Pandemiczne gry planowane - przygotowanie do nowej ery? Nienaruszona opinia - dziś z autorem i dziennikarzem Paulem Schreyerem

05.02.2023 | www.kla.tv/24995

Paul Schreyer jest autorem i dziennikarzem, pisze krytyczne książki popularnonaukowe na tematy polityczne. W swoim wykładzie "Pandemiczne gry planowane - Przygotowanie do nowej epoki?" Rozciąga się na okres od 1990 roku, czyli końca ery zimnej wojny, do obecnego kryzysu Corony. Tłumaczy, że ten kryzys nie jest przypadkiem, ale że był poprzedzony długim planowaniem. Od 1990 roku USA przeprowadziłyby poszczególne działania i ćwiczenia, które przygotowały strzał startowy do ogólnoświatowego panowania terroru, które rozpoczęło się w 2001 roku od 11 września (9/11) i zostało ogłoszone jako "wojna z terroryzmem". Schreyer pokazuje wątki z tym związane, a więc rozwój i realizację tych planów aż do obecnej godziny globalnej pandemii Corony. Posłuchaj teraz bardzo pouczającego wykładu Paula Schreyera. https://wissen-ist-relevant.de Video-Text Pandemiczne gry planowane - przygotowanie do nowej ery? Nienaruszona opinia - dziś z autorem i dziennikarzem Paulem Schreyerem Tak, dzień dobry. Nazywam się Paul Schreyer. Jestem wolnym dziennikarzem, autorem i współredaktorem magazynu "Multipolar", a dziś chciałbym poruszyć aktualny temat - pandemię Corony. Tytuł wykładu brzmi: Pandemiczne gry planowane - Przygotowanie do nowej epoki? Nie chcę jednak mówić o obecnej sytuacji, o obecnym kryzysie Corony, ale o tym, co było wcześniej. I wydarzyło się tam wiele ciekawych rzeczy. Słowo kluczowe: gry związane z planowaniem pandemii. Sytuacja, z którą mamy obecnie do czynienia, czyli strach przed wirusem i na tej podstawie bardzo poważne ograniczenia wolności: to jest właśnie sytuacja, która była bardzo często i bardzo intensywnie ćwiczona w różnych grach symulacyjnych w ciągu ostatnich kilku lat. To nie są spekulacje, to jest dobrze udokumentowane i chciałbym dzisiaj przedstawić tutaj dowody. Tak, druga część tytułu: Przygotowanie do nowej ery? Wiele osób ma wrażenie, że wraz z tym kryzysem rozpoczyna się nowa era, nowy wiek i że nie jest to dobra era. Epoka, w której demokracja jest demontowana, w której wolności są demontowane, uszkadzane, niszczone. Tym wykładem chciałbym się do tego przyczynić i pomóc być może nieco poszerzyć spojrzenie, a także uzyskać bardziej historyczną perspektywę. Powiem kilka słów o spisie treści, o czym chcę dziś mówić. Więc właściwie zacznę jeszcze w latach 90. od wojny z terroryzmem, potem przedstawię różne gry symulacyjne, następnie dojdę do scenariusza "lock step", bardzo ciekawego scenariusza z 2010 roku, potem znów przedstawię kilka nowszych gier symulacyjnych, które miały miejsce podczas prezydentury Trumpa, a potem dojdę do ostatniego punktu - co się stanie na rynkach akcji we wrześniu 2019 roku. Z mojego punktu widzenia jest to bardzo ciekawy punkt, bardzo ważny punkt, którego nie zawarłem jeszcze w książce, którą napisałem na ten temat. Czyli dla tych, którzy już czytali moją książkę - ten punkt może zawierać informacje, które mogą być nowe również dla was. Tak, zaczyna się nowa era! Która epoka dobiegła końca, na którą patrzymy wstecz? Jest to oczywiście epoka "zimnej wojny", która również faktycznie zakończyła się w 1990 roku. Co to była za epoka? Żeby jeszcze raz krótko przypomnieć: była to oczywiście konfrontacja dwóch wielkich bloków energetycznych. Związek Radziecki z jednej strony, USA z drugiej, i bardziej ogólnie: Zachód z jednej strony i Wschód stały naprzeciw siebie i oba były silnie uzbrojone w broń jądrową i oba groziły sobie całkowitą zagładą. Tak wyglądała sytuacja globalna od 1945 do 1990 roku. Była to sytuacja charakteryzująca się wielkim strachem, wielką niepewnością, wielkim uciskiem. Wiele osób obawiało się, że może wybuchnąć wojna atomowa - to było bardzo realne. Ludzkość kilkakrotnie była na skraju wybuchu wojny atomowej, w 1962 roku w kryzysie rakietowym. W latach osiemdziesiątych doszło do kolejnej bardzo chwiejnej sytuacji, w której tylko przy dużej dozie szczęścia można było takiej wojny atomowej faktycznie uniknąć. Tak trzeba to dzisiaj ująć. Więc w zasadzie, jeśli umieścić to w większym kontekście historycznym, ta "zimna wojna" była bardzo szalonym czasem. Zagrożenie było tak ogromne i tak egzystencjalne! Ten czas skończył się w 1990 roku, czego symbolem był upadek muru w Berlinie. Na całym świecie rozległo się wielkie westchnienie ulgi. Związek Radziecki rozpadł się. Była głasnost i pierestrojka. Zaczęło się to w latach osiemdziesiątych, w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, kiedy w bloku wschodnim rozpoczęto reformy i ludzie otrzymali tam więcej wolności. I to poczucie większej wolności, to uczucie, że oddycha się z ulgą, że strach ustał, że zdjęto z ludzi presję, to było w zasadzie nastawienie do życia od 1990 roku, na całym świecie. Oczywiście nie wszędzie na świecie, ale w wielu częściach, zwłaszcza w bloku wschodnim, ale także w całym świecie. Można powiedzieć, że. Jednak ten czas nie tylko przyniósł wszędzie radość. Były też grupy, wpływowe grupy, które miały z tym problemy. Na przykład wojsko i cały kompleks obronny, bo dla nich oczywiście w tej sytuacji nie było wroga. Nie mieli już wroga. Związek Radziecki rozpadał się i jak można było teraz uzasadnić utrzymywanie tak ogromnych wydatków na wojsko? Tu na zdjęciu jest amerykański lotniskowiec. Można powiedzieć, że jest to symbol państwa bezpieczeństwa, aparatu wojskowego, sprawowania władzy wszędzie na świecie. Te systemy broni są potrzebne do sprawowania władzy na całym świecie. Jak można było to odtąd uzasadnić? Znalazłem fajny cytat z Colina Powella z dokładnie tego czasu, a mianowicie z 1991 roku. W tym czasie był on najwyższym oficerem wojskowym w USA, a tym samym również najwyższym doradcą wojskowym prezydenta. Później został sekretarzem stanu. I powiedział w wywiadzie dla gazety w 1991 roku, trochę z sarkastycznym podtekstem, ale już poważnie: "Kończą mi się diabły, kończą mi się czarne charaktery, zostają mi Castro i Kim Il Sung". Castro był wtedy prezydentem Kuby, a Kim Il Sung prezydentem Korei Północnej. Innymi słowy, niektóre z niewielu pozostałych na świecie państw komunistycznych, które oczywiście nie mogły poważnie służyć jako wrogowie dla USA. Kraje te były zdecydowanie zbyt mało znaczące i militarnie zdecydowanie zbyt słabe. Jak więc USA mogły po 1990 roku poważnie powiedzieć, że potrzebujemy silnej armii? Jak mogli to zrobić? I właśnie w tym kontekście, właśnie w tym pytaniu, w latach 90. rozpoczęła się walka z terrorem. Naprawdę nastąpiła zmiana epoki, którą symbolizuje również pod względem personalnym przejście od prezydenta Busha, starszego, do prezydenta Clintona. Bush - tu na zdjęciu po lewej - to wciąż przedstawiciel zimnej wojny, prawdziwy zimny wojownik, który jeszcze w latach 70. był szefem CIA - i to przejście od Busha do Clintona też dało wiele nadziei. Clinton była więc latarnią nadziei. Nie był postrzegany jako jastrząb, zupełnie nie. Był postrzegany jako osoba nowoczesna, otwarta. Został powołany do urzędu w styczniu 1993 roku i zaledwie kilka tygodni później doszło do bardzo dużego ataku terrorystycznego na World Trade Center. W tym czasie Bliźniacze Wieże wciąż stały. To jest czas przed 9/11, a ten atak bombowy w podziemnym parkingu World Trade