Willy Wimmer: „Men beliegt ons omwille van NAVO-belangen

Tekst uitzending
download

PDF (.pdf)

Word (.docx)

06.06.2017 | www.kla.tv/10618

We worden voorgelogen omwille van NAVO-belangen. Op 24 maart hield Willy Wimmer een voordracht in de Lutherstad Wittenberg met als onderwerp „De acte Moskou“. In een boek met dezelfde titel vat hij observaties samen uit decennia lange arbeid als Bondsdag-afgevaardigde, parlementair staatssecretaris bij de minister van defensie en vice-voorzitter van de Parlementaire Assemblee van de „Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OSZE). Tijdens een interview met Kla.TV toont Willy Wimmer de ontwikkeling aan van de NAVO van een verdedigingsbondgenootschap tot een wereldwijde agressiemachine. Ook in de Duitse pers gebeurde een duidelijke verandering. Decennia lang, aldus Wimmer, heerste het pluralisme, dat wil zeggen, verschillende meningen van de Duitse bevolking konden vroeger in de toonaangevende media steeds tot uiting komen. Dit is echter in het kader van de NAVO oorlogspolitiek sinds de oorlog tegen Joegoslavië – die in strijd was met het volkerenrecht – volledig veranderd. Wimmer vervolgt: “Men zal momenteel geen mening meer vinden in de Duitse toonaangevende media die van de NAVO-lijn afwijkt. De media en de regering trommelen voor oorlog en er is sinds decennia een sluipende opmars gaande ten opzichte van de Russische federatie. Zo zouden Duitse, Amerikaanse en Nederlandse tanks quasi in de voortuinen van St. Petersburg staan. Dit is voor Europa een noodlottige, levensgevaarlijke politiek. Willy Wimmer verwijst naar parallellen tussen het huidige conflict en de onwettige Joegoslavië-oorlog (www.kla.tv/9410, www.kla.tv/7585, www.kla.tv/4147, www.kla.tv/10196). Steeds volgens hetzelfde patroon beginnen deze met een leugen (www.kla.tv/2906). Hij trekt de conclusie: Men beliegt ons gladweg omwille van NAVO-belangen. Voor elke oorlog. Ik kan met betrekking tot de situatie in Duitsland enkel zeggen: In de grondwet staat dat Duitsland een bijdrage tot vrede in de wereld moet geven. Dit is een opdracht van de grondwet. Dat wat de Bondsregering sinds 1999 en de oorlog tegen Joegoslavië doet is dat ze het Duitse volk beliegt van het ene conflict naar het ander en het de leugen is die bepalend is. We moeten niet denken dat deze oorlogen die wij voeren of waar we op de een of andere manier aan deelnemen worden gedekt door het Handvest van de Verenigde Naties...“ Gezien de verreikende gevolgen van deze leugens voor iedereen – ook voor degene die ze bewust of onbewust verspreiden – is een andere manier van denken nodig. Zoals met woorden oorlogen en vernietiging uitgelokt worden, zo kunnen deze door woorden verhinderd worden. Kijkt u nu naar het interview met Willy Wimmer die onvermoeibaar tegen de leugens ingaat met datgene waarvan hij persoonlijk overtuigd is: „Het enige wat voor ons overblijft is het woord.“ Adriaan Kla.tv: Meneer Wimmer, in uw boek „Die Akte Moskau“ vermeldt u onder meer de NAVO-uitbreiding naar het oosten. Dat is dus de belofte van de Amerikaanse regering aan de Russische regering – tijdens de omwenteling in Duitsland, om geen NAVO uitbreiding naar het oosten door te voeren. Er zijn echter stemmen die deze belofte in twijfel trekken. Zijn er bewijzen voor deze belofte? Willy Wimmer: Wat punt twee betreft – hierover kan ik objectief niets zeggen. Omdat het moeilijk is als anonieme bronnen geciteerd worden te zeggen of het klopt of niet. Dus, daarom kan ik slechts zeggen: het is niet zeker. Vanwege de regering is het in ieder geval niet geweest, ook niet bij de zaken die in het ministerie van defensie hadden moeten