Kynfræðsla Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar WHO - Undirbúningur fyrir lögleiðingu pedófílíu?

hlaða niður
texta útsendingar

PDF (.pdf)

Word (.docx)

02.04.2018 | www.kla.tv/12223

Í Frakklandi rökstuddi saksóknari niðurfellingu nauðgunarákæru gegn 28 ára gömlum manni vegna meints samþykkis hinnar ellefu ára gömlu Söruh. Ákæran á hendur manninum hljóðar nú einungis uppá kynferðislegan yfirgang gagnvart ólögráða einstaklingi. Saksóknarinn röktstuddi niðurstöðuna á þá leið að Sarah hafi samþykkt athöfnina og ekki verið þvinguð til samræðis. Að mati franskra yfirvalda hafi hún verið „fús í garð þess ákærða“. Armelle Le Bigot Macaux, stjórnandi barnaréttindahópnsins Cofrade færir sín rök: „Það er verulega skelfilegt að saksóknarinn trúi því að ellefu ára gömul stúlka eigi að hafa dómgreind á við fullorðna.“ Flest ríki Evrópu hafa ákvarðað verndaraldur upp að 14 til 17 ára aldurs. Við allar kynferðislegar athafnir fullorðins gagnvart barni undir verndaraldri er óvéfengjanleg samþykkt fyrir því að barn geti ekki samþykkt slíkt. Hvernig gat saksóknari samt komist að þeirri niðurstöðu að kynferðislegt samræði milli fullorðins manns og ellefu ára stúlku gæti mögulega talist jafnrétthá staða? Í þessu samhengi skullum við skoða umræðuna um kynfræðslu í skólum samkvæmt staðli WHO í Evrópu. Dr. Maurice Berger tilheyrir hópi sem samanstendur af 20 læknum, geðlæknum, klínískum sálfræðingum og áfallasérfræðingum. Sem talsmaður hópsins sendi hann út neyðarhróp í formi undirskriftaákalls til franska samfélagsins. Þau vara ákaft við hinum hræðilegu afleiðingum „WHO staðlanna fyrir kynfræðslu í Evrópu“. Sú kynfræðsla sem þar er ýtt fram frá leikskólaaldri, byggir á þeim forsendum að barn sé kynvera frá fæðingu, hafi kynferðislegar þarfir og því rétt á kynferðislegu lífi. Þannig stendur í formála WHO staðalsins: „Hin heildræna nálgun (kynfræðslunnar) skilur kynlöngun sem mannlegan hæfileika, sem almenna lífsorku og hjálpar börnum og unglingum að þroska með sér grundvallandi hæfileika, að skilja kynorku sína með aðstoð þeirra og ákvarða sjálf sambönd sín innan hinna ólíku þroskatímabila. Þetta styrkir þau í að lifa sínu eigin kynferðislífi og samböndum á uppfylltan og ábyrgðarfullan máta.“ Þessir WHO staðlar eru nú settir í framkvæmd ekki bara í Frakklandi heldur líka í Þýskalandi, Austurríki og Sviss. Þetta er fjármagnað með skattpeningum eins og dæmið frá Sviss sýnir: Heilbrigðisráðuneytið BAG hefur árum saman fjármagnað „Kynheilbrigði Sviss“ með milljóna franka framlagi. Í samfloti við samfylkingu um kynfræðslu ætlar BAG sér að koma WHO staðlinum á í Sviss. Dr. Ariane Bilheran, sálfræðingur og rithöfundur hefur rannsakað nákvæmlega texta WHO staðalsins og skrifað um þá. Hún varar við því að innihald fræðslunnar hafi ekkert með eiginlega barnavernd að gera í þeim skilningi sem bundinn er í 11. kafla, 1. málsgrein svissnesku stjórnarskrárinnar. Tilvitnun: „Heldur gengur þeim það eitt til að nota forvarnir [hér er meint snemmkynfræðslan á forskólaaldri] sem brenglað yfirskin til að þröngva hugmyndafræði og hegðun barnagirndar í gegn.“ Sé forvarnarprogrammið „Líkami minn tilheyrir mér“ á vegum Barnaverndar Sviss rannsakað, fá þessar röksemdir staðfestingu. Prógrammið beinist að börnum á yngsta stigi grunnskóla, sumsé 6-9 ára gömlum. Dagskrárinnihald forvarnanna beinist undantekningarlaust að barninu sjálfu, að það ákvarði sjálft hvaða snertingar því líki og hverjar ekki. Á þann máta er barnið ofurselt sjálfu sér og gert sé ráð fyrir að barnið hafi á þessum aldri nægjanlega aðgreiningargetu. Mikilvægustu röksemdir samtaka pedófíla til lögleiðingar „ofbeldislausrar“ barnagirndar sé réttur barnanna til kynferðislífs vegna samráðs. Svo hljómar krafa AHS -Vinnuhóps um húmanískt kynferðislíf. Í „Yfirlýsingu frá 1988 um kynferði milli fullorðinna og barna“ stendur: „Ábyrgar kynferðislegar athafnir, í samráði og milli jafnrétthárra mega ekki lengur vera refsiverðar – því þær valda ekki skaða – ekki heldur milli fullorðinna og barna.“ Ariane Bilheran kemst að þeirri niðurstöðu að við sköpun WHO staðalsins hljóti veltengd samtök alþjóðlega tengdra pedófíla að hafa starfað með, því þannig sé öllum hindrunum rutt úr veginum til afnáms lögbundinnar verndar yfir börnum undir lögaldri. Þetta nýjasta dómsmál í Frakklandi upplýsir að einmitt fyrstu skrefum þessara krafa samtaka barnaníðinga sé verið að mæta. Það sem nú þegar er orðið eðlilegur framgangsmáti hjá WHO ber sína fyrstu ávexti. Stjórnmál, menntaráðuneyti og foreldrar eru hvattir að krefjast laga sem séu börnum og ungmennum til varnar eins og dæmið sem svissneska stjórnarskráin heldur föstu: 11. Kafli/ 1. málsgrein: „Börn og ungmenni eiga kröfu á sérstakri vernd, bæði yfir heilleika sínum sem og til hvatningar þroska síns.“

eftir frá af.

Heimildir/slóðir: https://deutsch.rt.com/europa/58142-frankreich-28-jahriger-hat-sex-mit-11-jahrigem-schulkind/
http://schutzinitiative.ch/1838/schutzinitiative-aktuell-ausgabe-nr-21-september-2017
https://www.sante-sexuelle.ch/wp-content/uploads/2013/04/Standards-Sexualaufkl%C3%A4rung-OMS.pdf
https://www.sante-sexuelle.ch/uber-uns/stiftung/jahresbericht/
http://ahsga.ch/wp-content/uploads/2012/10/Grundlagenpapier-Sexualp%C3%A4dagogik-Hoschule-Luzern.pdf
https://web.archive.org/web/20140410162832/http://www.ahs-online.de/wb/pages/veroeffentlichungen/sexualitaet-zwischen-kind-und-erwachsenen.php
https://de.wikipedia.org/wiki/Schutzalter