อาชญากรรมทางการแพทย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอเมริกา: การตัดสมองและการผ่าตัดแปลงเพศเมื่อเปรียบเทียบกัน

31.01.2025 | www.kla.tv/31878

ตามที่ได้กล่าวถึงไปแล้วในรายการเกี่ยวกับเอกสาร WPATH ที่รั่วไหล สมาคมทางการแพทย์ทั้งหมดกำลังยุ่งอยู่กับการทำการผ่าตัดอวัยวะเพศให้กับผู้ป่วยที่เรียกว่า gender dysphoria ผู้คนเหล่านี้รู้สึกไม่สบายตัวและมักประสบปัญหาทางจิตใจ นี่คือคำอธิบายจากประสบการณ์จริงของแพทย์และนักบำบัดของ WPATH และพวกเขา "ช่วยเหลือ" ผู้ป่วยของตนด้วยการผ่าตัดแปลงเพศในรูปแบบต่างๆ อย่างรวดเร็ว รวมถึงการสร้างอวัยวะเพศเทียม [การสร้างช่องคลอดหรือการสร้างองคชาต] การตัดมดลูก [การผ่าตัดมดลูกออก] และ "การผ่าตัดส่วนบน" หรือการตัดเต้านมของผู้หญิง [การผ่าตัดเต้านมออก] แต่การแทรกแซงที่รุนแรงอย่างแท้จริงดังกล่าวสามารถรักษาและได้ผลกับผู้ที่ประสบปัญหาทางจิตใจได้จริงหรือไม่ หรือมีสาเหตุที่น่ากังวลมากเพียงใด มาเรียนรู้จากตัวอย่างในอดีตกัน: เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของการตัดสมอง: ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 มีความเห็นอย่างกว้างขวางในโลกการแพทย์ว่าการรักษาโรคทางจิตที่ได้ผลและมีมนุษยธรรมที่สุดคือการตัดสมอง “วิธีทั่วไปเกี่ยวข้องกับการเจาะรูที่ด้านข้างทั้งสองของศีรษะ จากนั้นสอดเครื่องมือทื่อเข้าไปและทำการเคลื่อนไหวแบบหมุนเป็นรูปโค้งด้วยเครื่องมือดังกล่าว ซึ่งจะทำให้เนื้อสมองถูกทำลายไปในปริมาณที่ไม่น้อย อีกวิธีหนึ่งเกี่ยวข้องกับการสอดเครื่องมือผ่าตัดผ่านโครงสร้างบางๆ ที่คั่นระหว่างตากับสมอง ผ่านเบ้าตาเข้าไปในสมองและทำการเคลื่อนไหวแบบโค้งด้วย” นี่คือวิธีที่ Heiko Schöning อ้างอิง Davison และ Neale ในหนังสือ "Game Over" ของเขา [Game Over หน้า 111] ในปี 1941 หนังสือพิมพ์ The New York Times ได้บรรยายว่าผู้ป่วยที่เข้ารับการผ่าตัดตัดสมองมี "[...] ความวิตกกังวล ความรู้สึกถูกข่มเหง แนวโน้มที่จะฆ่าตัวตาย ความหมกมุ่น ความลังเลใจ และความเครียดทางประสาท ถูกตัดศีรษะด้วยมีดในความหมายที่แท้จริงของคำนี้ โดยการผ่าตัดสมองใหม่” อย่างไรก็ตาม ไม่มีการกล่าวถึงความโหดร้ายของการทำลายสมองด้วยการผ่าตัดดังกล่าว เนื่องจาก "[...] การผ่าตัดตัดสมองทำให้ผู้ป่วยในสถาบันจิตเวชสงบลง [...]" Schöning กล่าวต่อ ซึ่งในตอนแรกทำให้การผ่าตัดที่โหดร้ายดูเหมือนเป็นการรักษาที่น่าอัศจรรย์ แม้จะมีอันตรายที่ชัดเจนและผลข้างเคียงที่ร้ายแรง แต่ชุมชนแพทย์ก็รีบนำการผ่าตัดตัดสมองมาใช้เป็นการรักษาโรคทางจิตต่างๆ เช่น ภาวะซึมเศร้า โรคย้ำคิดย้ำทำ โรคลมบ้าหมู และโรคจิตเภท แพทย์ที่ทำการผ่าตัดตัดสมองไม่ได้ถูกประณาม