Dziennikarstwo klimatyczne - raport ORF poddany analizie:: Propaganda klimatyczna w Austrii - sprzeciwiamy się [dr Bernhard Strehl]

29.01.2025 | www.kla.tv/31839

Po raz kolejny istnieje powód, aby informować o nieodpowiednim raportowaniu w dokumentacji ORF. Podczas "Międzynarodowej konferencji na temat klimatu i energii" 2024 w Wiedniu uczestnicy dowiedzieli się o manipulacyjnym dziennikarstwie klimatycznym, w które zaangażowana jest również ORF. Z okazji tej konferencji Kla.TV przedstawia dziś fragmenty pouczającego wykładu doktora Bernharda Strehla, przedsiębiorcy i fizyka specjalizującego się w fizyce atomowej i radiacyjnej. Stał się płachtą na byka austriackich badaczy klimatu dzięki swoim ponad 50 dobrze uzasadnionym wykładom na temat klimatu. Podczas kryzysu związanego z koronawirusem Strehl i jego przyjaciele założyli stowarzyszenie IMMUN w podwójnym znaczeniu - medycznym i prawnym. Dzięki wielu interwencjom prawnym na poziomie sądów administracyjnych Strehl nauczył się, że nie trzeba być prawnikiem, aby móc reprezentować kogoś przed sądem administracyjnym w Austrii. Jak sam twierdzi, reprezentował już wiele osób nieodpłatnie i zdobył doświadczenie w ponad 20 postępowaniach. Strehl jest znany ze swoich jasnych objawień. Dlatego cała prasa w Austrii próbuje go uciszyć za pomocą takich haseł jak nazista i prawicowy radykał. Jak więc działa propaganda klimatyczna w mediach głównego nurtu? Obejrzyjcie niezwykle pouczającą prezentację doktora Strehla w skróconej wersji zatytułowanej: Propaganda klimatyczna w Austrii. Sprzeciwiamy się. (Bernhard Strehl:) ... ... słowo „ocieplenie klimatu” pojawiło się dopiero wtedy, gdy kryzys związany z koronawirusem dobiegł końca. Nagle pojawiło się słowo, przynajmniej tutaj w Austrii, ogrzewanie klimatyczne. Wcześniej zawsze nazywano to globalnym ociepleniem. Tak było od lat 80-tych. Potem nagle stało się nieco słabsze. Potem nagle zaczęto mówić o zmianach klimatu. Podejrzewam, że Climategate odegrała w tym pewną rolę. Ponieważ niektóre środki masowego przekazu również zdały sobie sprawę, że coś jest nie tak z tą nauką o klimacie. A teraz, ostatnio, zostało to doprowadzone do ekstremum. Teraz mamy ocieplenie klimatu i piekło klimatyczne. A sekretarz generalny ONZ Guterres powiedział - "globalne gotowanie". Zacytuję jego zdanie tutaj: "Era globalnego ocieplenia dobiegła końca. Rozpoczęła się era globalnego gotowania". A ja mam oryginał. Pokażę ci teraz, co naprawdę wtedy powiedział: "Era globalnego ocieplenia dobiegła końca. Nadeszła era globalnego wrzenia. Powietrze jest niezdatne do oddychania. Upał jest nie do zniesienia. A poziom zysków z paliw kopalnych i brak działań na rzecz klimatu są nie do przyjęcia". (...) Ale powiedział kilka rzeczy. "Powietrze jest nie do oddychania. A upał jest nie do zniesienia". I co mnie najbardziej zaskoczyło: Powiedział to przed całym Zgromadzeniem Ogólnym ONZ, w lipcu ubiegłego roku (2023). Obecnych było również wiele mediów i zostało to po prostu zaakceptowane. Nikt nic nie powiedział. Chciałbym teraz zacytować Willa Happera: "Co on palił?". Przejdźmy teraz dalej. Stosunkowo nowym słowem jest również kryzys klimatyczny. Teraz wszystko jest tylko kryzysem. We wszystkich mediach w Austrii piszą o mnie że zaprzeczam kryzysowi klimatycznemu. A wszyscy ci, którzy teraz mówią: „Chwileczkę, to może być trochę inaczej”, są natychmiast nazywani zaprzeczającymi kryzysowi klimatycznemu. Wiemy dokładnie, dlaczego nas tak nazywają. Jest to oczywiście wykorzystywane, ponieważ istnieją