Center - (PICTURE) tu zdjęcie z lutego 1993 roku - był dość masowy. W tamtym czasie był to największy atak terrorystyczny w historii USA! 700 rannych, więc podziemny parking został całkowicie zdewastowany. Zamierzano doprowadzić do obalenia wież, co udało się dopiero w 2001 roku. Mówi się, że za tym atakiem, tym zamachem, stali islamiści. Zaraz potem, w następnym roku, Clinton opublikował strategię bezpieczeństwa narodowego. To nie jest na początku takie niezwykłe, w zasadzie prawie każdy prezydent tak robi, a wraz z tym dał swoją wskazówkę, gdzie chce ustawić priorytety. Chcę go krótko zacytować, bo jest ciekawy. Clinton powiedziała: "Zimna wojna może się skończyć, ale potrzeba amerykańskiego przywództwa za granicą pozostaje tak silna jak zawsze. Jestem zaangażowany w budowanie nowego konsensusu społecznego, aby podtrzymać nasze aktywne zaangażowanie za granicą." To taka trochę trenerska mowa. Możemy więc wiedzieć, że - aktywne zaangażowanie za granicą oznacza nic innego jak misje wojskowe lub wojny za granicą. To tylko wymyślne słowo na to. Ale interesujące jest to, że Clinton mówi, że musimy stworzyć konsensus, lub chciałby stworzyć publiczny konsensus, aby nadal móc używać naszego wojska w dowolnym miejscu na świecie. To znaczy, że w tamtym czasie nie było takiego konsensusu. W tym czasie, jak już mówiłem, toczyły się wielkie debaty. Ludzie mówili: "Chcemy dywidendy pokojowej teraz!". To było hasło przewodnie. "Chcemy, aby wszystkie te pieniądze, które przez dziesięciolecia płynęły na zbrojenia - teraz płynęły do nas! Chcemy budować własną gospodarkę, chcemy, żeby nasze społeczeństwo korzystało z tego i ten budżet obronny powinien być obcięty." A w latach 90-tych też został okrojony, bo po prostu presja społeczna była tak duża. To było w 1994 roku. Teraz przechodzimy do kolejnego roku, 1995. W marcu 95 - to zdjęcie Joe Bidena - jest on teraz prezydentem USA. W tym czasie pełnił już ważną funkcję. 25 lat temu był przewodniczącym senackiej komisji sądownictwa. I wprowadził tutaj ustawę - to jest to zdjęcie - w Senacie. Ustawa ta miała dać więcej uprawnień prezydentowi w przypadku dużego ataku terrorystycznego oraz dać więcej uprawnień rządowi w ogóle. Projekt tej ustawy spotkał się wówczas z bardzo silnym sprzeciwem. Jeśli spojrzycie na archiwa prasowe w tym czasie - jak to było wtedy omawiane - widzicie, że bardzo wpływowe grupy praw obywatelskich natychmiast poszły na barykady i powiedziały: "To idzie za daleko". Nie chcemy specjalnych uprawnień dla prezydenta, dla rządu. To wszystko powinno być kontrolowane demokratycznie. Nie chcemy tej ustawy!" Wielka odporność! Kilka tygodni później, w kwietniu 95 roku, miał miejsce kolejny duży atak terrorystyczny na budynek rządowy w Oklahomie i ten atak był również największym i najbardziej śmiertelnym atakiem terrorystycznym w ówczesnej historii USA - to wszystko było przed 9/11. W ataku zginęło 170 osób, około 1000 zostało rannych ... Jak widać, szkody są ogromne! Bomba samochodowa z dwoma tonami materiałów wybuchowych, gigantyczne zniszczenia - i uwaga opinii publicznej na temat terroryzmu wystrzeliła w górę wraz z tym atakiem i pozostała tam przez bardzo, bardzo długi czas. Ten atak na budynek w Oklahomie był naprawdę kamieniem milowym, momentem przełomowym, bardzo decydującym o tym, że temat terroryzmu, zagrożenie terroryzmem, zostało potraktowane zupełnie na nowo, dużo poważniej, że zostało odebrane w zupełnie inny sposób. Tak, wtedy na tej fali, powiedziałbym, na tej fali zagrożenia terrorystycznego, nastrój był ustawiony, można powiedzieć. Na zdjęciu widać artykuł prasowy z 1997 roku, ale nie został on napisany przez dziennikarzy. Piszą ją politycy, a konkretnie były dyrektor CIA James Woolsey i bardzo wysoki rangą urzędnik Pentagonu. Tytuł artykułu brzmi: Jak bronić się przed wrogiem w cieniu. Pierwsze zdanie artykułu odnosi się bezpośrednio do głównych ataków, które właśnie wymieniłem. Mówi, że zniszczenie budynku rządowego w Oklahoma City i zamach bombowy na World Trade Center w Nowym Jorku wstrząsnęły Ameryką, zszokowały Amerykanów. Ale - i tu dochodzimy do ważnego punktu - te tragedie byłyby znacznie gorsze, gdyby w procesie tym użyto broni jądrowej, biologicznej lub chemicznej! W dalszej części artykułu autorzy stwierdzają następnie, że niebezpieczeństwo broni chemicznej i biologicznej w rękach terrorystów byłoby bardzo realne, byłoby bardzo dużym zagrożeniem i że należałoby podjąć bardzo duże wysiłki, aby się przed nim ustrzec. Ten artykuł jest tylko jednym z przykładów tej kampanii medialnej. W tym czasie ukazało się wiele publikacji na ten temat. Pozwolę sobie przytoczyć inny przykład, również z tego samego roku. Ówczesny sekretarz obrony, William Cohen, oświadczył na konferencji prasowej, na samym szczycie programu: broń chemiczna i biologiczna jest "prawdopodobnym składnikiem przyszłych działań wojennych!", twierdził. Tym stwierdzeniem uzasadnił włożenie do budżetu obronnego miliarda dolarów więcej w ciągu najbliższych pięciu lat. Widzisz więc, że od samego początku chodziło o duże pieniądze, o bardzo duże budżety, które były tym uzasadnione. William Cohen w tym roku również niebanalnie zaistniał w prasie. Pojawił się w telewizji śniadaniowej. Nie na scenie Pentagonu, ale w programie, w którym raczej nie konfrontuje się z polityką. Siedział tam w telewizji śniadaniowej, trzymał paczkę cukru do kamery i mówił: "Gdyby Saddam Husajn rozpylił tę ilość - czyli taką, jaką zawiera ta paczka cukru - wąglika, nad takim miastem jak Waszyngton, co najmniej połowa mieszkańców byłaby martwa. Wystarczy jeden oddech i pewnie umarliby w ciągu pięciu dni". Prezenterzy telewizji śniadaniowej zaniemówili, a ten reportaż telewizyjny zrobił furorę w prasie, bo był tak drastyczny, ten przykład. Jest całkiem jasne, że tego stwierdzenia nie można określić jako nic innego, jak tylko straszenie. Jest to jawne podsycanie strachu. Ludzie są przekonywani, że ich życie jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie. Tak, to był nastrój, który był budowany coraz bardziej w drugiej połowie lat 90. To jedna strona - zagrożenie nowym niebezpieczeństwem jest wyjaśniane i omawiane. Z drugiej strony, dokładnie to zagrożenie, ta broń, jest budowana w tym samym czasie. To bardzo ciekawe. Ja też tego wcześniej nie wiedziałem, ale znalazłem to dopiero w trakcie moich badań tutaj. W 1997 roku w USA przeforsowano kilka bardzo kontrowersyjnych projektów zbrojeniowych. CIA miała projekt o nazwie "Clear Vision". Trwały prace nad bombą bakteryjną. D I A, czyli wywiad wojskowy Pentagonu, miał "Projekt Jefferson". Jako broń biologiczną opracowano genetycznie zmodyfikowany wariant wąglika. A badania te odbywały się całkowicie w tajemnicy. Nie było żadnego nadzoru parlamentarnego ani nic. Nikt wtedy o tym nie wiedział! Stało się to jawne we wrześniu 2001 roku w artykule New York Timesa. Pentagon zwołał wtedy konferencję prasową i oświadczył, że były to badania "czysto defensywne". Oczywiście to stek bzdur - jeśli budujesz broń biologiczną, to nie są to badania obronne. W tym czasie przytył również ten człowiek: pułkownik Robert Kadlec, ekspert od broni biologicznej. Był on amerykańskim inspektorem broni biologicznej w Iraku podczas wojny w Iraku w 1991 roku i jednym z czołowych ekspertów od broni biologicznej, jak już powiedziałem, w