behandeld worden – en daar had het bij gehoord. Wat de vraag omtrent de NAVO-uitbreiding naar het oosten betreft: Het was in het kader van de overeenkomsten die bij de Duitse Hereniging (1990) getroffen werden. Het ging ook over regelingen over het NAVO-lidmaatschap en ook de vraag van de integratie van (NAVO) strijdmachten in Duitsland – hiervoor had ik de politieke verantwoordelijkheid. Het was vanzelfsprekend dat de NAVO slechts beperkt zou zijn tot het territorium van de Bondsrepubliek Duitsland en de grens naar het Oosten moest de Oostgrens van Duitsland zijn. Met deze achtergrond is al dit wat we overeengekomen zijn ook op die manier geformuleerd geworden, dat er geen NAVO-uitbreiding naar het oosten zou zijn. Hiervoor was er zelfs een zeer Amerikaanse reden. De Amerikanen hebben ons in de zomer van 1988 gezegd dat alles wat de Sovjets in Midden-Europa doen puur defensief is en dient tot bescherming van Moedertje Rusland. Het heeft zijn motivering in de historische ervaringen met Napoleon en Adolf Hitler. Met deze achtergrond was datgene wat we in het kader van de Europese Gemeenschap en de NAVO in de Herenigingscontracten geschreven hebben, bedoeld om de NAVO zo te laten als ze is. Overigens ook in haar defensief karakter (als defensiebondgenootschap). We hebben ook na de Duitse Hereniging, na het Handvest van Parijs in November 1990 twee dingen gekregen: De NAVO heeft de plaats van de Europese Gemeenschap ingenomen wat betreft het aangaan van betrekkingen met de Oost- en Midden Europese landen. En: De NAVO heeft haar karakter veranderd, van een defensiebondgenootschap waartoe ook de Duitse Bondsdag zijn toestemming heeft gegeven – tot een agressiemachine die wereldwijd kan worden ingezet. Dit zijn enkel verkeerde ontwikkelingen waarmee we ons moeten bezighouden. Kla.tv: Ja, bedankt voor het antwoord. We zien nu echter al een hele tijd grote militaire transporten richting Oosten. De grootste sinds het einde van de Koude Oorlog. Welke rol speelt Duitsland hierbij en waarom verneemt men in de toonaangevende media zo weinig hierover? Willy Wimmer: Ja, wat de rol van de zogenaamde toonaangevende media betreft, moeten we natuurlijk niet verbaasd zijn. We hebben toch een volledige verandering van de Duits Pers gehad. De Duitse Pers heeft decennia lang – en zo zijn we ook groot gebracht – het pluralisme (dat is de journalistieke verscheidenheid) niet slechts verkondigd, maar ook in de teksten tot uiting gebracht. Dat wil zeggen de meningen zoals ze bij de Duitse bevolking heersten en heersen werden vroeger in de toonaangevende media steeds tot uiting gebracht. Dit is echter in het kader van de oorlogspolitiek van de NAVO sinds de oorlog tegen Joegoslavië – die tegen het volkenrecht indruiste - totaal veranderd. U vindt tegenwoordig geen afwijkende, van de NAVO-lijn afwijkende meningen meer in de Duitse toonaangevende media. Er wordt tot oorlog opgetrommeld en met deze achtergrond is ook deze ontwikkeling tot stand gekomen zoals we ze net beschreven hebben. Dit is spijtig genoeg de weg waarmee we het te maken hebben. En dit zal voor ons land niets goeds brengen, ook niet in het kader van deze – eigenlijk sinds decennia bezig zijnde, sluipende opmars ten opzichte van de Russische federatie. Men moet dit eens bedenken: Duitse tanks staan in de voortuinen van St. Petersburg. Men moet even aan de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog denken om te weten wat voor emoties dit in de Russische Federatie, in Leningrad of St. Petersburg moet uitlokken. Verder zijn het niet alleen de Duitse tanks die daar staan, maar ook de Amerikaanse, de Britse, de Nederlandse en weet ik wie