zaprzeczający Holokaustowi i jesteśmy umieszczani w tym samym kącie. Tutaj, w niemieckojęzycznym świecie, mamy coś bardzo podstępnego. Jest to tak zwana Siatka Dziennikarstwa Klimatycznego. Pracuje tam kilkuset dziennikarzy i pracowników mediów. Jest tam wskazane, które słowa muszą zostać użyte. Zmiana klimatu nie jest już używana, jest zbyt nieszkodliwa. Słowo kryzys klimatyczny musi być używane. Mają rodzaj słownika dozwolonych sformułowań, tak aby wyglądało to tak dramatycznie, jak to tylko możliwe. Wspominam o tym, ponieważ redaktorzy z ORF są również zaangażowani. Następnie przejdziemy od razu do tego, dlaczego jest to istotne. (...) Do tego dochodzą oczywiście media społeczne, w których szczególnie młodzi ludzie są mniej lub bardziej uzależnieni i czerpią wszystko tylko z mediów społecznych. W Austrii mamy również alternatywne media. (...)Mają bardzo dobry asortyment. Jednak opinia publiczna unika tych mediów, ponieważ są one również uważane za prawicowych ekstremistów A najgorszą rzeczą w Austrii są szkoły i uniwersytety. Czysta propaganda, indoktrynacja i ideologia... To niesamowite. Niewiarygodne, co się dzieje! Nie rozumiem więc, jak to możliwe. Dla mnie to już nie są uniwersytety. Studiowałem na uniwersytecie, na Politechnice Wiedeńskiej. Ale to, co dzieje się obecnie, właściwie od Bolonii, odkąd wprowadzili ten system, to nie są już dla mnie uniwersytety. Ponieważ wolność badań i wolność nauczania już nie istnieją, przynajmniej nie od czasu koronawirusa. Teraz chciałabym krótko wspomnieć o państwowych stacjach rnadawczych ponieważ podejmujemy działania przeciwko nim. W naszym kraju nazywają się Austryjackie Stacje Nadawcze - ORF. I mają te kanały: ORF1, ORF 2 i ORF III. Tutaj nadal można bardzo dobrze odbierać państwowe media z Niemiec, a także oczywiście wiele prywatnych kanałów. Chcę tylko pokazać - to jest tegoroczna sonda, zasięg tych stacji z marca. Teraz jest ich około 40. Jeśli przyjrzymy się bliżej pierwszej dziesiątce, możemy to zobaczyć: ORF 2 ma największy zasięg, gdyż codziennie ogląda go 20% Austriaków. To dlatego, że tak zwane "wiadomości" są włączone. I tu pojawia się, że tak powiem, racjonalna propaganda. ORF 1 jest drugim z nich. A potem jest interesujące, to naprawdę interesujące, krytyczny kanał ServusTV jest na trzecim miejscu, na równi z ZDF. A jeśli przyjrzeć się bliżej, brakuje ORF III. Rozmawiałem z tymi ludźmi przez telefon, aby dowiedzieć się dlaczego. Istnieje firma, która zbiera te dane. Dlaczego ORF III nie został uwzględniony? Z piękną wymówką, ponieważ jest to bardzo drogi, mały kanał od ORF: "Jest tak młody, że musi być chroniony przed presją kwotową". Ale działa już od 15 lat. Ale z rozmowy z nimi dowiedziałem się, że ORF III wynosi 2,8%. Zdaję sobie sprawę, dlaczego chcą to ukryć. Mają ogromny budżet, który tak naprawdę nie uzasadnia tego zakresu. I chcą to ukryć w ten sposób. A jak teraz działa propaganda i co chce osiągnąć? W rzeczywistości chce osiągnąć zgodę - a mianowicie na to, czego chce władza lub rząd. Modnym hasłem jest "zgoda na produkcję". Mówię: "Zgoda jest sfabrykowana". W ten sposób wpływają na ludzi, aby zgadzali się na to, na co chcą, aby się zgodzili. Jak to działa? Wszystko zależy od emocji. Zawsze ma się w sobie emocje, ponieważ wyłączają one krytyczne myślenie, blokują je. Jest to coś bardzo niebezpiecznego, ponieważ nie możemy się przed tym bronić. Następnie informacje trafiają do naszej podświadomości. A świadomość nie może tego wyłączyć. To dość złe, co się robi i to w połączeniu z