USA. W dokumencie strategicznym, w wewnętrznym dokumencie strategicznym Pentagonu, napisał na ten temat w 1998 roku - to bardzo znamienny cytat, na który zwrócił mi uwagę mój kolega Dirk Pohlmann, który jest naprawdę bardzo ważny i którego teraz krótko odczytam. "Jeśli broń biologiczna zostanie użyta pod przykrywką ograniczonej przestrzennie lub naturalnie występującej choroby, jej użyciu można wiarygodnie zaprzeczyć. Potencjał spowodowania poważnych strat ekonomicznych i późniejszej niestabilności politycznej, w połączeniu ze zdolnością do wiarygodnego zaprzeczenia użyciu, przekracza możliwości jakiejkolwiek innej znanej broni." A kontekst, w jakim te zdania są napisane, w artykule, jest taki, że Robert Kadlec ostrzega, że wrogowie USA mogą użyć takiej broni. Dokładnie w takim kontekście. Ale jeśli dokładnie przeczytasz artykuł, to zauważysz, że sformułowanie, że można wiarygodnie zaprzeczyć użyciu takiej broni, pojawia się w kilku miejscach raz po raz - i to też budzi pewne podejrzenia. Wówczas powstała instytucja, która do dziś odgrywa ważną rolę w tej dziedzinie. Dziś nosi on nazwę "Center for Health Security" i mieści się na Uniwersytecie Johna Hopkinsa. Być może słyszeliście już tę nazwę. W kontekście kryzysu Corony instytucja ta odegrała dużą rolę, ponieważ wszystkie dane dotyczące Corony, od początku wiosną 2020 roku, są prezentowane w formie dashboardu i są wykorzystywane przez media na całym świecie. Instytut ten został założony w 1998 roku. Wtedy jeszcze nazywało się "Center for Civilian Biodefense Strategies", czyli do badań nad cywilną biobronią. Czyli nadal miał akcenty wojskowe. Później w prezentacji zewnętrznej większy nacisk położono na zdrowie. Ale w gruncie rzeczy chodziło o to samo. Ośrodek ten zorganizował kilka bardzo ważnych i niezbędnych ćwiczeń symulacyjnych na ten temat. Ćwiczenia katastroficzne, o których chciałbym szerzej powiedzieć poniżej. Instytut powstał w 1999 roku za pieniądze bogatej fundacji miliardera, Sloan Foundation, pieniądze byłego szefa General Motors. Nie żyje od dawna, ale powiernicy jego fundacji przekazali wiele, wiele milionów na to pole gry biznesowej Bioterra. W 1999 roku odbyła się pierwsza konferencja. To było bardzo duże wydarzenie. Wiele setek uczestników z dziesięciu krajów spotkało się w Arlington, tuż pod stolicą, na krajowym sympozjum na temat zdrowia publicznego i reakcji na bioterroryzm. Jak sobie z tym radzić, gdy gdzieś dochodzi do ataku? Co możemy zrobić, jak koordynować? W ramach tej konferencji, która jest tutaj w lutym 99 - tu znowu jest organizatorem Johns Hopkins Center for Civilian Biodefense Studies we współpracy z Ministerstwem Zdrowia i różnymi stowarzyszeniami naukowymi. Ta duża konferencja była też pierwszym tego typu ćwiczeniem. Ćwiczenie, w którym sprawdzono, że terroryści rozsiewają w USA patogen ospy i w USA wybucha epidemia ospy z wieloma ofiarami - i jak można na to zareagować. Trzeba sobie wyobrazić grę symulacyjną w ten sposób: Ludzie przez kilka godzin siedzą wokół stołu konferencyjnego i odgrywają role. Pełnią różne funkcje państwowe, a potem rozmawiają ze sobą tak, jak musieliby rozmawiać w sytuacji kryzysowej. Tak samo jak w rzeczywistości zorganizowaliby konferencję telefoniczną w celu koordynacji reakcji. Taka konferencja jest potem rozgrywana - kto co mówi, kto ma o czym decydować, gdzie powstają konflikty, gdzie pojawiają się problemy. W sprawozdaniu końcowym z tego ćwiczenia znajdujemy następujące zdania: - "Jak daleko może posunąć się policja, by zatrzymać pacjentów?"". - Potrzebujemy konsensusu, jak postępować ze szczepieniami". - "Czy należało wprowadzić stan wojenny?" - "Musimy kontrolować przekaz, który trafia do społeczeństwa, a jak możemy kontrolować ten przekaz?" Wszystkie te pytania były omawiane w 1999 roku i są to pytania, które oczywiście bardzo przypominają nam teraźniejszość. Na sympozjum przemawiał również Richard Clarke, wówczas starszy doradca ds. walki z terroryzmem w rządzie USA, zaledwie rok świeżo po objęciu urzędu. Powiedział: "Po raz pierwszy Departament Zdrowia jest częścią Rady Bezpieczeństwa Narodowego USA". Więc naprawdę był ten ruch, aby uczynić te kwestie zdrowotne kwestiami wojskowymi. W tym samym, 1999 roku, Pentagon kontynuował badania nad bronią biologiczną. Był tak zwany projekt "Bacchus". Na pustyni w Nevadzie zbudowano fabrykę wąglika, a cel był następujący. Pentagon powiedział swojemu personelowi, wydziałowi, który miał to zrobić: "Opracuj małą fabrykę wąglika, ale tylko z materiałów, które są swobodnie dostępne na rynku. To również udało się po kilku miesiącach. To też wyszło dopiero kilka lat później. Pentagon opracował tę produkcję wąglika przy użyciu komercyjnie dostępnych materiałów, więc był w stanie - jeśli teraz źle pomyśleć - sam przeprowadzić taki atak, aby móc potem powiedzieć, że zrobili to terroryści, ponieważ wszystkie składniki są swobodnie dostępne na rynku - oto jak bardzo jest to niebezpieczne. Więc ten potencjał, ta zdolność została rozwinięta w tamtym czasie. Miało to miejsce w bazie wojskowej w Nevadzie. (BILD) To jest teraz cała baza wojskowa. Odbywały się tam testy broni jądrowej, a w latach 90. prowadzono tam również badania nad bronią biologiczną, z dala od cywilizacji, powiedziałbym. Dobrze, że potem poszło to szybkimi krokami. Już w następnym roku, w 2000, odbyło się drugie duże sympozjum tego samego organizatora, znów na ten temat. Jedyna różnica - nie testowali teraz epidemii ospy, tylko epidemii dżumy. Ale znowu bioterror! Te dokumenty, które teraz pokazuję (OBRAZEK), to jest oryginalna strona internetowa z 2000 r. Można ją jeszcze znaleźć w archiwum internetowym, a cytaty, które teraz pokazuję, to są wszystko otwarte dokumenty. Można je znaleźć w internecie. Nie są one teraz tajemnicą. Nie opublikował ich żaden whistleblower ani nic takiego. To wszystko są materiały otwarte. Pozwolę sobie zacytować Państwu kilka słów z dokumentacji tego ćwiczenia z 2000 roku, stwierdza ono: "Widok uzbrojonej obecności wojska w amerykańskich miastach wywołuje protesty przeciwko ograniczaniu swobód obywatelskich (...) Pytanie brzmi, jak i w jakim stopniu egzekwujemy te rzeczy. Jakiej siły używasz, aby zatrzymać ludzi w ich domach?" Tak więc są to rzeczy, które były bardzo konkretnie omawiane przez zainteresowane strony na wysokim szczeblu podczas tych ćwiczeń, 20 lat temu, jak powiedziałem. W tym czasie w USA - wielu pamięta - odbywały się również bardzo ważne wybory prezydenckie. Prezydent Bush, ten młodszy, objął urząd w styczniu 2001 roku. Tu obok niego stoi Dick Cheney, jego wiceprezydent, który miał ogromne wpływy w tej administracji. Zaledwie kilka miesięcy po objęciu urzędów przez tych dwóch panów, w bardzo krótkim czasie odbyły się już trzecie duże ćwiczenia bioterrorystyczne. Nosiły one tytuły: "Mroczna zima". Kolejne ćwiczenia z ospy, a ta kolorowa strona to również oryginalna strona tego ośrodka z 2001 r. Wtedy strony internetowe wyglądały nieco bardziej kolorowo, nieco bardziej niedbale. To jest naprawdę z oryginalnego archiwum internetowego. Mówi też wprost, od kogo pochodzą pieniądze. Sponsorowane przez Alfreda P. Sloan Foundation i The Robert Wood Johnson Foundation. Robiono to dość otwarcie, tak, i to ćwiczenie było profesjonalizowane. Poprzednie ćwiczenia odbywały się w hotelach, w sali