Norska kynja-réttlætis/jafnréttis-þversögnin

hlaða niður
texta útsendingar

PDF (.pdf)

Word (.docx)

15.12.2015 | www.kla.tv/7327

Árið 2008 taldist Noregur vera það land þar sem jafnrétti kynjanna væri hvað mest. Þrátt fyrir að norska ríkisstjórnin legði mikið á sig við að ráða karlkyns starfsmenn í aðhlynningastörf og finna kvenkyns verkfræðinga, kom á óvart hversu aðgreining kynjanna viðhélst á þessum vinnustöðum. Í Noregi eru 90% allra hjúkrunarfræðinga kvenkyns og 90% allra verkfræðinga karlkyns. Þetta fyrirbæri er kallaða „Norska kynja-jafnréttis-þversögnin“. Grínistinn Harald Eia fer ofan í grunninn á þessu fyrirbæri í heimildarmynd sinni „Heilaþvottur“ og gefur vísindamönnum með mismunandi bakgrunn orðið. Talsmenn kynjahugmyndafræðinnar á meðal þeirra neita því að líffræðilegar ástæður séu að baki mismunandi áhugaþróunar karla og kvenna. Fyrir þeim eru eingöngu félagslegir og menningalegir þættir mótandi. Niðurstaða rannsóknar frá Prófessor Simon Baron–Cohen frá Cambridge College í Bretlandi gefur þvert á móti allt aðra niðurstöðu. Stúlkur og drengir mynda mismunandi magn af hormóna, sér í lagi testósteróns. Þetta hormón stýrir þróun heilans sem hefur aftur á móti áhrif á hegðun barna. Þannig fann Baron-Choen út að hátt testósterón-gildi beri ábyrgð á því að börn séu lengur að læra að tala, leita síður að augnsambandi og eiga í meiri erfiðleikum með samkennd – séu sumsé síður í stakk búin til þess að þekkja og skilja tilfinningar og hugsanir annara. Hins vegar hafi þau mun meiri áhuga á kerfum og og virkni þeirra. En menningalegir þættir skipta líka máli. Camilla Schreiner frá Háskólanum í Osló komst að þeirri niðurstöðu í rannsóknum sínum að því nútímalegra sem landið sé, því minna séu stúlkur fyrir tækni. Vegna þessa spurði hún 15 ára stúlkur frá 23 löndum um áhugasvið sín. Háskólinn í Osló vill vita hversvegna fáar stúlkur stundi nám við náttúruvísindi. Camilla Schreiner stundaði rannsóknir sínar í 20 löndum. Hún komst að því að í löndum þar sem jafnrétti skipti minna máli, höfðu stúlkur meiri áhuga á tækni en norskar stúlkur. Ég hélt að við jafnrétti hefðu bæði kynin sömu áhugamál. Í þessum hluta rannsóknarinnar er teknar fyrir 108 spurningar. Engin þeirra sýna fram á þetta munstur sem þú nefnir. Engin sýnir að áhugasvið kynjanna verði líkara, því nútímalegra sem samfélagið sé. Því nútímalegra sem landið er því minni áhuga hafa stúlkur á tækni. Já Í myndinni setur Harald Eia kynjafræðininginn Jörgen Lorentzen fram fyrir þessum rannsóknarniðurstöðum. Harald Eia: Rannsóknir sýna að heili karla og kvenna sé mismunandi. Hvað segir þú um það? Jörgen Lorentzen: Ég held að þessar rannsóknir séu gamaldags. Flestar þessara rannsókna hafa seinna verið hraktar. Fæstir segja í dag að heili okkar sé mismunandi. Harald Eia: Þannig að mismunurinn er bara kynfærin? Jörgen Lorentzen: Brjóst, hár, hæð og nokkrir aðrir hlutir en allt annað er eins. Harald Eia: Tilfinningar, áhugi ... Jörngen Lorentzen: gáfnafar, hæfileikar... eru í grunninn þeir sömu. Hann segir þetta vera gamaldags rannsóknir. Mismunur kynjanna sé eingöngu hinn sýnilegi kynjamunur. Ólík áhugamál væri niðurstaða mismunandi væntinga til stúlkna og drengja. --- Anna Campell: Ótrúlegt. Harald Eija: Ótrúlegt? Anna Campell: Algjörlega ótrúlegt. Þetta kemur mér á óvart að einhver geti sagt eitthvað þessu líkt. Ég hugsa að ég myndi spyrja til baka. Hvaðan kemur líkamsmismunurinn? Hvaðan kemur munurinn t.d. á kynfærunum hjá karli og konu? „Vegna þróunarinnar!“ Það væri líklega svar flestra félagsfræðinga. Og: „Hvað veldur þessum líkamsmismun. Hvað er það sem ber ábyrgð á hormónum og peptíðum sem halda öllu gangandi. Það er fyrst og fremst hinn mannlegi heili. Með víxlverkandi taugaboðum. Mér þykir þessi hugmynd sérkennileg að þróunarkenningin hafi unnið eitthvað með æxlun okkar og hefði þarmeð ekki haft nein áhrif á heilann okkar. Flóknasta líffærið sem við höfum. Lífræðingnum Önnu Campbell hryllir við þessari kenningu Lorenzens og spyr: Hvaðan kemur þessi munur á kynfærum karls og konu (...) Það er hinn mannlegi heili (...), flóknasta líffærið sem við höfum.“ Þegar Katrin Egeland, fylgismaður kynjafræðinnar, er spurð hver sé vísindalegur grunnur hennar. Hún segir hann vera hugmyndafræðilegan og þar sé ekkert pláss fyrir líffræði. Þannig lítur sumsé grundvöllurinn út, sem kynjafræðin sem kynfræðingarnir byggja á: Fræðileg nálgun þar sem ekkert pláss er fyrir líffræði né önnur mjög mismunandi sjónamið hvað þetta varðar, hvort heldur menningaleg áhrif eða erfafræðilega þætti sem ákvarða mannlega hegðun. Því viðhelst þversögnin. Þrátt fyrir að land hafi sett sér sem markmið að berjast fyrir jafnrétti kynjanna og hafi skapað þeirri baráttu hin bestu hugsanleg skilyrði, þróast framkvæmdin í gagnstæða en ætlast var til. Náttúrunni er slétt sama um vísindalegar útskýringar, hún fær sínu einfaldlega framgengt.

eftir rw

Heimildir/slóðir: www.youtube.com/watch?v=3OfoZR8aZt4