cenzurą. Ponieważ gdy już zaprogramuje się ludzi w określonym kierunku, musi się uniemożliwić im usłyszenie innej opinii lub dojście do innych wniosków. Istnieją bardzo znane eksperymenty, w których można wpływać na ludzi, aby działali wbrew własnym przekonaniom, że tak powiem. Ale jeśli tylko jedna osoba w grupie testowej nagle przyjmie przeciwny pogląd, ponownie odpadnie w dużej liczbie. Dlatego wszyscy jesteśmy cenzurowani. Powstaje bardzo wąski tzw. korytarz opinii. Chodzi o emocje. I nie ma znaczenia, które emocje. Mogą one być całkiem pozytywne, takie jak entuzjazm, euforia itp. A to, co jest teraz dla nas ważne, zwłaszcza jeśli chodzi o klimat, to „jestem jednym z dobrych ludzi, jestem jednym z najgorętszych obrońców klimatu”. Dlaczego wszyscy grają razem. -Oczywiście są też negatywne emocje - nienawiść, bardzo ważna. Najważniejszą emocją wyłączającą myślenie jest strach. I właśnie dlatego strach jest zawsze pierwszą rzeczą, która powstaje. Z powodu tych mechanizmów wszyscy inni, którzy są teraz mojego zdania, które mam, ja mam słuszne zdanie, wszyscy inni są źli. Więc jestem z tymi dobrymi, a inni są tymi złymi. I jest to całkiem dobrze rozegrane. Praktykują od ponad 100 lat. Zależy to oczywiście od grup docelowych. Różni ludzie różnie reagują na wiadomości. Jednak strach jest czymś wszechogarniającym. Można użyć strachu, jeśli można go wywołać, to świetnie. Natychmiast wyłącza krytyczne myślenie. Decydującym czynnikiem jest prawidłowe połączenie wszystkich elementów. Wtedy można uzyskać optymalny efekt. Jestem kimś, kto idzie do naszych przeciwników. Chodzę na imprezy organizowane przez sektę klimatyczną, ajatollahów klimatycznych, jak ich nazywam. Ich prezentacje są skonstruowane w taki sposób, że pierwszą rzeczą, którą zawsze robią, jest wywoływanie strachu. Tak straszne, klimatyczne piekło i wszystko, co nadchodzi, a powodzie rosną. A potem przychodzi następny krok. A potem mówią: To nasza wina. W rzeczywistości oznacza to, że winni są ci, którzy słuchają. Wtedy wszyscy czują się winni. A potem mówią: Ale teraz Zbawiciel nadchodzi, powiedzą ci, co masz robić. Jest coś, co możesz wnieść do rozwiązania tego problemu. Mogę pomóc zapewnić, że ta straszna rzecz się nie wydarzy. Muszę tylko chronić klimat. Muszę na przykład jeździć samochodem elektrycznym, ponieważ chronię klimat. I to ja robię coś dobrego, jestem jednym z tych dobrych. O to właśnie chodzi. Tak to właśnie działa. Słuchałem tego na kilku wykładach. To naprawdę dość brutalne NLP = programowanie neurolingwistyczne. A ludzie są w to wciągani. Są wtedy strasznie szczęśliwi, że zdali sobie sprawę, jak bardzo jest to niebezpieczne. Chcą zrobić coś dla następnego pokolenia. I jak powiedziałem, istnieje efekt solidarności wśród ludzi, którzy zostali odpowiednio zahipnotyzowani, że tak powiem, i okazują solidarność: Wszyscy jesteśmy super dobrzy i musimy - powtarzam - musimy bardzo mocno walczyć z innymi. A jest to bardzo ważne: Propaganda jest bardzo łatwa do rozpoznania. Od razu widać, że to propaganda. Ponieważ zawsze chodzi o emocje. Musisz obserwować siebie. Kiedy słyszę jakąś wiadomość, muszę się obserwować. A jeśli reaguję emocjonalnie, nieważne jak, to jest to propaganda. Podjąłem świadomą decyzję, by reagować emocjonalnie. Ponieważ, jak powiedziałem, blokuje to moje myślenie. Trzeba się do tego trochę przyzwyczaić. Naprawdę trzeba zdać sobie z tego sprawę. Oczywiście powtarzanie jest bardzo ważną rzeczą. I to nie tylko stale, ale we wszystkich mediach jednocześnie. Synchronizacja, aby