Op afstand bestuurde mensen: Dat kan onmogelijk gebeuren... of toch?

30.10.2021 | www.kla.tv/20360

Openhartige mening vandaag met Dr. Vernon Coleman Op afstand bestuurde mensen: Dat kan onmogelijk gebeuren... of toch? Met de volgende bijdrage beantwoorde Kla.tv aan de oproep van Dr. Vernon Coleman om zijn korte toespraak ook in het Nederlands te verspreiden. Dr. Coleman heeft al in de jaren zeventig twee zeer explosieve boeken over wetenschappelijke experimenten geschreven, die bij de huidige generatie grotendeels onbekend zijn. Wie aandachtig luistert naar wat hij te zeggen heeft, kan zich maar moeilijk van de indruk ontdoen, dat het onmogelijke juist in onze tijd toch gewoon zou kunnen gebeuren... Speel dan alstublieft de video af: https://www.youtube.com/watch?v=XwB3Pijrw7g Ik zou ermee willen beginnen, een uittreksel uit een boek voor te lezen, dat in 1977 in Groot-Brittannië geschreven en gepubliceerd werd. Ik denk, dat u het belangrijk zult vinden. Citaat: “Artsen weten al meer dan een eeuw, dat, wanneer draden in de hersenen worden gestoken en er een elektrische lading doorheen gaat, er verschillende reacties uit verschillende delen van de hersenen optreden. Een draad, die in een deel wordt gestoken, laat een been bewegen. Dezelfde draad, aangesloten op een ander deel van de hersenen, laat een arm trillen. Vijftig jaar geleden wisten we, dat artsen met behulp van elektronische stimulatie genot kunnen opwekken, pijn kunnen wegnemen en herinneringen kunnen oproepen, die eerder verloren waren gegaan. Met elektronen in positie, kan de patiënt zeer effectief vanaf een afstand gecontroleerd worden. Hij kan ertoe worden gebracht om te eten, te slapen of te werken. Zijn eetlust, hartslag, lichaamswarmte en andere factoren kunnen ook in de gaten gehouden en gecontroleerd worden.” - dit is nog steeds het citaat uit het boek van1977 - “Onderzoekers hebben aangetoond, dat zachtaardige katten in agressieve loeders kunnen worden veranderd, wanneer bepaalde delen van hun hersenen gestimuleerd worden. In een dramatisch experiment verbond Dr. Delgado van de Yale University School of Medicine in Amerika een stier met draden met elektroden en positioneerde zich vervolgens met een cape en een kleine radiozender in het midden van een arena voor stierengevechten. De stier werd woedend, maar werd door Dr. Delgado met een druk op de knop van zijn zender gestopt. De stier kwam brullend tot stilstand op enkele centimeters van Dr. Delgado. Dr. Delgado meldde, dat dieren met elektronen in de hersenen geïmplanteerd een groot aantal reacties met voorspelbare betrouwbaarheid uitvoeren, alsof zij elektronisch speelgoed zouden zijn onder menselijke controle. Gelijkaardige experimenten werden toen al met mensen uitgevoerd. De geselecteerde patiënten hadden zich allemaal als gevaarlijk bewezen en getoond, dat zij oncontroleerbare geestestoestanden hadden.” Dit is het einde van het citaat. Ik heb geen toestemming nodig om dit fragment voor te lezen, want het komt uit mijn tweede boek, Paper Doctors genaamd, dat in 1977 door Morris Temple Smith in Londen werd uitgegeven. Er staan enkele recensies van het boek op mijn website onder de biografie- en contactknop. Trouwens, nu we net over de website spreken: Ik ga ervan uit, dat er een website op het internet bestaat, die het oude mailadres van mij heeft gepubliceerd. Ik vrees, dat deze adressen al tien jaar niet meer werken. Dus gebruik hen alsjeblieft niet. Helaas zijn de Paper Doctors al jaren uitverkocht en voor het protocol: Ik verafschuwde de experimenten op dieren toen evenzeer, zoals ik ze nu verafschuw. Ik verheug me, dat de Britse regering hier nu lijkt te hebben geaccepteerd, dat de experimenten op dieren zinloos zijn. Hoewel ik dit alles in de jaren 1970 heb geschreven, werkte Delgado in de jaren 1950 en 1960 en was zijn werk slechts het begin van een zeer ingewikkeld verhaal, dat nu pas zijn laatste hoofdstukken nadert. De meeste mensen, en daarbij reken ik ook de meeste artsen en de meeste wetenschappers, hebben nog nooit van de experimenten van Delgado gehoord en weten niet hoe belangrijk ze toen waren en nu nog zijn. Het was Delgado en mensen zoals hij, die de lange en langzame weg