Sieć dziennikarska umieszcza własne nagłówki - duża demonstracja w Lubminie przejęta

09.01.2023 | www.kla.tv/24699

Wymyślone fakty, fikcyjne sceny - fałszerstwa dziennikarza Spiegla Claasa Relotiusa wstrząsnęły pod koniec 2018 roku zachodnim krajobrazem medialnym. Tworzył niezwykłe i spektakularne artykuły z rzekomymi faktami. Ten skandal podważył wiarygodność dziennikarstwa. Co jednak zmieniło się od tego czasu? Wnikliwa praca badawcza zebrała dowody na to, że nie tylko pojedynczy dziennikarze rozpowszechniają fałszywe wiadomości, ale prawdopodobnie cała sieć produkuje kłamstwa. Poniższe wideo zostało przesłane do Kla.tv. Analizuje scenę podczas demonstracji na dużą skalę w Lubminie 25.09.2022 r. Ta demonstracja w sprawie kryzysu energetycznego miała całkowicie pokojowy charakter, o czym możecie przekonać się sami, klikając w link. Była jednak kilkusekundowa scena, która później została celowo podchwycona przez media. W ten sposób można było po raz kolejny oczernić demonstrację. Trzy ukraińskie kobiety ustawiły się przed sceną z transparentami i stworzyły odpowiadające im obrazy i nagłówki. Kamera na scenie sfilmowała to zdarzenie. Organizatorowi udało się przeanalizować scenę i odkryć kilka ciekawych faktów. Dziękujemy kanałowi Neubrandenburga Przechadzka 2 za czujność i tę dokładną pracę badawczą. To jest właśnie to, co jest pilnie potrzebne w tej chwili, aby zdemaskować te sieci wszędzie. Świetny przykład, który zachęca do naśladowania: https://www.youtube.com/watch?v=0uUwt-bUX8c Witajcie kochani. Serdecznie dziękujemy za liczne wskazówki, które jeszcze bardziej utwardzają podejrzenie, że w Lubminie doszło do zaplanowanego zakłócenia porządku w związku z pracownikami mediów w celu zaszkodzenia reputacji demonstracji w Lubminie. W dniu 25.9. w Lubminie odbyła się demonstracja kryzysu energetycznego z udziałem kilku tysięcy uczestników. Podczas demonstracji doszło jedynie do bardzo krótkiego zakłócenia przez trzy Ukrainki, które przyciągnęły uwagę mediów. A w tym filmie chcielibyśmy systematycznie budować z Wami pajęczynę, abyśmy mogli dokładnie zrozumieć, kto z kim się kontaktuje. Przyjrzyjmy się jeszcze raz kluczowej tu scenie. Tutaj widzimy Stefana Sauera, który pracuje dla Niemieckiej Agencji Prasowej i pewnie już tutaj wie, że zaraz będzie kontrprotest. Dyskutuje o czymś z kamerzystą. Uderzające jest to, jak obaj, widziani od nas, patrzą w lewo, czyli w kierunku, gdzie zaraz pojawią się Ukrainki. A teraz zaraz dojdziemy do krakersa. Dzięki Waszym wskazówkom wiemy już, kim jest nieznana wcześniej kobieta, która idzie do Stefana Sauera i daje mu wskazówkę. Kobieta, o której mowa to Christin Lachmann. Christin Lachmann pracuje dla Ostseezeitung. A następnego dnia ukazał się szczegółowy artykuł jej autorstwa. Przy okazji, duże zdjęcie powyżej jest autorstwa Stefana Sauera. Jak już powiedziałem, chcemy wiedzieć, czy ten krótki incydent został zainscenizowany celowo, aby w końcu można było napisać więcej o poglądach ukraińskich kobiet niż o absolutnie ważnych postulatach i rozwiązaniach obecnego kryzysu energetycznego. I oto ten obszar obramowany na czerwono odnosi się do trzech Ukrainek. Krótkie zakłócenie spokoju przez trzy osoby zyskuje o wiele więcej uwagi niż dwugodzinne demo z udziałem co najmniej 3000 osób. Byłoby to zrozumiałe, gdyby to był odosobniony przypadek. Do bardziej rażących przykładów dojdziemy później. Wróćmy teraz do pana Sauera, który właśnie otrzymał wskazówkę od Christin Lachmmann. Teraz ustawia się idealnie i robi doskonałe zdjęcia, które kilka godzin później publikuje