แต่กลับได้รับชื่อเสียงในวงกว้างจากหลายๆ คน Antonio Moniz ผู้คิดค้นการผ่าตัดตัดสมองได้รับรางวัลโนเบลในปี 1949 สำหรับผลงานด้านการแพทย์ของเขา Walter Freeman และ James Watts ผู้ทำให้การผ่าตัดนี้เป็นที่นิยมในสหรัฐอเมริกา ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นในการประชุมประจำปีของสมาคมการแพทย์อเมริกัน (American Medical Association: AMA) ซึ่งพวกเขาจัดนิทรรศการเพื่อแจ้งให้สาธารณชนทราบเกี่ยวกับการผ่าตัดตัดสมองของพวกเขา ตามที่ Peter Breggin ได้กล่าวไว้ Freeman ได้กล่าวไว้ว่า: "การผ่าตัดทางจิตประสบความสำเร็จโดยการทำลายจินตนาการ ลดทอนอารมณ์ ทำลายความคิดนามธรรม และสร้างบุคคลที่ควบคุมได้เหมือนหุ่นยนต์" [Game OVER หน้า 110] เนื่องจากในขณะนั้น การวิพากษ์วิจารณ์แพทย์ด้วยกันถือเป็นสิ่งที่ผิดจริยธรรม วารสารการแพทย์นิวอิงแลนด์อันทรงเกียรติจึงให้การรับรองกระบวนการนี้ในเชิงวิทยาศาสตร์โดยตีพิมพ์บทความที่ระบุว่าการผ่าตัดนี้ "ใช้การสังเกตทางสรีรวิทยาที่สมเหตุสมผล" สื่อแท็บลอยด์ก็มีบทบาทสำคัญเช่นกัน ในช่วงห้าปีต่อมา การผ่าตัดตัดสมองมักถูกนำเสนอในสิ่งพิมพ์ยอดนิยมของสหรัฐฯ เช่น Reader's Digest, Time และ Newsweek โดยทั่วไปแล้ว การนำเสนอเป็นไปในเชิงบวกและลดความสำคัญของความเป็นจริงอันโหดร้ายของกระบวนการนี้ สมาคมการแพทย์หลักของสหรัฐฯ ทั้งหมด รวมถึงสมาคมจิตแพทย์อเมริกัน (APA) และสมาคมการแพทย์อเมริกัน (AMA) ไม่ได้คัดค้านกระบวนการนี้อย่างเป็นทางการ ผู้ป่วยที่สิ้นหวังและครอบครัวของพวกเขาขอผ่าตัดตัดสมองหลังจากอ่านบทความเหล่านี้ สภาพในสถาบันจิตเวชในเวลานั้นเลวร้ายมาก และการรักษาทางเลือก เช่น การบำบัดอาการโคม่าด้วยอินซูลิน [การเหนี่ยวนำภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำโดยการฉีดอินซูลินเข้าไป หลังจากนั้นผู้ป่วยจะอยู่ในอาการโคม่าเป็นเวลาไม่กี่นาที] และการบำบัดด้วยไฟฟ้าช็อต [โดยส่งกระแสไฟฟ้าผ่านสมองเป็นเวลาสองสามวินาทีภายใต้การดมยาสลบ ทำให้เกิดอาการชักแบบ "รักษา"] ก็รุนแรงและมักจะรุนแรงเช่นกัน ซึ่งทำให้ผู้ป่วยมองข้ามธรรมชาติอันโหดร้ายของการผ่าตัดตัดสมองและผลข้างเคียงที่เกี่ยวข้องอย่างเด็ดขาด บ่อยครั้งที่ขั้นตอนดังกล่าวทำให้ผู้ป่วยอยู่ในสภาวะ "วัยเด็กที่ต้องผ่าตัด" ฟรีแมนเป็นผู้คิดค้น "การผ่าตัดตัดสมองผ่านเบ้าตา" ซึ่งเป็นการใช้เครื่องมือผ่าตัดที่มีลักษณะคล้ายกับที่เจาะน้ำแข็งทุบผ่านเบ้าตาของผู้ป่วยเข้าไปในสมอง เขามองว่าขั้นตอนดังกล่าวจะประสบความสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อผู้ป่วยของเขาสามารถออกจากสถาบันและได้รับการดูแลที่บ้าน "ในระดับเดียวกับผู้ป่วยในบ้านหรือสัตว์เลี้ยง" เขายังเชื่ออีกว่ายิ่งดำเนินการเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น และได้รณรงค์ให้การผ่าตัดถือเป็นแนวทางการรักษาขั้นแรกสำหรับผู้ที่มีภาวะโรคจิตเภทเล็กน้อย แต่ผลสำเร็จที่น่าสงสัยกลับไม่เกิดขึ้น ผู้ป่วยบางรายพิการถาวร และเสียชีวิตไปประมาณ 15% ผู้ป่วยของฟรีแมนที่โชคดีที่สุดสามารถดำรงชีวิตได้ค่อนข้างอิสระและทำงานที่ไม่ต้องใช้ทักษะมากนัก แต่ส่วนใหญ่ไม่โชคดีเช่นนั้น ผู้ป่วยหลายคนสูญเสียความจำระยะยาวและต้องดิ้นรนแม้กระทั่งกับงานที่ง่ายที่สุด ผู้ป่วยหลายคนพิการตลอดชีวิต อาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุดของฟรีแมนอาจเป็นการที่เขาทำการผ่าตัดตัดสมองผ่านเบ้าตาให้กับเด็กทั้งหมด 19 คน โดย 11 คนได้รับการบรรยายไว้ในหนังสือ Psychosurgery ฉบับปี 1950 เด็กคนเล็กสุดอายุเพียง 4 ขวบ เด็ก 2 คนจาก 11 คนเสียชีวิตด้วยเลือดออกในสมอง จนกระทั่งนิวยอร์กไทมส์รายงานว่า "ปัจจุบันศัลยแพทย์ไม่รู้สึกกังวลใจเกี่ยวกับการผ่าตัดสมองเท่ากับการผ่าตัดไส้ติ่ง" จึงเริ่มมีการคัดค้านการผ่าตัดดังกล่าวอย่างจริงจัง ท้ายที่สุดแล้ว ผู้ป่วยในสถาบันจิตเวชเริ่มสงบลงในช่วงแรก "จากนั้นก็กลายเป็นคนเฉื่อยชา หดหู่มากขึ้น และเสียชีวิต" ["Game Over" หน้า 111, Barahal] ในที่สุด นักวิจารณ์ก็ชี้ให้เห็นผลข้างเคียงร้ายแรงที่ผู้ป่วยจำนวนมากประสบ แสดงความกังวลเกี่ยวกับเกณฑ์ที่ใช้ในการวัดความสำเร็จ และกล่าวหาว่าศัลยแพทย์ทำหัตถการโดยไม่ได้ประเมินทางจิตเวชก่อน อย่างไรก็ตาม การขาดทางเลือกการรักษาที่มีมนุษยธรรม หรืออีกนัยหนึ่งคือความตาบอดต่อความโหดร้ายของวิธีการนี้ ทำให้จิตแพทย์และครอบครัวหันไปใช้มาตรการที่สิ้นหวังดังกล่าว มีเพียงการประดิษฐ์ยาคลอร์โพรมาซีน [ยาจิตเวชที่มีฤทธิ์กดประสาทและมีผลข้างเคียงรุนแรง] ในช่วงทศวรรษปี 1950 เท่านั้นที่ทำให้การผ่าตัดตัดสมองลดลงอย่างกะทันหัน ในหนังสือของเขา ไฮโก เชินิง ถึงกับพูดถึงการทำลายบุคลิกภาพแบบเจาะน้ำแข็งด้วยซ้ำ ตามคำบอกเล่าของเชินิง มีผู้ถูกผ่าตัดสมองราว 35,000 รายในสหรัฐอเมริกา ระหว่างปี 1936 ถึง 1978 ทั่วโลกมีเหยื่อประมาณหนึ่งล้านคน และไม่ใช่เรื่องแปลกที่วิธีการดังกล่าวจะถูกใช้เพื่อทำลายการต่อต้าน ไม่ว่าจะในเรือนจำหรือต่อต้านการฝ่าฝืนกฎหมายแพ่ง กล่าวคือ ต่อต้านผู้วิพากษ์วิจารณ์ระบบที่ครอบงำอยู่ นอกจากการใช้กับผู้ป่วยจิตเวชแล้ว ยังมีความพยายามในการแก้ปัญหาสังคมด้วยการผ่าตัดสมองตั้งแต่แรกเริ่ม ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้การผ่าตัดจิตเวชกับกลุ่มอาชญากรอย่างแท้จริง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 