Ég fer og kýs! - En þú?

24.09.2021 | www.kla.tv/19977

Á undanförnum vikum hefur mér liðið eins og mörgum öðrum hér í Þýskalandi sem eru eiginlega ekki sammála gamalgrónu flokkunum – ég spurði mig: „Á ég virkilega að fara að kjósa? Er atkvæðinu mínu ekki bara kastað á glæ næstu fjögur árin? Þessir stóru ráðandi flokkar hafa hvort sem er bara eins fólk. Þetta er allt saman einn og sami grauturinn o.s.frv. – ekkert mun breytast, í besta falli ögn í smáatriðunum. Stóru málin verða hin sömu!“ En síðan fékk ég bréf sem gaf mér tilefni til þess að endurskoða vangaveltur mínar um að kjósa ekki. Bréfið innihélt viðvörun og áhyggjur mjög upplýstrar manneskju sem tók eftir því að sífellt fleiri uppljóstrarar og aðgerðasinnar tilkynntu að þeir myndu ekki kjósa. (Og það þrátt fyrir að um sé að ræða mjög þýðingarmiklar kosningar) Flestir höfðu þeir fengið upplýsingar sínar á ólíkum Telegram rásum. Telegram er fullt af rökum gegn því að kjósa. Sumir eru þeirra skoðunar að sá sem kjósi kasti atkvæði sínu í kjörkassann og þar með sé það dautt og verðlaust. Aðrir aftur á móti rökstyðja kjörleysið með því að Þýskaland sé ekki fullvalda ríki og því sé alls ekki hægt að kjósa. Enn aðrir halda því fram að hefði atkvæðið þitt eitthvað vægi, væru kosningar örugglega ekki leyfðar. O.s.frv. ... Allt er þetta mjög fræðileg rök sem fara samt sem áður einhvern veginn á skjön við raunveruleikann. Þessi tíska að kjósa ekki veldur áhyggjum og það gengur í millitíðinni svo langt að einn hópurinn sem einu sinni stóð fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu segir núna: „Við erum hætt að kjósa!“ En þetta kastar upp spurningunni hvað þetta fyrirbæri „að kjósa ekki“ hafi í för með sér: Markhópur Telegram samanstendur að stórum hluta af fólki sem stendur fyrir og krefst „valfrelsi gagnvart bólusetningum“. Getur það verið að að nákvæmlega þessum hópi sé haldið Telegram-blöðru samkvæmt samskiptafræðilegum leiðum eftir aðferðinni „römmun“ og henni dreift sem ákv. herferð? Allavega hefur tekist að mjög margt að því fólki sem er virkt í að mynda sér sína eigin skoðun, er opið fyrir nýjum leiðum og hafnar hefðbundnum flokkum, vill ekki lengur kjósa. Þar með trúir það að það sé þeirra besta framlag. En hvað gerist þegar eingöngu þeir kjósa sem gefa hefðbundnum flokkum atkvæði sitt og þeir sem t.d. eru hlynntir valfrelsi hvað bólusetningar varðar, kjósa ekki? Þá hljóta mögulegir stjórnarandstöðuflokkar sem virkilega berjast fyrir af heiðarleika t.d. fyrir valfrelsi gagnvart bólusetningum og fyrir grunnstoðum lýðræðisins, engin atkvæði, enga uppörvun og ekkert vægi. Þannig geta hefðbundnu flokkarnir lýst því yfir eftir kosningar: Kjósendur – sumsé þeir sem tóku þátt í kosningum – gáfu okkur umboð til þess að halda áfram með þá pólítik sem við höfum hingað til iðkað. Við þurfum þá að horfast í augu við það að niðurstöðum kosninganna var markvisst fyrir fram stýrt og þeir sem ekki kusu voru notaðir sem stökkbretti einræðis. Í samantekt: Þessvegna ætla ég á kjörstað! En þú?

eftir mv.

Heimildir/slóðir: Oliver Janich - Die Horrorwahl: Lohnt sich wählen überhaupt noch? https://www.bitchute.com/video/V202VJjqxWJ6/