begonnen naar controle over het menselijk lichaam en de menselijke geest. Er zijn natuurlijk altijd twee essentiële voorwaarden geweest, om mensen op afstand te controleren: ten eerste heeft men een manier nodig om een soort ontvanger in het menselijk lichaam te implanteren. In de loop der jaren werden de beschikbare ontvangers steeds kleiner en kleiner. Vandaag denken de mensen nog steeds, dat microchips kleine dingen zijn, die men kan oppakken en tussen de vingers kan houden, zoals men die bijvoorbeeld in een mobiele telefoon kan vinden. Maar sommige microchips zijn tegenwoordig veel kleiner. Men kan een heleboel van deze dingen op een vingernagel krijgen. Men zou er één in een spuit en door een naald kunnen krijgen. Men zou kunt er één in een spray kunnen krijgen en die in de neus spuiten - zo klein. Natuurlijk niet, dat iemand een microchip in zichzelf zou willen injecteren. Maar ik veronderstel dat er andere mensen zijn die dat graag voor hen zouden doen. De tweede noodzaak is een zender. En dat is helemaal niet moeilijk: men heeft een soort hoge paal nodig, een vlaggenmast of een hoog gebouw of een mast, en dan plakt men zijn zender erop, zodat hij zijn berichten over een groot gebied kan uitzenden. Heel eenvoudig. Zoiets als een radiozender. Of, neem ik aan, zoals één van die dingen, die signalen naar mobiele telefoons stuurt. Het zou natuurlijk wel wat geavanceerder moeten zijn dan de oude GSM-signalen. Dat is dus alles wat men nodig heeft. Een kleine chip in het lichaam van de persoon, die men wil controleren, en een zender, om de boodschappen te versturen. Als u een gekke dokter of een gek, wie dan ook, bent en u wilt een persoon controleren, dan zou het kinderspel zijn. U vertelt hen gewoon, dat u hen een spuit wilt geven, om hen te beschermen tegen, weet ik veel, griep of zoiets. In de spuit zou een kleine ontvanger zitten en dan zou u een zendertje op het dak van het huis tegenover waar zij wonen schroeven en dan zou u boodschappen kunnen sturen, om hen ertoe te brengen, datgene te doen, wat u van hen wil. U zou hen verdrietig of boos of gelukkig of tevreden kunnen maken. U zou hen ertoe kunnen brengen te rennen of te vechten of gewoon de hele dag in bed te blijven. Onthoud, dat het dat is, wat Dr. Delgado meer dan een halve eeuw geleden gedaan heeft. Dit is niets nieuws. Natuurlijk, als u hetzelfde zou willen doen voor veel mensen, hebt u veel mensen nodig, die u helpen. Zeg bijvoorbeeld, dat u een heel slecht mens zou zijn en u zou de hele bevolking willen controleren, dan zou u mensen ertoe kunnen brengen te doen wat u wilde. U zou ze ertoe kunnen brengen, winkeldiefstal te plegen of een moord te begaan of op iemand te stemmen of zelfmoord te plegen - of alles, wat u wilt, dat ze zouden moeten doen. Als u een kleine bevolking zou willen, dan zou u iedereen ertoe kunnen brengen, geen kinderen meer te willen hebben. Dat zou wel verschrikkelijk makkelijk zijn. Vergeet niet, dat Dr. Delgado dit meer dan een halve eeuw geleden heeft gedaan. Het is gewoon zo, dat zijn ontvangers en zenders een beetje omslachtig waren. Hij moest de ontvanger op het hoofd van het dier of van de mens bevestigen en dan een zender gebruiken, die hij in zijn hand hield. Als u dit allemaal zou willen doen, dan zou u eerst heel, heel rijk moeten zijn, iemand met veel geld en veel contacten. Eigenlijk een miljardair, veronderstel ik, en iemand met niet al te veel moraal. En men zou iets nodig hebben, dat men bij mensen zou kunnen inspuiten; ik neem aan dat het een medicijn zou moeten zijn of zoiets. En dan zou men iemand nodig hebben, die verstand heeft van software, om te helpen met verzenden en ontvangen. En dan zou men mensen nodig hebben, die toegang hebben tot veel hoge masten en daken, waar men de zenderonderdelen zou kunnen plaatsen. Maar niets van dat alles zou goed zijn, tenzij men een reden zou hebben, mensen met iets te injecteren. U kunt niet zomaar miljoenen mensen injecties geven zonder reden. Idealiter zouden ze allemaal ergens bang voor moeten zijn, zodat ze er op gebrand zijn, dat u ze de spuit geeft. Dan zou u uw kleine ontvangers in het te injecteren spul kunnen stoppen. Deze zouden gemakkelijk door de naald kunnen gaan of