konferencyjnej, bardzo proste. Ćwiczenia te odbywały się na terenie bazy wojskowej. Andrews Air Force Base to duża baza wojskowa tuż za stolicą kraju, Waszyngtonem, więc to wszystko zostało przeskalowane o kolejny stopień, jako całość. "Mroczna zima" ma też w sobie trochę z hollywoodzkiego filmu. Ma więc prawie coś w rodzaju marketingu, można wręcz powiedzieć dla tego całego tematu, publicystyki. Wszystko to zostało upublicznione. Pisano o tym również w tamtym czasie. Nie robiono tego w ciemnych zapleczach. Trzeba sobie uświadomić, że tak naprawdę było to przeznaczone dla publiczności. Przyjrzyjmy się, kto tak naprawdę brał w nich udział. To też wynika z oryginalnych dokumentów z ćwiczenia. Jeśli przyjrzycie się trochę tym nazwiskom, albo jeśli spojrzycie na amerykańską politykę w tamtym czasie, rozpoznacie wiele nazwisk, to są bardzo wpływowi ludzie. Mamy na przykład rolę dyrektora CIA, w którą wcielił się James Woolsey. Ale naprawdę był dyrektorem CIA kilka lat wcześniej. Albo, zobaczmy, gubernatora stanu Oklahomy, który miał ten straszny atak, mieliśmy to wcześniej - Frank Keating. W czasie ćwiczeń był on właściwie gubernatorem Oklahomy. Więc nie tylko bawił się w to, ale faktycznie to robił. I podobnie pozostałe funkcje zajmują osoby wysoko postawione. Naprawdę można powiedzieć, że przećwiczyli stan wyjątkowy na najwyższym poziomie. To nie było średnie zarządzanie władzami. To był bardzo wysoki poziom, na którym te sprawy były omawiane! To, co również wyróżnia się, gdy patrzy się na te dokumenty ćwiczeniowe, to rola prasy. Ponieważ prasa była obecna podczas tych ćwiczeń. Byli wbudowani w gry symulacyjne, grali razem, i to nie tylko mali dziennikarze, ale znani w całym kraju. Mamy na przykład Judith Miller z New York Timesa, bardzo znaną dziennikarkę tej głównej gazety, czy reporterów telewizyjnych z głównych sieci NBC i CBS. Byli tam. Więc to też jest zdjęcie z ćwiczenia bezpośrednio i oni w zasadzie odgrywali fałszywą konferencję prasową. Więc politycy zagrali - mamy teraz ten stan wyjątkowy, są teraz ćwiczenia na ospę, jest teraz atak ospy na USA - a dziennikarze potem robią konferencję prasową, zadają pytania. Politycy ćwiczą, jak reaguje prasa i co mówią do prasy. To też było praktykowane, bardzo szeroko i bardzo wysoko. No dobrze, potem wyciągnięto wnioski, to jest część takiego ćwiczenia, po to ono właściwie jest, a wyniki były takie, że powiedzieli: "Jesteśmy źle przygotowani na atak bronią biologiczną, nie mamy wystarczającej ilości szczepionek - a przymusowe restrykcje wobec obywateli są prawdopodobnie jedynymi dostępnymi narzędziami, jeśli nie ma wystarczającej ilości szczepionek. Musimy więc ograniczyć prawa obywateli". Mamy teraz rok 2001. Robert Kadlec, którego mieliśmy wcześniej, który napisał ten dokument strategiczny dla Pentagonu i który powiedział, że broń biologiczna może być użyta również w cieniu prawdziwej epidemii i że można wtedy wiarygodnie temu zaprzeczyć. Ten Robert Kadlec bierze udział w tym ćwiczeniu jako ekspert od broni biologicznej. (BILD) To nagranie, które tu widzicie, to relacja telewizyjna z fikcyjnego kanału informacyjnego. Trzeba sobie wyobrazić, że ludzie siedzą tam i wykonują to ćwiczenie. Następnie pojawia się duży ekran telewizyjny i puszczane są fikcyjne wiadomości, ale specjalnie wcześniej przygotowane. Wtedy pojawia się ekspert Robert Kadlec i mówi: "Problem polega na tym, że nie mamy wystarczającej ilości szczepionek, a to oznacza, że może to być bardzo ciemna zima w Ameryce - To oznacza, że może to być bardzo ciemna zima w Ameryce". A taki jest przecież tytuł ćwiczenia "Mroczna zima". I jeśli teraz spojrzymy na to, co stało się z Robertem Kadlecem później - teraz w kryzysie korony w 2020 roku - jednym z najważniejszych doradców rządu USA, stojącym tu w środku na mównicy, obok niego Mike Pence, wiceprezydent za czasów prezydenta Trumpa. Tymczasem Joe Biden został ogłoszony prezydentem USA i zaledwie kilka dni po tym, jak główne amerykańskie stacje telewizyjne ogłosiły go prezydentem, powiedział, że Amerykę czeka "bardzo mroczna zima". Czyli te same słowa, dokładnie te same słowa. Można pomyśleć, że to przypadek - oczywiście nie mogę udowodnić, że jest to związane z ćwiczeniem. Ale podejrzenie jest bardzo bliskie, że ten język też został przejęty z tego starego przedplanu. Przynajmniej to jest to samo. Wracając do 2001 r. W dokumentach do ćwiczeń napisano: "Amerykanie nie mogą już dłużej brać podstawowe prawa obywatelskie, takich jak prawo do zgromadzeń czy wolność podróżowania." Tak, to było trzecie ćwiczenie w bardzo krótkim czasie na ten temat. Było to bardzo widoczne dla opinii publicznej i tylko kilka ... jest teraz czerwiec 2001 r. Potem mamy wrzesień, są ataki 9/11 i cała kwestia terroryzmu jest ponownie przesunięta na wyższy poziom. Teraz światowa opinia publiczna jest naprawdę świadoma zagrożenia terrorystycznego i jest to temat, który będzie kierował i kształtował całą dyskusję polityczną przez najbliższe lata. Wrzesień 2001, potem październik 2001, miesiąc później pojawiają się listy z wąglikiem. Listy z tym drobnym białym proszkiem wąglika są wysyłane, są wysyłane pocztą. Do tych dwóch polityków, Toma Daschle i Patricka Leahy. Tom Daschle był wtedy Senate Majority Leader, a Patrick Leahy był przewodniczącym komisji sądownictwa. To, co łączyło tych dwóch polityków w tamtym czasie, to fakt, że obaj byli przeciwni zmianom w prawie, które miały być uchwalone po 11 września 2001 roku - słowo klucz "Patriot Act", czyli ograniczenia praw obywatelskich, rozszerzenie uprawnień dla rządu, rozszerzenie kompetencji dla służb specjalnych - wszystkie te rozwiązania legislacyjne, które były wtedy wprowadzane. Stanęliście po stronie praw obywatelskich i powiedzieliście: "Nie możemy pozwolić, aby to rozszerzenie przeszło jako zasada ogólna. Musimy to przedyskutować indywidualnie, musimy to dokładnie rozważyć." W tej sytuacji obaj otrzymali listy z wąglikiem, których autorstwo właściwie do dziś jest sporne, trzeba powiedzieć. Na początku mówiono - to pochodzi od Bin Ladena, to pochodzi od Al Qaidy, to pochodzi z Iraku. Nic z tego nie dało się udowodnić. W końcu stwierdzono, że listy pochodziły od zdezorientowanego naukowca z własnych amerykańskich badań nad bronią biologiczną. To również nie mogło być do końca uzasadnione. Krąży wiele różnych historii. W rzeczywistości ataki te nie zostały rozwiązane do dnia dzisiejszego. Ale faktem jest, że po tym, jak ci dwaj politycy otrzymali te listy z pogróżkami - i trzeba sobie to przez chwilę uświadomić: Jeśli wysyłają do takiego polityka list z trującym proszkiem, to wiadomo, że nie zabijają nim polityka, bo ci politycy sami nie otwierają swojej poczty. Oczywiście mają pracowników, którzy to robią. Tzn. ten kto to zrobił nie chciał ich zabić, wtedy znalazłby inne sposoby i środki, ale chciał ich zastraszyć. Chciał wysłać im sygnał! Jest tu czerwona linia. Niezależnie od tego, kto jest autorem tych listów, tym dwóm politykom należy grozić i wprowadzać ich w stan strachu. I, jakkolwiek to wytrzymali, nie wiem, ale faktem jest, że natychmiast po otrzymaniu tych listów, zrezygnowali z oporu i ustawy zostały w ten sposób uchwalone. Dzięki tym listom z wąglikiem ustalono coś bardzo ciekawego. W listopadzie 2001 roku, ponownie bardzo krótko, z inicjatywy rządu amerykańskiego powstała