żaden inny punkt widzenia nie stał się znany. Ponieważ ludzie, którzy w głębi serca są nieco sceptyczni, mogą natychmiast porzucić pożądaną opinię. W rezultacie istnieje teraz tylko jedna prawda i, jak powiedziałem, krytyczne pytania nie mogą się pojawić, ponieważ nie można opuścić korytarza opinii. Ok, a teraz przejdźmy do faktycznego kazusu beli. Jak już wspomniałem, jest to program dokumentalny o Małej Epoce Lodowcowej. Trwał on trzy kwadranse pod koniec ubiegłego roku (29 grudnia 2023 r.). I to jest całkiem interesujące. Odtworzę teraz pierwszą minutę, wprowadzenie do tego programu: "Wygląda na to, że pogoda sprzysięgła się przeciwko nam. Jak długo potrwa zimna, mokra pogoda i nieurodzaj? I czy wszystkie dzieci przeżyją? Nic nie wydaje się być w porządku w relacji między człowiekiem a naturą pod koniec XVI wieku. Poważne trzęsienie ziemi wstrząsa Wiedniem i uszkadza nawet katedrę Świętego Szczepana. Zimne okresy i ekstremalne zjawiska pogodowe sprawiają, że Mała Epoka Lodowcowa jest testem wytrzymałości dla ludzi. Niepokoje w społeczeństwie otwierają drzwi do samozniszczenia Europy na początku XVII wieku". No więc widzi się, to film katastroficzny à la Roland Emmerich - niezwykle naładowany emocjonalnie, groźny scenariusz, wywołujący strach. I to właściwie przewija się przez cały ten film fabularny, który sam siebie nazywa "Dokumentacją". Sekwencje z tak zwanymi "naukowcami" są teraz wielokrotnie wstawiane do filmu. Tak zwane "odkrycia naukowe" są teraz zawarte w tym filmie. Człowiek (Roland Weißmann) jest ważny. To próżny facet, ponieważ jest dyrektorem generalnym ORF - wspomnę, dlaczego jest to ważne. Mamy więc ten film katastroficzny, a to są fakty naukowe. A w tym filmie - i to jest główny punkt naszej skargi - są wykresy temperatury. Następnie są one umieszczane w studiu, gdzie pojawia się prezenter - ten emocjonalny film fabularny jest wielokrotnie przerywany krótkimi sekwencjami - a pierwsza grafika wygląda następująco: Są to temperatury z ostatnich 2000 lat i nadal wskazują nam dokładne okresy, a mianowicie rzymski okres ciepły, średniowieczny okres ciepły i małą epokę lodowcową. - A potem, to jest kij hokejowy do potęgi czwartej, że tak powiem, - potem rośnie dość gwałtownie i można również zobaczyć zabarwienie. - Po pierwsze, całe przedstawienie jest w takiej perspektywie, że teraźniejszość jest pokazana jeszcze większa, kolorystyka w kierunku cynobru - a jeśli przyjrzeć się bliżej, grubość linii również wzrasta pod koniec, że tak powiem. Ale co gorsza, kiedy pokazuje ostatnie 12 000 lat, wygląda to tak. Tak, więc jest to całkowicie szalone i nawet wyprzedzone, że tak powiem. I on mówi coś na ten temat. Mówi: "Ostatni kolec tutaj, ma na myśli ten, który jest cały czerwony, to my. Nie mówi, że tam jesteśmy, w rzeczywistości chronologiczna sekwencja, musimy tam powiedzieć, nie, on to mówi. Sugeruje również, że to my jesteśmy tego przyczyną, że to my jesteśmy teraz winni. To niewiarygodne, że te krzywe tam są. - Jeśli przyjrzy się temu bliżej, widać na nim również stopnie Celsjusza, co zabawne - można więc zobaczyć, jak kiepska jest jakość wykonania. Jeśli spojrzeć na skalę, raz jest to +1,4°, raz +1,5°. Nie spełnia to więc żadnych naukowych standardów. Ważne jest, aby zwrócić na to uwagę, ponieważ ORF jest również zobowiązany do dostarczania wysokiej jakości pracy. Jest to wymagane przez prawo. Tak to właśnie wygląda. I nie tylko tam - to absolutny, że tak powiem, punkt kulminacyjny tego programu dokumentalnego. Jest tam wiele