nóg allemaal. Dat wil zeggen, volgens Russisch aanvoelen is er opnieuw een ontwikkeling waarvan de Amerikanen zelf gezegd hebben – dit herinnert aan Napoleon en Hitler. En de mensen die in St. Petersburg of in Moskou leven moeten zeggen: Onze voormalige oorlogsvijanden staan nu met onze vroegere bondgenoten schouder aan schouder aan onze landsgrens. Voor Europa is dit een fatale politiek – en we zien juist in samenhang met de discussies die in Washington lopen – tussen president Trump, die zich inzet voor een goede verstandhouding met de Russische federatie en de vertegenwoordigers van het militaire industriële complex (van het leger, de wapenindustrie en de politiek) – dat dit voor ons levensgevaarlijk kan worden. De voormalige Amerikaanse minister van defensie Perry heeft enkele dagen geleden bij CNN tijdens een interview gezegd: Zelfs in de tijd van de Koude Oorlog (tussen de Westerse machten onder leiding van de VS en het Oostblok van 1947 tot 1989) was er niet zo een uiterst gevaarlijke situatie voor ons als wat we nu moeten vaststellen en dit met betrekking tot de mogelijke uitbraak van een nucleair conflict. In samenhang hiermee heeft hij direct daarna gezegd: Dit is het einde van onze samenleving. In de tijd van de Koude Oorlog, waar er mechanismen van uitwisseling bestonden, hebben we er nooit aan gedacht. Nu is dit de werkelijkheid waarmee we te maken hebben. Ons Duitse leger (Bundeswehr) speelt met de anderen in de NAVO oorlog, conflict – tegenover een land dat het niet verdiend heeft. We moeten dit nuchter zeggen zoals het is. Kla.tv: Ja, u hebt het net gezegd, het gevaar voor escalatie (uitbreiding van het conflict) is zo groot als al decennia niet meer geweest is. Wie zou er belang hebben bij een gewapend conflict in Europa of Azië? Willy Wimmer: Ja, we moeten ons de vraag stellen: Wat is de kern van de confrontatie waarmee we in Europa en zelfs globaal te maken hebben. Ik geloof dat men deze vraag zeer goed kan beantwoorden. De Russische federatie, de Russen zeggen: Wij zijn heer in eigen huis. We willen zelf beslissen over ons eigen lot en de beslissing niet uit handen geven. In Washington is men van mening dat de Amerikanen in ieder land mogen interveniëren waar ze maar willen en zich ook mogen bemoeien met de binnenlandse zaken van welk land dan ook. Deze twee standpunten kan je niet bijeen brengen. En de vraag is of dit nucleair (met atoomwapens) of conventioneel (zonder massavernietigingswapens) moet worden uitgevochten. Tijdens de Koude Oorlog, in de hoogdagen van de Koude Oorlog, was ik oefenminister tijdens de laatste grote NAVO-oefening WINTEX (Winter Exercise, dus winteroefening)/CIMEX (Civil Military Exercise, civiele militaire oefening) in het voorjaar 1989. Ik kan iedereen maar duidelijk zeggen die aan een conflict in Europa denkt: Conventioneel óf nucleair: we zouden dit niet overleven. We zouden het zelfs niet overleven met de voorafgaande immigratie. Want we moeten er steeds van uitgaan: Elk conflict heeft voorafgaande migratiebewegingen die ook van militaire kant gepland worden. Die moeten gepland worden, omdat men anders geen militaire conflicten kan uitvoeren, als men dit niet in beeld brengt en onder controle heeft. Dit moet men heel nuchter zien. Dit is de ontwikkeling waarmee we het te maken hebben. Kla.tv: Ja, dit zijn zeer verontrustende uitzichten. Nog een vraag – terug bij uw boek. U hebt daar ook over de Kosovo-oorlog gesproken, de laatste oorlog die heel dichtbij heeft plaatsgevonden. In de toonaangevende media werden de Kosovo-Albaniërs als de goeden en de Serviërs als de slechteriken getypeerd. Ziet u parallellen met de huidige