Snuff Factory - miejsce grozy (Wywiad z dr Marcelem Polte)

24.03.2023 | www.kla.tv/25519

Trailer: Uncle Sam's Snuff Factory - podziemna placówka, w której produkowane są te tak zwane filmy snuff. Chodzi o rozszczepianie osobowości i warunkowanie cech osobowości u dzieci i młodzieży. Katy Groves zdaje z tego relację. Ona opisuje bardzo wyraźnie, że istnieje pierścień handlu dziećmi, prowadzony przez CIA, gdzie takie procesy jak produkcje filmów snuff, ale także MK-Ultra czy warunkowanie odbywają się na dużą skalę w tym obiekcie, ale także w wielu innych miejscach na świecie. Prezenterka Kla.TV:: Witam, drodzy widzowie, w dzisiejszym wywiadzie. Naszym dzisiejszym gościem jest dr Marcel Polte. Witaj Marcel! To wspaniale, że mogłeś poświęcić czas i dołączyć do nas dzisiaj. Byłeś z nami w Kla.TV dobre dwa lata temu, a dziś kontynuujemy temat Twojej nowej książki. Z wykształcenia jesteś prawnikiem, ale tak naprawdę to nie w ten sposób trafiłeś na temat kontroli umysłu, a raczej poprzez swoją pozazawodową działalność jako hipnoterapeuta, którą praktykowałeś przez kilka lat. Jak to się stało, że w ogóle dowiedziałeś się o tym temacie i tak bardzo się w niego zaangażowałeś? Marcel Polte: Tak, przede wszystkim bardzo dziękuję Steffi i Kla.TV za ponowne poruszenie tego trudnego tematu, a także za ponowne zaangażowanie. Dla mnie właściwie było tak, że zawodowo nie miałem nic wspólnego z tym tematem. Pracowałem przez 15 lat w dużych kancelariach prawnych, ale w obszarze prawa handlowego i prawa spółek akcyjnych, więc z prawem karnym nie miałem nic wspólnego. Z tematem zetknęłem się przypadkowo w kontekście mojej pracy terapeutycznej i na początku byłem zaskoczony, czy może istnieć coś takiego jak przemoc rytualna, kontrola umysłu, rozdwojenie osobowości, warunkowanie - to są słowa kluczowe, które odgrywają rolę, zaburzenie dysocjacyjne tożsamości [rozszczepienie osobowości na różne części]. A potem zacząłem prowadzić badania i bardzo szybko przekonałem się, że rzeczywiście jest w tym dużo racji, że jest wiele poważnych źródeł, które potwierdzają całą sprawę. Zwłaszcza literatura fachowa terapeutów, na całym świecie, gdzie widać bardzo wyraźnie: niemieccy terapeuci opisują szczegółowo te same rzeczy, które na przykład amerykańscy terapeuci - czy terapeuci z innych krajów - opisują od dziesięcioleci. Że są teraz badania zbierania danych i tak dalej. W pierwszej książce bardzo szczegółowo przedstawiłem, ponieważ było dla mnie ważne, aby ta podstawa faktograficzna, sytuacja źródłowa, była bardzo jasna, że nie ma się tu do czynienia z teorią spiskową. Prezenterka Kla.TV:: Napisałeś trzy książki. Dziś rozmawiamy o twojej najnowszej książce: "Uncle Sam ́s: An Insider's Account of Mind Control Hell". Jak wpadłeś na ten tytuł? Marcel Polte: Tak, Uncle Sam's to skrócona forma, trzeba powiedzieć, ironicznej nazwy używanej przez sprawców dla miejsca niewyobrażalnej grozy, a mianowicie Uncle Sam's [znana figura reklamowa armii amerykańskiej, uważana za ważny symbol narodowy USA] Snuff Factory, podziemnego obiektu, w którym produkowane są owe tzw. snuff films [filmowe nagrania morderstw, często w związku z nadużyciami, dla rozrywki lub podniecenia seksualnego], ale także MK-Ultra [program badawczy CIA dotyczący kontroli umysłu] Project Monarch jest projektem uzupełniającym. Innymi słowy chodzi o rozszczepianie osobowości i warunkowanie części osobowości u dzieci i młodzieży. I Katy Groves, która ma w tej chwili około 27 lat, relacjonuje to od dwóch lat za pośrednictwem YouTube w wielu, wielu filmach o tym, co wydarzyło się w jej życiu. Mianowicie, że dorastała w rodzinie, która miała powiązania z elitą okultystyczną, jak również z CIA. Oboje rodzice, jak twierdzi, również urodzili się w projekcie MK Ultra, lub przynajmniej zostali wprowadzeni do projektu w bardzo młodym wieku. I były też powiązania ze strony jej babci. Według jej raportu, ona również odegrała rolę w takich satanistyczno-okultystycznych strukturach. A w jej przypadku było tak, że opamiętała się bardzo późno, jak to często bywa - lub w jej przypadku nawet stosunkowo wcześnie w porównaniu z innymi ocalałymi. Wspominała swoje doświadczenia m.in. w tym Uncle Sam's Snuff Factory, która znajdowała się około ¾ godziny od Austin, Teksasu, gdzie mieszkała ze swoją rodziną. Tamopowiadała o tym szczegółowo w swoich filmach, które niestety nie istnieje już w tej formie, ponieważ sprawcy najwyraźniej podjęli działania, by uniemożliwić jej swobodne wypowiadanie się. Prezenterka Kla.TV:: No właśnie, masz tam słowo "fabryka", które właśnie przypomina mi o masowej produkcji, albo powiedzmy produkcji na dużą skalę. Z drugiej strony jest to w raporcie Katy Groves, ocalałej. Czy rzeczywiście mamy do czynienia z masą czy to tylko skojarzenie? Marcel Polte: Tak, ona bardzo wyraźnie opisuje, że istnieje pierścień handlu dziećmi, prowadzony przez CIA, gdzie takie procesy jak produkcje filmów snuff, ale także MK-Ultra czy kondycjonowanie odbywają się na dużą skalę w tej placówce, ale także w wielu innych miejscach na świecie. Mówi, że widziała tysiące dzieci umierających w swoim czasie, do około 17 lat, kiedy była aktywnie wykorzystywana do programu, i że sama musiała znosić