die weten hoe dit werkt, hebben veel macht. Eigenlijk zou iedereen dit moeten weten, want dit mechanisme zit in ons. Maar velen zijn zich hier helemaal niet van bewust en laten zich bang maken door externe prikkels. Dus angst is verbonden met angst voor de dood, angst voor afwijzing, angst voor infectie, dat wil zeggen, voor iemand die mij van buitenaf infecteert. En uiteindelijk angst voor de eigen dood - dat is altijd de meest fundamentele angst erachter - en dan komt er natuurlijk een stressreactie op gang in het lichaam. En deze stressreactie uit zich dan in bepaalde symptomen. Götz Wittneben: Dit verschijnsel dat mensen dezelfde of soortgelijke symptomen ontwikkelen op soortgelijke gebieden, alsof er een gemeenschappelijke werkelijkheid wordt geschapen, omdat één symptoom, …. in de trant van: "Natuurlijk is ze besmet, want anders zou ze die symptomen niet hebben, zonder die ontmoeting!" Hoe leg jij dat uit? Raik Garve: Het is heel eenvoudig. In de eerste plaats heeft infectie een zeer negatieve connotatie door wat we vandaag meemaken. Dat is al een interpretatie. Dus, ik zal proberen het precies uit te leggen. Er bestaan alleen maar symptomen. En vervolgens kan ik een concept kiezen hoe ik dat interpreteer, of ik het interpreteer als infectie of als vergiftiging, of wat dan ook! De normale besmetting, zoals ons wordt verteld, en wat ik eerder al zei, werkt zo niet! Dit is ook al verschillende keren geprobeerd. Er zijn in de geschiedenis verschillende pogingen geweest om mensen te besmetten en dat is niet gelukt – en dan is ook nog eens het bestaan van een virus nooit bewezen. Dus je vraagt je af: Waarom krijgen de kinderen symptomen als je zegt "er heerst mazelen"? En nu moet men met een paar dingen rekening houden om het biologische aspect hiervan te begrijpen. Allereerst moet men ophouden mensen puur biochemisch te bekijken, maar veeleer biofysisch. Dat wil zeggen dat je op dat moment begrijpt dat alle processen in het lichaam uiteindelijk via straling en via licht worden gestuurd. Dit is een heel belangrijk punt! Het volgende punt is dat ik als mens ook een bepaalde uitstraling heb in een zeer breed frequentiegebied. En ook op het gebied van microgolven. Metabolische processen worden via microgolven aangestuurd, via lichtfrequenties. Als ik nu straling van buitenaf ervaar in precies hetzelfde frequentiegebied, laten we zeggen 2,5 gigahertz - dat is het gebied waar 5G langzaam op gang komt - dan vindt er interactie plaats, en dan reageert mijn lichaam op die resonantie-effecten. Waar resonantie kan ontstaan, kan energie en informatie worden uitgewisseld. Dat betekent dat ik informatie van buitenaf in dit systeem kan inbrengen, alleen via straling. Met de biofysische kijk op de wereld, de kijk op de mens, die artsen ook nu nog onderwezen krijgen, kunnen zij het niet verklaren, dus hebben zij ook geen .... Götz Wittneben: .... Je bedoelt de biochemische? Raik Garve: Ja, je kunt het niet met biochemie verklaren. Je moet dit onderwerp biofysisch benaderen. Dan moet je ook allereerst weten dat de vochthuishouding van het lichaam een zeer bepalende rol speelt. Ons lichaam heeft een zeer gestructureerde rangorde. Men spreekt van "zeshoekig water", d.w.z. dit kleurrijke water, dat uiteindelijk ook energie en informatie kan opslaan en dat kan worden veranderd door invloeden van buitenaf, zoals aluminium, bijvoorbeeld in vaccins, of ook straling, straling van buitenaf. Een zeer belangrijk punt. Götz Wittneben: Ons lichaamsvocht. Raik Garve: Ons lichaamsvocht. Een heel belangrijk punt. De structuur van het lichaamsvocht wordt natuurlijk ook beïnvloed door ons denken, voelen, enzovoort. Götz Wittneben: Absoluut. Dr. Masaru Emoto heeft dit prachtig zichtbaar gemaakt ... Raik Garve: Ja, dus we moeten verschillende componenten samenbrengen. Nu komt iets heel spannends: Er zijn ook resonantie-effecten op het DNA. Er zijn studies gedaan waarbij