แพทย์ชาวอังกฤษได้เสนอให้ตัดความคิดที่จะทำลายคนงานเหมืองด้วยการผ่าตัดสมอง [...] นอกจากวิธีการเจาะน้ำแข็ง [...] แล้ว ปัจจุบันยังมีการผ่าตัดจิตเวชแบบผสมผสานที่ได้รับการพัฒนาอีกหลากหลายวิธี [...] ปัจจุบันยังคงมีการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาวิธีการเหล่านี้ทั่วโลกอยู่ วิธีการทั้งหมดมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นคือ ทำลายส่วนต่างๆ ของสมองอย่างถาวร การผ่าตัดจิตเวชยังคงได้รับความนิยมอย่างมาก แม้ว่าปัจจุบันจะพิสูจน์แล้วว่าไม่มีประโยชน์สำหรับการบำบัดทางสังคมก็ตาม [Gildengerb “Game Over” p. 112-113] ปัจจุบันการผ่าตัดอวัยวะเพศ: ความจริงที่ว่าสมาคมการแพทย์ประกาศว่าวิธีการอันป่าเถื่อนของฟรีแมนนั้นถูกต้องทางวิทยาศาสตร์เพียงวิธีเดียว แสดงให้เห็นถึงการไร้ยางอายและอำนาจของอาชญากรในระดับสูง ประวัติของการผ่าตัดตัดสมองที่โหดร้ายเหล่านี้ควรทำหน้าที่เป็นตัวอย่างที่ขู่ขวัญและไร้มนุษยธรรมต่อโลกการแพทย์ แต่นั่นไม่ใช่เลย! ประมาณ 70 ปีต่อมา ภัยพิบัติครั้งต่อไปกำลังใกล้เข้ามา นักบำบัดชาวแคลิฟอร์เนียบอกกับเพื่อนร่วมงานในฟอรัม WPATH เกี่ยวกับ "พลังการรักษาที่น่าทึ่ง" ของการตอนผ่าตัดสำหรับผู้ป่วยทางจิตของเธอ ซึ่ง "ได้รับการนำทางไปสู่การฟื้นฟูทางอารมณ์" และสันนิษฐานว่าใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป ศัลยแพทย์ด้านเพศของ WPATH เช่นเดียวกับศัลยแพทย์ตัดสมองก่อนหน้าพวกเขา หลีกเลี่ยงข้อกำหนดทางจริยธรรมที่ระบุว่าขั้นตอนการผ่าตัดต้องพิสูจน์ว่าปลอดภัยและมีประโยชน์ก่อนที่จะนำไปใช้ในทางการแพทย์ทั่วไป การศึกษาการผ่าตัดอวัยวะเพศในระยะยาวที่มีอยู่เพียงไม่กี่ชิ้น แสดงให้เห็นถึงความบกพร่องอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานทางสังคม อัตราการป่วยทางจิตที่สูงในภายหลัง และความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม องค์กรเดียวกันที่ดำเนินการในสมัยนั้น เช่น สมาคมต่างๆ เช่น APA [สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน - สมาคมจิตแพทย์ที่สำคัญที่สุดในสหรัฐอเมริกา...] และ AMA [สมาคมวิชาชีพอเมริกันและกลุ่มล็อบบี้ของแพทย์และนักศึกษาแพทย์] สนับสนุนการตัดอวัยวะเพศของผู้เยาว์และผู้ใหญ่ที่ป่วยทางจิตโดยศัลยแพทย์ WPATH ในเรื่องอื้อฉาวทางประวัติศาสตร์ทั้งสองเรื่อง เหยื่อส่วนใหญ่เป็นผู้เยาว์หรือป่วยทางจิต หรือทั้งสองอย่าง และการผ่าตัดที่ดำเนินการนำไปสู่ความพิการและความพิการถาวร ในกรณีที่ดีที่สุด ผู้ป่วยชายที่ได้รับการผ่าตัดช่องคลอดจะมีโพรงที่ต้องขยายให้กว้างขึ้นตลอดชีวิต รวมถึงสมรรถภาพทางเพศที่ลดลงอย่างมาก ผู้ที่ด้อยโอกาสจะประสบภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง เช่น กระดูกเชิงกรานเต็มไปด้วยเลือด ปัญหาในการปัสสาวะ และรูรั่ว ริตชี เฮอร์รอน ชายที่ผ่านการแปลงเพศแล้ว ซึ่งเข้ารับการผ่าตัดช่องคลอดระหว่างที่ประสบปัญหาสุขภาพจิต เล่าถึงชีวิตหลังการผ่าตัดว่าเป็นฝันร้ายที่ไม่อาจลืมเลือน “มันไม่ใช่หนทางที่จะใช้ชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี” ชายวัย 32 ปี ซึ่งเป็นเหยื่อของอาชญากรรมทางการแพทย์ในปัจจุบัน กล่าว โดยเขาต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวด อาการชา และอาการอื่นๆ ตลอดเวลาความผิดปกติของระบบทางเดินน้ำดี การเปรียบเทียบระหว่างการผ่าตัดตัดสมองและการผ่าตัดอวัยวะเพศ: แม้ว่าผู้ป่วยจำนวนมากจะประสบปัญหาแทรกซ้อนและประสบปัญหาทางจิตใจและความสัมพันธ์อย่างมาก แต่พวกเขาก็โกหกและโฆษณาต่อสาธารณะว่าพวกเขาพอใจกับผลลัพธ์ของการผ่าตัดอวัยวะเพศ เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ครอบครัวจำนวนมากในอดีตรู้สึกขอบคุณ Dr. Freeman อย่างแท้จริงที่ช่วยเหลือคนที่พวกเขารัก แม้ว่าการผ่าตัดจะก่อให้เกิดผลร้ายแรงอย่างมหาศาลก็ตาม ในอดีตและปัจจุบัน การผ่าตัดดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงการหลอกตัวเองในระดับหนึ่ง หรืออย่างที่นักวิจัยชาวดัตช์เกรงว่า "ความสุขถูกบิดเบือนด้วยความคิดปรารถนา" ครอบครัวที่ยินยอมให้ผ่าตัดตัดสมองคนที่พวกเขารักย่อมมีแรงจูงใจที่จะยึดมั่นกับความเชื่อว่านั่นเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง ในขณะที่จงใจเพิกเฉยต่อสัญญาณที่ชัดเจนว่าไม่ใช่ วัยรุ่นจำนวนมากหรือพ่อแม่ของพวกเขา รวมถึงผู้ใหญ่ที่ได้รับผลกระทบ อาจเผชิญกับการต่อสู้ภายในที่คล้ายคลึงกันในปัจจุบัน หลักฐานทั้งหมดที่มีอยู่ตั้งแต่ช่วงก่อนที่ "กระแสเรื่องเพศ" จะถูกทำให้เป็นประเด็นทางการเมืองอย่างมาก บ่งชี้ว่าเด็กส่วนใหญ่ยอมรับเพศของตัวเองได้หลังจากเข้าสู่วัยรุ่น อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายที่พัฒนาการตามธรรมชาติของวัยรุ่นนั้นขึ้นอยู่กับรากฐานทางสังคมที่พังทลายลง การค้นหาอัตลักษณ์ของตนเองโดยธรรมชาติโดยสิ้นเชิง ซึ่งมาพร้อมกับความไม่พอใจและความสงสัยในตัวเองนั้น มักถูกตีความโดยอิงตามเพศโดยเจตนา เด็กๆ ในสมัยของเราถูกแทรกซึมเข้ามา ตั้งแต่ชั้นอนุบาลเป็นต้นมา พวกเขาถูกขอให้ตั้งคำถามเกี่ยวกับเพศของตนเอง ในโรงเรียน กระบวนการพัฒนาตามธรรมชาติของวัยแรกรุ่นนั้นถูกตีความผิดโดยเจตนา กล่าวคือ เด็กอาจเกิดมาในร่างกายที่ไม่ถูกต้อง และการเลือกเพศอื่นไม่ใช่ปัญหา นี่คือสิ่งที่เข้าทางอุดมการณ์เรื่องเพศและ WPATH อย่างแน่นอน การแบ่งแยกและการทำลายล้างครอบครัวมักเป็นความทุกข์เพิ่มเติม