Obrzydliwość - Akta: "Owady w żywności"

18.03.2023 | www.kla.tv/25464

"Jesteś tym, co jesz" - to często cytowana mądrość. Nie dziwi więc, że w ostatnich latach konsumentów zaskoczyło wiele skandali. Od pestycydów i innych toksycznych pozostałości w żywności po koninę w lasagne i chorobę szalonych krów (BSE). Czy teraz nadchodzi kolejny z całkiem oficjalnie dopuszczonymi owadami w żywności? Poniższy dokument pokazuje przerażające ryzyko i interesy finansowe w tym owadzim biznesie. W styczniu 2023 roku UE zatwierdziła kolejne owady w żywności, świerszcza domowego i larwy chrząszcza pleśni zbożowej, znanego również jako robaki bawole. Doprowadziło to do oburzenia wielu zaniepokojonych konsumentów na mediach społecznościowych. Mączniki i szarańcza wędrowna są już dozwolone w różnych formach przetwarzania w wielu produktach spożywczych od 2021 roku, takich jak chleb, płatki śniadaniowe, zupy, makarony, przekąski, czekolada itp. Media głównego nurtu próbują nam wmówić, że te dość obrzydliwe dla Europejczyków pełzaki są lubiane - znów oczywiście z powołaniem się na ekspertów. Jak często bywa, ochrona klimatu i rzekome bezpieczeństwo żywnościowe rosnącej populacji światowej muszą być rosnącej populacji świata. Co ciekawe, te same media, które jeszcze kilka lat temu pilnie ostrzegały przed zagrożeniami związanymi z obecnością owadów w żywności. Nagła zmiana zdania, przypominająca zwrot mediów o 180° w sprawie Corony. W styczniu 2020 roku oczerniano tych, którzy uważali Coronę za niebezpieczną. niebezpieczna, od lutego wszyscy ci, którzy uważali ją za zwykłą grypę. Powód wystarczający, aby przyjrzeć się bliżej temu, co stoi za obecnym "owadzim hype'em" i jakie możliwe motywy i jakie ewentualne motywy nie są ujawniane opinii publicznej. 1.Rozporządzenia UE Jak można było się spodziewać, istnieje również rozporządzenie unijne dotyczące domieszek do owadów. Rozporządzenie to określa, jakie składniki owadów mogą być stosowane jak i w jakiej ilości mogą być używane w jakim celu. UE opiera się również na informacjach i badaniach dostarczonych przez producenta - które podlegają oczywiście prawom własności producenta i ochronie danych. Co znowu przypomina o zatwierdzeniu szczepionek corony. Zgodnie z tymi przepisami UE, na przykład batoniki zbożowe mogą zawierać 25 %, a serwatki w proszku 35 % sproszkowanych larw chrząszcza z pleśni zbożowej. Analogi mięsne, które większość konsumentów zakłada, że nie są pochodzenia zwierzęcego, mogą zawierać nawet do 40 % pasty z larw pleśniaka zbożowego i do 80 % mrożonej szarańczy wędrownej. Jeśli konsument nie chce dać się nabrać na to zwodnicze opakowanie, nie pozostaje nic innego, jak skrupulatnie czytać listę składników każdego produktu. Jeśli pojawi się tam jedno z poniższych określeń, to znaczy, że w składzie znajdują się składniki owadów: "Locusta migratoria" (szarańcza wędrowna) "Acheta domesticus" (świerszcz domowy) "Tenebrio molitor" (chrząszcz mączny) "Alphitobius diaperinus" (chrząszcz pleśniak zbożowy) Barwnik karmin (E120), który jest uzyskiwany z wysuszonych samic owadów łuskowatych, oraz substancja powlekająca szelak (E904) są od dawna powszechne w naszej żywności i często można je znaleźć na listach składników. Pochodzą one z wydzielin owadów łuskowców lakowych, które w przeszłości były również wykorzystywane do produkcji płyt. Inne owady do dodania do żywności są planowane, ale obecnie są jeszcze w procesie zatwierdzania, takie jak larwa samca pszczoły miodnej i larwa czarnej muchy żołnierskiej. 