DNA werd verpakt in een glas met water. Vervolgens namen zij een tweede glas en deden alleen de bouwstenen voor DNA of een RNA in dit glas. Toen bestraalde men het eerste glas met UV-licht en keek wat er in het tweede glas gebeurde. Wat denk je dat er gebeurde? Götz Wittneben: Zeer waarschijnlijk was er een resonantie - degeneratie Raik Garve: Nee, in het tweede glas is dezelfde DNA-sequentie opgebouwd uit de bouwstenen als in het eerste glas. Götz Wittneben: Door UV-licht! Raik Garve: Het licht bracht de informatie over en in het medium water - water was hier waarschijnlijk het belangrijkste medium - kwamen de bouwstenen samen in dezelfde volgorde als in het eerste glas. Dit betekent dat wanneer wij als mensen stralen - stralen we ook in het UV-bereik, oftewel licht - dan vindt er een soort besmetting plaats. Maar dat gaat niet op voor: "virus springt van mij op jou omdat ik tegen je aan hoest of dezelfde lucht inadem", maar we stralen iets uit, namelijk frequenties. De vraag is altijd, in hoeverre resoneer je er mee? En dat heeft weer alles te maken met onze bewustzijnsoriëntatie. Als ik bang ben voor besmetting, ga ik in een andere resonantie dan wanneer ik zeg dat het concept mij niet overtuigt of ik word daar niet ziek van. Als ik symptomen heb, komen ze ergens anders vandaan. Dit is een heel belangrijk punt! Dan moeten we nog iets anders overwegen, ook fascinerend. Veel mensen weten dit niet. We denken meestal, waarom krijgen mensen altijd verkoudheid in de herfst en niet in de zomer? Virussen zijn er toch altijd? Naar mijn mening heeft het meer te maken met je constitutie. Ayurveda kan daarbij heel goed helpen. Sommige mensen hebben - laten we zeggen - een ‘Kapha-constitutie’. Ze neigen tot slijmziektes, dat wil zeggen slijm in de sinussen, in de longen. En wanneer is het ‘waterkoud’…, in de herfst. Götz Wittneben: Ja. Raik Garve: In de zomer, als het droog en heet is, ontkiemen ze niet zo gemakkelijk. Maar op het moment dat omgevingsfactoren als het ware een rol spelen met betrekking tot je lichamelijke gesteldheid, dan is er een grotere kans op overmatig slijm. Ik heb bijvoorbeeld niet een Kapha-constitutie, dus ik heb geen last van overmatig slijm. Götz Wittneben: Noem je dat kappa? Ik ken de Kapha. Raik Garve: Kapha, ja. De constitutie-theorie. Die is zeer individueel, d.w.z. dat iedereen eerst zijn eigen constitutie zou moeten uitzoeken. Götz Wittneben: Kapha, Pitta en Vata. Raik Garve: Ja. Het betekent dat deze individuele constitutie ook een rol speelt bij het begrijpen hoe symptomen ontstaan. En dan moet je natuurlijk ook weten dat er een soort van, psychologische invloed is via dit mechanisme dat we hier net bekeken hebben. Dat als mensen dezelfde informatie uit dezelfde media consumeren en ook dezelfde kijk op de wereld hebben, dat er deze virussen zijn, dat er dit virus-concept is, dat dit dan ook tot overeenkomstige symptomen kan leiden, naargelang je constitutie natuurlijk. Dat is eigenlijk een van de grootste geheimen, dat we symptomen kunnen opwekken door woorden, door informatie. Daar hebben we geen bacteriën of virussen voor nodig. We kunnen mensen doden met woorden. Als je zegt dat je nog maar drie maanden te leven hebt en ze geloven het, is het een soort voodoo magie. Maar het loopt via dit spel, via dit mechanisme. Götz Wittneben: Ik weet niet of je het ook hebt meegemaakt tijdens je studie, maar ik weet van heel wat mensen uit mijn jeug die geneeskunde studeerden dat zij bij pathologie - dat is de studie van ziekten - precies die symptomen ontwikkelden die zij net hadden bestudeerd. Raik Garve: Ja, self-fulfilling prophecies - het zogenaamde Pygmalion effect. Het is zo, je begint je ermee te identificeren en dan ben je bang, oh zou er iets zijn? En je onderzoekt elkaar, dat is wat we vroeger deden in onze studies - en dan vind je iets. En dan, oh God, weet je al dat het echt slecht is. En dan begint het