tysiące przypadków gwałtów, nadużyć i tortur. I wiele z jej wypowiedzi jest potwierdzonych przez inne źródła, zwłaszcza jeśli chodzi o drobne szczegóły, które opisuje, a które tak naprawdę nie są znane publicznie. Natknąłem się na to w innych źródłach, które są od niej całkowicie niezależne, że to też jest relacjonowane przez innych. Trzeba powiedzieć, że zawsze trudno jest sobie wyobrazić, że w sprawę zaangażowanych jest tak wiele dzieci lub ofiar. Jeśli spojrzeć na gromadzenie danych, jak daleko sięga cała sprawa, ile jest samych ocalałych, no i oczywiście trzeba dodać liczbę niezgłoszonych przypadków, to mamy już do czynienia z dużą liczbą ofiar. Jednym z przykładów jest grupa robocza "Przemoc rytualna". W latach 2005 i 2007 przeprowadzili oni ankietę wśród terapeutów kontraktowych na niewielkim obszarze Niemiec. Ujawniło ono 102 przypadki przemocy rytualnej, które zostały zakwalifikowane jako wiarygodne, z 42 zgłoszonymi zabójstwami. Gdzie trzeba powiedzieć, że można by tam postawić krzyżyk, czy mój pacjent to zgłosił, czy nie? W wielu przypadkach może to również obejmować wielokrotne zabójstwa, ponieważ zazwyczaj ktoś, kto dorastał w tych okolicznościach, był niestety, trzeba to powiedzieć, nie tylko bezpośrednio zaangażowany w ofiarę czy zabójstwo, ale również musiał być ich świadkiem. Tak więc pod tym względem liczby ofiar, z którymi mamy tu do czynienia, są rzeczywiście zatrważająco wysokie. Prezenterka Kla.TV:: Cóż, sposób, w jaki pojawia się w książce, Katy Groves jest bardzo inteligentna. Nie pochodzi ze złego środowiska społecznego, ma bardzo wykształconych rodziców, co jest trudne do wyobrażenia. Masz w sobie coś w rodzaju myślenia zaszufladkowanego - myślisz, no cóż, może to para ubogich, którzy angażują się w brutalne ekscesy. Ale tutaj mamy do czynienia z ludźmi bardzo wykształconymi. Tłumaczyłeś nam kiedyś w wywiadzie, że sekta, jak to się nazywa, potrzebuje też takich ludzi, którzy są umieszczeni na kluczowych stanowiskach czy wysokich stanowiskach władzy, jeszcze tam, gdzie jest wiele znaków zapytania. Jak trzeba to sobie wyobrazić, jak to działa? Marcel Polte: Tak, wielu osobom trudno jest też wyobrazić sobie kluczowe stanowiska czy sprawców ze wszystkich klas społecznych, ale szczególnie w kręgach sprawczych, takich jak sędziowie, prokuratorzy, policja, nauczyciele, przedsiębiorcy. Jest to wtedy spisywane jako teoria spiskowa. Ale wtedy Frankfurter Allgemeine Zeitung też musiałby należeć do mediów spiskowych. W sierpniu 2020 r. ukazał się tam artykuł Heike Schmoll "Rezultatem było zawsze opuszczenie", w którym omówiono pracę Niezależnej Komisji ds. rozliczeń z seksualnym wykorzystywaniem dzieci, powołanej na podstawie uchwały Bundestagu. Komisja ta przeprowadziła również projekt badawczy i analizę na temat przemocy rytualnej i oceniła wypowiedzi osób dotkniętych tym problemem. Część z nich została zacytowana w tym artykule FAZ, gdzie dokładnie ci sprawcy też zostali ciekawie wymienieni, kilka razy. I z nią było podobnie. W filmiku Katy Groves w innej części w pewnym momencie podaje nawet imiona rodziców, żeby można było sprawdzić, czy rodzice rzeczywiście mają te zawody, jak twierdziła miesiące, a nawet ponad rok wcześniej. A więc ojciec ma doktorat z psychologii, matka jest uznaną nauczycielką gry na fortepianie. I ona to też bardzo pięknie opisuje w swoich filmikach, że na zewnątrz takie niepozorne, zdrowe życie rodzinne było celebrowane i nikt właściwie nie mógł podejrzewać, co się dzieje za ścianami tego pięknego domu rodzinnego. I oczywiście pojawia się pytanie: Jak coś takiego może pozostać niezauważone? Trzeba powiedzieć, że nie chodzi tylko o to, że ślady znęcania się nie są rozpoznawane, na przykład w szkole, ale że w jej przypadku było tak, że praktycznie codziennie była zabierana do tego podziemnego obiektu. To oznacza, że przez całą noc miała maksymalnie dwie godziny snu. Jak to działa? Kładziono ją do łóżka, że tak powiem, i odurzano tak, że zasypiała stosunkowo szybko, a następnie budzono inną jej część, która została stworzona wcześniej, znów używając najpierw "downers", czyli leków uspokajających, a potem "upers", gdzie się pobudza. W tym stanie została, że tak powiem, obudzona. To była inna część i ta część była potem programowana godzinami w tym zakładzie albo wykorzystywana do filmów tabacznych i innych złych rzeczy. I dopiero kiedy została sprowadzona z powrotem we wczesnych godzinach rannych, została ponownie odurzona w stan podobny do transu, narkotykami wprowadzającymi ją w transowy sen, tak że w rzeczywistości miała bardzo mało snu. Zawsze w dzieciństwie i młodości zastanawiała się, że jest ciągle przemęczona i nie może się skupić lub ma trudności z koncentracją i zastanawiała się skąd to się bierze. I dopiero po latach, gdy dowiedziała się, co się z nią stało, wszystko nabrało sensu. To są metody, które stosują sprawcy. A trzeba wiedzieć, że część, która przeżywa coś takiego, nawet jeśli trwa to godzinami, jest potem, że tak powiem, odkładana z powrotem. To się nazywa wiek przedni, część dzienna, która jest potem wyprowadzana, ona nic nie wie o tym wszystkim, co się stało. Nie ma ani bezpośrednich śladów mentalnych, można to zostawić z tą częścią, nie