2. Oszukańcze oznaczanie etykiet Na przykład w sekcji zdrowotnej Tagesschau owady są chwalone jako "bardzo pożywne i zdrowe źródło żywności o wysokiej zawartości białka, witamin, nienasyconych kwasów tłuszczowych, błonnika i minerałów", z odniesieniem do Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). Ponadto tabela przeglądowa Tagesschau na Instagramie pokazuje znacznie wyższe wartości odżywcze świerszczy w porównaniu z wartościami wieprzowiny, wołowiny i kurczaka. Z jedną małą wadą - wartości liofilizowanych świerszczy były porównywane z mięsem. Jeśli spojrzeć bezpośrednio na FAO, stosunek ten wygląda zupełnie inaczej. Tam świerszcze podawane są również w świeżej masie, gdzie we właściwej wartości porównawczej jest tylko od 8 do maksymalnie 25 g białka na 100 g. Innymi słowy, tylko od jednej ósmej do maksymalnie jednej trzeciej tego, co program informacyjny chciał zasugerować jako przewagę nad mięsem. Produkty owadzie w europejskich gospodarstwach domowych nie rozwiązują ani kryzysu żywnościowego w Afryce, ani problemów naszego rolnictwa fabrycznego. Takie stwierdzenia odpowiadają raczej życzeniowemu myśleniu ideologów lub pióru strategów marketingowych. Afrykańczyków nie stać na europejskie produkty owadzie, a udział afrykańskich produktów rolnych dla europejskiego przemysłu paszowego jest znikomy. Nie spowoduje to złagodzenia sytuacji żywnościowej w Afryce. Wręcz przeciwnie, należy się obawiać, że zwiększone spożycie białka owadziego w UE doprowadzi do dodatkowego eksportu nadwyżek produktów mięsnych do Afryki. Wywoła to jeszcze większą presję na tamtejszych drobnych rolników i jeszcze bardziej pogorszy ich sytuację gospodarczą. Owady te nie są też chwytane w naturze, lecz hodowane w specjalnych farmach. Obecnie we Francji budowana jest fabryka owadów o powierzchni 16.000 metrów kwadratowych dla czarnej muchy żołnierskiej, która dotychczas była dopuszczona jedynie jako pasza dla zwierząt. W tej fabryce owadów, która ma powierzchnię ponad dwóch boisk piłkarskich, ma być karmione rocznie do 70.000 ton resztek organicznych. Czysta hodowla fabryczna - ze wszystkimi związanymi z nią problemami i ryzykiem. I bez żadnych przepisów i wymogów, ponieważ europejska dyrektywa o dobrostanie zwierząt (98/58/WE) nie ma zastosowania do hodowli bezkręgowców. Ponadto, jak twierdzi Süddeutsche Zeitung, twierdzenie, że żarłoczny apetyt larw może być przydatny dla ludzi przy usuwaniu odpadów, kiedy larwy obżerają się obornikiem, gnojem lub resztkami roślinnymi, jest równie niesmaczne, co fałszywe. W UE owady hodowlane są uznawane za zwierzęta gospodarskie i tak samo obowiązują odpowiednie przepisy paszowe, zgodnie z którymi nie wolno podawać produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Powodem tego są wcześniejsze kryzysy związane z paszami dla zwierząt, takie jak choroba szalonych krów (BSE). Nikt nie powinien robić sobie nadziei, wiele owadów jest hodowanych w Azji przy zachowaniu powszechnych tam standardów higieny. A w UE pojawiają się głosy domagające się zmiany przepisów dotyczących pasz, tak aby owady mogły być karmione także odpadami gastronomicznymi, odchodami i osadami ściekowymi. A może nawet starym styropianem, który mączniki zjadają i muszą utylizować. Jak to często bywa, konsekwencje dla późniejszego konsumenta są niejasne. 3. Zagrożenia dla zdrowia Ze względu na warunki higieniczne podczas hodowli, których kontrola w praktyce jest prawie niemożliwa, istnieje ryzyko przeniesienia patogenów lub pasożytów na człowieka. Z mączników znane są na przykład Hymenolepis nana i Hymenolepis diminuta, dwa gatunki tasiemców karłowatych. Ostatnie badania wykazują w owadach spożywanych w Tajlandii niektóre bakterie patogenne dla człowieka, takie jak Vibrio, Staphylococcus czy Clostridium. I to nie tylko w stanie surowym, ale także w przetworzonych produktach owadzich. Obfite ilości chityny w pancerzach owadów mogą również wywoływać alergie. Dla osób uczulonych na skorupiaki, roztocza kurzu domowego lub mięczaki istnieje szczególne ryzyko z powodu tzw. alergii krzyżowych. Objawy sięgają od świądu do wstrząsu alergicznego i mogą prowadzić również do śmierci. W 18 % osób, które zmarły z powodu wstrząsu anafilaktycznego w