Kinderen uit regenbooggezinnen bekennen kleur

09.10.2021 | www.kla.tv/20125

Kinderen uit regenbooggezinnen bekennen kleur Zoals Kla.TV meldde in het programma “Kinderen op bestelling? Nee tegen spermadonatie en het huwelijk voor iedereen”, zullen de Zwitserse kiezers op 26 september 2021 stemmen over de vraag of het huwelijk moet worden opengesteld voor paren van hetzelfde geslacht. De referendumcommissie “Nee tegen het huwelijk voor iedereen” waarschuwt dat de nieuwe wet een wettelijk aanspraak op kinderen zou creëren voor lesbische paren. Dit zou de weg vrijmaken voor wettelijke vaderloosheid. De man zou worden gereduceerd tot de rol van louter spermaleverancier. Het zou hem zelfs bij wet verboden zijn om voor het verwekte kind te zorgen. De referendumcommissie staat kritisch tegenover deze ontwikkeling, omdat het voor kinderen een voordeel is op te groeien met een mannelijke en een vrouwelijke ouder en te kunnen profiteren van hun verschillen, maar ook van hun wederzijdse aanvulling. In de huidige berichtgeving van de toonaangevende media wordt nauwelijks aandacht besteed aan deze natuurlijke meerwaarde van een man en een vrouw als ouders. De kiezers worden dus alleen overspoeld met berichten over de ervaringen van de betrokkenen, die een eenzijdig positief beeld schetsen van het opgroeien in een gezin met ouders van hetzelfde geslacht. Er worden tegenstemmen gecensureerd die een heel andere kant van zo'n jeugd laten zien. Kla.TV geeft stem aan zulke tegenstemmen met de volgende clip. Luister hoe vijf direct betrokkenen, die opgroeiden in zeer verschillende gezinssamenstellingen, een gemeenschappelijke en duidelijke boodschap overbrengen: Het is van elementair belang dat kinderen zoveel mogelijk bij hun moeder en vader kunnen opgroeien. Katy Faust (v): Ik denk dat dit land zo gepolariseerd is, dat het lijkt alsof de enige manier om van homoseksuele vrienden en familie te houden is om het huwelijk van personen van hetzelfde geslacht te steunen. Als het huwelijk alleen over volwassen gevoelens gaat, dan is er volgens mij geen reden om homoseksuele paren van het huwelijk uit te sluiten, omdat ik uit eigen ervaring weet dat zij dezelfde capaciteit hebben om lief te hebben, om toegewijd te zijn. Mijn moeder en haar vrouwelijke partner zijn een paar dat al bijna dertig jaar met ups en downs op een toegewijde manier van elkaar houdt. Maar wetgeving gaat niet alleen over de gevoelens van volwassenen, zij gaat ook over de gevoelens en het welzijn van kinderen. Een nieuwe definitie van het huwelijk is ook een nieuwe definitie van ouderschap. Wat ik hoor van velen die pleiten voor het huwelijk voor allen is, “Kinderen hebben alleen liefdevolle en zorgzame volwassenen nodig.” Of: “Het geslacht en het aantal ouders zijn niet belangrijk.” Maar als ik naar mijn eigen leven kijk, is dat gewoon niet waar. Als ik terugkijk op mijn leven met mijn moeder en haar vrouwelijke partner, zie ik twee geweldige vrouwen. Ze maakten weinig ruzie, leefden toegewijd, waren stabiel en kozen ervoor om voor mij te zorgen. Ik hield van hen, zij hielden van mij. Als twee mensen van hetzelfde geslacht genoeg waren, dan zou dat genoeg geweest zijn. Maar dat was niet het geval, want elk kind hunkert naar de liefde en toewijding van hun vader, en ik ook. Er waren tijden dat ik alleen maar bij hem wilde zijn. Hij zou misschien hetzelfde gezegd hebben als mijn moeder of haar vrouwelijke partner. Maar het komt anders over als het je vader is, omdat je daarvoor gemaakt bent, omdat kinderen gemaakt zijn om geliefd, verzorgd en gekend te worden door beide ouders. Het is