innych rzeczy, które w ogóle nie są prawdą. I to był powód, dla którego powiedzieliśmy: chwileczkę, to takie kłamstwo, to taka propaganda, teraz będziemy temu przeciwstawiać. I jak się temu przeciwstawimy? Istnieje tak zwana skarga publiczna, tak nazywa się ją w Austrii. Tak więc każdy może powiedzieć, że jeśli uważa, że ORF nie przestrzega ustawy ORF, do której przejdę później, może złożyć skargę do odpowiedniego organu, tak zwanego Austriackiego Urzędu ds Komunikacji. Ma on sześć tygodni od zakończenia programu na złożenie skargi. Zostanie to nieco zaostrzone, ponieważ musi zebrać 120 podpisów poparcia w ciągu tych sześciu tygodni. A zwykle trzeba ich mieć więcej, bo ORF twierdzi, że 20% z nich jest nieważnych z przyczyn formalnych. Mamy teraz już 200 podpisów. Kiedy mamy duże poparcie, co nie jest pierwszą skargą ORF, czasami mamy nawet 1000 podpisów.. Nie jest to więc dla nas żaden problem. Ale trzeba to zebrać razem, ponieważ ludzie muszą wpisać swój numer składki ORF. A jeśli, na przykład, pójdziesz na jakąś imprezę ze stoiskiem i powiesz: to jest nasza skarga, prosimy o podpis, ludzie chętnie się podpiszą - ale kto zna ich numer składki ORF? Teraz musi się im powiedzieć, proszę, wyślij nam to e-mailem i niestety znowu mamy dwie trzecie ludzi. Niestety nie są oni w stanie wysłać swojego numeru, nawet jeśli go podpisali. Ale zwykle pokonujemy tę formalną przeszkodę. Musimy dokładnie określić, który paragraf lub nawet podpunkt ustawy ORF został naruszony. I oczywiście musimy podać powody skargi. Jak już powiedziałem, mam to szczęście, że przyjaźnię się z kilkoma bardzo dobrymi prawnikami, którzy pomagają nam w tym, abyśmy mogli sformułować to poprawnie z prawnego punktu widzenia, nie tylko z punktu widzenia krytyki, ale także z prawnego punktu widzenia. Ta skarga publiczna została właśnie złożona. Dobrą rzeczą jest to, że nie wiąże się to z żadnymi rzeczywistymi kosztami. Możesz więc złożyć skargę bez ponoszenia żadnych opłat. Nie ma również obowiązku posiadania prawnika. Więc jeśli uważa się, że jest się wystarczająco dobrym, można to zrobić. To tylko osobista inwestycja czasu, nie pieniędzy. Następnie, gdy formalna przeszkoda zostanie pokonana," KommAustria" wysyła skargę do ORF, a prawnicy wydają oświadczenie. - Następnie ja lub prawnik piszemy przeciwne oświadczenie - i to wraca i wraca kilka razy na piśmie. Najpóźniej po sześciu miesiącach organ ten, KommAustria, musi jednak podjąć decyzję. W Austrii nazywa się to tak zwanym "Bescheid". - Jest to ważne z prawnego punktu widzenia, ponieważ można z tym walczyć teraz - można wnieść sprawę do następnej instancji. Mówiąc, w porządku, taka jest decyzja, ale zawsze istnieje proces odwoławczy. Zanim jednak do tego przejdę, przyjrzyjmy się bliżej ustawie ORF. Jaka jest rzeczywista misja ORF? Można przeczytać to teraz. Innymi słowy, wyczerpujące informacje dla ogółu społeczeństwa itp. - I tu właśnie pojawia się komunikacja i promocja nauki - to jej podstawowa funkcja. To jego obowiązek, że to robi. I wiele innych rzeczy. Zostawię to na chwilę. Nie jest dla mnie ważne, aby czytać to szczegółowo. I tak zawsze podkreślałem ważne słowa. Istnieją również bardzo jasne instrukcje dotyczące struktury programu. A obiektywna selekcja jest już na szczycie. Słowo obiektywne pojawia się po raz pierwszy. A potem mówi, że krytyczne opinie również muszą być reprezentowane. Uwzględnienie różnorodności. Jest to wymagane przez prawo. Dalej znowu jest napisane: Komentarze, analizy są to zasady obiektywizmu. - Znów pojawia