Redaktionsnetzwerk Deutschland. Artykuł online został napisany przez Christin Lachmann. Jest on niemal identyczny w treści z artykułem opublikowanym dzień później w Ostseezeitung, wydanie drukowane. A kamerzysta, który rozmawiał ze Stefanem Sauerem na krótko przed zakłóceniem, może teraz również uchwycić te imponujące obrazy, które później były również transmitowane przez NDR. Sieć uwikłań wokół zakłóceń w Lubminie będzie się stopniowo wypełniać w trakcie filmu. A teraz pojawia się wielka bryła, która w jakiś sposób wydaje się mieć palce we wszystkim. To polityk Partii Ochrony Zwierząt, Robert Gabel. W Lubminie był również Robert Gabel, który został zauważony z Ukrainkami. Teraz robi się ciekawie. Ostseezeitung informuje o czuwaniu w Greifswaldzie, gdzie ludzie opowiedzieli się za kontynuacją sankcji wobec Rosji. Czuwanie odbyło się 24.9.2022 r., dzień przed manifestacją w Lubminie. I jest ciekawostką, że jak podaje Ostseezeitung, Robert Gabel wygłosił na tym czuwaniu przemówienie. Jest także ciekawostką, że na tym czuwaniu użyto tych samych znaków, co w Lubminie dzień później. Ciekawe jest też, kto opublikował ten artykuł z Ostseezeitung, czyli Christin Lachmann. To znaczy, że pracownica Ostseezeitung, Christin Lachmann, i polityk Robert Gabel spotkali się dzień wcześniej w Greifswaldzie. I to właśnie Christin Lachmann przybyła dzień później do Lubmina na krótko przed zakłóceniem spokoju, przyszła do Stefana Sauera i o czymś go zawiadomiła, po czym on się ustawił. A to utwardza podejrzenia, że nie był to tylko spontaniczny niepokój Ukrainek. Znacznie bardziej prawdopodobne jest to, że zakłócenie zostało zaplanowane już za wiedzą niektórych pracowników mediów, aby publicznie zainscenizować ich własne interesy. Robert Gabel jest adminem facebookowej strony "Greifswald dla Ukrainy". Przyjrzyjmy się, jakie ciekawe rzeczy tam zamieszcza i jakie interesy reprezentuje. "Rosja to państwo terrorystyczne". To zdjęcie zostało zamieszczone 19 lipca 2022 roku. To nam o czymś przypomina. Jak się tak popatrzy na wpisy, to widać dość wyraźnie, że reprezentuje interesy Ukrainy. Robert Gabel nie jest więc neutralny. Wydaje się, że zależy mu na tym, aby jego poglądy zostały zauważone publicznie. A zresztą, dlaczego Robert Gabel, który jako polityk ma pewnie mało czasu, jedzie do Lubmina i nawet nie bierze udziału w kontrproteście? Mógł stanąć przed sceną i heroicznie chronić kobiety. Czyżby w tle koordynował i kierował akcją, a zależało mu jedynie na wytwarzanych obrazach medialnych? Z kim jeszcze Robert Gabel wydaje się być powiązany sieciowo? Na tym zdjęciu widzimy Benjamina Fredricha. Jest redaktorem naczelnym magazynu Katapulta. Każdy, kto choć trochę przestudiuje to pismo, szybko zorientuje się, że i on ma interes w tym, by przedstawić mediom zaburzenia w Lubminie, co też uczynił. Rozmawiałem z wieloma dziennikarzami, którzy oglądali pierwszą część filmu. Większość z nich powiedziała mi tak: "Postaw się w sytuacji dziennikarza, który dostaje wskazówkę, o trzech Ukrainkach, które staną przed sceną. Wtedy jest jasne, że fotograf Stefan Sauer jest wdzięczny za wskazówkę i potrafi robić świetne zdjęcia. Na jego miejscu zrobiłbym to samo. A Ukrainki celowo dają pracownikom mediów podpowiedź, że biegną na scenę, właśnie dlatego, że wtedy również zyskują pożądaną uwagę mediów". Te argumenty są logicznie zrozumiałe, a także prawdziwe. Ale tu w Lubminie ujawnił się powtarzający się schemat. A ponieważ schemat powtarza się w kółko, musimy zadać sobie pytanie, czy jest to zamierzone. Jak dokładnie postępują niektórzy dziennikarze? Na