wie tego wszystkiego. A sprawcy oczywiście dbają o to, by pozostawić po sobie jak najmniej fizycznych śladów, tak by całość z zewnątrz wydawała się początkowo bardzo niepozorna. Poza takimi wskazówkami, że dziecko jest stale przemęczone. Ale oczywiście są też inne powody, dla których tak się dzieje. Prezenterka Kla.TV:: No cóż, zawsze mówisz o tych cechach osobowości i w Twojej książce też jest o nich sporo. Ale to prawie niewyobrażalne, że ktoś nie wie o sobie, co się stało. Jak więc mogę sobie to wyobrazić? Marcel Polte: To jest bardzo ważny, centralny argument, aspekt całego zjawiska, trzeba powiedzieć. Argument, że mamy do czynienia z czymś niewyobrażalnie brutalnym, ponieważ sprawcy mają wiedzę, aby osiągnąć dokładnie to. Innymi słowy, mają wiedzę, aby doprowadzić dziecko do sytuacji bliskiej śmierci za pomocą maltretowania, torturowania, narkotyków, gdzie to rozdwojenie osobowości uruchamia się jako mechanizm ochronny, znany w psychologii jako zaburzenie tożsamości dysocjacyjnej [rozszczepienie osobowości na różne części] i jest udokumentowane od dawna, i w ten sposób udaje im się wytworzyć różne części, które mogą następnie używać do określonych celów. Na przykład, aby przejąć pewne zadania w świecie zewnętrznym. Istnieje na przykład część, która jest używana specjalnie do wykorzystywania dzieci i pornografii dziecięcej, która od najmłodszych lat jest warunkowana, aby doskonale wypełniać te zadania. A potem jednak - i to pokazuje, jak daleko sięga cała sprawa - są też części, które przejmują funkcje tylko w świecie wewnętrznym tej ofiary. Oznacza to, że powstaje kompletny wewnętrzny świat z różnymi miejscami i ludźmi. Istnieje na przykład wewnętrzny programator. Jeśli jakiś program się zepsuje, jest odpowiednio naprawiany. Są części reporterskie, programy karzące, programy samobójcze, programy autodestrukcyjne, wszystko to służy utrzymaniu tego całego systemu w ruchu. I to jest teraz niezwykle dobrze udokumentowane w literaturze fachowej, bo w różnych krajach natknięto się na te same programy u wielu osób dotkniętych chorobą, częściowo o tych samych nazwach, o tych samych funkcjach. A pacjenci opisują też te same metody, którymi posługiwali się sprawcy, by to osiągnąć. Prezenterka Kla.TV:: I to jest też powód, dla którego te ofiary zawsze mają taki problem z przekazywaniem wspomnień, że tak powiem, bo nie dostają tego sami od siebie. Czy ja to dobrze rozumiem? Marcel Polte: Dokładnie. Więc ta część, która działa jako rdzeń osobowości w świecie zewnętrznym, chodzi do szkoły, do pracy, zazwyczaj nie doświadczyła tych rzeczy. Dlatego w literaturze fachowej często mówi się o dziecku dziennym i dziecku nocnym. Dziecko nocne jest, że tak powiem, częścią, która jest przywoływana w celach okultystycznych, na przykład, aby uczestniczyć w rytuałach. A dziecko dzienne to dziecko, które musi wypełniać swoje zadania w ciągu dnia, i gdzie właściwie są też części, które są, że tak powiem, wstawione, które zapobiegają temu, żeby dziecko dzienne być może - lub też otoczenie - nie zorientowało się, że dzieją się dziwne rzeczy. Czyli na przykład dziecko dzienne lub nauczyciel zauważa uraz. Dzienne dziecko nie potrafi wyjaśnić, skąd się wzięło to obrażenie, które pochodzi na przykład z rytuału lub nadużycia. I wtedy na krótki czas interweniuje, że tak powiem, część, która została stworzona tylko po to, żeby dostarczać wyjaśnień w takich sytuacjach. I ona wtedy dostarcza wyjaśnień, które mają sens, wymyśla coś na temat tego, jak doszło do tego urazu i tyle. To jest taki mały element w tym systemie, który ma za zadanie utrzymać całość i chronić przed odkryciem. Prezenterka Kla.TV:: No właśnie, twoja książka też bardzo dużo mówi o tym programowaniu, które jest stosunkowo wymagające, żeby móc je zrozumieć. Po raz kolejny Disney również pojawia się w Twojej książce. Wymieniane są filmy, które są mocno eksploatowane, prawdopodobnie w celu zaprogramowania dzieci. Bardzo często wymieniany jest film "Fantazja", opowieści o "Czarnoksiężniku z Oz", ale także "Alicja w Krainie Czarów" i inne. Ale mówię, że na pierwszy rzut oka, oglądając taki film dla dzieci, naprawdę nie można znaleźć w nich nic budzącego zastrzeżenia. Jak sobie wyobrażam, że można to wykorzystać do programowania? Marcel Polte: Trzeba wiedzieć, że to programowanie zaczyna się bardzo wcześnie. Ocaleni mówią o tym - lub ocaleni, którzy sami byli sprawcami i dlatego są bardzo dobrze zaznajomieni z tymi metodami programowania - że w niektórych przypadkach dzieci są już w łonie matki szkolone do dysocjacji poprzez zadawanie bólu matce, a tym samym także dziecku. W ten sposób dziecko bardzo wcześnie uczy się wyłączać część swojej percepcji, swojej świadomości, to tzw. dysocjacja. To dlatego sprawcy (KatyGroves też się do tego odnosi) są bardzo zainteresowani pozostaniem w rodzinie kultowej, ponieważ osoba, która bardzo dobrze nauczyła się dysocjacji, w razie wątpliwości przekaże nawet tę umiejętność genetycznie swoim dzieciom. Które są wtedy szczególnie dobrze zaprogramowane lub można je szczególnie łatwo podzielić. Nawiasem mówiąc, ta genetyczna transmisja zdolności do dysocjacji jest również jednym z powodów, dla których sprawcy nazwali ten projekt