gedoe in je hoofd, zoals ik zei: de prognose is automatisch gekoppeld aan de diagnose, want dat is wat de leerboeken zeggen. En als ik daarmee gediagnosticeerd ben en de prognose zit er al aan vast, nou, good luck. Götz Wittneben: Als iemand niet na zes maanden aan pancreaskanker is overleden, dan was de diagnose fout. Raik Garve: Bij wijze van spreken, ja. Götz Wittneben: Dat is het in een notendop. Raik Garve: Ja, precies. Götz Wittneben: Dus complete voodoo magie. Wat denk je, welke kansen hebben we om de geschiedenis nog bij te sturen, of zal er volgens jou daadwerkelijk een verdere splitsing komen? Raik Garve: Op een bepaalde manier ja. Götz Wittneben: ...die teruggaan en – nou ja, teruggaan - die niet meer deelnemen aan deze vooruitgang? Raik Garve. Weet je ook waarom? Want deze weg, deze transhumanistische weg is zeer verleidelijk, want hij ontneemt de mensen hun verantwoordelijkheid, en vervolgens biedt het je een technocratische wonderpil aan. Door deze technocratische ontwikkeling kunnen we je lijden elimineren. We stoppen wat nanobots in je lichaam en die repareren alles. Je kan gewoon verder leven zoals voorheen. Je hoeft niets te veranderen in je manier van leven. Dat is erg verleidelijk voor mensen. Daarom zullen veel mensen het toejuichen. Maar zij zullen niet begrijpen dat dit ook betekent dat zij afhankelijk worden. En op het moment dat deze barrière, de huid, wordt overschreden, is het eigenlijk voorbij, want dan komt er iets binnen dat daar niet thuishoort. En helaas moeten we constateren dat er in het kader van al die vaccinaties dingen in het lichaam zijn gekomen die er eigenlijk niet thuishoren. We hebben het nu over grafeenoxide, maar we hebben het ook over parasieten en andere walgelijke dingen. Ja, als je kijkt naar wat er tot nu toe is gevonden. En er zijn ook octrooien, die veel mensen niet kennen, voor zogenaamde zelforganiserende nano-systemen. Dat wil zeggen dat je gewoon de basisbouwstenen erin stopt en onder bepaalde omstandigheden, of het nu de lichaamstemperatuur is of bepaalde endogene bio-magnetische velden, worden antennestructuren opgebouwd. Dat is beangstigend. Götz Wittneben: Pffff! Raik Garve: En daar zijn al patenten voor. Götz Wittneben: Oké. Raik Garve: Je hebt deze chip dus niet nodig als je denkt dat je een chip geïmplanteerd krijgt of zo, maar de antenne-structuur bouwt zichzelf op uit bepaalde basisstoffen. En dat is het gevaarlijke. Dat betekent dus dat dit basisprincipe – dat we werkelijk de meest walgelijke dingen in het lichaam stoppen zoals vergif om een tegenreactie op te wekken - nog steeds hetzelfde is. Het is vandaag de dag alleen wat mooier verpakt. Dit is zogezegd de essentie van wat we nu bespreken. Het basisprincipe van vaccinatie en de hele theorie van besmetting is nog dezelfde als 200 jaar geleden. Het is alleen technisch een beetje verfijnd. Maar als je denkt aan alles wat erin zit: Formaldehyde, kwik, aluminium. Ik heb hier nog een boek dat interessant kan zijn. Kun je de titel nog even omhooghouden? Iedereen kan hier informatie krijgen: "The big vaccination report", 400 kritische studies. Götz Wittneben: Van Neil Z. Miller Raik Garve: Het gaat hierin vooral om kwik en aluminium, en er zijn al verschillende studies geweest die aantonen hoe gevaarlijk het hele gebeuren is, welke schadelijke effecten het heeft. Maar we hebben nu te maken met een situatie waarin niet alleen kwik een rol speelt, maar ook stoffen waarvan we nog niet kunnen beoordelen wat ze doen. Met name dit m-RNA en grafeenoxide. Götz Wittneben: En iedereen beslist voor zichzelf? Raik Garve: Iedereen beslist voor zichzelf op basis van eerder opgedane kennis en alles wat daar mee samenhangt. Götz Wittneben: Wat natuurlijk het geval is met de jonge generatie, die wil gewoon naar het theater of film kunnen gaan, of naar een ander evenement... of wat dan ook. Hen wordt de toegang ontzegd als ze dat spul niet