się słowo obiektywizm. Następnie znajdują się kolejne podpunkty dotyczące organizacji treści. Teraz mówi o jakości. Dlatego wspomniałem o tym na grafice. Ta grafika to żart. Na przykład nie podano źródła danych dla tej grafiki. Wiemy, że nie można po prostu umieścić tam żadnej grafiki. - Następnie musi być wszechstronny, niezależny, bezpartyjny i jeszcze raz słowo obiektywizm, musi dokładnie sprawdzać prawdę, a także pochodzenie, i musi trzymać się zrozumiałych faktów. I - musi przyczyniać się do edukacji ludności. Wszystko jest teraz w porządku. Gdyby to zrobił, mielibyśmy naprawdę świetne media w Austrii. Ale to nie jest to, co on robi! Teraz dochodzimy do sedna sprawy. - Istnieje tak zwana procedura odwoławcza, tj. pierwszy organ. KommAustria podejmuje decyzję najpóźniej po sześciu miesiącach. - A potem zawsze idziemy - do drugiej instancji. Ponieważ jeśli ORF przegra, odwołuje się do następnej instancji. Jest to tak zwany Federalny Sąd Administracyjny. A jeśli ja lub nasz klub przegrywamy, zawsze przechodzimy od razu do następnej instancji. I to jest całkiem dobre. Jest to panel składający się z trzech sędziów. To jest dosłownie protokołowane. Świadkowie mogą zostać wskazani, a koszty sądowe są ponownie niewiarygodnie niskie, a mianowicie tylko 30 euro. Jedynym problemem są koszty własne. Nawet jeśli wygra się, utknie się z nimi - własnymi kosztami prawnymi, jeśli ma się ekspertów i tym podobne. Niestety, tak właśnie jest w Austrii. Dotyczy to jednak również prawa karnego w Austrii. Wtedy jest wyższa władza - to jest najwyższa władza. W Austrii zawsze nazywamy to Trybunałem Sprawiedliwości. W tym przypadku jest to Sąd Administracyjny, a równolegle do niego istnieje Trybunał Konstytucyjny, który jest w rzeczywistości niezależny, gdzie można na przykład złożyć skargę, że niektóre przepisy ustawy ORF nie są zgodne z konstytucją. Nie atakujemy więc sprawy bezpośrednio, ale raczej mówimy, że ta podstawowa regulacja nie jest zgodna z konstytucją. Lub proces zawiera również błędy. Nadal można to zaakceptować. Jest to również inny sąd. Jest to najwyższy sąd w ogóle - Trybunał Konstytucyjny, najwyższy sąd ze wszystkich. Jakie są nasze doświadczenia? Więc to nie jest pierwsza sprawa, ta sprawa klimatyczna, którą prowadzimy przeciwko ORF. (= KommAustria) ma bardzo surowe kryteria formalne, z tymi podpisami i różnymi rzeczami - i wyraźnie opowiada się za ORF. Próbuje więc zablokować skargę tak bardzo, jak to możliwe. Znajduje różnego rodzaju argumenty, dlaczego należy to postrzegać inaczej niż widzą to skarżący. W drugiej instancji, Federalnym Sądzie Administracyjnym, mamy bardzo dobre doświadczenia - przynajmniej z senatami sędziów, z którymi miałem do czynienia. Pracuje tam około 35 sędziów. Jest sporo senatów, które są neutralne. Procedura jest również taka, że nie próbują na to wpływać. Jest to bardzo powszechne w sądach. Sędzia może faktycznie określić wynik postępowania, jeśli poprowadzi się je w określonym kierunku. W naszych sądach administracyjnych dość często zdarza się, że dowody są po prostu odrzucane lub świadkowie nie są, że tak powiem, autoryzowani. Ale moje doświadczenie w Federalnym Sądzie Administracyjnym jest bardzo neutralne. Ale teraz robi się to problematyczne. Nasze sądy, sądy najwyższe, są upolitycznione. A to faktycznie eliminuje rządy prawa w wielu obszarach. Ponieważ jeśli najwyżsi urzędnicy, którzy podejmują ostateczną decyzję, nie są już naprawdę, lub powiedzmy - gdzie wątpliwe jest, czy są naprawdę obiektywni i niezależni, jest