Chinach, przyczyną były owady jako pokarm. Ponadto chityna może prowadzić do reakcji immunologicznych i zapalnych oraz jest związana z rozwojem chorób przewlekłych i choroby Alzheimera. Potwierdza to podwyższony poziom chityny stwierdzony u pacjentów z chorobą Alzheimera. Bardzo bogate w tłuszcz larwy owadów są również idealnym magazynem zanieczyszczeń. Zarówno dla pozostałości po opryskach takich jak pestycydy i fungicydy, jak i toksyn środowiskowych i metali ciężkich. W zależności od rodzaju owada, w badaniach wykryto mniej lub bardziej duże ilości kadmu, ołowiu, rtęci i arsenu. Najpóźniej, gdy odpady zwierzęce są podawane owadom, pojawia się kolejne zagrożenie, gdy są one zjadane: priony. Są to nieprawidłowe białka, które mogą wywoływać takie choroby jak gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) u bydła i choroba Creutzfeldta-Jakoba u ludzi, a stały się znane dzięki aferze z szalonymi krowami. Po doświadczeniach ze szczepionkami Corona, które według ekspertów są rzekomo wolne od skutków ubocznych, powinno uspokoić nielicznych oświeconych, że naukowcy zakładają obecnie, iż owady nie są zdolne do wytwarzania prionów. Nie wiedzą na pewno - na pewno nie jakie jest ryzyko dla konsumenta końcowego. Można odnieść wrażenie, że politycy po raz kolejny narażają zdrowie ludności i doskonale zdają sobie z tego sprawę, gdyż jak sugeruje jeden z paragrafów w zezwoleniu na stosowanie chrząszcza pleśniowego w zbożu: "Suplementy diety" zawierające larwy Alphitobius diaperinus w postaci proszku nie powinny być spożywane przez osoby poniżej 18 roku życia, dlatego też należy przewidzieć wymóg etykietowania, aby odpowiednio poinformować o tym konsumentów. 4. Podążaj za drogą pieniędzy Jedna firma otrzymała wyłączne prawa do dostarczania owadów przez pięć lat. Gdzie jest ten skądinąd tak bardzo przywoływany wolny rynek i konkurencja? Uderzające jest to, że firmy produkujące owady zostały w większości założone zaledwie kilka lat temu, ale inwestorzy zainwestowali już kilkaset milionów euro. Sama firma Ynsect, założona w 2011 r., która obecnie uzyskała aprobatę dla chrząszcza pleśni zbożowej, otrzymała dotychczas około 450 mln dolarów amerykańskich od funduszy inwestycyjnych, banków i instytucji publicznych. Inwestorzy ci chcą oczywiście zobaczyć zwrot z inwestycji. Oczekuje się, że farma owadów, która wkrótce zostanie oddana do użytku w Amiens we Francji, będzie produkować do 200.000 ton białka owadziego na żywność i paszę dla zwierząt rocznie, generując przychody w wysokości około 1 miliarda euro. Nikt nie zainwestuje w takie początkujące firmy, jeśli niezbędne atesty są wątpliwe, a produkty - przynajmniej w Europie - w przeważającej mierze spotykają się z odrzuceniem. Chyba że ktoś ma wpływ na decyzje polityczne i niezbędne środki finansowe, by odpowiednio wpłynąć na zachowania konsumentów. 5. Wielki reset w zaopatrzeniu żywności Blokady, zamknięte sklepy i załamania łańcuchów logistycznych podczas corony w imponujący sposób pokazały, jak kruche jest zglobalizowane i scentralizowane zaopatrzenie. Zwłaszcza w sektorze spożywczym regionalne zaopatrzenie oferuje największe możliwe bezpieczeństwo, które ma również sens ekologiczny ze względu na niewielkie odległości. Cele WEF i jej strategicznych partnerów są nam przedstawiane jako ekologiczne, ale przewidują one coś dokładnie przeciwnego. Sprzyjają one resetowi projektów dotyczących żywności i rolnictwa za pomocą genetycznie modyfikowanych organizmów, białek produkowanych w laboratoriach, jak również coraz silniejszemu powiązaniu farmaceutyków, chemikaliów i żywności, co nieuchronnie prowadzi do znacznie silniejszej kontroli i zależności od zaangażowanych międzynarodowych korporacji. W połączeniu z dużymi fundacjami, takimi jak Wellcome Trust, Rockefeller Foundation oraz Bill & Melinda Gates Foundation, wywierane są wpływy polityczne i