następczy MK-Ultra Project Monarch, tj. po motylu monarcha, ponieważ ta genetyczna transmisja pewnych cech przez pokolenia została tam ustalona po raz pierwszy w przypadku motyla monarchy. To jest tylko poboczny aspekt całej sprawy. Twoje pytanie było jeszcze raz ...? Prezenterka Kla.TV:: … z powodu Disneya ... Marcel Polte: … z powodu Disneya, dokładnie tak! Prezenterka Kla.TV:: No właśnie, chodzi mi o to, że to się ciągle pojawia. Marcel Polte: Tak, dokładnie. Prezenterka Kla.TV:: Prezenterka Kla.TV: Twoja książka konkretnie opisuje filmy. Ale ja nadal nie mogę sobie tego wyobrazić. Co tam się robi? Marcel Polte: Tak, dokładnie. Prezenterka Kla.TV:: Co tam się robi? Marcel Polte: Właśnie tak. Do tego właśnie zmierzałem. To zaczyna się bardzo wcześnie. I trzeba o tym wiedzieć: Oczywiście trudno jest przekazać skomplikowane informacje dzieciom w bardzo młodym wieku, powiedzmy dwu-, trzy- czy czteroletnim, aby potem być może zainstalowały pewne programy lub stworzyły akcje. I tu właśnie ucieka się do tych dziecięcych filmów, gdzie dziecku umożliwia się przejęcie czegoś w zwizualizowanej formie. A więc konkretny przykład: film Fantazja. Jest to bardzo szczegółowo opisane w książce pewnego badacza, ponieważ pracował on z osobą, która przeżyła film, która była również programistką i dlatego doskonale wiedziała, jak wykorzystała film Fantazja do celów programistycznych. Na przykład jest tam scena, w której Myszka Miki, jak sądzę, musi wyczyścić podłogę drewnianą miotłą. I jakoś kończy się na tym, że porąbie tę miotłę. A potem nagle przybywa wiele małych miotełek. Ta pierwotna miotła się mnoży, że tak powiem. To jest taka mała scena, w której dziecku pokazuje się: "Możesz się rozszczepić". Tak jak ta miotła została podzielona po to, żeby później było wiele podzielonych mioteł, które potem przejmują to zadanie, tak samo ta scena może być wykorzystana do pokazania temu dziecku: "Jeśli ból stanie się tak nieznośny, po prostu podziel się jak ta miotła". I w ten sposób pewne rzeczy są zobrazowane w dziecięcej, figuratywnej formie. Innym przykładem jest to, że w pewnym momencie w tym filmie widzisz Myszkę Miki, myślę, że to Myszka Miki, wyłaniającą się z jego ciała. Czyli widzisz cień lub implikowaną postać wychodzącą z jego leżącego ciała. I to jest wykorzystywane przez sprawców, na przykład, aby zachęcić dziecko do wejścia w takie stany out-of-body. Co jest również bardzo ważnym tematem, który jest również dobrze udokumentowany wieloma wypowiedziami, to fakt, że sprawcy mają duży interes w tym, aby uczyć dzieci opanowania pewnych, może powiedzielibyśmy paranormalnych, zdolności, w tym tego stanu poza ciałem, aby móc w tym stanie wykonywać pewne zadania. I wtedy na przykład ta scena z filmu zostaje ponownie wykorzystana. Trzeba powiedzieć, że film nie jest po prostu odtwarzany, ale odbywa się w stanie, w którym dziecko jest narażone na maltretowanie, tortury i narkotyki, czyli w zmienionym stanie świadomości jest znacznie bardziej otwarte na wrażenia i sugestie, które są mu w tym momencie oferowane. I pod tym względem różne metody się przenikają. Raz po raz pewną rolę odgrywają pewne filmy. "Czarnoksiężnik z krainy Oz" został już wspomniany przez Cathy O'Brien w połowie lat dziewięćdziesiątych, gdy opowiadała o swoich doświadczeniach z MK-Ultra. A np. ocalona ze Szwajcarii Chantal Frei opisuje w swojej książce, że również ona została zaprogramowana tym filmem lub pokazami czy produkcjami tej historii "Czarnoksiężnika z Oz". W tym zakresie szczegółowe informacje od osób dotkniętych tym problemem również się pokrywają. Prezenterka Kla.TV:: Zawsze mówisz o tworzeniu części, które przejmują pewne zadania. Na czym to polega? O jakie zadania chodzi tym sprawcom? Marcel Polte: Tak, z jednej strony faktycznie są te zadania w świecie wewnętrznym, na przykład jest część, która odpowiada za kary. Czyli na przykład jeżeli dziecko czy później nastolatek czy dorosły zrobi coś, co może być niebezpieczne dla tych kręgów sprawców, sekty czy w tym przypadku CIA jako sprawcy, na przykład idzie do terapeuty, zgłasza tam pewne rzeczy, to wtedy włącza się wcześniej stworzona część, która była, że tak powiem, wcześniej wprowadzona w stan spoczynku czy była wyłączona do momentu, w którym ma się uaktywnić - w tym przypadku, kiedy jest wtedy odkrywana informacja, gdzie ta część wtedy się uaktywnia. To jest też schemat, który się znajduje w wielu relacjach, także terapeutów, że do tej grupy sprawców, do tej sekty na przykład, zgłasza się i opowiada telefonicznie czy mailowo, co się wydarzyło na tej sesji terapeutycznej, jakie informacje zostały przekazane, żeby można było rozpocząć odpowiednie działania karne czy profilaktyczne. I to często wychodziło na jaw dopiero po miesiącach, zwłaszcza w kontekście terapii, że istniała część osoby, która po każdej sesji relacjonowała sprawcom, co się stało. Ani terapeuta, ani osoba dotknięta nie wiedzieli o tym, bo nastąpiła taka zamiana. I może się zdarzyć, że to wychodzi później, bo w ramach pracy terapeutycznej ma się dostęp do innych części, które z kolei być może mają zupełnie inny przegląd tego systemu, które mogą donosić na części, mogą donosić o ich funkcji i zadaniu i wtedy takie