Soldaten, leg de wapens neer!

04.08.2022 | www.kla.tv/23269

Met het Oekraïne-conflict staan we wellicht pas aan het begin van een crisis die wereldwijd nu al immense gevolgen heeft. Wij voelen dit elke dag pijnlijk aan in de vorm van steeds verder stijgende prijzen, knelpunten in het aanbod en nog veel meer. Een fles frituurolie van 750 ml kostte onlangs bij ons al 5 euro, om nog maar te zwijgen van verwarming en brandstof, zoals benzine en diesel. De situatie zal vermoedelijk nog verder escaleren met het olie-embargo van de EU tegen Rusland. Niemand wil of kan de economische gevolgen precies inschatten. Eén ding is ons allen nu al duidelijk: dit zal ons, in de waarste zin van het woord, en met het oog op de komende winter, duur komen te staan. Wij vragen ons allen af: Hoe gaat het verder? Hoe lossen we dit conflict op? De adjunct-directeur van het programma voor internationale veiligheid van de VS, Emily Harding, vreest in een artikel op Politico dat de oorlog in Oekraïne wel tien jaar kan duren. Deze vrees zou wel eens gegrond kunnen zijn, want serieuze pogingen van politici om diplomatieke oplossingen te vinden, zijn helaas een totaal verkeerde melding. Aan geen van beide zijden wordt noch onderhandeld noch gestreefd naar een wapenstilstand. In plaats van, waar steeds mogelijk, de wapens te laten zwijgen en de deur naar besprekingen open te houden, is er op dit moment maar één antwoord: sancties en wapens. Onze federale regering doet, zoals we allemaal weten, momenteel haar best om Oekraïne met alle kracht te steunen met wapens, zware wapens. Maar serieus, zullen ze vrede brengen? Nu heb ik echter een voorval gehoord in het Oekraïense leger die echt zo is gebeurd en waar is. Een Oekraïense vader van een gezin wordt opgeroepen voor het leger om te vechten tegen het Russische leger. Eenmaal ter plaatse gekomen, zegt deze vader: “Jullie kunnen me meteen neerschieten.” De oversten willen natuurlijk weten waarom. De vader legt verder uit: “Ik kan en zal niet op mensen schieten. Ik houd van alle Oekraïeners, maar ik houd ook van alle Russen, ik houd van alle mensen. Ik ben zo niet van nut voor jullie.” De houding van de man riep natuurlijk, zoals u zich kunt voorstellen, enkele vragen op, over hoe men daarmee om zou moeten gaan. En – uiteindelijk, werd de vader teruggestuurd naar zijn gezin. Deze gebeurtenis heeft me heel erg bezig gehouden. Voor mij heeft deze vader een stukje van de oplossing van dit conflict laten zien! Hij is daarom een echt voorbeeld voor mij. Op dit punt, daarom, mijn meest oprechte oproep: “Soldaten: Leg de wapens neer!” En daarmee bedoel ik Russische soldaten, daarmee bedoel ik Oekraïense soldaten en wie er nog meer vecht daar beneden. Als uw dienstheren in politiek en defensie niets geven om vrede en staakt-het-vuren en in plaats daarvan het conflict blijven aanwakkeren, kunt u alleen uzelf en uw gezinnen en ons allen helpen. Jullie hebben het in de hand om vrede te sluiten. Jullie zijn broeders, leg de wapens neer die elkaar alleen maar doden. Als jullie het met elkaar eens worden aan het front, waar de bommen vallen, hebben we plotseling vrede!!! Er zijn verschillende voorbeelden uit de geschiedenis, waar bloeddorstige tegenstanders precies dat hebben gedaan, en het heeft altijd goede vruchten gedragen. Niemand van jullie wil sterven, iedereen houdt van zijn leven, op dit vlak zijn we in het Westen als het Oosten gelijk. Laten we opstaan, laten we eindelijk, eindelijk dit gezegde in de praktijk brengen dat we al duizend keer hebben gehoord: “Stel je voor, het is oorlog en niemand gaat er heen.” Beste mensen, we hoeven het ons niet eens meer voor te stellen, want er IS OORLOG en toch gaan we nog. Voor wie? Voor welke doelen? Voor wie laten deze soldaten eigenlijk hun leven? Is het dat waard? Soldaten, leg jullie wapens neer! Natuurlijk, veel gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het begint altijd met bewustwording. Laten we ALLEMAAL samen dit bewustzijn in de atmosfeer brengen, zodat deze arme jongens TER PLAATSE de kracht krijgen om het te doen. Omdat we uiteindelijk allemaal ÉÉN zijn! Doe het misschien zoals mijn zoontje, hier, thuis: Hij is 4 jaar en bidt elke, echt elke afzonderlijke avond bij het slapengaan: “God, dank U dat de oorlog stopt. Dank U dat ze stoppen met bommen schieten.” Soms maakt het me bijna aan het huilen, eerlijk ... Hij plaatst het in de atmosfeer, hij spreekt het uit, hij bedankt al voor wat komen gaat. Hij denkt er niet over na of het waarschijnlijk of onwaarschijnlijk is, dat het komt ... Hij doet het gewoon. Laten we daarom de kinderen als voorbeeld nemen. Liefde is sterker dan de dood. Liefde is sterker dan wapengeweld! Liefde is sterker dan haat! Laten we elkaar liefhebben. Laten we onze wapens neerleggen. Aan het front, in de loopgraven, maar ook bij ons thuis, te beginnen in ons eigen hart.

van pb

Bronnen/Links: https://www.merkur.de/politik/ukraine-konflikt-wie-lange-dauert-krieg-noch-putin-russland-experten-zr-91390389.html