nowa organizacja międzynarodowa. Nazywało się to Global Health Security Initiative! A podany powód był taki, że powiedziano: Te listy z wąglikiem - to był wtedy wielki światowy problem - mogą uderzyć wszędzie. Każdy rząd jest zagrożony. Irak lub Saddam Husajn lub Osama Bin Laden mogli wysłać ten wysoce toksyczny proszek do każdego z nich. Musimy teraz połączyć siły, na arenie międzynarodowej wszystkich państw, i działać razem przeciwko temu. Wtedy powstała ta inicjatywa Państwa uczestniczące w projekcie są tu oznaczone flagami na dole (wskazując na slajd graficzny). A więc jest to Kanada, Unia Europejska, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia, Meksyk, Wielka Brytania, USA, a także WHO jako doradca techniczny. Grupa ta powstała w listopadzie 2001 roku i są to w zasadzie G8, czyli najbardziej wpływowe uprzemysłowione kraje Zachodu, uzupełnione o Meksyk i Unię Europejską jako akt dodatkowy. Od tego momentu spotykali się regularnie na bardzo wysokim poziomie. Albo ministrowie zdrowia państw osobiście, albo bardzo wysoko postawieni ich zastępcy rozmawiali na ten temat bioterroryzmu i skoordynowani. Zaledwie rok później, w 2002 roku zrobiono kolejny bardzo ważny krok, kiedy zdano sobie sprawę, że istnieją duże podobieństwa w planowaniu awaryjnym na wypadek bioterroru i pandemii grypy. Oznacza to, że od 2002 roku zawsze robiliśmy próby i przygotowywaliśmy się do obu. Więc już niekoniecznie potrzebowali ataku terrorystycznego jako zagrożenia, ale mówili: No cóż, taki wirus też może się rozprzestrzeniać właśnie w ten sposób! A to jest równie niebezpieczne i na to też musimy się przygotować. Ta cała kwestia przygotowania do pandemii, która nazywa się "pandemic preparedness", rozpoczęła się na poziomie międzynarodowym poprzez tę instytucję w 2002 roku. Na szczeblu międzynarodowym rozpoczęło się to za pośrednictwem tej instytucji w 2002 roku, kiedy to powołano techniczną grupę roboczą ds. pandemii grypy, której przewodziły USA i Anglia. A potem zaczęły się ćwiczenia, które nie odbywały się już tylko w USA, ale były koordynowane międzynarodowo. Pierwszym z tych ćwiczeń było w 2003 roku ćwiczenie Global Mercury. To jest grafika z materiałów szkoleniowych. Otrzymałem ją ze strony internetowej RKI. A graczy można zobaczyć na tej grafice. A więc oto bezpośredni gracze: Komisja Europejska, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia, Meksyk, Wielka Brytania, USA, WHO, Kanada - oto gracze. A powyżej jest reżyser i planista ćwiczeń, który napisał scenariusz do ćwiczeń, a poniżej gra! Uczestniczyły w nim również Niemcy, reprezentowane przez RKI. To były bardzo rozbudowane ćwiczenia trwające kilka dni. Wiele setek osób brało w tym udział i rozgrywało to. W tym czasie była cała seria tego typu ćwiczeń. W 2005 roku bardzo ważne były ćwiczenia "Atlantic Storm". W środku na mównicy stoi Madeleine Albright, była sekretarz stanu USA - w tym ćwiczeniu odgrywała rolę prezydenta! W dokumentach do tego ćwiczenia możemy przeczytać: "Jak przywódcy państw powinni decydować o zamknięciu granic lub kwarantannie? Gdyby podjęto środki ograniczające ruch, jak długo musiałyby być zatrzymany? Jak byłoby to koordynowane w skali międzynarodowej i jak podejmowano by decyzję o ich zniesieniu?" Tak więc w zasadzie dokładnie te pytania, które są obecnie omawiane na całym świecie w 2020 roku, zostały już omówione bardzo poważnie i na bardzo wysokim poziomie podczas tego ćwiczenia. Pozwólcie, że pokażę wam, kto brał udział. Między innymi dwaj politycy z Francji i Niemiec: z lewej Bernard Kouchner, a z prawej Werner Hoyer. Bernard Kouchner to były francuski minister zdrowia. Później został ministrem spraw zagranicznych, więc był częścią rządu. A w czasie, gdy odbywały się ćwiczenia, mówiło się o nim jako o kolejnym kandydacie na stanowisko dyrektora WHO. Czyli w tamtym czasie bardzo ważna osoba w tej dziedzinie.Tak, i pełnił rolę prezydenta Francji. Po jego prawej stronie jest Werner Hoyer, polityk FDP, który był ministrem w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i pełnił rolę kanclerza Niemiec. Usiedli wokół stołu z tych wszystkich krajów i odgrywali to. I to są ludzie, którzy rzeczywiście sprawowali odpowiedzialność rządową. Tak Werner Hoyer powiedział po ćwiczeniach: "Dla kogoś, kto pracuje w bezpieczeństwie i obronie od wielu lat, było to dość zaskakujące i zapierające dech w piersiach ćwiczenie. Myślę, że takie rzeczy zna tylko bardzo mała mniejszość polityków w Europie". O k, przedstawiłem wam teraz całkiem sporo tych ćwiczeń. Być może rozpoznasz paralele. Rozpoznajesz schemat, o co w tym wszystkim chodzi. Chcę wyciągnąć swój duży wniosek pośredni: Oczywiście, o co chodziło? Oczywiście chodziło o zagrożenie dla zdrowia. Chodziło o problemy decyzyjne, o kompetencje: Kto ma prawo decydować o czym, kto ma supremację? Ale nie tylko o te sprawy chodziło. Chodziło też o stan wyjątkowy, zniesienie praw podstawowych, masowe szczepienia i autorytarną politykę bez udziału parlamentów. Wszystkie ćwiczenia dotyczyły również tych punktów. Uważam to za bardzo godne uwagi, ponieważ nie jest to logicznie konieczne. Kiedy przećwiczą pandemię lub atak terrorystyczny, reakcję na nie, nie muszą automatycznie przećwiczyć zawieszenia praw podstawowych. To nie jest automatycznie uwzględniane. Ale odbyło się to w taki sposób, że obserwator może odnieść wrażenie, że wszystkie te ćwiczenia mogły być przykrywką, aby móc przetestować polityczny stan wyjątkowy, aby móc odegrać, jak się faktycznie zachowuje, gdy coś takiego się dzieje. Przynajmniej takie jest moje osobiste wrażenie. Tak, potem szybko przyszedł kryzys finansowy w latach 2007/2008 i temat ćwiczenia pandemicznego zszedł nieco na dalszy plan na arenie międzynarodowej. W 2009 roku, kiedy kryzys finansowy właśnie przebił się do gospodarki światowej, za rogiem pojawiła się pandemia świńskiej grypy - powiem to luźno - i wiosną 2009 roku, kiedy historia świńskiej grypy dopiero się rozkręcała i nikt tak naprawdę nie wiedział, co się stanie, ten pan skomentował: "To Jacques Attali, też nie wszyscy go znają - ale jest bardzo znany we Francji". Jest doradcą prezydenta. Przez długi czas był bardzo ważnym doradcą prezydenta François Mitterranda - przygotowywał spotkania G8 dla Mitterranda jako tzw. Sherpa, czyli kogVordenkeroś, kto przez długi czas był bardzo blisko władzy. Wizjonier elit we Francji, a także ktoś, kto np. jak dowiedziałem się z Frankfurter Allgemeine, pomagał prezydentom - obecnemu prezydentowi Emmanuelowi Macronowi - wznieść się. Sam o sobie mówi, że odkrył Macrona. I to też jest stosunkowo wiarygodne, gdy spojrzy się na to, jak dobrze Jacques Attali jest usieciowiony we francuskich elitach. To Jacques Attali powiedział na początku 2009 roku w artykule w prasie - do dziś można go wezwać - na temat świńskiej grypy: "Historia uczy nas, że ludzkość rozwija się znacząco tylko wtedy, gdy naprawdę się boi (...) Rozpoczynająca się pandemia może wyzwolić jeden z tych strukturalnych lęków. (...) Wtedy będziemy mogli położyć fundamenty pod prawdziwy rząd światowy znacznie szybciej, niż byłoby to możliwe tylko z powodów ekonomicznych." Nie będę komentował dalej, są to po prostu jego wypowiedzi z tamtego okresu. Uważam to za bardzo godne uwagi! Zazwyczaj takie wypowiedzi są opatrywane etykietą teorii spiskowej, ale to jest