rzeczy wychodzą. Natomiast zawsze są części sprawczo-lojalne, które są absolutnie lojalne wobec tych sprawców i wykonują czynności karne czy donoszą, ale też części (Katy Groves też w to wchodzi), jeżeli można zbudować relację zaufania z tymi częściami, które są skłonne do współpracy. Czyli na przykład części dziecięce czy nawet części, które powstały bez wiedzy sprawców, bo ten mechanizm ochronny, że następuje rozszczepienie osobowości, może oczywiście z jednej strony funkcjonować celowo, taki jest cel tego narzędzia sprawcy, ale może też oczywiście wystąpić jako niezamierzony produkt sprawcy. Oznacza to, że istnieją części, o których sprawcy też nie wiedzą, ale które mogły zauważyć pewne rzeczy i mogą o nich informować tę zewnętrzną część lub terapeutę. Prezenterka Kla.TV:: Cóż, wspomniałeś w ostatnim wywiadzie, że tzw. sekta, jak to się zawsze nazywa, jest bardzo zainteresowana obsadzaniem kluczowych stanowisk, nawet stanowisk władzy, ludźmi, którzy doświadczyli kontroli umysłu. Ale do jakiego celu dążą? Marcel Polte: Tak, no cóż, z jednej strony oczywiście zawsze mówi się, że to jest teoria spiskowa, że jakieś osoby z wpływami należą do tych kręgów sprawców. W sierpniu 2020 roku we Frankfurter Allgemeine Zeitung ukazał się artykuł "Rezultatem było zawsze opuszczenie" autorstwa Heike Schmoll, który relacjonował prace Niezależnej Komisji do spraw Rozwiązywania Problemów z Wykorzystaniem Seksualnym Dzieci. Jest to komisja, która została powołana na podstawie uchwały Bundestagu i która przeprowadziła również projekt i badania na temat przemocy rytualnej. I tam właśnie natrafili na te techniki kontroli umysłu. W jednym z artykułów można przeczytać, że oni sami są zaskoczeni, że sprawcy oczywiście wiedzą o tym punkcie załamania w ludzkim umyśle, gdzie można doprowadzić do tych podziałów. I ocenili też wiele wypowiedzi osób poszkodowanych. W tym artykule w FAZ jest kilka cytatów, gdzie jest mowa o tym, że osoby poszkodowane mówią właśnie o tym. Do sprawców należą prokuratorzy, sędziowie, nauczyciele, przedsiębiorcy, ludzie z kościoła itd. bo oczywiście dla sprawców ważne jest zajmowanie określonych stanowisk w naszym społeczeństwie ze względu na ich agendę, o której być może będziemy mówić, aby z jednej strony poszerzyć swoje wpływy, a z drugiej strony uchronić się przed wykryciem. Na ten temat wypowiada się również Katy Groves. Opisuje to bardzo zwięźle w kilku słowach i mówi, że celem sprawców jest "piekło na ziemi". O tym właśnie wielokrotnie mówi wiele innych źródeł, które wymieniam w książce. O tym, że sprawcy rzeczywiście mają nadrzędny cel świadczy również fakt, że cała sprawa jest realizowana przez pokolenia. Oznacza to, że nie jest to plan krótkoterminowy, ale plan realizowany przez wiele pokoleń, co prowadzi również do tego, że sprawcami są nie tylko ich właśni rodzice, ale również ich rodzice są sprawcami. Ich rodzice byli przede wszystkim ofiarami. Oznacza to, że celem jest zawsze wykształcenie lub uwarunkowanie własnych dzieci na sprawców, aby następnie stworzyć nowe pokolenie ofiar w następnym pokoleniu, które z kolei kontynuują całą sprawę jako sprawcy, plus efekt, że ta zdolność dysocjacji [oddzielania części percepcji lub świadomości] jest dziedziczna, jak zakładają sprawcy, więc każde kolejne pokolenie jest jeszcze łatwiejsze do zaprogramowania i podzielenia niż poprzednie. I wszyscy ci ocaleni, których również wymieniam ze źródłem w książce, donoszą o tym wciąż na nowo. Sprawcom chodzi tak naprawdę o stworzenie na ziemi, że tak powiem, satanistycznego światowego imperium, aby przygotować powrót Antychrysta, nowy porządek świata. Ale gdzie często sprawcom mówi się też na początku, że to jest plan pozytywny, że tak powiem. Oni chcą wszystko poprawić, chcą stworzyć nowe biblijne imperium światowe, że tak powiem. I w pewnym momencie ofiary zdają sobie sprawę, że to, co im się mówi, nie może być prawdą. To jest bez sensu, bo sprawcy działają takimi metodami jak nadużycia i tortury, które właściwie nie pasują do rzekomo pozytywnego celu, do którego dążą, a potem wychodzi, że tak powiem, że chodzi o totalną dominację nad światem, do której te kręgi sprawców dążą. Prezenterka Kla.TV:: Właśnie wspomniałaś o tworzeniu piekła na ziemi. Tak jest również, gdy czyta się twoją książkę. Czyta się ją jak piekło na ziemi, zwłaszcza gdy opisuje wszystko z Uncle Sam ́s Snuff Factory. Ona nie opisuje tylko produkcji filmów tabacznych, jest mowa o kanibalizmie, jest mowa o skrajnym okrucieństwie. Więc jeśli to jest to, czym kierują się sprawcy, to naprawdę rozpętuje się tu piekło. Chciałabym wspomnieć o jednym aspekcie, który opisujesz w książce, np. jest tam Kuchnia Kanibali. Mógłabym się porzygać, gdy przepuszczam to przez usta. Tam też opisujesz, że są to ludzie, którzy potrafią zamówić ludzkie dania, że tak powiem. Co to za ludzie? To jest niewyobrażalne! Marcel Polte: To rzeczywiście niewyobrażalne! Trzeba przy tym powiedzieć, że kanibalizm w połączeniu z przemocą rytualną jest również spójnym wzorcem. Jeśli spojrzeć na relacje ocalałych, na przykład na relację Chantal Frei, Szwajcarki, która przeżyła, ale także wielu innych, to wszyscy oni mieli doświadczenia z kanibalizmem. A według raportu