tworzony jest odpowiedni rynek wraz z organizacjami pozarządowymi i EAT Forum - globalną platformą transformacji systemu żywnościowego. Jak twierdzi Federico Leroy, profesor nauk o żywności i biotechnologii na Uniwersytecie w Brukseli, sieć EAT ściśle współpracuje z największymi naśladowcami mięsa, których celem jest zastąpienie zdrowej i pożywnej żywności genetycznie modyfikowanymi tworami laboratoryjnymi. W tym celu mają być również odpowiednio dostosowane przepisy dotyczące żywności genetycznie modyfikowanej, aby jeszcze lepiej wykorzystać możliwości np. edycji genów. Ponieważ partnerami EAT są firmy farmaceutyczne, producenci szczepionek i firmy biotechnologiczne, a na pokładzie jest cały łańcuch żywnościowy, od producentów nasion, przez producentów środków opryskowych, po firmy spożywcze, łatwo sobie wyobrazić, że nie wzmacnia to drobnego rolnictwa w terenie. Dalsze omawianie tych finansowych i strategicznych powiązań, jak również stojącej za nimi agendy, która wielu osobom wydaje się niepokojąca, wykraczałoby poza zakres niniejszego programu. Dlatego też poniżej przedstawimy jedynie pokrótce wynikające z nich zagrożenia wraz z istniejącymi już dziś możliwościami. 6. Nieobliczalne ryzyko i możliwości nadużyć Kanada jest obecnie w trakcie zatwierdzania muszki owocowej, która została genetycznie zmodyfikowana do produkcji czynników wzrostu, które normalnie występują tylko u krów i wspomagają wzrost cieląt. Jest kwestią czasu, zanim genetycznie zmodyfikowane owady lub rośliny wyprodukują szczepionki z mRNA. Bill Gates już nad tym pracuje, aby umożliwić masowe szczepienia za pomocą żywności zamiast zastrzyków. Umożliwiłoby to również stworzenie populacji o określonych, pożądanych cechach. W USA od 2015 roku dostępny jest już genetycznie zmodyfikowany łosoś, który zawiera hormon wzrostu, dzięki czemu jest gotowy do uboju po 18 miesiącach, a nie po 36. Owady są praktycznie predestynowane do takich zastosowań. Modyfikacja genetyczna jest w przypadku owadów stosunkowo łatwa, a dzięki ich szybkości wzrostu i szybkiej reprodukcji, masowa produkcja również nie stanowi problemu. Wniosek: To zależy od każdego z nas Poprzez naturalne poczucie obrzydzenia każdy wyczuwa, że coś mu nie pasuje. Ten mechanizm ochronny jest obchodzony poprzez dodawanie do żywności owadów w formie przetworzonej i, przy odpowiednim szumie medialnym, nadawanie temu tematowi pozytywnych konotacji ideologicznych. Należy się obawiać, że podobnie jak w przypadku wielu skandali żywnościowych w ostatnich latach, w mediach społecznościowych pojawi się jedynie krótkie oburzenie dotyczące domieszek owadów, ale bez zasadniczych zmian. Co musi się stać, aby ludzie znów zaczęli polegać na swoich intuicyjnych odczuciach i nastąpiła zasadnicza zmiana w myśleniu: odejście od żywności projektowanej z użyciem wszelkich możliwych i niemożliwych substancji z powrotem do żywności naturalnej, regionalnej? Na polityków z sympatią do korporacji i lobbystów chyba nie trzeba liczyć. W końcu tylko od konsumentów zależy, czy chcą mieć te produkty wciskane im za pomocą bzdurnych argumentów, czy też chcą wspierać regionalnego dostawcę żywności. Jeśli nie teraz, to kiedy? Czekać, aż białka będą pozyskiwane z ludzkich zwłok jak w science fiction "Soylent Green"? Dla tych, którzy uważają to za absurd, pojawiła się już pewna propozycja. Rozsądna, bo złożona na targach gastronomicznych przez profesora szwedzkiego uniwersytetu Magnusa Söderlunda. Chce on "nie pozostawiać kamienia na kamieniu, jeśli chodzi o kwestie klimatu i zrównoważonego rozwoju". To zależy od każdego z nas! Prosimy o pomoc w uświadomieniu sobie tego tła i ryzyka. Zmotywujcie swoich przyjaciół i znajomych, aby skonfrontowali z tym problemem firmy spożywcze. Tylko razem mamy jeszcze szansę zapobiec dalszemu globalnemu niepożądanemu rozwojowi sytuacji. Bardzo dziękujemy za współpracę!