prawdziwe. To jest prawdziwa wypowiedź człowieka, który ma ogromne wpływy. A wypowiedział je w 2009 roku. Mniej więcej w tym czasie, rok później, w 2010 roku, w USA opublikowano badanie, które również idzie nieco w tym kierunku: częścią tego badania jest tzw. scenariusz "Lock Step". Przedstawię ją krótko, abyście wiedzieli trochę o co chodzi. Samo badanie wygląda tak. To tytuł: Scenariusze na przyszłość technologii i rozwoju międzynarodowego. To brzmi trochę nudno. Tytuł biurokratyczny, niespektakularny. Nie spodziewasz się, że na pierwszy rzut oka poznasz jakieś wielkie nowości. Badanie zostało opracowane za pieniądze Fundacji Rockefellera, logo znajduje się poniżej. Fundacja Rockefellera jest jedną z najpotężniejszych i najbogatszych fundacji na świecie. Nazwa pochodzi od założyciela. Davida Rockefellera właściwie też był najbogatszym człowiekiem świata sto lat temu. Dziś fundacja nadal ma ogromne wpływy w wielu dziedzinach. A to badanie z 2010 roku w zasadzie wyniosło temat gier biznesowych na zupełnie nowym poziomie. Nie mówili już tylko, co się stanie, jeśli to się stanie, jeśli tamto się stanie, ale opracowali globalne, cztery globalne scenariusze przyszłości: W jakich kierunkach może rozwijać się świat w najbliższych latach, ogólnie rzecz biorąc. Zdefiniowano cztery kierunki. I jedna z tych możliwości, które zostały tam naszkicowane, po prostu, żeby spojrzeć trochę poza pudełko, jak to się mówi w kręgach menedżerskich, żeby spojrzeć trochę poza własny nos - jeden z tych kierunków nazywał się "Lock Step", a "Lock Step" oznacza równy krok. W tym scenariuszu, napisanym 10 lat temu, występują następujące rzeczy,tj: - pandemia grypy rozprzestrzenia się po świecie i prowadzi do globalnej paniki - Chiny stają się wzorem do naśladowania w panice ze swoim restrykcyjnym podejściem. - wszędzie, na całym świecie, wprowadza się obowiązkowe maski - Sprawowana jest kontrola autorytarna, która utrzymuje się nawet po zakończeniu pandemii. - Obywatele chętnie rezygnują z wolności - a powszechny opór pojawia się dopiero po ponad dziesięciu latach. To jest scenariusz z 2010 roku, co jest bardzo dziwne, gdy czyta się go teraz w 2020 roku i to jest rzeczywistość, której obecnie doświadczamy. Jeśli przeczytasz opracowanie, znajdziesz sformułowania, że celem jest: "wywołanie nowej debaty strategicznej wśród decydentów". Nie wiemy, albo ja nie wiem, kto z kim rozmawiał wtedy o tym scenariuszu, w jakich kręgach on krążył. Nie możemy powiedzieć, nie mam żadnych danych na ten temat, ale one istnieją, do badania można dotrzeć i zostało ono sfinansowane z pieniędzy bardzo potężnej fundacji. Można więc już teraz założyć, że kilka osób mających wpływ przeczytało wtedy to opracowanie. Tak, ta cała kwestia drilli ratunkowych, drilli pandemicznych nabrała nowego tempa w 2017 r. Jaki był 2017 r.? W USA pojawił się nowy prezydent: Donald Trump. I umieszczam to w kontekście, bo ten kontekst wydaje mi się bardzo oczywisty. Czyli styczeń 2017, Trump zostaje zaprzysiędzony w urzędzie - oto zdjęcie w Gabinecie Owalnym w Białym Domu, w środku biurko prezydenta, po lewej Barack Obama, ustępujący prezydent, więc Donald Trump po raz pierwszy pokazuje Gabinet Owalny. Tak, a wszyscy będą pamiętać. W mediach na całym świecie nastąpił prawdziwy szok. Trump jest prezydentem, jak to możliwe, nikt tego nie przewidział, wszyscy uważali, że to niemożliwe, że coś takiego może się wydarzyć, że taki autsajder - takie rażące wypowiedzi, który w ogóle nie przejmuje się tym, co mówi mainstream - że ktoś taki może zostać prezydentem, wysłał fale uderzeniowe na cały świat. Są te wielkie międzynarodowe konferencje, które odbywają się co roku w Davos w styczniu, Monachijska Konferencja Bezpieczeństwa w lutym i w tym roku 2017 na tych konferencjach tak naprawdę nie mówiono o niczym innym niż o nowym prezydencie USA. Co to oznacza teraz dla systemu światowego, dla światowego handlu, dla systemu finansowego, dla międzynarodowej dyplomacji? Czy to w ogóle może tak dalej trwać? Na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa w lutym 2017 roku pojawił się John McCain, który powiedział: Nie zgadzam się na upadek naszego porządku światowego. John McCain jeszcze wtedy żył. Był jednym z wojskowych jastrzębi i hardlinerów w USA o dużych wpływach w dyplomacji międzynarodowej, a jego wystąpienie zostało bardzo dobrze przyjęte na tej konferencji, gdzie co roku spotykają się wojskowi i dyplomaci świata zachodniego z NATO. A jeśli jeszcze raz spojrzeć na dokumenty i artykuły z czasów konferencji, to staje się jasne, że wtedy naprawdę wiele było na rzeczy, a w tych elitarnych kręgach ludzie bardzo się martwili, czy NATO może dalej istnieć w tej formie, czy teraz się rozpadnie, czy Trump ... czy to wszystko się rozleci. I właśnie w tym kontekście zostało wypowiedziane to zdanie. McCain powiedział: "Nie zgadzam się na upadek naszego porządku światowego". I miał ogromny aplauz kolegów z zachodniego świata. Następnego dnia na tej samej konferencji pojawia się Bill Gates, który również wygłasza przemówienie i mówi: "Na własne ryzyko ignorujemy związek między bezpieczeństwem zdrowotnym a bezpieczeństwem międzynarodowym", i mówi: "Atak bronią biologiczną nastąpi i jest to tylko kwestia czasu". Musimy być na to przygotowani. Musimy przygotować się do epidemii tak, jak wojsko przygotowuje się do wojny". A zaraz potem zaczyna się wszystko od nowa z tymi międzynarodowymi ćwiczeniami na wypadek pandemii. Ćwiczenia zaczynają się od nowa. Mamy teraz rok 2017, w maju 2017 roku w Berlinie po raz pierwszy w historii odbywa się spotkanie ministrów zdrowia państw G20. Tak więc G20 to 20 najbogatszych, najpotężniejszych krajów uprzemysłowionych na świecie, a więc są tam również Chiny, Indie i Brazylia oraz wszystkie europejskie kraje uprzemysłowione. I po raz pierwszy ministrowie zdrowia spotkali się tutaj specjalnie po to, żeby wspólnie stawić czoła temu zagrożeniu bioterrorystycznemu - temu zagrożeniu pandemicznemu - żeby się przygotować - i odbyły się duże ćwiczenia pandemiczne, w Berlinie, w maju 2017 r. Widzimy tutaj w pierwszym rzędzie wszystkich ministrów zdrowia [mówca wskazuje na zdjęcie]. Oto Hermann Gröhe, który był wówczas poprzednikiem Jensa Spahna, niemieckiego ministra zdrowia. Obok niego siedzą jego koledzy z Chin, USA, Brazylii, Kanady, Australii - wszyscy obok siebie. A przed nimi na ekranie rozgrywa się scenariusz pandemii: Co się dzieje, gdy nowy wirus się rozprzestrzenia i co możemy wtedy wspólnie zrobić? Wirus wtedy nie nazywał się SARS, tylko "Mountain Associated Respiratory Syndrome (MARS)". Więc to jest teraz fikcyjny wirus, który najwyraźniej przyszedł z gór zgodnie ze scenariuszem. Tak, i jeśli spojrzeć na to, jeśli spojrzeć na ten obraz jeszcze raz, to być może staje się trochę jasne, dlaczego dzisiaj - teraz w kryzysie - wszystkie kraje, czy większość krajów, postępuje w sposób bardzo skoordynowany i wszędzie dzieje się to samo. Tak, bo wszyscy ci odpowiedzialni ludzie otrzymali w czasie wcześniejszym, przed kryzysem, te same dane wejściowe i dostali te same recepty, które potem trzeba realizować. Zostały one już zsynchronizowane przez to całe ćwiczenie. Przynajmniej tak się wydaje. Pozostajemy w roku 2017, mamy sierpień 2017 r. I Herrmann Gröhe, minister zdrowia, przedstawia w tym miesiącu ciało