demonstracji specjalnie szukają ludzi, którzy faktycznie mogliby być prawicowi. Dziennikarze wiedzą, że absolutna większość na manifestacji to spokojni obywatele bez prawicowych poglądów. Ale o nich prawie się nie mówi. I tak Benjamin Fredrich pisze na stronie katapult-mv.de "Niektórzy wywieszają flagę Wirmer. Jest też często wykorzystywany na scenie skrajnie prawicowej." Polityk Robert Gabel udostępnił ten post tutaj na swojej grupie na Facebooku "Greifswald dla Ukrainy", rozpowszechniając w ten sposób fałszywą informację, że w Lubminie było wielu nazistów i prawicowych populistów. Bardzo ciekawe jest też podejście Stefana Sauera. Można by przytoczyć kilka podobnych przykładów, które podaje Stefan Sauer. Ale zostawimy to na tym przebojowym przykładzie. Demonstrantka jadąca pojazdem pokojowym przeprowadziła wywiad z dziennikarką. Był z nią fotograf Stefan Sauer. Wciąż zadawał pytania, takie jak: "Ale wie pani, że w Ahrweilerze był kierowca pojazdu pokojowego, który był obywatelem Rzeszy. I to pokazuje, jak ten człowiek nierówno pod sufitem. Ponieważ gdzieś kierowca pojazdu pokojowego był obywatelem Rzeszy, to teraz za każdym innym kierowcą pojazdu pokojowego podejrzewa obywatela Rzeszy. I tę zasadę: "Jedna osoba na demonstracji jest prawicową ekstremistą, więc wiele innych osób też jest prawicowymi ekstremistami", czytamy raz po raz w gazetach. A my zawsze jesteśmy kojarzeni z prawicą. Na przykład Christin Lachmann pisze w swoim artykule: "[...] na miejscu były też osoby, które można przypisać do prawicowego spektrum, na przykład na podstawie symboli na kurtkach." Wystarczy, że wymieni słowo prawica. Bez tej wzmianki to po prostu nie działa. Ale absolutną bombę w tej kwestii zamieściła na Twitterze dziennikarka Spiegla Ann-Katrin Müller. "Trzy ukraińskie aktywistki były dziś na demonstracji w Lubminie i mieszały się z prawicowymi ekstremistami. To stwierdzenie jest po prostu fałszywe. Każdy kto był w Lubminie wie, że absolutna mniejszość była prawicowa. Dlaczego w gazetach nie ma prawie żadnej wzmianki o stosach flag pokoju wymachujących w Lubminie? To naprawdę nie można było przeoczyć . Tak, bo Benjamin Fredrich, Robert Gabel i Stefan Sauer doskonale wiedzą, że takimi zdjęciami nie mogą szkodzić reputacji demonstracji. Wszyscy jesteśmy dotknięci kryzysem energetycznym. Tak więc wszyscy musimy stanąć razem i zażądać rozwiązania kryzysu energetycznego. I nie ma znaczenia, który mówca należy do jakiej partii. Chodzi o sprawę. Ale co pisze koleżanka z pracy Christin Lachmann, Katharina Degrassi w Ostsee Zeitung? Pisze o organizatorze, zamiast przeprowadzić z nim wywiad i odnieść się do jego istotnych treści i postulatów. Przynależność partyjna organizatora jest oczywiście znacznie ważniejsza niż kryzys energetyczny. W trakcie tego procesu Katharina Degrassi została grzecznie zaproszona do przeprowadzenia wywiadu, ale niestety z podziękowaniem odmówiła. I teraz dochodzimy do kolejnego hitu. Jeśli skopiujesz artykuł online z Schweriner Volkszeitung i wkleisz go do Worda, to będzie to ponad trzy strony A4 czystego tekstu z czcionką o rozmiarze 12. Informuje on tylko o trzech Ukrainkach. O ich losach i o tym, co skłoniło ich do kontrprotestowania. A te trzy kobiety może spotkać ciężki los. Ale jeśli ceny gazu w tym kraju eksplodują zgodnie z zapowiedziami, to będzie jeszcze 80 milionów ciężkich losów. Każdy dziennikarz powinien zadać sobie pytanie, jak to możliwe, że poglądy trzech kobiet odbiły się często większym echem w mediach niż poglądy 3 tysięcy demonstrantów. Zakłócenie trwało zaledwie kilka