de emotionele voeding die kinderen nodig hebben. Dus ik verwierp het idee dat kinderen enkel liefdevolle en stabiele volwassenen nodig hebben. Vanzelfsprekend, soms is er niets beters als je uit een ontwrichte situatie komt. Maar we mogen gezinsstructuren waarin een kind het zonder één of zelfs beide ouders moet stellen, niet idealiseren, verheerlijken of promoten. Robert Oscar Lopez (m): Ik ben zo boos als ik mensen hoor debatteren over het huwelijk voor iedereen en over ouderschap voor mensen van hetzelfde geslacht, zonder te begrijpen hoe ingewikkeld en ingrijpend dit is voor de betrokken kinderen. Dit gaat om onze levens! Ik ben zelf biseksueel. Dat ben ik. Ik vind mannen en vrouwen aantrekkelijk, ongeacht het feit dat ik met een vrouw getrouwd ben en haar trouw ben. Als biseksueel en als deel van de gemeenschap, denk ik dat het huwelijk met hetzelfde geslacht verkeerd is. Ik zeg dat niet om religieuze redenen, maar omdat dat niet is waar kinderen vandaan komen. Ik wil niet het recht krijgen om kinderen in die situaties te brengen. We hadden een situatie die op zich ideaal was, omdat mijn moeder en haar vrouwelijke partner niet veel ruzie maakten. Ik was geen getuige van een scheiding, in mijn geval was het alsof mijn moeder een spermadonatie had geëist. Maar ik verlangde nog steeds naar mijn vader. Maar hij was er niet. De gedachte, “Daar buiten ergens is je vader (of moeder)!” is extreem sterk. Je kunt hem niet zomaar uitwissen. Je kunt het kind isoleren, verhuizen naar een lesbische buurt, ervoor zorgen dat hij alleen praat met mensen die lesbische gezinsvormen voorstaan. Je kunt elk boek vernietigen dat over man-vrouw gezinnen gaat. Het kind zal 12 of 13 worden en weten dat er iets mis is. Dat is hoe ik het zie. Rivka Edelman (v): Als kind opgevoed door een moeder en haar vrouwelijke partners, zeg ik, “Dit is geen goed idee.” Ik begrijp echt niet hoe we in deze staat van ontkenning terecht zijn gekomen. Zogenaamde “regenboogkinderen” moeten zoveel riskeren, hun baan, hun familie en alles, om te vertellen wat zij weten. Dit openbaar maken is gevaarlijk. Je zult aangevallen worden. Je familie wordt lastiggevallen en aangevallen, je werkgever krijgt e-mail na e-mail waarin staat dat hij je moet ontslaan. Je collega's krijgen e-mails met echt verschrikkelijke beschuldigingen. Ik denk dat dàt de reden is dat veel mensen zich niet publiekelijk durven uit te spreken. Denise Shick (v): Kinderen hebben geen stem. Ze vertrouwen op hun ouders om voor hen op te komen. Je voelt de behoefte om solidair te zijn met wat zij verdedigen en beleven. Je hebt niemand om voor je te spreken in zo'n omgeving. Op een zomerdag, toen mijn moeder aan het werk was, stond mijn vader bij de voordeur en vroeg me naar buiten te komen en naast hem te komen zitten. Hij keek me gewoon aan en zei: “Ik wil dat je weet dat dit heel moeilijk voor me is, maar ik wil nu een vrouw worden.” En ik dacht, “Ik heb al een moeder, ik heb een vader nodig en ik wil een vader. En hoe gaat dat in hemelsnaam gebeuren?” Ik voelde me verweesd achter gelaten. Hij wilde zijn rol en verantwoordelijkheid als vader opgeven. Zoiets vergeet je nooit. Je vergeet het niet. Je kunt erover praten en soms is het niet zo emotioneel. Andere dagen zit je daar en huil je omdat je alleen je vader wilt, zoals toen je een negenjarig meisje was. Dawn Stefanowicz (v): Mijn vader stierf aan AIDS en geen van zijn partners leeft nog. Mijn vader had ongeveer 500 seksuele partners in zijn leven. We hebben veel meegemaakt en gehoord. Sommige mannen, waaronder mijn vader, verkleedden zich als vrouwen op