Katy Grove odbywa się to w bardzo nietypowym otoczeniu. Sprawcy nazywają ją "Cannibals' Kitchen" z taką ironiczną nazwą, oferują ją tam, że tak powiem. To był jeden z punktów moich badań, w którym znów byłem zdumiony tym, jak pewne szczegóły zbiegły się w czasie. Katy Groves mówi o tym. Nie zagłębia się w temat. Doświadczyła dużo, dużo więcej niż to, co relacjonuje w swoich filmikach, które pochodzą z podpowiedzi. Wspomina tylko krótko, że widziała białe arystokratki jedzące dzieci, które były przynoszone na talerzach. Długo zastanawiałem się czy zastanawiać nad tym wyrażeniem, dlaczego mówi o "białych arystokratkach", dopóki nie przeczytałem książki innego ocalałego z MK-Ultra i rytualnej przemocy, a mianowicie Kertha Barkera, który opisuje zdarzenie, w którym wraz z satanistą, był jeszcze małym chłopcem i został uwarunkowany jako dziewczynka, został zabrany do posiadłości przez dwie siostry, które były bardzo dumne ze swojego arystokratycznego pochodzenia i które następnie wtajemniczyły go w pewne tajemnice. W piwnicy znajdował się duży obszar, gdzie faktycznie praktykowali kanibalizm i wyjaśniali, jak zdobywają ludzkie mięso. W tym przypadku z rodzin migrantów z Meksyku, w USA, podchodzili z pytaniem, czy chcą tam pracować i zostali tam, że tak powiem, zwabieni. Następnie podawano im narkotyki. W pewnym momencie cała rodzina znalazła się ponownie w szczelnie zamkniętym obszarze piwnicy, z konsekwencjami, które można sobie teraz wyobrazić. Wyjaśnili związek białej arystokracji z kanibalizmem i powiedzieli: "Tak jak w czasach starożytnych ludzie byli zjadani przez lwy i dlatego ludzie czcili lwy, to rozwinęło się dalej. W pewnym momencie same lwy mogły być zabijane. I wtedy ten, który był na szczycie łańcucha pokarmowego, mógł zjeść to, co było pod nim. To miało w sobie aspekt panowania i wyższości. I dlatego w arystokracji, która w pewnym momencie przeszła do zjadania własnych chłopów jako oznaka ich władzy lub ich boskiej pozycji, to byłby znak w tych kręgach, że są lepsi od reszty ludzkości ze względu na swój ród i linie krwi. A jednocześnie, oczywiście, w tych kręgach, które wtedy uprawiają również okultystyczny satanizm, pojawiają się interfejsy, że tam nie tylko demonstruje się wyższość, ale że ten energetyczny aspekt odgrywa również rolę poprzez pochłanianie energii innej żywej istoty. Ale tam jest wyjaśnione w sposób przynajmniej bardzo zrozumiały, dlaczego Katy Groves - a są to niezależne źródła w tym miejscu - mówi o białych arystokratkach, które uprawiają tam kanibalizm. Prezenterka Kla.TV:: Cóż, jak już mówiłam, Katy Groves mieszka w USA. W USA również było wiele nadziei w okolicach czasu, kiedy pokazywała swoje filmy. Był tam cały ruch. Wszyscy myśleli, że Trump oczyści cały ten satanizm, który się tam dział, wszystkie te powiązania z CIA, ale Katy Groves nie poszła tam. Dlaczego? Marcel Polte: Tak, faktycznie była wywoływana swoimi komentarzami czy filmikami: Tak, dlaczego nie skontaktujesz się z Trumpem, on sprząta ten bałagan. Te podziemne obiekty, tzw. DUMBs [Deep Underground Military Bases] są sprzątane, dużo się tam teraz dzieje. Była do tego bardzo sceptycznie nastawiona, a później zajęła bardzo jasne stanowisko wobec Trumpa i tego całego ruchu QAnon [poprzez posty anonimowego źródła zwanego ruchem Qent, który opiera się na satanistycznej elicie], ponieważ mówi, że w samym Trumpie widzi wiele cech charakteru, które widzi u własnego ojca, którego uważa za narcystycznego [słabość ego - uzależniony od podziwu] i socjopatycznego [brak zdolności do empatii z innymi]. Powiedziała nawet, że o Trumpie można powiedzieć więcej, o czym nie może mówić, a tę podejrzaną ocenę Trumpa można znaleźć również w innych źródłach, np. u Svali, innej ocalałej, byłej głównej programistki Illuminati, która również opublikowała wiele insiderów na temat programowania i dlatego jest również traktowana poważnie i ceniona w kręgach terapeutycznych, ponieważ posiada tę ekspercką wiedzę. Wypowiedziała się też na temat Trumpa i powiedziała, według jej wiedzy z czasów, kiedy działała w tych strukturach sprawczych, że planem było zainstalowanie Trumpa jako prezydenta w tamtym czasie. Jednak początkowo na dwie kadencje, aby jakoś później rozczarować Amerykanów i wywołać zamieszanie. W książce zagłębiam się w to bardziej szczegółowo, w tym w QAnon, który można rozpatrywać w kontekście Trumpa. Czyli ten ruch, który zawsze bardzo mocno propagował, że istnieje satanistyczna elita, która pije krew dzieci itd. i żyje w podziemnych placówkach. W końcu można bardzo dobrze wykazać, że cała ta sprawa to był tzw. psy-op, operacja wojny psychologicznej, można powiedzieć, zainicjowana przez sprawców po to, żeby trwale wyciszyć kwestię przemocy rytualnej i liczne głosy ocalałych, których w ostatnich latach jest coraz więcej. Bo jaki jest efekt tego wszystkiego? Cóż, po pierwsze, Trump nigdy nie zdemaskował ani nie wyzwolił niczego, ściśle mówiąc, nawet tak naprawdę nie wypowiedział się bezpośrednio w tej kwestii. Być może wygłosił tu i ówdzie małą uwagę, w którą potem zwolennicy wiele zinterpretowali. Ale ostatecznie nie było ani jednego aresztowania czy odkrycia w tym kontekście, co byłoby łatwe. Bo wszystkie miejsca