von str

Quellen/Links: "Jesteś tym, co jesz" - to często cytowana mądrość. Nie dziwi więc, że w ostatnich latach konsumentów zaskoczyło wiele skandali. Od pestycydów i innych toksycznych pozostałości w żywności po koninę w lasagne i chorobę szalonych krów (BSE). Czy teraz nadchodzi kolejny z całkiem oficjalnie dopuszczonymi owadami w żywności? Poniższy dokument pokazuje przerażające ryzyko i interesy finansowe w tym owadzim biznesie. W styczniu 2023 roku UE zatwierdziła kolejne owady w żywności, świerszcza domowego i larwy chrząszcza pleśni zbożowej, znanego również jako robaki bawole. Doprowadziło to do oburzenia wielu zaniepokojonych konsumentów na mediach społecznościowych. Mączniki i szarańcza wędrowna są już dozwolone w różnych formach przetwarzania w wielu produktach spożywczych od 2021 roku, takich jak chleb, płatki śniadaniowe, zupy, makarony, przekąski, czekolada itp. Media głównego nurtu próbują nam wmówić, że te dość obrzydliwe dla Europejczyków pełzaki są lubiane - znów oczywiście z powołaniem się na ekspertów. Jak często bywa, ochrona klimatu i rzekome bezpieczeństwo żywnościowe rosnącej populacji światowej muszą być rosnącej populacji świata. Co ciekawe, te same media, które jeszcze kilka lat temu pilnie ostrzegały przed zagrożeniami związanymi z obecnością owadów w żywności. Nagła zmiana zdania, przypominająca zwrot mediów o 180° w sprawie Corony. W styczniu 2020 roku oczerniano tych, którzy uważali Coronę za niebezpieczną. niebezpieczna, od lutego wszyscy ci, którzy uważali ją za zwykłą grypę. Powód wystarczający, aby przyjrzeć się bliżej temu, co stoi za obecnym "owadzim hype'em" i jakie możliwe motywy i jakie ewentualne motywy nie są ujawniane opinii publicznej. 1.Rozporządzenia UE Jak można było się spodziewać, istnieje również rozporządzenie unijne dotyczące domieszek do owadów. Rozporządzenie to określa, jakie składniki owadów mogą być stosowane jak i w jakiej ilości mogą być używane w jakim celu. UE opiera się również na informacjach i badaniach dostarczonych przez producenta - które podlegają oczywiście prawom własności producenta i ochronie danych. Co znowu przypomina o zatwierdzeniu szczepionek corony. Zgodnie z tymi przepisami UE, na przykład batoniki zbożowe mogą zawierać 25 %, a serwatki w proszku 35 % sproszkowanych larw chrząszcza z pleśni zbożowej. Analogi mięsne, które większość konsumentów zakłada, że nie są pochodzenia zwierzęcego, mogą zawierać nawet do 40 % pasty z larw pleśniaka zbożowego i do 80 % mrożonej szarańczy wędrownej. Jeśli konsument nie chce dać się nabrać na to zwodnicze opakowanie, nie pozostaje nic innego, jak skrupulatnie czytać listę składników każdego produktu. Jeśli pojawi się tam jedno z poniższych określeń, to znaczy, że w składzie znajdują się składniki owadów: "Locusta migratoria" (szarańcza wędrowna) "Acheta domesticus" (świerszcz domowy) "Tenebrio molitor" (chrząszcz mączny) "Alphitobius diaperinus" (chrząszcz pleśniak zbożowy) Barwnik karmin (E120), który jest uzyskiwany z wysuszonych samic owadów łuskowatych, oraz substancja powlekająca szelak (E904) są od dawna powszechne w naszej żywności i często można je znaleźć na listach składników. Pochodzą one z wydzielin owadów łuskowców lakowych, które w przeszłości były również wykorzystywane do produkcji płyt. Inne owady do dodania do żywności są planowane, ale obecnie są jeszcze w procesie zatwierdzania, takie jak larwa samca pszczoły miodnej i larwa czarnej muchy żołnierskiej. 