u zou het hen in de neus kunnen spuiten of wat u zich ook maar voorstelt of hoe u het wilt doen. Maar dat zou een riskante zaak zijn om te organiseren, want ideaal gezien heb je daar een of andere dreiging voor nodig. U zou iedereen kunnen vertellen, dat ze de pest zouden krijgen of zoiets, wanneer ze niet zouden toelaten, dat u hen uw wonderbaarlijke tegengif geeft. Ik veronderstel, dat dat misschien zou kunnen werken. Maar daarvoor zouden zij ergens heel bang voor moeten zijn en dat zou niet mogelijk zijn, omdat men enkele deskundigen zou nodig hebben, die zouden zeggen, dat er een tijd van grote paniek op komst is of al aangebroken is, terwijl die er in werkelijkheid niet is. Dus u moet iets verzinnen of iets vinden en het dan overdrijven, of u zou iemand kunnen vinden, die niet erg goed is in wat hij reeds gedaan heeft, veronderstel ik, en hem ertoe brengen, een voorspelling te doen, die iedereen de stuipen op het lijf jaagt – en dan zou hij de mensen echt in angst moeten houden. U zou alle media aan uw kant kunnen krijgen. U zou de mensen namelijk zo bang kunnen maken, dat ze graag allerlei regels en beperkingen accepteren. U zou de mensen kunnen vertellen dat, als ze datgene niet doen, wat u hen zegt, dan zou de beangstigende zaak, wat het ook was, erger dan ooit worden. En u hebt enkele deskundigen en adviseurs nodig, bij voorkeur iemand, die connecties heeft met de bedrijven, die de spullen maken, die u de mensen wilt geven. En men zou hen allerlei soorten van dingen kunnen beloven. Men zou waarschijnlijk ook een paar tamelijk hebzuchtige politici en een paar volgzame politici nodig hebben. Maar het zou echt niet mogelijk zijn, dat allemaal te regelen, en bovendien is er nog een ander probleem. Omdat u mensen gescheiden zou moeten houden, om er zeker van te zijn, dat de berichten die u verstuurt de afzonderlijke ontvangers bereiken. De mensen zouden de hele tijd enkele meters uit elkaar moeten staan en er is geen manier, om de mensen over te halen, zoiets te doen. Dus het zou onmogelijk kunnen werken, of wel? Zelfs als dat het zou zijn, wat iemand zou willen doen. Bedankt, dat u naar een oude man in een stoel hebt gekeken en bedankt voor al uw steun en aanmoediging. Kopieer en deel de video’s alstublieft op Twitter en Facebook, bij wie ik nooit mocht meedoen. Ik had ze niet op Bitchute of andere platforms gezet. Laten we de waarheid verspreiden! Als u een vertaling wilt maken, zou dat helemaal geweldig zijn. Als mijn video's verdwijnen, ga dan naar mijn website om uit te zoeken waar u ze kunt zien. De transcripties van al mijn video's, inclusief het groeiend aantal verboden video's, staan altijd op mijn website: www.vernoncoleman.com. Als u een beetje brainstorming doet en de Mainstream media bezoekt, maak dan commentaren aan waarin u anderen vraagt deze video's hier te bekijken om de waarheid te vinden. Als alle mensen, die deze video’s hier bekijken, één of twee mensen per week helpen, het licht te zien, dan is de hele onzin voorbij, voordat u 'onzin' kunt zeggen. Dit kanaal werd niet te gelde gemaakt. Ik heb geen reclame goedgekeurd en er is geen sponsoring. Als u meer video's van mij wilt zien, abonneer u dan alstublieft op mijn kanaal, want ze zijn niet altijd gemakkelijk te vinden. Ook al voelt het soms zo aan, denk er alstublieft aan, dat u er niet alleen voor staat. Meer en meer mensen worden wakker. Ik ben ervan overtuigd, dat we deze strijd samen zullen winnen. En denk eraan, wantrouw de regering, vermijd de massamedia en bestrijd de leugens! Bedankt voor het kijken. Korte inhoud: Met de volgende bijdrage volgt Kla.tv de oproep van Dr. Vernon Coleman om zijn korte toespraak ook in Nederlandse versie te verspreiden. Dr. Coleman heeft al in de jaren zeventig twee zeer explosieve boeken over wetenschappelijke experimenten geschreven, die bij de huidige generatie grotendeels onbekend zijn. Wie aandachtig luistert naar wat hij te zeggen heeft, kan zich maar moeilijk van de indruk ontdoen, dat het onmogelijke juist in onze tijd toch gewoon zou kunnen gebeuren.

van is.

Bronnen/Links: Dr. Coleman liest aus dem Buch von 1977 (Dr. Coleman leest uit het boek van 1977) https://www.youtube.com/watch?v=XwB3Pijrw7g