zbrodni, sprawcy, są znane. Tak więc, przynajmniej w przypadku terapeutów, wiem, że w Niemczech również wiedzą o wielu, wielu miejscach zbrodni, gdzie wciąż aktywnie się dzieje. W ten sam sposób w USA ważnym źródłem byłaby np. Katy Groves, co oznacza, że nawet przy niewielkim zespole zadaniowym można by było wykopać jedno z tych miejsc i zebrać cały ten materiał dowodowy. Ale to nigdy nie nastąpiło. Rezultatem tego wszystkiego jest jednak to, że ten temat "Okultystycznej Satanistycznej Elity" stał się teraz absolutnym tematem spiskowym w mediach. Każdy, kto mówi coś w tym kierunku, że istnieją struktury okultystyczne, jest natychmiast spychany do tego "kącika QAnon". Można to zobaczyć bardzo wyraźnie w krajobrazie medialnym, kiedy ten temat się pojawia. Terapeuci, którzy od 30 lat zajmują się tym tematem w Niemczech, a zwłaszcza w Szwajcarii, pracując z osobami dotkniętymi tym problemem, są teraz poddawani zmasowanej kampanii, w której przedstawia się ich jako świrów spiskowych, a przede wszystkim jako niebezpiecznych. Tak jak QAnon okazał się niebezpieczny z powodu ataku na Kapitol, gdzie również można udowodnić lub przynajmniej wykazać, że cała sprawa nie wydarzyła się przypadkowo. To Trump powiedział również w swoim przemówieniu: Idźcie na Kapitol, że przynajmniej podpowiedział, że musicie być silni, musicie - z siłą odebrać swój kraj. W tej i tak już gorącej atmosferze, po rzekomo skradzionych wyborach. Wiele było więc do przewidzenia, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę, że tzw. agentami prowokatorami [osobami, które zwykle na zlecenie państwa prowokują innych do popełnienia czynu zabronionego] są zwykle wykorzystywane, czyli infiltrowane, pojedyncze osoby. To już wtedy było widać, tzn. ludzie byli odsuwani na bok albo machali za kordonami. Bardzo szybko można uruchomić mechanizm, który w końcu, tak jak powiedziałem, doprowadził do tego, że nie można już mówić o tym temacie przemocy rytualnej, bo jest się wtedy wsadzonym w ten kącik "Trump-Qanon". Niestety, doprowadziło to do tego, że wielu terapeutów w Szwajcarii straciło pracę, ponieważ są teraz oskarżani o przynależność do narracji spiskowej i mówienie ludziom, którzy są teraz nieświadomi, że doświadczyli przemocy rytualnej i że to jest to, co czyni ich naprawdę chorymi. Jest to bardzo dramatyczne. Niedawno konferencja na temat przemocy rytualnej i dysocjacji została odwołana przez Trauma Hilfe Zentrum Monachium, ponieważ prowadzący obawiają się teraz, że będą kojarzeni z tym tematem. Tak więc pod tym względem jest to bardzo skuteczna kampania, która trwa w tej chwili. Prezenterka Kla.TV:: Tak, jestem pewna, że nawiązujesz do kampanii SRF ze Szwajcarii z Satanic Panic i całą tą otoczką. Wbrew tym wszystkim faktom, które ty i wielu innych ludzi ciągle udowadnia. Marcel Polte: Marcel Polte: Dokładnie. I musisz wiedzieć: Satanic Panic [scaremongering o rzekomo bezpodstawnych przypadkach satanistycznej przemocy rytualnej] i False Memory [fałszywe wspomnienia/pseudo-memory], slogany, które są teraz reaktywowane, powstały już w latach 90. w USA, kiedy tak wielu ocalałych trafiło do terapeutów, a terapeuci zastanawiali się, co się dzieje, wymieniali poglądy, organizowali specjalistyczne konferencje. Dr Corydon Hammond wygłosił w 1992 roku na sympozjum tzw. Greenbaum Speech, gdzie mówił o tym wszystkim, o programowaniu, o rozszczepieniu, CIA, MK-Ultra, okultystycznych strukturach, programach. Założono mu wtedy kaganiec. Więc to już wtedy się pojawiało. A potem, poprzez to oskarżenie SatanicPanic, terapeuci byli straszeni argumentem fałszywej pamięci, ponieważ musieli się bać, że stracą licencję, że zostaną pozwani o milionowe odszkodowania, ponieważ rzekomo namówili swoich pacjentów do obwiniania własnych rodziców itd. Tak więc już wtedy stosowano to z powodzeniem, a teraz wyciąga się z kieszeni dokładnie ten środek, aby zatuszować to, co obecnie pojawia się w nowych doniesieniach o ocalałych. Prezenterka Kla.TV:: Tak, już o tym wspomniałaś. Właściwie zbyt łatwo byłoby udowodnić pewne rzeczy. Przecież o tych samych miejscach ciągle opowiadają różni ocaleni. Wybrałeś teraz dość nietypową drogę, bo powiedziałeś: Teraz chciałbym się dowiedzieć, czy w ogóle jest coś w tym? Może opowiesz mi krótko, co zrobiłeś, aby udowodnić, że ten obiekt koło Austin rzeczywiście istnieje? Marcel Polte: Tak. Cóż, z jednej strony byłem bardzo pewny, że mogę uwierzyć w te wypowiedzi ze względu na wiele wzajemnych powiązań i odsyłaczy, które udało mi się wskazać. Pomyślałem jednak, że dobrze byłoby, zwłaszcza dla książki, móc przedstawić mniej lub bardziej obiektywny dowód, że właśnie ... i tam punktem zwrotnym, że tak powiem, była ta Fabryka Tabaki Wuja Sama ́s. Jeśli istnieją, to można założyć, że ich raport jest poprawny. Jeśli nie istnieją, to trzeba się zastanowić, jak można sklasyfikować całą sprawę. Tak i tam uciekłem się do techniki, którą CIA opracowała już w latach 70-tych, co jest bardzo, bardzo dobrze udokumentowane tysiącami dokumentów CIA i wypowiedziami osób zaangażowanych, tzw. Remote Viewing* [medialne postrzeganie na odległość według wcześniej ustalonego protokołu], gdzie CIA opracowała metodę uzyskiwania informacji w sposób quasi