แทนที่จะรอให้การพัฒนาสิ้นสุดลงด้วยความสมดุลและความอดทนกับคนรุ่นใหม่ สมาชิกของ WPATH กลับสนับสนุนการผ่าตัดเป็นทางเลือกการรักษาเพียงทางเดียวอย่างไม่รับผิดชอบ แม้แต่กับผู้เยาว์และผู้ป่วยทางจิตที่ร้ายแรง ในลักษณะเดียวกับที่ Freeman และเพื่อนร่วมงานของเขาอ้างในตอนนั้นว่าการผ่าตัดสมองเป็นความหวังเดียวของวิญญาณที่น่าสงสารและโชคร้ายในสถาบันจิตเวช ทั้งในตอนนั้นและตอนนี้: การทำร้ายร่างกายที่แก้ไขไม่ได้! บทสรุป: หลังจากผู้ป่วยรายสุดท้ายของเขาเสียชีวิตด้วยเลือดออกในสมองในปี 1967 Walter Freeman ผู้เสื่อมเสียชื่อเสียงก็ถูกเพิกถอนใบอนุญาตเข้าโรงพยาบาล เขาใช้เวลาที่เหลือในชีวิตขับรถข้ามสหรัฐอเมริกาเพื่อตามหาผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขา เพื่อค้นหาหลักฐานว่าขั้นตอนการรักษาที่เขารักนั้นช่วยได้มากกว่าทำร้าย Freeman มองว่าตัวเองเป็น "ผู้ช่วยชีวิต" ของผู้ป่วยทางจิตที่ร้ายแรง และเชื่อว่าเขาให้ความหวังกับผู้ที่สิ้นหวัง ในช่วงที่อาชีพการงานของเขารุ่งโรจน์ที่สุด เขาไม่เคยจินตนาการว่าการรักษาที่น่าอัศจรรย์ของเขาจะถูกประณามและถูกมองว่าเป็นความโหดร้ายในสักวันหนึ่ง เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นกับ WPATH และสมาชิกเช่นกัน โดยได้รับแรงบันดาลใจจากแนวคิดที่จะเป็นฮีโร่ด้านสิทธิมนุษยชนที่ต่อสู้เพื่อผู้ถูกกดขี่ พวกเขามองว่าตัวเองเป็นผู้บุกเบิกในทางการแพทย์ที่จะช่วยเหลือผู้ป่วยที่ต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์ อย่างไรก็ตาม เราเชื่อว่าการทำลายอวัยวะเพศที่แข็งแรงด้วยการผ่าตัดจะถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ว่าเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงพอๆ กับหรืออาจจะร้ายแรงกว่าการตัดสมอง และคนขายเนื้อต้องไม่หนีรอดจากการลงโทษที่ยุติธรรม!

from bji/abu/avr

Sources/Links: Geleakte WPATH-Dokumente: Ticket: SE-1449 https://static1.squarespace.com/static/56a45d683b0be33df885def6/t/6602fa875978a01601858171/1711471262
 073/WPATH+Report+and+Files111.pdf Definitionen von Fachbegriffen: https://www.usz.ch/krankheit/transidentitaet/
https://de.wikipedia.org/wiki/Chlorpromazin
https://de.wikipedia.org/wiki/Konversionstherapie
https://de.wikipedia.org/wiki/Elektrokonvulsionstherapie
https://de.wikipedia.org/wiki/Insulinschocktherapie
Interview zu Ritchie Herron: https://reitschuster.de/post/wenn-die-geschlechtsumwandlung-zum-albtraum-wird/
Schöning Heiko: Game Over COVID-19, Anthrax-01 (2021, 2. überarbeitete Auflage) https://eticamedia.eu/produkt/game-over/