to oczywiście bardzo problematyczne. Zwłaszcza Trybunał Konstytucyjny. Jest on wyraźnie upolityczniony. Jak już wspomniałem, najważniejsze pytanie brzmi: czy w ogóle może być niezależny? Chciałbym też krótko powiedzieć o Trybunale Konstytucyjnym. Składa się z 14 sędziów. Jak już wspomniałem, jest to bardzo ciekawe. Ludzie myślą teraz, że najlepsi sędziowie w kraju pracują w Trybunale Konstytucyjnym. Wcale tak nie jest. Nie ma wśród nich ani jednego byłego sędziego! To naprawdę niewiarygodne. Ale tak to już jest. Muszą posiadać wiedzę prawną. Myślę, że muszą też mieć ukończone studia prawnicze. Jest wśród nich wielu profesorów uniwersyteckich, ci, którzy kiedyś kierowali jakimś instytutem prawniczym lub nadal są aktywni. I jest w nim wielu urzędników służby cywilnej, którzy są prawnikami w administracji - lub, i to jest najgorsze, którzy pracują lub pracowali bezpośrednio w charakterze politycznym w ministerstwach. To bardzo bliski związek tych urzędników z polityką. A najgorsze jest to, że w sprawę zaangażowani są prawnicy, z których część w swojej pracy jest przedstawicielami polityków lub partii politycznych. Jest zatem całkiem jasne, że nasz Trybunał Konstytucyjny ma bardzo dramatyczne nastawienie polityczne. A to można przydzielić partiom, ponieważ partie mają prawo składać propozycje - i wszystko, co proponują, jest zatwierdzane. Widać więc, jak rozkładała się władza w Austrii w ciągu ostatnich 20 lat. A następnie wpychają wszystkich swoich kandydatów do Trybunału Konstytucyjnego, że tak powiem. Szczerze mówiąc, jest to bardzo, bardzo problematyczne, ponieważ - czy oni naprawdę dokonują neutralnych osądów? Na przykład ostatnio sprawa zakończyła się w ten sposób, że wygraliśmy w pierwszej i drugiej instancji. To jest skład trzech sędziów. Super wyrok, 24 strony. Następnie ORF zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego. Prawnicy powiedzieli: Ok, faktycznie przegraliśmy postępowanie. Udajemy się do Trybunału Konstytucyjnego, który jest politycznie okupowany, a oni uchylają wyrok Sądu Administracyjnego z uzasadnieniem, które jest szalone. Więc kiedy się je czyta, myśli się: "co oni znowu palili"? To niewiarygodne, jak prawo - muszę być teraz ostrożny - państwo prawa przestało funkcjonować. Nie chcę mówić o naginaniu prawa, ale to niewiarygodne, jakie usprawiedliwienia są nagle podawane. Ale jeden prawnik, z którym dobrze mi się współpracuje, zamierza teraz pozwać nasz austriacki Trybunał Konstytucyjny do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Ponieważ wciąż mamy te środki. To naprawdę niewiarygodne, jak niektóre ... i niestety najwyższa instancja jest decydująca. Podobnie, kto jest najpotężniejszym człowiekiem w państwie? Ten, który ogłasza stan wyjątkowy. To był nasz minister zdrowia podczas kryzysu związanego z koronawirusem. Teraz nagle ogłasza stan wyjątkowy i wszystko zostaje zniesione. Tak więc w stanie wyjątkowym konstytucja przestaje obowiązywać. Co jeszcze możemy zrobić, już powiedziałem ..... [Moderacja:] Drodzy widzowie - poniżej programu znajdziecie LINK do prezentacji w pełnej długości. Chcielibyśmy skorzystać z okazji, aby podziękować mówcy doktorowi Bernhardowi Strehlowi oraz platformom EIKE, Heartland Institute i CFACT.

von doa.

Quellen/Links: Klimapropaganda in Österreich – Wir geben Kontra [Dr. Bernhard Strehl] https://www.youtube.com/watch?v=5oHaTQrdB2
Österreich - Die ganze Geschichte | Geiseln der Kälte (5/10) https://on.orf.at/video/14207145/oesterreich-die-ganze-geschichte-510-geiseln-der-kaelte