pozazmysłowy, czyli w sposób medialny. Co kiedyś określano może jako jasnowidzenie, wróżenie. CIA opracowała bardzo specyficzny protokół z myślą o tym, że w zasadzie każdy członek, każdy żołnierz, powinien być w stanie uzyskać za jego pomocą informacje o nieznanych miejscach lub osobach czy wydarzeniach. I to było zadziwiająco skuteczne. Tak więc faktycznie udało im się opracować metodę, którą można było wykorzystać również operacyjnie. Można to wyraźnie udowodnić w dokumentach, które również wydrukowałem w książce, oryginalnych dokumentach. I wtedy pomyślałem, dlaczego nie wykorzystać tej metody, rozwijanej przez CIA przez dziesięciolecia, przeciwko CIA. Zleciłem projekt ludziom, o których wiem, że od dawna zajmują się profesjonalnie tą metodą i którzy są również utalentowani. Tak więc talent zawsze odgrywa również ważną rolę. Pracowałem już z nimi z powodzeniem i dlatego wiedziałem, jakie mają umiejętności. A zadaniem było po prostu dowiedzieć się: Czy ten obiekt Uncle Sam ́s Snuff Factory istnieje? Jednak w taki sposób, aby - i to jest ważne - ten tak zwany zdalny widz, który potem patrzy na całość, nie wiedział, o co w tym wszystkim chodzi, w przeciwnym razie oczywiście napłynęłyby do niego fantazje i presupozycje. CIA rozwiązało ten problem tworząc technikę Coordinate Remote Viewing, czyli pracy z tzw. współrzędnymi. Określa się cel, w tym przypadku: "Opisać Uncle Sam ́s Snuff Factory" z opisów Katy Groves. A potem to zadanie [tasking for a remote viewing- zadania do zdalnego podglądu], przydzielana jest losowa kombinacja liczb, w przedbiegach do projektu. To rzeczywiście niesamowite, że to tak działa, ale tak jest! A zdalnemu widzowi mówi się tylko o tej kombinacji liczb. To znaczy, że nie wie, o co chodzi. A w tym przypadku trzech zdalnych widzów nie wiedziało nawet, że to ja jestem klientem. Byli więc całkowicie pozbawieni wpływu. I wszyscy trzej faktycznie opisali podziemny obiekt, gdzie wyszedł na jaw inny ukryty projekt, o którym Katy Groves nie mówiła, ale gdzie ten projekt Mind Control MK-Ultra również wyszedł na jaw bardzo, bardzo wyraźnie. Na przykład zdalny widz, który wydaje się być bardzo utalentowany, ale który jest jeszcze na końcu swojego szkolenia, nagrał nawet coś, a mianowicie rodzaj przyrządu pomiarowego, gdzie fale mózgowe osoby (którą nagrała) są mierzone, a mianowicie różnych części. I dokładnie taki rysunek można znaleźć, o dziwo, w książce technicznej dr Allison Miller, gdzie osoba, która przeżyła, Carol Rutz, potrafiła sobie przypomnieć, jak była podłączona do takiego systemu z hełmem, gdzie kable prowadziły do aparatury pomiarowej, która rejestrowała fale mózgowe, również z opisem. I to było bardzo fascynujące, że takie szczegóły podał ktoś, kto nawet nie wiedział, o co w tym wszystkim chodzi, co można znaleźć nawet w literaturze fachowej. I w rezultacie było to potwierdzenie dla mnie - albo dla ogółu społeczeństwa: ta Fabryka Tabaki Wuja Sama ́s naprawdę istnieje i takie rzeczy się tam dzieją, jak to opisała Katy Groves. Prezenterka Kla.TV:: Tak, oczywiście, że jest to niesamowite. Już o tym wspomniałeś: Wszystkie rzeczy są znane, ale nic nie jest robione. Nic się nie dzieje po stronie wymiaru sprawiedliwości, nic się nie dzieje po stronie rządów. Wręcz przeciwnie. Chodzi mi o to, że najbardziej znanym przykładem jest ppłk Michael Aquino. On nadal pozuje, jest otwarcie samozwańczym satanistą. Wiemy to z baz, w których stacjonował. Straszne rzeczy się działy, tam też jest wiele zeznań. A jednak... Marcel Polte: Dokładnie. Było prowadzone przeciwko niemu postępowanie przygotowawcze. Prezenterka Kla.TV:: Ale w zasadzie nic się nie dzieje. I to jest właśnie przerażające w tym, w jakim miejscu jesteśmy. I dlatego tym bardziej ważne jest, że są takie książki jak Twoja, a my możemy tylko polecić naszym widzom, żeby się informowali, żeby zajmowali się tym tematem. To jest okrutne! To jest straszne!!! Ale mamy tu do czynienia z rzeczywistością, to fakt! Są na to dowody. Nie mówimy tu o teoriach spiskowych, mówimy o twardych praktykach: o dzieciach, które są gwałcone do granic możliwości dzień i noc, które przeżywają piekło dzień i noc - i to musi zostać powstrzymane! Dlatego bardzo dziękuję Marcelowi za dzisiejszą obecność. Również za twoje książki. Życzymy również wielu sukcesów w szerzeniu słowa i mamy nadzieję, że widzowie po prostu przyłączą się do tej walki z kontrolą umysłu, z satanizmem, aby całe piekło nie rozpętało się tu na ziemi. Marcel Polte: Dziękuję. I może jako ostatnie słowo kluczowe, właśnie o nim zapomniałem, dla widzów, którzy chcą przeprowadzić własne badania: Zaledwie dwa tygodnie temu pojawił się raport bawarskiego LKA, że przekopali oni różne strony Darknetu i natrafili również na szczególnie zabezpieczoną stronę "The Appendix", gdzie sprawcy znajdowali właśnie te filmy snuff. Można o tym przeczytać w komunikacie prasowym LKA. Chodziło o filmy, w których zabijane i wykorzystywane są dzieci. Więc jeszcze raz do wszystkich, którzy twierdzą, że nie mogło być czegoś takiego jak filmy snuff. Jeszcze raz dziękuję za zaproszenie.

von sth./avr.

Quellen/Links: Buch von Marcel Polte: Uncle Sam`s: Ein Insiderbericht aus der Hölle von Monarch-Mind-Control