sekund, a w demonstracji mówiło się przez dwie godziny. Proporcjonalność jest po prostu niewłaściwa. Nawiasem mówiąc, długi artykuł ukazał się również w Neue Osnabrücker Zeitung. Sieć powoli się zagęszcza. A teraz dochodzimy do człowieka, który odegrał kluczową rolę w całym teatrze. Noszący kapelusz, który przealił bezpieczniki. Dzięki Waszym wskazówkom mamy silne podejrzenia, kim może być ten mężczyzna, ale nie wiemy na 100 procent. Oczywiście nie chcemy nikogo niesłusznie podejrzewać. Ale kilka punktów wskazuje, że i on brał udział w tym przedstawieniu. Jeśli sceną była sztuka, to aktorzy byli dobrze dobrani. Z młodymi kobietami jako ofiarami, które szybko wzbudzają litość, i prawicowo-radykalnymi chuliganemi jako sprawcąami To dziwne, ze wszystkich ludzi, którzy byli na demonstracji w Lubminie, szaleje jeden człowiek, na którego koszulce widnieje napis ""Old German Hooligans. Czy powinien celowo szkodzić reputacji demonstracji swoim strojem i chamskim zachowaniem, aby można było twierdzić, że są tam tylko prawicowi ekstremiści? Obserwuj mężczyznę w kapeluszu i sprawdź, czy coś zauważysz. Wygląda to niemal tak, jakby otrzymał na swoim smartfonie wiadomość, że zaraz zacznie się spektakl. Następnie spogląda konspiracyjnie w kierunku, z którego później przychodzą Ukrainki. Tutaj jest ta sama scena ponownie bez zoomu. A tu proszę, pięć minut później znów bardzo wyraźnie patrzy w lewo od naszej strony. Ale jak powiedziałem, musimy być ostrożni, aby nie czytać w tym zbyt wiele i nie podejrzewać ludzi niesłusznie. Przyjrzyjmy się następnej scenie. W tle znajduje się mężczyzna w kapeluszu. On jest złym ponaglaczem, a poniżej widzimy Stefana Sauera po raz kolejny radośnie robiącego zdjęcia. Aby jednak w pełni przeanalizować tę scenę, musimy najpierw odpowiedzieć na następujące pytanie. Kim są te trzy Ukrainki? Nie udało nam się dowiedzieć wiele o Vitalinie w środku i Virze po prawej stronie. Tym bardziej interesująca jest pani po lewej stronie, Mariana, która, jak musimy przypuszczać, była zaangażowana w sztukę teatralną i dokonała ustaleń. Tutaj widzimy polityka ochrony zwierząt Roberta Gabla i Marianę na czuwaniu w sprawie Ukrainy. Miało to miejsce 24 lipca. Ci dwaj znali się już z poprzednich czuwań. Ponadto Mariana przyjaźni się na Facebooku z Robertem Gablem, a także przyjaźni się na Facebooku z redaktorem naczelnym Katapult Benjaminem Fredrichem. A to utwardza podejrzenia, że doszło do zmowy między mediami. A tak na marginesie, Robert Gabel i Benjamin Fredrich są obaj redaktorami naczelnymi magazynu Katapult. Ale absolutny hit dopiero nadchodzi. Mariana jest członkiem stowarzyszenia kulturalnego Nordischer Klang. A teraz zgadnijcie jaką ma tam funkcję - jest odpowiedzialna za prasę i promocję. Ale nie tylko, według jej strony internetowej jest artystką wydajności, a więc ma doświadczenie aktorskie. Biorąc pod uwagę te informacje, musimy zadać sobie pytanie, czy łzy są prawdziwe, czy po prostu zostały publicznie pokazane? I wyposażona w wiedzę, że pani po lewej na zdjęciu jest artystką performance, chciałbym teraz przeanalizować z wami tę scenę. Bo jest całkiem pewne, że to musi być sztuka. Młode kobiety odgrywają rolę ofiar, które są brutalnie odepchnięte przez złych mężczyzn w tle. Ale co robi Mariana po lewej stronie zdjęcia? Przepycha się w prawo, widziane z naszej strony. Jeśli nie chce być odepchnięta, mogłaby po prostu przejść na lewo, widziane z naszej strony. Ale ona tego nie robi, ona pcha się w prawo, aby można było uchwycić dramatyczne obrazy. Ten film został obejrzany ponad 65.000 razy na