doradcze. Międzynarodowe gremium doradcze, które ma doradzać niemieckiej polityce zdrowotnej z myślą o globalnej polityce zdrowotnej - innymi słowy, Niemcy mają robić globalną politykę zdrowotną, mają być liderem. I ci panowie i panie mają doradzać rządowi w tej sprawie. Oczywiście w środku wszyscy znamy Christiana Drostena, który jest członkiem tego gremium doradczego. Po jego lewej stronie stoi Ilona Kickbusch, naukowiec z Niemiec, która przeprowadziła wiele badań na temat pandemii. Która w WHO grała rolę. A potem tutaj: Jörg Hacker. To były prezes RKI (Robert Koch Institute). Oto pani z Afryki, dyrektor regionalny WHO na Afrykę. Ale z mojego punktu widzenia decydują panowie ze skrajnej lewej i prawej strony. Bo oni grają w zupełnie innej lidze, jeśli się przyjrzeć. Po lewej stronie mamy Jeremy'ego Farrara z Wellcome Trust. To brytyjska fundacja, która ma do dyspozycji ponad 25 miliardów dolarów. Jest to niezwykle wpływowa fundacja w dziedzinie polityki zdrowotnej. Pod względem pieniędzy są więc bardziej wpływowi niż Fundacja Rockerfellera, niż fundacja George'a Sorosa. Mają więc więcej pieniędzy, a on jest niezwykle dobrze zorientowany w międzynarodowej polityce zdrowotnej. Po prawej stronie stoi Christopher Elias z Fundacji Gatesa. A Fundacja Gatesów jest jeszcze większa, oni nie mają 25 miliardów, oni mają 50 miliardów. A są jeszcze lepiej usieciowione i odgrywają wiodącą rolę w międzynarodowej polityce zdrowotnej, co nie jest przesadą. Ci dwaj panowie są od 2017 roku doradcami rządu niemieckiego, przy tym samym stole co Christian Drosten i minister zdrowia. Może słyszało się o nich wcześniej. Dobrze, przejdźmy do następnego roku. W 2018 roku w USA odbędą się kolejne duże ćwiczenia z zakresu bio-terroru. Tym razem nie są to ćwiczenia międzynarodowe. Przy tym stole konferencyjnym w Waszyngtonie [mówca wskazuje na zdjęcie na ekranie] siedzą ludzie reprezentujący Radę Bezpieczeństwa Narodowego. Czyli ludzie - politycy, urzędnicy, ważne osoby pełniące wysokie funkcje. Grają, że są teraz Radą Bezpieczeństwa Narodowego i jest teraz atak bio-terrorystyczny i muszą reagować. Ok, to ćwiczenie dotyczyło fikcyjnej, wysoko postawionej, elitarnej sekty, która w laboratorium biologicznym w Zurychu opracowała paskudny wirus, który następnie rozprowadziła po świecie. Rozwija się pandemia, a celem tego kultu miało być zmniejszenie populacji świata. Czyli bardzo demoniczny cel. Taki był scenariusz tego ćwiczenia "Clade X", ponownie zorganizowanego przez "Centrum Bezpieczeństwa Zdrowotnego", które również zaplanowało wszystkie te inne ćwiczenia lata wcześniej. Z nimi po prawej stronie jest Tom Daschle. Mieliśmy go już wcześniej: jeden z odbiorców listów z wąglikiem. W międzyczasie pracował jako lobbysta dla firm zdrowotnych. A tu właśnie wziął udział w ćwiczeniach. Po jego lewej stronie stoi Tara O'Toole, ekspert ds. bezpieczeństwa biologicznego, która napisała wiele scenariuszy tych ćwiczeń. Napisała na przykład scenariusz do ćwiczenia "Mroczna zima". Ona też siedzi tutaj przy stole. Później odegrała ważną rolę w rządzie i tak, jest kluczową osobą w tej całej scenie właściwie. Tak więc teraz jesteśmy już bardzo blisko teraźniejszości. A zanim opowiem coś o ostatnim ćwiczeniu, czyli "Wydarzeniu 201" - w październiku 2019 roku, chciałbym znów otworzyć zupełnie inną beczkę, bo uważam, że należy ona do tego kontekstu. W kontekście zadajemy sobie pytanie: Dlaczego ta cała pandemia Corony zaczęła się w styczniu 2020 roku? Oczywiście można powiedzieć, że tak, wtedy pojawia się wirus. Jeśli trzymamy się oficjalnych wyjaśnień, a tak było w tym przypadku i wtedy sprawy nabrały biegu. . Tak się po prostu losowo złożyło. Jeśli teraz przyjmiemy, że nie stało się tak, jak chciałby los, ale że było to wyreżyserowane przez pewne kręgi, jako eksperyment myślowy, to być może nie jest nieciekawe uświadomienie sobie, co się stało we wrześniu 2019 roku. Bo właśnie wtedy na giełdach doszło do bardzo dużego trzęsienia. Byłem tego prawie nieświadomy, zauważyłem to wtedy tylko mimochodem, jako małe doniesienie, ale nie śledziłem tego i dopiero teraz, do tego wykładu, przyjrzałem się temu bliżej. Jak wspomniałem na początku, ja też nie mam jeszcze tego tematu w swojej książce. Aby dać państwu wyobrażenie o tym, co naprawdę się stało, pokażę państwu po prostu krótki reportaż prasowy, który całkiem dobrze to podsumowuje. Jest to artykuł z "Die Zeit". Został on opublikowany w październiku 2019 roku i mówi: "Zwarcie w systemie finansowym. Amerykańska Rezerwa Federalna chce zapobiec całkowitej niewypłacalności na rynku pieniężnym za pomocą miliardów dolarów. Jak bardzo krytyczna jest sytuacja?" Pozwólcie, że przeczytam Wam najważniejsze informacje z artykułu, abyście zrozumieli o co chodziło: "Kryzys przyszedł z dnia na dzień. Bankom groziło, że zabraknie pieniędzy. Bankierzy centralni wpompowali w rynek pieniężny setki miliardów dolarów tylko po to, by zapobiec najgorszemu. To wszystko brzmi jak szczyt światowego kryzysu finansowego jedenaście lat temu - ale w rzeczywistości opisuje przedostatni poniedziałek. Czyli wrzesień 2019 r. "Na skraju upadku znajdowała się ważna część światowego systemu finansowego, a opinia publiczna nie zauważyła prawie nic." "W nocy 17 września pewna stopa procentowa (...) wystrzeliła w górę bez ostrzeżenia: stopa, która ma zastosowanie w bankach, które chcą zaciągać pożyczki w krótkim terminie. Normalnie banki są tam zaopatrywane w gotówkę na około dwa procent odsetek (...) Ale nagle gotówka kosztuje tam dziesięć procent. (...) Ostatni raz bankierzy centralni musieli interweniować na rynku repo ─ tak nazywa się to centrum finansowe ─ po upadku banku inwestycyjnego Lehman Brothers w 2008 roku. Wówczas trudna sytuacja banku inwestycyjnego wywołała stan wyjątkowy w tej części systemu finansowego, który niemal doprowadził do załamania światowej gospodarki." Wydało mi się to bardzo ciekawe i nadal wydaje mi się bardzo ciekawe i starałem się to sprawdzić, przyjrzeć się liczbom. Wszedłem na stronę internetową Rezerwy Federalnej, amerykańskiego banku centralnego. A tam znajdziecie następujący wykres. (Min. 53.32 * Wykres jest wygaszony) Dla tych z Was, którzy nie znają się na finansach i liczbach, nie bójcie się, ten wykres to nie magia. Nie jest to tak skomplikowane, jak wygląda na pierwszy rzut oka. Postaram się to krótko wyjaśnić: Wykres przedstawia "bilans", czyli sumę aktywów banku centralnego. Można to przetłumaczyć tak: Wykres pokazuje, z jaką ilością pieniędzy bank centralny uczestniczy w gospodarce USA. Czyli ile kupuje obligacji rządowych, ile obligacji korporacyjnych również. Oznacza to, że bank centralny tworzy pieniądze i wprowadza je na rynek, aby zrekompensować fakt, że banki nie pożyczają już sobie pieniędzy, bo straciły zaufanie. To właśnie się dzieje. Można to w pewnym uproszczeniu nazwać krzywą gorączki amerykańskiej gospodarki. W rzeczywistości tak właśnie jest. Zacznijmy od lewej strony. W 2008 roku, przed kryzysem finansowym, Rezerwa Federalna miała bilans w wysokości około jednego biliona, czyli 1000 miliardów dolarów.To podwoiło się w ciągu kilku tygodni, jesienią 2008 roku.Tak, dlaczego się podwoiło? Bo banki przestały pożyczać sobie nawzajem pieniądze. Zaufanie zniknęło. I właśnie wtedy musi wkroczyć bank centralny, bo inaczej system się załamuje. Tak właśnie się stało. Co ciekawe, nie zmniejszono tego, ale w kolejnych latach poziom pozostał taki sam. W 2010, 2011 roku została ona zwiększona. 