2. Oszukańcze oznaczanie etykiet Na przykład w sekcji zdrowotnej Tagesschau owady są chwalone jako "bardzo pożywne i zdrowe źródło żywności o wysokiej zawartości białka, witamin, nienasyconych kwasów tłuszczowych, błonnika i minerałów", z odniesieniem do Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). Ponadto tabela przeglądowa Tagesschau na Instagramie pokazuje znacznie wyższe wartości odżywcze świerszczy w porównaniu z wartościami wieprzowiny, wołowiny i kurczaka. Z jedną małą wadą - wartości liofilizowanych świerszczy były porównywane z mięsem. Jeśli spojrzeć bezpośrednio na FAO, stosunek ten wygląda zupełnie inaczej. Tam świerszcze podawane są również w świeżej masie, gdzie we właściwej wartości porównawczej jest tylko od 8 do maksymalnie 25 g białka na 100 g. Innymi słowy, tylko od jednej ósmej do maksymalnie jednej trzeciej tego, co program informacyjny chciał zasugerować jako przewagę nad mięsem. Produkty owadzie w europejskich gospodarstwach domowych nie rozwiązują ani kryzysu żywnościowego w Afryce, ani problemów naszego rolnictwa fabrycznego. Takie stwierdzenia odpowiadają raczej życzeniowemu myśleniu ideologów lub pióru strategów marketingowych. Afrykańczyków nie stać na europejskie produkty owadzie, a udział afrykańskich produktów rolnych dla europejskiego przemysłu paszowego jest znikomy. Nie spowoduje to złagodzenia sytuacji żywnościowej w Afryce. Wręcz przeciwnie, należy się obawiać, że zwiększone spożycie białka owadziego w UE doprowadzi do dodatkowego eksportu nadwyżek produktów mięsnych do Afryki. Wywoła to jeszcze większą presję na tamtejszych drobnych rolników i jeszcze bardziej pogorszy ich sytuację gospodarczą. Owady te nie są też chwytane w naturze, lecz hodowane w specjalnych farmach. Obecnie we Francji budowana jest fabryka owadów o powierzchni 16.000 metrów kwadratowych dla czarnej muchy żołnierskiej, która dotychczas była dopuszczona jedynie jako pasza dla zwierząt. W tej fabryce owadów, która ma powierzchnię ponad dwóch boisk piłkarskich, ma być karmione rocznie do 70.000 ton resztek organicznych. Czysta hodowla fabryczna - ze wszystkimi związanymi z nią problemami i ryzykiem. I bez żadnych przepisów i wymogów, ponieważ europejska dyrektywa o dobrostanie zwierząt (98/58/WE) nie ma zastosowania do hodowli bezkręgowców. Ponadto, jak twierdzi Süddeutsche Zeitung, twierdzenie, że żarłoczny apetyt larw może być przydatny dla ludzi przy usuwaniu odpadów, kiedy larwy obżerają się obornikiem, gnojem lub resztkami roślinnymi, jest równie niesmaczne, co fałszywe. W UE owady hodowlane są uznawane za zwierzęta gospodarskie i tak samo obowiązują odpowiednie przepisy paszowe, zgodnie z którymi nie wolno podawać produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Powodem tego są wcześniejsze kryzysy związane z paszami dla zwierząt, takie jak choroba szalonych krów (BSE). Nikt nie powinien robić sobie nadziei, wiele owadów jest hodowanych w Azji przy zachowaniu powszechnych tam standardów higieny. A w UE pojawiają się głosy domagające się zmiany przepisów dotyczących pasz, tak aby owady mogły być karmione także odpadami gastronomicznymi, odchodami i osadami ściekowymi. A może nawet starym styropianem, który mączniki zjadają i muszą utylizować. Jak to często bywa, konsekwencje dla późniejszego konsumenta są niejasne. 3. Zagrożenia dla zdrowia Ze względu na warunki higieniczne podczas hodowli, których kontrola w praktyce jest prawie niemożliwa, istnieje ryzyko przeniesienia patogenów lub pasożytów na człowieka. Z mączników znane są na przykład Hymenolepis nana i Hymenolepis diminuta, dwa gatunki tasiemców karłowatych. Ostatnie badania wykazują w owadach spożywanych w Tajlandii niektóre bakterie patogenne dla człowieka, takie jak Vibrio, Staphylococcus czy Clostridium. I to nie tylko w stanie surowym, ale także w przetworzonych produktach owadzich. Obfite ilości chityny w pancerzach owadów mogą również wywoływać alergie. Dla osób uczulonych na skorupiaki, roztocza kurzu domowego lub mięczaki istnieje szczególne ryzyko z powodu tzw. alergii krzyżowych. Objawy sięgają od świądu do wstrząsu alergicznego i mogą prowadzić również do śmierci. W 18 % osób, które zmarły z powodu wstrząsu anafilaktycznego w Chinach, przyczyną były