Endstation Rechts. A teraz przyjrzyjmy się, co z tego zrobiła WELT. Na Youtube ma ponad 90 tysięcy wyświetleń. Już tytuł obiecuje wiele. W tym ujęciu, które zostało wykonane nieco później, doszedł już tylko folder. Teraz spektakl Marina nie wygląda już tak nierealnie. W dodatku nieładny ponaglacz trzyma ręce roztawione, przez co wygląda znacznie groźniej. W opisie filmu napisano: "Jak gorące są nastroje na protestach energetycznych pokazuje Lubmin." Ale to nie jest prawda; poza kilkoma sekundami, była to pokojowa demonstracja przez cały czas. Jeśli jednak obejrzycie filmik na YouTube od WELT, odniesiecie zupełnie inne wrażenie. Teraz chcemy wyjaśnić, kim są te dwie osoby. Znamy już uczciwą pannę w środku. Osoba po prawej to Patrick Hinz, redaktor magazynu Katapulta i kolega Benjamina Fredricha. Kolejną ciekawą osobą jest fotograf z łysą głową. On też chyba wiedział o pokazie, bo jako jeden z pierwszych oblegał kobiety jak Paparazzi w najwyższej formie. Długi artykuł w Schweriner Volkszeitung mówi, że to zdjęcie zrobił Christian Michael. Można zatem przyjąć, że fotograf ma na imię Christian Michael. Jego poufne relacje z kobietami sugerują, że to on przyprowadził Ukrainki do Lubmina. Kiedy patrzy się na tych bohaterów z polityki i prasy, można odnieść wrażenie, że wszyscy oni są dość dobrze powiązani. Podsumujmy: Robert Gabel, Benjamin Fredrich i Stefan Sauer nie są neutralni politycznie i mają interes w tym, aby ich światopogląd polityczny był prezentowany w mediach. Robert Gabel i Benjamin Fredrich mają kontakt z ukraińską Marianą. Jest odpowiedzialna za publiczną relację w stowarzyszeniu kulturalnym i ma doświadczenie aktorskie jako artystka performance. Robert Gabel miał kontakt z Christin Lachmann dzień wcześniej na czuwaniu w Greifswaldzie. Z kolei Christin Lachmann rozmawiała ze Stefanem Sauerem w Lubminie na krótko przed zamieszkami, gdzie doskonale się ustawił i robił zdjęcia. Krótki incydent zdominował relację. Reputacja demonstracji została uszkodzona, a społeczeństwo po raz kolejny zostało podzielone przez celowe przesłuchanie osób, które wyglądały raczej na prawicowe. Jak to często bywa, nie szczędzono informacji, że w Lubminie obecni byli również prawicowcy. O ważnych treściach, postulatach i rozwiązaniach kryzysu energetycznego, które były omawiane podczas dwugodzinnej demonstracji, nie wspomniano prawie wcale. Nie możemy pozwolić, by takie doniesienia nas dzieliły. Wszyscy jesteśmy dotknięci kryzysem energetycznym. I musimy wszyscy razem wyjść na ulice i domagać się rozwiązania kryzysu energetycznego. Bo to nie może być rozwiązanie, że przez wzrost cen gazu cała gospodarka będzie zrujnowana, a my w końcu zamarzniemy. A teraz wszystko zależy od was, dostajesz wyraźne pozwolenie na udostępnianie, edytowanie i przesyłanie tego ważnego wideo na wszystkich platformach. Prosimy również o poinformowanie policji i pracowników mediów. Proszę zawsze pamiętać, że większość pracowników domów mediowych to nie są automatycznie czarne owce, które chcą zniekształcić prawdę. Zawsze starajcie się zachować życzliwość i obiektywizm, bo tylko w ten sposób można osiągnąć postęp. Dziękuję bardzo.

von ah., pi., rw.

Quellen/Links: Gesamte Demo: https://www.youtube.com/watch?v=1qVXp9E3zYU
Recherche Teil 1: https://www.youtube.com/watch?v=0uUwt-bUX8c&t=2s
Recherche Teil 2: https://www.youtube.com/watch?v=3TEj3SgIJbg
Spiegel-Artikel zum Relotius-Fall: https://www.spiegel.de/politik/deutschland/fall-claas-relotius-der-schock-und-seine-folgen-fuer-den-deutschen-journalismus-a-58e62e29-131d-4d2d-84af-6e8178791888