Halloween en marcheerden op en neer door Yonge Street, al voordat het een officiële Gay Parade in Toronto er was. Dus mijn vader maakte zoveel mogelijk deel uit van de homogemeenschap. Ik begreep dat niet tot mijn late twintiger, begin dertiger jaren. Ik kon mijn gedachten en gevoelens niet onder woorden brengen, omdat het zo ingewikkeld is. We houden van onze ouders. We houden van de mensen in ons leven. Ook de verschillende seksuele partners van onze ouders. Maar het kost veel tijd om te verwerken waarin we zijn opgegroeid en het zal tientallen jaren duren voordat we de waarheid volledig kunnen onthullen. Ik ben erg bezorgd over wat er op dit moment in Amerika gebeurt. Ik ben opgegroeid in Canada in een huwelijk van hetzelfde geslacht gedurende tien jaar. In die tijd hebben wij gezien hoe onze wettelijk gewaarborgde vrijheden, waaronder de vrijheid van meningsuiting en vrijheid van spreken, werden uitgehold. Wij kunnen onze waarden niet in de media uitdrukken, wij hebben geen vrijheid om te bloggen en ik kan mij in Canada niet uitspreken via artikelen in de pers zoals ik dat ergens anders wel kan. Wij werden ook beperkt in onze vrijheid van godsdienst en geweten. Rivka Edelman (v): In die tijd, toen ik te maken had met het besluit van het Hooggerechtshof, was ik me ervan bewust dat ik waarschijnlijk weinig verschil kon maken. We zitten op een golf van populaire cultuur en televisie heeft veel meer invloed dan ik ooit zou kunnen hebben. Ik heb me uitgesproken omdat ik bezorgd ben over de toekomst van de kinderen. Ik weet dat ze op een dag zullen zeggen, “Waarom heeft niemand ooit iets gezegd? Wist niemand hoe slecht dit voor me zou zijn?” Denise Shick (v): Ik zeg dit om aandacht te krijgen. Ik hoop dat het publiek zich realiseert dat er hier getroffen kinderen zijn die zeggen: “Wacht mensen, laten we nog een tweede keer naar deze zaak kijken!” Katy Faust (v): Zes van ons hebben een klacht ingediend bij het Hooggerechtshof. Degenen onder ons die deze video's maken moesten veel meemaken. Niet alleen innerlijke spanning, maar ook druk van familie en samenleving die ons wijsmaken dat het onmogelijk is om van je ouders van hetzelfde geslacht te houden en tegelijk je in te zetten voor het traditionele huwelijk. Maar we zijn het er allemaal over eens dat het hier gaat om het belang van het kind en de rechten van het kind. Ondanks onze verschillende jeugdervaringen zijn we het er allemaal over eens dat het elementair is dat kinderen, waar mogelijk, kunnen opgroeien bij hun moeder en vader. Robert Oscar Lopez (m): Het publiek moet alle kanten van dit verhaal kennen. Ze moeten het horen van degenen die echt te maken hebben met het huwelijk van mensen van hetzelfde geslacht. En ik denk dat paren van hetzelfde geslacht veel minder getroffen worden dan wij kinderen die er direct mee te maken hebben. Daarom moet onze stem worden gehoord. Vermelding: Wat het huwelijk vandaag ook voor ons betekent, de behoeften van kinderen moeten onze toekomst zijn. Doe mee en zie meer op: www.MarriageIsOurFuture.org Alliance Defending Vrijheid Voor het geloof. Voor gerechtigheid.

van db.

Bronnen/Links: Ehe für alle – gut für die Kinder? Fünf direktbetroffene Erwachsene berichten über ihr Aufwachsen mit gleichgeschlechtlichen Eltern: (Huwelijk voor iedereen – goed voor de kinderen? Vijf direct betrokken volwassenen berichten over hun opgroeien met ouders van hetzelfde geslacht: https://ehefueralle-nein.ch/video-ehe-fuer-alle-gut-fuer-die-kinder
Flyer «Kinder auf Bestellung? NEIN!»: (Flyer «Kinderen op bestelling? NEE!»: https://ehefueralle-nein.ch/argumente/#flyer