owady jako pokarm. Ponadto chityna może prowadzić do reakcji immunologicznych i zapalnych oraz jest związana z rozwojem chorób przewlekłych i choroby Alzheimera. Potwierdza to podwyższony poziom chityny stwierdzony u pacjentów z chorobą Alzheimera. Bardzo bogate w tłuszcz larwy owadów są również idealnym magazynem zanieczyszczeń. Zarówno dla pozostałości po opryskach takich jak pestycydy i fungicydy, jak i toksyn środowiskowych i metali ciężkich. W zależności od rodzaju owada, w badaniach wykryto mniej lub bardziej duże ilości kadmu, ołowiu, rtęci i arsenu. Najpóźniej, gdy odpady zwierzęce są podawane owadom, pojawia się kolejne zagrożenie, gdy są one zjadane: priony. Są to nieprawidłowe białka, które mogą wywoływać takie choroby jak gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) u bydła i choroba Creutzfeldta-Jakoba u ludzi, a stały się znane dzięki aferze z szalonymi krowami. Po doświadczeniach ze szczepionkami Corona, które według ekspertów są rzekomo wolne od skutków ubocznych, powinno uspokoić nielicznych oświeconych, że naukowcy zakładają obecnie, iż owady nie są zdolne do wytwarzania prionów. Nie wiedzą na pewno - na pewno nie jakie jest ryzyko dla konsumenta końcowego. Można odnieść wrażenie, że politycy po raz kolejny narażają zdrowie ludności i doskonale zdają sobie z tego sprawę, gdyż jak sugeruje jeden z paragrafów w zezwoleniu na stosowanie chrząszcza pleśniowego w zbożu: "Suplementy diety" zawierające larwy Alphitobius diaperinus w postaci proszku nie powinny być spożywane przez osoby poniżej 18 roku życia, dlatego też należy przewidzieć wymóg etykietowania, aby odpowiednio poinformować o tym konsumentów. 4. Podążaj za drogą pieniędzy Jedna firma otrzymała wyłączne prawa do dostarczania owadów przez pięć lat. Gdzie jest ten skądinąd tak bardzo przywoływany wolny rynek i konkurencja? Uderzające jest to, że firmy produkujące owady zostały w większości założone zaledwie kilka lat temu, ale inwestorzy zainwestowali już kilkaset milionów euro. Sama firma Ynsect, założona w 2011 r., która obecnie uzyskała aprobatę dla chrząszcza pleśni zbożowej, otrzymała dotychczas około 450 mln dolarów amerykańskich od funduszy inwestycyjnych, banków i instytucji publicznych. Inwestorzy ci chcą oczywiście zobaczyć zwrot z inwestycji. Oczekuje się, że farma owadów, która wkrótce zostanie oddana do użytku w Amiens we Francji, będzie produkować do 200.000 ton białka owadziego na żywność i paszę dla zwierząt rocznie, generując przychody w wysokości około 1 miliarda euro. Nikt nie zainwestuje w takie początkujące firmy, jeśli niezbędne atesty są wątpliwe, a produkty - przynajmniej w Europie - w przeważającej mierze spotykają się z odrzuceniem. Chyba że ktoś ma wpływ na decyzje polityczne i niezbędne środki finansowe, by odpowiednio wpłynąć na zachowania konsumentów. 5. Wielki reset w zaopatrzeniu żywności Blokady, zamknięte sklepy i załamania łańcuchów logistycznych podczas corony w imponujący sposób pokazały, jak kruche jest zglobalizowane i scentralizowane zaopatrzenie. Zwłaszcza w sektorze spożywczym regionalne zaopatrzenie oferuje największe możliwe bezpieczeństwo, które ma również sens ekologiczny ze względu na niewielkie odległości. Cele WEF i jej strategicznych partnerów są nam przedstawiane jako ekologiczne, ale przewidują one coś dokładnie przeciwnego. Sprzyjają one resetowi projektów dotyczących żywności i rolnictwa za pomocą genetycznie modyfikowanych organizmów, białek produkowanych w laboratoriach, jak również coraz silniejszemu powiązaniu farmaceutyków, chemikaliów i żywności, co nieuchronnie prowadzi do znacznie silniejszej kontroli i zależności od zaangażowanych międzynarodowych korporacji. W połączeniu z dużymi fundacjami, takimi jak Wellcome Trust, Rockefeller Foundation oraz Bill & Melinda Gates Foundation, wywierane są wpływy polityczne i tworzony jest