laten prikken, toch? Ik wil dit gesprek graag afsluiten met een hoopvol vooruitzicht. Omdat er nu genoeg informatie is dat niet alles goed is in deze mooie nieuwe wereld. Zie jij enige hoop dat we zullen terugkeren naar deze kosmobiologische, om zo te zeggen, deze manier van kijken naar de dingen? Raik Garve: Oh ja. Ik zeg ook altijd: kennis moet je tot je willen nemen, je kunt het mensen niet opleggen. De kennis is er en steeds meer mensen – meestal in crisistijd - gaan op zoek naar dergelijke zaken en vandaaruit gaat het dan steeds verder. En als mensen beginnen te beseffen dat zij zoveel in eigen hand hebben, dan zullen ze die kennis ook tot zich nemen, waardoor ze andere beslissingen kunnen nemen. Maar zolang mensen onvolwassen willen blijven - ook dat is een vrije beslissing - en liever hebben dat iemand anders ze vertelt wat ze moeten doen - ook dat is een beslissing - dan is dat oké. Dus ik denk dat dat goed is, want iedereen kan voor zichzelf beslissen. Maar je moet jezelf nog wel steeds de vraag stellen: Op welke basis heb ik mijn beslissing genomen? Had ik geen idee en was ik gewoon bang? Of heb ik me echt van alle kanten vooraf geïnformeerd? Heb je ook eens geluisterd naar een tegengeluid? Niet altijd alleen maar mainstream, mainstream, mainstream, maar ook: OK, wat zeggen anderen daarover? Wat is er nog meer dan dat? Zit ik in de ‘Matrix’ vast of kan ik me ook buiten die matrix staande houden, en mezelf blijven. Ik kan ook zeggen: Oké, ik zal die andere invalshoek ook eens bekijken, zodat ik het geheel op een andere manier kan bezien, en vanuit een andere basis kan ontmoeten of beleven. En dat is onze kracht. En ik denk dat de meeste mensen bang zijn van hun eigen macht, op dat punt. En de ontkrachting van deze oude systeemstructuren is eigenlijk zo simpel. Ja, je zegt, "Dank je, dit is wie ik ben, ik blijf mezelf, dat is mijn kracht. Ik heb er anders naar gekeken en ik weet dat ik het zo niet wil." Als veel meer mensen dat zouden doen, dan zou het systeem langzaam ten onder gaan. Dan zou die oude medische industrie veel sneller instorten en kan de nieuwe gezondheidszorg nog sneller opkomen. Dat is wat je noemt "verwerkte persoonlijke verantwoordelijkheid" en vervolgens is er "aanvaarding van persoonlijke verantwoordelijkheid", ja, soevereiniteit. En natuurlijk is dit nooit een massaverschijnsel. Tot nu toe heeft de meerderheid nog niet gekozen voor soevereiniteit en zelfbeschikking. Götz Wittneben: Maar misschien toch wel. Raik Garve: Maar de mogelijkheden zijn er. En ik zal het zo zeggen, vanuit mijn standpunt bekeken zal de situatie nog moeilijker moeten worden, zodat de beslissing die iedereen nu moet nemen – en waar je niet meer omheen kunt, waardoor het veel duidelijker wordt waar het heen gaat. Dat men alleen nog maar heel duidelijk kan zien: Oké, dit is pad A en dit is pad B. En er is geen middenweg meer. Götz Wittneben: Ik denk dat dit iets is wat deze tijd onderscheidt van alles wat in de laatste zes decennia van mijn aards bestaan voor mij toegankelijk was, dat nu een mening niet zomaar een mening is, maar dat er een besluit achter moet zitten. En ja, dat kan gevolgen hebben, sommige zelfs behoorlijk pijnlijk. Raik Garve: En de gevolgen komen relatief snel. Het duurt geen decennia meer, het kan heel snel gaan. Götz Wittneben: Precies. Ik bedoel, als ik tegen testen en tegen vaccineren ben, dan houdt dat in dat ik gewoon niet meer naar mijn voormalige favoriete koffieshop kan gaan. Jij ook een goede dag, en doei. Ja, dus deze directheid. Vroeger kon ik aan de biertafel of op feestjes tot diep in de nacht discussiëren en het oneens zijn. Vandaag is het een beslissing die onmiddellijk gevolgen heeft in het dagelijks leven, zowel in mijn lichaam als daarbuiten. Ja, de spannendste tijd ooit. Raik, heel, heel erg bedankt! Raik Garve: Graag gedaan.

van kos.

Bronnen/Links: https://www.youtube.com/watch?v=enaf9SuFHvc