conflicten, misschien zelfs wat de NAVO-uitbreiding naar het oosten betreft wat de rol van de media betreft? En direct nog een tweede vraag. Wat zou kunnen gelden als tegenpool voor deze zogenaamde toonaangevende media? Willy Wimmer: Wat de eerste vraag betreft kunnen we verwijzen naar de WDR, de Westdeutsche Rundfunk. Die heeft op een schitterende manier, in een grote documentaire, de leugenpropaganda van de NAVO blootgelegd in het kader van de oorlog tegen Joegoslavië, die niet in overeenstemming was met het volkerenrecht. De titel van de documentaire was toen: Het begon met een leugen. Deze documentaire heeft op een voorbeeldige wijze alles wat we sindsdien beleefd hebben bewezen: Omwille van NAVO-belangen worden we door de regering gewoonweg belogen. Voor élke oorlog. In het kader van de situatie van Duitsland kan ik slechts zeggen: In de grondwet staat dat Duitsland een bijdrage tot vrede in de wereld moet geven. Dit is een opdracht van de grondwet. Wat de Bondsregering sinds 1999 en de oorlog tegen Joegoslavië doet is: ze beliegt het Duitse volk van het ene conflict naar het andere en het is de leugen die bepalend is. We moeten niet denken dat deze oorlogen die wij voeren of waaraan we op de een of ander manier deelnemen door het Handvest van de Verenigde Naties gedekt zijn. Tot dat Handvest van de Verenigde Naties werd besloten omdat men eindelijk conclusies wilde trekken uit twee verwoestende wereldoorlogen. Dat wil zeggen dat we ons via de Bondsregering ook nog voorbereiden op het volgende grote conflict, dat dan echter ons einde zal betekenen. Kla-tv: Nu de laatste vraag: Wat zou men als tegenpool kunnen ondernemen? Willy Wimmer: Het enige wat voor ons overblijft is het woord. En gezien we hier in een kerkelijke ruimte zijn kan ik alleen maar zeggen: In het uur van nood, wanneer ik geen staatsmannen in eigen land meer heb die het volk kunnen toespreken – zoals dit bij Helmut Schmidt en Helmut Kohl mogelijk zou geweest zijn – blijven eigenlijk, naast onze eigen overwegingen, enkel de grote kerken over. Die moeten in tijden van nood ook aan onze kant staan en dit conflict verhinderen dat ten opzichte van de Russische federatie wordt gecreëerd – en dit met onze hulp. Kla.tv: Ja, bedankt meneer Wimmer voor dit ophelderende interview. Bedankt. Boekcover: Korte beschrijving van „Die Akte Moskau“ van uitgeverij „Zeitgeist“. „Een kwart eeuw na het einde van de Koude Oorlog is de vrede in Europa weer fragiel geworden. De NAVO – samen met de media die volgens haar lijn berichten – missen geen gelegenheid om Vladimir Poetin een agressieve expansie politiek in de schoenen te schuiven. Tegelijk rusten ze hun eigen arsenaal verder toe en voeren ze hachelijke manoevers uit aan de grenzen van de Russische federatie. In de recente uitgave van hun witboek classificeert de Bondsregering Rusland zelfs als „rivaal“ en stelt hen gelijk met de bedreiging die van IS uitgaat. Willy Wimmer is voorstander van een andere, d.w.z. vriendschappelijke omgang met onze Oostelijke buur en dit omwille van enkele goede redenen. Tussen 1988 en 1992 – in een tijd waar de gebeurtenissen elkaar zeer snel opvolgden en handelen van staatswege bijna niet meer gebeurde – beleefde hij in een toppositie bij het ministerie van defensie een vorm van samenwerking met de uiteenvallende Sovjet-Unie die wat betreft openheid en constructief karakter bijna niet kon worden overtroffen, en dit bij het vormgeven van een gezamenlijk „Huis van Europa“.

van ag

Bronnen/Links: Interview vom 30.3.17 mit Willy Wimmer in Lutherstadt Wittenberg Buch: Willy Wimmer: „Die Akte Moskau“, vom zeitgeist Print & Online Verlag, erschienen 30.6.2016