odpowiedni rynek wraz z organizacjami pozarządowymi i EAT Forum - globalną platformą transformacji systemu żywnościowego. Jak twierdzi Federico Leroy, profesor nauk o żywności i biotechnologii na Uniwersytecie w Brukseli, sieć EAT ściśle współpracuje z największymi naśladowcami mięsa, których celem jest zastąpienie zdrowej i pożywnej żywności genetycznie modyfikowanymi tworami laboratoryjnymi. W tym celu mają być również odpowiednio dostosowane przepisy dotyczące żywności genetycznie modyfikowanej, aby jeszcze lepiej wykorzystać możliwości np. edycji genów. Ponieważ partnerami EAT są firmy farmaceutyczne, producenci szczepionek i firmy biotechnologiczne, a na pokładzie jest cały łańcuch żywnościowy, od producentów nasion, przez producentów środków opryskowych, po firmy spożywcze, łatwo sobie wyobrazić, że nie wzmacnia to drobnego rolnictwa w terenie. Dalsze omawianie tych finansowych i strategicznych powiązań, jak również stojącej za nimi agendy, która wielu osobom wydaje się niepokojąca, wykraczałoby poza zakres niniejszego programu. Dlatego też poniżej przedstawimy jedynie pokrótce wynikające z nich zagrożenia wraz z istniejącymi już dziś możliwościami. 6. Nieobliczalne ryzyko i możliwości nadużyć Kanada jest obecnie w trakcie zatwierdzania muszki owocowej, która została genetycznie zmodyfikowana do produkcji czynników wzrostu, które normalnie występują tylko u krów i wspomagają wzrost cieląt. Jest kwestią czasu, zanim genetycznie zmodyfikowane owady lub rośliny wyprodukują szczepionki z mRNA. Bill Gates już nad tym pracuje, aby umożliwić masowe szczepienia za pomocą żywności zamiast zastrzyków. Umożliwiłoby to również stworzenie populacji o określonych, pożądanych cechach. W USA od 2015 roku dostępny jest już genetycznie zmodyfikowany łosoś, który zawiera hormon wzrostu, dzięki czemu jest gotowy do uboju po 18 miesiącach, a nie po 36. Owady są praktycznie predestynowane do takich zastosowań. Modyfikacja genetyczna jest w przypadku owadów stosunkowo łatwa, a dzięki ich szybkości wzrostu i szybkiej reprodukcji, masowa produkcja również nie stanowi problemu. Wniosek: To zależy od każdego z nas Poprzez naturalne poczucie obrzydzenia każdy wyczuwa, że coś mu nie pasuje. Ten mechanizm ochronny jest obchodzony poprzez dodawanie do żywności owadów w formie przetworzonej i, przy odpowiednim szumie medialnym, nadawanie temu tematowi pozytywnych konotacji ideologicznych. Należy się obawiać, że podobnie jak w przypadku wielu skandali żywnościowych w ostatnich latach, w mediach społecznościowych pojawi się jedynie krótkie oburzenie dotyczące domieszek owadów, ale bez zasadniczych zmian. Co musi się stać, aby ludzie znów zaczęli polegać na swoich intuicyjnych odczuciach i nastąpiła zasadnicza zmiana w myśleniu: odejście od żywności projektowanej z użyciem wszelkich możliwych i niemożliwych substancji z powrotem do żywności naturalnej, regionalnej? Na polityków z sympatią do korporacji i lobbystów chyba nie trzeba liczyć. W końcu tylko od konsumentów zależy, czy chcą mieć te produkty wciskane im za pomocą bzdurnych argumentów, czy też chcą wspierać regionalnego dostawcę żywności. Jeśli nie teraz, to kiedy? Czekać, aż białka będą pozyskiwane z ludzkich zwłok jak w science fiction "Soylent Green"? Dla tych, którzy uważają to za absurd, pojawiła się już pewna propozycja. Rozsądna, bo złożona na targach gastronomicznych przez profesora szwedzkiego uniwersytetu Magnusa Söderlunda. Chce on "nie pozostawiać kamienia na kamieniu, jeśli chodzi o kwestie klimatu i zrównoważonego rozwoju". To zależy od każdego z nas! Prosimy o pomoc w uświadomieniu sobie tego tła i ryzyka. Zmotywujcie swoich przyjaciół i znajomych, aby skonfrontowali z tym problemem firmy spożywcze. Tylko razem mamy jeszcze szansę zapobiec dalszemu globalnemu niepożądanemu rozwojowi sytuacji. Bardzo dziękujemy za współpracę!