12,13,14, uległa dalszemu zwiększeniu. Potem była faza plateau od 2015 r. do końca 2017 r. Przy czym faza plateau była bardzo wysoka, cztery biliony, a więc czterokrotność wartości przed kryzysem. Jeśli spojrzeć na to z dzisiejszej perspektywy, to widać, że ta bańka była gigantyczna. Wiemy, że nie da się utrzymać tak dużej bańki w nieskończoność. W pewnym momencie trzeba ją wypuścić w powietrze, bo inaczej pęknie. I właśnie to próbowała zrobić amerykańska Rezerwa Federalna pod koniec 2017 roku. Postanowiła ona powoli i nieustannie deflować tę bańkę. Sprzedaż aktywów i tym samym ponowne usunięcie pieniędzy z systemu. I to się udawało przez dwa lata. Od końca 2017 roku do końca 2019 roku ─ i powiększamy to ─ tam znowu to widać. Jak nieustannie, miesiąc po miesiącu, bank centralny próbuje spuścić powietrze z bańki. A rynki zagrały zgodnie z tym. Inwestorzy przyjęli to do wiadomości. I we wrześniu 2019 roku coś się stało. I Nie wiem co, nie mogę powiedzieć. Ale faktem jest, że zaufanie do tego rynku finansowego, do "rynku repo" załamało się we wrześniu 2019 r. I to oznaczało i doprowadziło do tego, że bank centralny musiał całkowicie zmienić kurs. To, co robił przez dwa lata, musiał całkowicie zmienić. Trzeba było kupić ponownie. Był to więc szok dla tego banku. I widzicie, ten wzrost tutaj, nie ma nic wspólnego z Coroną w ogóle. To jest styczeń 2020, to jest wzrost w cieniu Corony w marcu. Ale ten tutaj październik, listopad, grudzień 2019 nie ma nic wspólnego z kryzysem Corony. Ale to ten sam ruch, który później tylko się zaostrzył. Teraz, jeśli ... O nie ... Przed tym, chciałbym pokazać Państwu raport ze stycznia 2020 roku, ─ jeszcze zanim Corona stała się wielkim tematem medialnym ─ z 16 stycznia. Dziennikarz Handelsblatt Norbert Häring napisał artykuł o tym wzroście. A w nim pisze: "FED uzasadnił swoją interwencję - nieprzekonująco - chwilowym błędem własnych obliczeń (...). W żadnym wypadku nie należy wyciągać wniosku, że banki nie mają już do siebie zaufania. Rzekomy błąd w obliczeniach jest najwyraźniej dość uporczywy. Cztery miesiące później kredyty awaryjne (...) są nadal dostępne w nieograniczonych kwotach i nie widać ich końca. Nazwiska odbiorców pożyczek są utrzymywane przez FED w tajemnicy, aby nie zyskać opinii o niezamożności. (...) Być może boom na rynkach finansowych napędzany przez banki centralne jest w ostatniej fazie przed upadkiem." Chcę to ująć w szerszym kontekście czasowym. Wybrałem wykres sumy bilansowej Rezerwy Federalnej, który sięga nie tylko 10 lat, ale 100 lat wstecz. Tyle lat istnieje ten bank. To jest ta krzywa. Tam można zobaczyć w zasadzie, w jaką część gospodarki USA zaangażowany jest Bank Rezerw Federalnych. I widzimy, że jest to rok 2008, kryzys finansowy. Taką skalę ostatni raz widziano podczas Wielkiego Kryzysu w 1930 roku. Wartości do drugiej wojny światowej były powoli obniżane po wojnie światowej. To jest poziom, dotkliwości kryzysu finansowego z 2008 roku i kryzysu, który wybuchł ponownie we wrześniu 2019 roku. To jest wymiar, w którym się znajdujemy, jeśli chodzi o politykę finansową. W październiku 2019 roku odbyło się kolejne ćwiczenie: "Event 201". To jest to miejsce, hotel, w którym odbywały się te ćwiczenia. (To elegancki hotel na Manhattanie przy 5. Alei, który tam widzimy. Tam jest Central Park. Tak, a jeśli pójdziesz w dół ulicy tutaj trochę, kilka przecznic, jest Trump Tower. Jest to więc najdroższa ulica na Manhattanie. A ten hotel został otwarty w 1930 roku, w samym środku kryzysu gospodarczego, za pieniądze wielkich banków z Wall Street. A architektura tego poddasza nawiązuje do pałacowej kaplicy w Wersalu, barokowego przepychu Ludwika XIV. Bankierzy z Wall Street, którzy go sfinansowali, też chcieli żyć w tym przepychu. Oni również widzieli siebie trochę na tym poziomie. Tak, hotel jest tam do dziś. I tam, właśnie w Nowym Jorku, odbyło się to ćwiczenie, "Event 201", gdzie faktycznie przećwiczono pandemię koronawirusa. Chciałbym krótko powiedzieć, kto siedzi przy tym stole, żebyście Państwo mogli odnieść wrażenie, że są to osoby, które tu próbowały: Mówi moderator z Centrum Bezpieczeństwa Zdrowotnego, obok niego siedzi Krzysztof Eliasz. Mieliśmy go wcześniej, jest z Fundacji Billa Gatesa i był doradcą rządu niemieckiego, jak się dowiedzieliśmy wcześniej. Po jego prawej stronie stoi szef amerykańskiej agencji zwalczania chorób. To szef chińskiego urzędu ds. kontroli chorób. W tym ćwiczeniu wzięli udział również. To wiceprezes Johnson & Johnson, największej na świecie firmy farmaceutycznej pod względem kapitalizacji rynkowej. To były wiceprezes CIA, który również zasiadał w tym panelu. A ten pan z przodu to prezes agencji PR Edelmann. To największa agencja PR na świecie. Na tej konferencji, na tym ćwiczeniu, jak powiedziałem, rozegrano pandemię koronawirusa, również z myślą o z myślą o relacjach publicznych. Oto co mówią dokumenty dotyczące tego ćwiczenia: "Rządy będą musiały współpracować z firmami medialnymi w celu zbadania i opracowania bardziej adeptnych podejść do zwalczania dezinformacji.Będzie to wymagało rozwinięcia zdolności do zalewania mediów szybką, dokładną i spójną informacją.Ze swojej strony firmy medialne powinny zobowiązać się do zapewnienia, że oficjalne wiadomości są traktowane priorytetowo, a fałszywe wiadomości są tłumione, w tym poprzez wykorzystanie technologii." I to jest w zasadzie to, co dzieje się teraz. Tutaj jest kolejne zdjęcie na tej konferencji; widzimy tutaj organizatora, to jest dyrektor Centrum Bezpieczeństwa Zdrowotnego, Anita Cicero. Jest prawniczką, pracowała w dużej firmie prawniczej jako lobbystka farmaceutyczna, zanim podjęła pracę w tym instytucie. Miała pod sobą trzystu prawników, a jej rozmówcami byli m.in. członkowie Komisji Europejskiej, politycy z Senatu USA, którym przybliżała interesy przemysłu farmaceutycznego, zanim potem została wicedyrektorem tego ośrodka i współorganizowała takie ćwiczenia jak to. To, co dla mnie jest bardzo ciekawe, to prezentacja u góry po lewej stronie zdjęcia, gdzie widać, jak zilustrowano ten kryzys, który został fikcyjnie rozegrany. Można więc zobaczyć tutaj wykres, numery spraw, jak się one rozwijają. Można zobaczyć, które kraje są dotknięte w jakim stopniu, można zobaczyć, jak rozwijają się w tym samym czasie ceny giełdowe, ile jest zgonów, prognozowanych na najbliższe miesiące. Jest to dokładnie taki rodzaj prezentacji, jaki otrzymujemy w kryzysie Corony za pośrednictwem Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa, który przeszedł przez to ćwiczenie, i jaki otrzymujemy również, za pośrednictwem tej instytucji, we wszystkich mediach. Właśnie takie graficzne przedstawienie liczb, to jest dokładnie to, co jest teraz naszą rzeczywistością. I proponowane ograniczenia Min1:02:26 ) mediów społecznościowych i tak dalej, i że YouTube i Google i wielkie korporacje mają to ograniczać. Także to, co było tu wstępnie zaplanowane, jest teraz rzeczywistością w tej chwili i myślę, że wszystkie te informacje razem stanowią ważne tło do wyrobienia sobie opinii o tym, co właściwie się tu w tej chwili wydarzyło. Dziękuję za uwagę.

von ef.

Quellen/Links: https://www.youtube.com/watch?v=SSnJhHOU_28